As the final speaker at the STOMPS

As the final speaker at the STOMPS 2002 conference, I wish
to approach performance from the opposite direction. Instead
of asking: “What is a musical performance?” I ask “What
is a musical performance?” That is to say, I am not talking
about what makes a performance musical (certainly a deep
question); rather, I’m talking about what makes a performance
at all. I focus here on the aesthetics of performance,
not the aesthetics of music.
We have studied traditional performance practice by
applying tools (computers) to aid us in the analysis of music
performed by traditional means. But what happens when
computers and modern technology are used in the live performance
of music? Suddenly, we are confronted with a new
problem: Can the observer/audience understand the performance
from a direct, physical standpoint? And does it matter
if they can or cannot?
No matter what the culture, there is a relationship between
performer and audience. This relationship is based on many
factors, most significantly on trust, and also on the audience
understanding what the performer is doing on stage. Typically,
the performer is doing something that the audience
cannot do themselves; there are of course numerous reasons
that people go to concerts, but this is one of the most important
and universal reasons. We can listen to recordings, but
of course it is not the same thing as going to a live concert.
Ironically, with technology, some “performances” have
become as dull as pressing “play” on a CD player (or the
equivalent button in Pro Tools or iTunes).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นลำโพงสุดท้ายที่ STOMPS 2002 อยากประสิทธิภาพวิธีจากทิศทางตรงกันข้าม แทนของถาม: "การแสดงดนตรีคืออะไร" ขอ "อะไรคือการแสดงดนตรี กล่าวคือ ฉันไม่ได้พูดถึงเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้ประสิทธิภาพการทำงานดนตรี (แน่นอนความลึกคำถาม); ค่อนข้าง ผมพูดถึงสิ่งที่ทำให้ประสิทธิภาพการทำงานทั้งหมด ฉันนี่เน้นความสวยงามของประสิทธิภาพไม่งามเพลงเรามีศึกษาประสิทธิภาพของแบบฝึกโดยใช้เครื่องมือ (คอมพิวเตอร์) เพื่อช่วยในการวิเคราะห์เพลงดำเนินการ โดยวิธีดั้งเดิม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีที่ทันสมัยที่ใช้ในการแสดงสดเพลง ทันใดนั้น เราเผชิญกับใหม่ปัญหา: ผู้สังเกตการณ์ผู้เข้าชมเข้าใจประสิทธิภาพจากมุมมองทางตรง ทางกายภาพหรือไม่ และมันไม่สำคัญถ้าเขา หรือไม่ไม่ว่าวัฒนธรรมอะไร มีความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงและผู้ชม ความสัมพันธ์นี้จะขึ้นอยู่มากปัจจัย ความ ไว้วางใจมากที่สุด และ ในกลุ่มเป้าหมายทำความเข้าใจสิ่งที่นักแสดงจะทำบนเวที โดยทั่วไปนักแสดงจะทำบางสิ่งบางอย่างที่ผู้ชมไม่สามารถทำตัวเอง มีเหตุผลมากมายแน่นอนว่า คนที่ไปคอนเสิร์ต แต่นี้เป็นหนึ่งสิ่งสำคัญสุดและเหตุผลสากล เราสามารถรับฟังบันทึก แต่แน่นอนไม่เหมือนกับการไปแสดงดนตรีสดแปลก เทคโนโลยี "แสดง" บางอย่างที่ต้องการกลายเป็นหมองการกด "เล่น" ในเครื่องเล่นซีดี (หรือเทียบเท่าปุ่มในเครื่องมือ Pro หรือ iTunes)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นลำโพงสุดท้ายที่ 2002 ประชุมส้นฉันต้องการ
ที่จะเข้าใกล้ประสิทธิภาพจากทิศทางที่ตรงข้าม แทนที่จะ
ถาม: ผมถามว่า "อะไรคือสิ่งที่การแสดงดนตรี?" "อะไร
นั่นคือจะบอกว่าผมไม่ได้พูดคือการแสดงดนตรี?"
เกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้ประสิทธิภาพการทำงานดนตรี (แน่นอนลึก
คำถาม); แต่ผมกำลังพูดถึงสิ่งที่ทำให้ประสิทธิภาพการทำงาน
ที่ทุกคน ผมเน้นที่นี่ในความสวยงามของผลการดำเนินงาน
ไม่ได้สุนทรียภาพของเพลง.
เรามีการศึกษาการปฏิบัติประสิทธิภาพการทำงานแบบดั้งเดิมโดย
ใช้เครื่องมือ (คอมพิวเตอร์) ที่จะช่วยเราในการวิเคราะห์ของเพลงที่
ดำเนินการโดยวิธีการแบบดั้งเดิม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ
คอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาใช้ในชีวิตการทำงาน
ของเพลง? ทันใดนั้นเรากำลังเผชิญหน้ากับใหม่
ปัญหา: ผู้สังเกตการณ์ / ผู้ชมสามารถเข้าใจการปฏิบัติงาน
จากตรงมุมมองทางกายภาพ? และมันไม่สำคัญ
ว่าพวกเขาสามารถหรือไม่สามารถ?
ไม่ว่าวัฒนธรรมมีความสัมพันธ์ระหว่าง
นักแสดงและผู้ชม ความสัมพันธ์นี้จะขึ้นอยู่กับหลาย
ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในความไว้วางใจและยังผู้ชม
เข้าใจสิ่งที่นักแสดงจะทำบนเวที โดยปกติแล้ว
นักแสดงที่จะทำอะไรบางอย่างที่ผู้ชม
ไม่สามารถทำเอง; มีแน่นอนเหตุผลมากมาย
ที่คนไปคอนเสิร์ต แต่นี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุด
เหตุผลและสากล เราสามารถฟังการบันทึก แต่
แน่นอนมันไม่ได้เป็นสิ่งเดียวกับที่จะไปคอนเสิร์ต.
แดกดันด้วยเทคโนโลยีบาง "การแสดง" ได้
กลายเป็นที่น่าเบื่อกับการกดปุ่ม "เล่น" กับเครื่องเล่นซีดี (หรือ
ปุ่มเทียบเท่า เครื่องมือ Pro หรือ iTunes)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นลำโพง สุดท้ายที่ stomps 2002 การประชุม ฉันหวังว่าแนวทางการปฏิบัติงานจากทิศทางที่ตรงข้าม แทนถาม : " อะไรคือการแสดงละครเวที " ผมถาม " อะไรคือ การแสดงละครเวที " คือว่า ผมไม่พูดเรื่องอะไรที่ทำให้การแสดงละครเพลง ( แน่นอน ลึกคำถาม ) ; แต่ผมกำลังพูดถึงสิ่งที่ทำให้การแสดงที่ทั้งหมด ผมสนใจที่นี่ในสุนทรียภาพของการแสดงไม่ใช่ สุนทรียศาสตร์ของดนตรีเราได้ศึกษาการปฏิบัติงานแบบดั้งเดิมโดยการประยุกต์ใช้เครื่องมือ ( คอมพิวเตอร์ ) เพื่อช่วยในการวิเคราะห์ดนตรีดำเนินการโดยวิธีการแบบดั้งเดิม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคอมพิวเตอร์ และ เทคโนโลยีสมัยใหม่ที่ใช้ในการแสดงสดเพลง ก็เรากำลังเผชิญหน้ากับใหม่ปัญหา : สามารถสังเกตการณ์ / ผู้ชมเข้าใจการปฏิบัติงานจากโดยตรงทางกายภาพ จุดยืน ? แล้วยังไงถ้าพวกเขาทำได้ หรือ ไม่ได้ไม่ว่าสิ่งที่วัฒนธรรมมีความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงและผู้ชม ความสัมพันธ์นี้จะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยสําคัญที่สุดวางใจ และยังมีผู้ชมความเข้าใจว่านักแสดงจะทำบนเวที โดยทั่วไปแล้วผลงานที่กำลังทำเรื่องที่ผู้ชมไม่ได้ทำเอง มีแน่นอนเหตุผลมากมายคนที่ไปดูคอนเสิร์ต แต่นี้เป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดและเหตุผลที่เป็นสากล เราสามารถฟังเสียงบันทึก แต่แน่นอน มันไม่เหมือนกับที่ไปคอนเสิร์ตแต่ด้วยเทคโนโลยีบางอย่าง " การแสดง " มีกลายเป็นน่าเบื่อเหมือนกด " เล่น " บนเครื่องเล่นซีดีหรือปุ่มเครื่องมือ Pro หรือเทียบเท่าใน iTunes )