The Royal Chitralada Projects is se

The Royal Chitralada Projects is set in Chitralada Villa, the royal residence of Their Majesties the King and Queen in Bangkok. The term makes one think of splendour and magnificence, which are shared by royal palaces all over the world.



But is there any other royal palace in the world like Chitralada Villa where there are rice fields, Nil fish ponds, Suan Chitralada Dairy Farm, Tissue culture plant, mushroom cultivation unit and various kinds of pilot factories? All these projects concern tests and experiments in agriculture and agricultural products. Agriculture work is the main occupation of the Thai people. The Royal Chitralada Projects, as a result, were initiated to undertake research studies to find to the root causes of the problems as well as create a practical knowledge base. Probably, there is no other royal palace like this in the whole world.

In 1961 His Majesty King Bhumibol ordered the Rice Department of the Ministry of Agriculture and Cooperatives to improve varieties of rice for both transplanted and upland rice fields to be planted at Chitralada Villa.

In carrying out the project, Mom Rachawong Thepparit Devakul used a six-wheeled tractor with a 8.5 hp diesel engine (Iron tractor) to plough the land. His Majesty personally gave instructions to readjust the tractor, making it suit the work better. His Majesty also drove the tractor by himself and went to the demonstration plot regularly to observe and to record the progress of growth of the rice that he personally sowed at each stage in detail until its harvest. Then His Majesty understood the obstacles that the peasants had experienced and tried to find ways to overcome them.

His Majesty once gave the following message to the leading farmers in the whole country.



"...We have had some occasions to study and try farm work and are well aware that farming is hard work with quite a few obstacles to overcome. The first requisite is improved grain strains and there are various processes to follow before obtaining substantial results. There is one more thing. The rice field after the farming season is over, should be utilized to plant some other crops. That will not only bring in a sizable extra income, but also loosen the soil, increase its natural fertilizer content, thus improving the quality of soil and making it more fertile for the next farming season...."

Since then, the Ministry of Agriculture and Cooperatives has requested His Majesty for the rice seeds from the demonstration plot at Chitralada Villa to be distributed accordingly at the end of the First Ploughing Ceremony yearly and the seeds have been granted and packed in small packets and given free to the on looking farmers from every corner of the country to be sowed as blessed seeds in their own fields.



The service of rice milling is another big problem for the farmers. His Majesty was concerned that the farmers would have to sell their paddy (unhusked rice) to the rice mills at a low price and buy polished rice for their own consumption at a high price. Consequently, a model rice hulling mill was set up at Chitralada Villa and in May 1971 rice was hulled there for experiment. Then farmers were encouraged to set up a cooperative and build a rice mill in their locality so that they would not have to hire others to polish their rice or sell their unhusked rice cheaply.

The husk, a by-product of polishing rice, was ground and made into bars in a test in 1986 and it was found that they could be used in place of coal. The next year several kinds of green fuel were produced from ground chaff, bagasse, orange rind and water hyacinths, all unused materials from The Royal Projects.

The storage of paddy (unhusked rice) is another problem for farmers who are troubled by floods and animals. For this, His Majesty the King advised them to make a choice from different types of granaries to reduce the loss to a minimum. At The Royal Chitralada Project, there are two in use, a silo from New Zealand and a cooperative -type wooden barn.

The royal project for fish ponds started in 1952 when His Majesty raised Tilapia mossambica in a pond at Amphon Palace. Later, fish of this species were bestowed on every village head and district chief of the whole country for widespread breeding.

On 25 March 1965, His Majesty the Emperor of Japan, then Crown Prince Akihito, presented 50 fish of a Japanese species to our King who placed them in a pond at The Royal Chitralada Projects and bestowed the name Nil fish (Tilapia Nilotica) on them. At present, this variety of fish has spread to every water body in this country and has become an important cash fish.

Now with rice field, rice milling and Nil fish ponds, who would believe that at this Chitralada Villa, there would be a wood of yang na trees (Dipterocarpus alatus) growing too. The King's idea to grow these trees at this residence occurred to him in 1961when His Majesty moved to st

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จิตรลดาโครงการหลวงตั้งอยู่ในจิตรลดา พระบรมมหาราชวังของพสกนิกรสมเด็จในกรุงเทพมหานคร ระยะเวลาทำให้คิดหนึ่งความอลังการและงดงาม ที่ใช้ร่วมกัน โดยกาตาร์ทั่วโลก แต่จะมีพระราชวังใด ๆ ในโลกเช่นจิตรลดามีข้าว Nil บ่อปลา สวนจิตรลดาแดรี่ฟาร์ม เลี้ยงเนื้อเยื่อพืช หน่วยเพาะเห็ด และชนิดต่าง ๆ ของโรงงานนำร่อง โครงการเหล่านี้เกี่ยวกับการทดสอบและการทดลองในการเกษตรและผลิตภัณฑ์เกษตร งานเกษตรเป็นอาชีพหลักของคนไทย โครงการหลวงจิตรลดา เป็นผล ขึ้นเพื่อทำการศึกษาวิจัยเพื่อค้นหาสาเหตุรากของปัญหา ตลอดจนสร้างฐานความรู้ของการปฏิบัติ อาจ มีไม่มีอื่น ๆ วังหลวงเช่นนี้ในโลก ในปีค.ศ. 1961 พระบาทสมเด็จพระสั่งกรมการข้าวกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ในการปรับปรุงพันธุ์ข้าวทุ่งนาข้าวไร่ และปลูกถ่ายทั้งที่จิตรลดาปลูกไว้ ในการดำเนินโครงการ แม่ Rachawong Thepparit ปรีดิใช้รถแทรกเตอร์หกล้อกับเครื่องยนต์ดีเซล 8.5 hp (รถเหล็ก) เพื่อไถที่ดิน พระเองให้คำแนะนำรถแทรกเตอร์ การทำให้เหมาะกับการทำงานดีขึ้น พระยังขับรถแทรกเตอร์ ด้วยตัวเอง และไปจุดสาธิต เพื่อสังเกต และบันทึกความคืบหน้าของการเจริญเติบโตของข้าวที่เขาเอง sowed ในแต่ละขั้นตอนในรายละเอียดจนถึงการเก็บเกี่ยว แล้ว พระเข้าใจอุปสรรคที่ชาวนามีประสบการณ์ และพยายามหาวิธีที่จะเอาชนะพวกเขา สมเด็จครั้งให้ข้อความต่อไปนี้เกษตรกรชั้นนำในประเทศทั้งหมด "... มีบางโอกาสที่จะศึกษา และลองทำงานในฟาร์ม และได้ตระหนักว่าเกษตรทำงานหนัก มีอุปสรรคค่อนข้างน้อย สแบนแรกเป็นสายพันธุ์ข้าวดีขึ้น และมีกระบวนการต่าง ๆ ไปตามก่อนที่จะได้รับผลที่พบ มีอีกอย่างหนึ่ง ควรจะใช้ข้าวหลังจากฤดูทำการเกษตร การปลูกพืชอื่น ๆ บาง ที่จะไม่เพียงแต่นำรายได้พิเศษขนาดใหญ่ แต่ยัง คลายดิน เพิ่มเนื้อหาธรรมชาติปุ๋ย ดังนั้นการปรับปรุงคุณภาพของดิน และทำให้อุดมสมบูรณ์มากสำหรับทำการเกษตรฤดูถัดไป..." ตั้งแต่แล้ว กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ร้องขอพระสำหรับเมล็ดข้าวจากแปลงสาธิตที่จิตรลดาจะกระจายตามปลายแรกพืชมงคลพิธีประจำปีและเมล็ดที่ได้รับ และบรรจุในแพ็คเก็ตขนาดเล็ก และรับฟรีให้กับเกษตรกรบนมองจากทุกมุมของประเทศที่จะเป็น sowed เป็นเมล็ดความสุขในตนเอง การบริการสีข้าวเป็นอีกปัญหาใหญ่สำหรับเกษตรกร พระเป็นกังวลว่าเกษตรกรจะมีการขายของข้าว unhusked) ให้โรงสีข้าวในราคาต่ำ และซื้อขัดข้าวสำหรับการบริโภคของตนเองในราคาสูง จึง ข้าวแบบที่ในการสีโรงงานตั้งที่จิตรลดา และในปี 1971 พฤษภาคม ข้าวถูก hulled มีสำหรับทดลอง แล้ว เกษตรกรได้รับการสนับสนุนตั้งสหกรณ์ และสร้างโรงสีข้าวในท้องถิ่นของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจะได้ไม่ต้องจ้างคนอื่นขัดข้าว หรือขายข้าว unhusked เทป แกลบ การขัดข้าว รับพื้น และทำให้เป็นแถบในการทดสอบในปี 1986 และพบว่า พวกเขาสามารถนำมาใช้แทนถ่านหิน ปีหน้าหลายชนิดของเชื้อเพลิงเขียวผลิตจากดินแกลบ ชานอ้อย เปลือกส้ม และ ตบชวา วัสดุที่ไม่ใช้ทั้งหมดจากโครงการเดอะรอยัล การเก็บข้าว unhusked) เป็นปัญหาสำหรับเกษตรกรที่มีปัญหาน้ำท่วมและสัตว์อื่น สำหรับการนี้ พระแนะนำให้พวกเขาเพื่อให้ทางเลือกจากชนิดของ granaries เพื่อลดการสูญเสียน้อยที่สุด จิตรลดาโครงการหลวง มีสองใช้ ไซโลจากนิวซีแลนด์ และสหกรณ์-ยุ้งข้าวทำจากไม้ชนิดนี้ โครงการหลวงสำหรับบ่อปลาเริ่มต้นในปี 1952 เมื่อสมเด็จยก mossambica ปลานิลในบ่ออัมพรพาเลส ในภายหลัง ปลาพันธุ์นี้ถูกมอบให้หัวหน้าหมู่บ้านและอำเภอทุกหัวหน้าของประเทศทั้งหมดสำหรับการเพาะพันธุ์แพร่หลาย บน 25 1965 มีนาคม พระจักรพรรดิญี่ปุ่น แล้ว Akihito มกุฎ นำเสนอปลา 50 พันธุ์ญี่ปุ่นเพื่อกษัตริย์ของเราที่วางไว้ในบ่อที่เดอะรอยัลโครงการจิตรลดา และพระราชทานชื่อ ปลา Nil (นิล) ที่พวกเขา ในปัจจุบัน ความหลากหลายของปลาลุกลามทุกตัวน้ำในประเทศนี้ และกลาย เป็นปลาสดที่สำคัญ ตอนนี้ ข้าว สีข้าว และ บ่อปลา Nil ใครจะเชื่อว่าที่จิตรลดานี้ จะมีไม้ยางนาต้น (ตอง alatus) เติบโตเกินไป คิงส์ไอเดียการปลูกต้นไม้เหล่านี้เวลานี้เกิดขึ้นกับเขาใน 1961when พระย้ายไปเซนต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงการส่วนพระองค์สวนจิตรลดาตั้งอยู่ในพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน, พระที่นั่งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระราชินีในกรุงเทพฯ คำที่ทำให้คนคิดของความงดงามและสง่าซึ่งมีการใช้ร่วมกันโดยพระราชวังทั่วทุกมุมโลก.



แต่มีผู้ใดพระราชวังอื่น ๆ ในโลกเช่นพระตำหนักจิตรลดารโหฐานที่มีนาข้าวไม่มีบ่อปลาสวนจิตรลดาฟาร์มโคนมเนื้อเยื่อ โรงงานวัฒนธรรมหน่วยเพาะเห็ดและชนิดของโรงงานนำร่อง? ทั้งหมดเหล่านี้การทดสอบโครงการความกังวลและการทดลองในด้านการเกษตรและสินค้าเกษตร งานเกษตรกรรมเป็นอาชีพหลักของคนไทย โครงการส่วนพระองค์สวนจิตรลดาเป็นผลให้ได้รับการริเริ่มที่จะดำเนินการศึกษาวิจัยเพื่อหารากเหง้าของปัญหาที่เกิดขึ้นเช่นเดียวกับการสร้างฐานความรู้ในทางปฏิบัติ อาจจะไม่มีพระราชวังอื่น ๆ เช่นนี้ในโลกทั้ง.

ในปี 1961 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลสั่งกรมการข้าวกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ในการปรับปรุงพันธุ์ข้าวทั้งปลูกและนาข้าวไร่จะปลูกในพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน .

ในการดำเนินโครงการ ม.ร.ว. เทพฤทธิ์เทวกุลใช้รถแทรกเตอร์หกล้อที่มี 8.5 แรงม้าเครื่องยนต์ดีเซล (เหล็กรถแทรกเตอร์) เพื่อไถที่ดิน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเองให้คำแนะนำในการปรับรถแทรกเตอร์ทำให้มันเหมาะกับการทำงานให้ดีขึ้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังขับรถแทรกเตอร์ด้วยตัวเองและไปแปลงสาธิตอย่างสม่ำเสมอเพื่อสังเกตและการบันทึกความคืบหน้าของการเจริญเติบโตของข้าวว่าเขาเองหว่านในแต่ละขั้นตอนในรายละเอียดจนกว่าจะเก็บเกี่ยวของตน จากนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเข้าใจอุปสรรคที่ชาวบ้านเคยมีประสบการณ์และพยายามที่จะหาวิธีที่จะเอาชนะพวกเขา.

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเคยให้ข้อความต่อไปนี้เพื่อเกษตรกรชั้นนำในประเทศทั้งหมด.



" ... เรามีบางโอกาสที่จะศึกษาและพยายามที่ฟาร์ม การทำงานและมีความตระหนักดีว่าการทำการเกษตรเป็นงานหนักที่มีค่อนข้างอุปสรรคไม่กี่ที่จะเอาชนะ. จำเป็นแรกคือการปรับปรุงสายพันธุ์ข้าวและมีกระบวนการต่างๆที่จะปฏิบัติตามก่อนที่จะได้รับผลอย่างมีนัยสำคัญ. มีสิ่งหนึ่งที่มากขึ้น. นาข้าวหลังฤดูทำการเกษตร มีมากกว่าที่ควรจะใช้ในการปลูกพืชอื่น ๆ บาง. ที่จะไม่เพียงนำรายได้เสริมขนาดใหญ่ แต่ยังคลายดินเพิ่มปริมาณปุ๋ยตามธรรมชาติดังนั้นการปรับปรุงคุณภาพของดินและทำให้มันมีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นสำหรับการเลี้ยงต่อไป ฤดูกาล .... "

ตั้งแต่นั้นมากระทรวงเกษตรและสหกรณ์ได้ขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสำหรับเมล็ดพันธุ์ข้าวจากแปลงสาธิตที่พระตำหนักจิตรลดารโหฐานที่จะกระจายตามที่ส่วนท้ายของพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญประจำปีครั้งแรกและเมล็ดพันธุ์ที่ได้รับอนุญาตและ บรรจุในแพ็คเก็ตขนาดเล็กและรับฟรีไปยังเกษตรกรมองจากมุมของประเทศทุกที่จะหว่านเมล็ดพันธุ์เป็นความสุขในสาขาของตนเอง.



บริการของโรงสีข้าวเป็นอีกหนึ่งปัญหาใหญ่สำหรับเกษตรกร พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเป็นห่วงว่าเกษตรกรจะมีการขายข้าวเปลือก (ข้าว unhusked) ไปโรงสีข้าวในราคาที่ต่ำและซื้อข้าวสารเพื่อการบริโภคของตัวเองในราคาที่สูง ดังนั้นรูปแบบข้าว hulling โรงงานถูกจัดตั้งขึ้นที่พระตำหนักจิตรลดารโหฐานและพฤษภาคม 1971 ข้าวปลามีสำหรับการทดสอบ จากนั้นเกษตรกรได้รับการสนับสนุนในการจัดตั้งสหกรณ์และสร้างโรงสีข้าวในท้องถิ่นของตนเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องจ้างคนอื่น ๆ จะขัดข้าวหรือขายข้าว unhusked ของพวกเขาอย่างถูก.

แกลบซึ่งเป็นผลพลอยได้จากการขัดข้าวเป็นพื้นดิน และทำให้เป็นแท่งในการทดสอบในปี 1986 และพบว่าพวกเขาสามารถนำมาใช้ในสถานที่ของถ่านหิน ปีต่อมาหลายชนิดของน้ำมันเชื้อเพลิงเขียวที่ผลิตจากแกลบพื้นชานอ้อยเปลือกส้มและผักตบชวาทั้งหมดวัสดุที่ไม่ใช้จากโครงการหลวง.

จัดเก็บข้าวเปลือก (ข้าว unhusked) เป็นปัญหาสำหรับเกษตรกรที่มีปัญหาจากน้ำท่วมและสัตว์อื่น . สำหรับเรื่องนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงแนะนำให้พวกเขาเพื่อให้ทางเลือกจากชนิดของความอุดมสมบูรณ์เพื่อลดการสูญเสียให้น้อยที่สุด จากโครงการส่วนพระองค์สวนจิตรลดามีสองในการใช้งานไซโลจากนิวซีแลนด์และประเภทสหกรณ์ยุ้งข้าวไม้.

โครงการหลวงสำหรับบ่อปลาเริ่มต้นในปี 1952 เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงยกปลานิลในบ่อ mossambica ที่อำพลวัง ต่อมาปลาชนิดนี้ถูกมอบให้กับทุกหมู่บ้านหัวและอำเภอหัวหน้าของทั้งประเทศสำหรับการเพาะพันธุ์อย่างกว้างขวาง.

ที่ 25 มีนาคม 1965 สมเด็จพระจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นแล้วมกุฎราชกุมาร Akihito นำเสนอ 50 ปลาสายพันธุ์ญี่ปุ่นต่อพระมหากษัตริย์ของเรา ที่วางไว้ในบ่อที่โครงการส่วนพระองค์สวนจิตรลดาและมอบปลาชื่อ Nil (นิล) กับพวกเขา ในปัจจุบันความหลากหลายของปลานี้ได้แพร่กระจายไปยังแหล่งน้ำทุกคนในประเทศนี้และได้กลายเป็นปลาที่สำคัญเงินสด.

ขณะนี้มีนาข้าว, โรงสีข้าวและบ่อปลาไม่มีใครจะเชื่อว่านี้ในพระตำหนักจิตรลดารโหฐานจะมีไม้ ของต้นไม้ยางนา (ยางนา) การเจริญเติบโตมากเกินไป ความคิดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่จะเติบโตต้นไม้เหล่านี้ที่อยู่อาศัยนี้เกิดขึ้นกับเขาใน 1961when พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงย้ายไป ST