Academic influences[edit]The develo

Academic influences[edit]
The development of communicative language teaching was also helped by new academic ideas. In Britain, applied linguists began to doubt the efficacy of situational language teaching, the dominant method in that country at the time. This was partly in response to Chomsky’s insights into the nature of language. Chomsky had shown that the structural theories of language prevalent at the time could not explain the creativity and variety evident in real communication.[2] In addition, British applied linguists such as Christopher Candlin and Henry Widdowson began to see that a focus on structure was also not helping language students. They saw a need for students to develop communicative skill and functional competence in addition to mastering language structures.[2]

In the United States, the linguist and anthropologist Dell Hymes developed the concept of communicative competence. This was a reaction to Chomsky’s concept of the linguistic competence of an ideal native speaker.[1] Communicative competence redefined what it meant to “know” a language; in addition to speakers having mastery over the structural elements of language, according to communicative competence they must also be able to use those structural elements appropriately in different social situations.[1] This is neatly summed up by Hymes’s statement, “There are rules of use without which the rules of grammar would be useless.”[3] Hymes did not make a concrete formulation of communicative competence, but subsequent authors have tied the concept to language teaching, notably Michael Canale.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาอิทธิพล [แก้ไข]ยังได้ช่วยพัฒนาภาษาสื่อสารสอน โดยศึกษาใหม่ ๆ ในสหราชอาณาจักร นักภาษาศาสตร์ประยุกต์เริ่มสงสัยประสิทธิภาพของภาษาในสถานการณ์ที่สอน วิธีการหลักในประเทศในเวลา นี้เป็นส่วนหนึ่งในการตอบสนองของชัมสกีความเข้าใจธรรมชาติของภาษา ชัมสกีได้แสดงว่า ทฤษฎีโครงสร้างของภาษาที่แพร่หลายในเวลาจะไม่อธิบายความคิดสร้างสรรค์และความหลากหลายในการสื่อสารจริง [2] นอกจากนี้ อังกฤษใช้นักภาษาศาสตร์เช่นคริสโตเฟอร์ Candlin และเฮนรี Widdowson เริ่มมองเห็นว่า เน้นโครงสร้างยังไม่ช่วยให้เรียนภาษา พวกเขาเห็นความจำเป็นสำหรับนักเรียนเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารและความสามารถทำงานนอกเหนือจากการเรียนรู้โครงสร้างภาษา [2]ในสหรัฐอเมริกา นักภาษาศาสตร์และนักมานุษยวิทยา Dell Hymes พัฒนาแนวคิดของความสามารถหลัก นี่คือปฏิกิริยากับแนวคิดของชัมสกีสายภาษาศาสตร์ของเจ้าของภาษาที่เหมาะ [1] ความสามารถเพื่อโครงแบบอีกครั้งนั้นหมายความว่า "รู้" ภาษา นอกจากลำโพงที่มีเหนือองค์ประกอบโครงสร้างของภาษาที่เป็นครู ตามความสามารถการสื่อสาร ยังต้องสามารถใช้องค์ประกอบโครงสร้างที่เหมาะสมในสถานการณ์ต่าง ๆ ทางสังคม [1] นี้มีอย่างรวม โดยงบของ Hymes "มีกฎใช้ไม่ซึ่งกฎของไวยากรณ์จะไม่" [3] Hymes ไม่ได้ทำการกำหนดความสามารถหลักคอนกรีต แต่ต่อมาผู้เขียนเชื่อมโยงแนวคิดภาษาสอน ยวด Michael Canale [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิทธิพลทางวิชาการ [แก้ไข]
การพัฒนาเรียนการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารก็ยังช่วยโดยความคิดทางวิชาการใหม่ ในสหราชอาณาจักรที่ใช้นักภาษาศาสตร์เริ่มสงสัยประสิทธิภาพของการเรียนการสอนภาษาสถานการณ์วิธีการที่โดดเด่นในประเทศนั้นในเวลา นี่คือส่วนหนึ่งในการตอบสนองต่อข้อมูลเชิงลึกของชัมลงไปในธรรมชาติของภาษา ชัมได้แสดงให้เห็นว่าทฤษฎีโครงสร้างของภาษาที่แพร่หลายในเวลาไม่สามารถอธิบายความคิดสร้างสรรค์และความหลากหลายที่เห็นได้ชัดในการสื่อสารที่แท้จริง. [2] นอกจากนี้อังกฤษใช้นักภาษาศาสตร์เช่นคริสโต Candlin และเฮนรี่ Widdowson เริ่มที่จะเห็นว่ามุ่งเน้นไปที่โครงสร้างเป็น ยังไม่ได้ช่วยให้นักเรียนภาษา พวกเขาเห็นความจำเป็นสำหรับนักเรียนที่จะพัฒนาทักษะการสื่อสารและความสามารถในการทำงานที่นอกเหนือจากการเรียนรู้โครงสร้างภาษา. [2] ในประเทศสหรัฐอเมริกา, นักภาษาศาสตร์และนักมานุษยวิทยา Dell Hymes พัฒนาแนวคิดของความสามารถการสื่อสาร นี่คือการตอบสนองต่อแนวคิดของชัมของความสามารถทางภาษาของเจ้าของภาษาที่เหมาะ [1] สามารถสื่อสารนิยามใหม่ของสิ่งที่มันหมายถึงการ "รู้" ภาษา. นอกเหนือไปจากลำโพงที่มีการเรียนรู้มากกว่าองค์ประกอบโครงสร้างของภาษาตามความสามารถในการสื่อสารที่พวกเขายังจะต้องสามารถที่จะใช้องค์ประกอบโครงสร้างผู้ที่เหมาะสมในสถานการณ์ทางสังคมที่แตกต่างกัน. [1] นี้สรุปเรียบร้อยขึ้นโดยคำสั่ง Hymes ของ "มีกฎของการเป็น โดยที่ใช้กฎของไวยากรณ์จะไร้ประโยชน์. "[3] Hymes ไม่ได้ทำให้สูตรที่เป็นรูปธรรมของการสื่อสาร แต่ต่อมาผู้เขียนได้ผูกติดอยู่กับแนวความคิดในการเรียนการสอนภาษาสะดุดตาไมเคิล Canale. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ แก้ไข ]
อิทธิพลด้านการพัฒนาการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารยังช่วยให้ความคิดใหม่ในทางวิชาการ ในอังกฤษ , ภาษาศาสตร์ประยุกต์เริ่มสงสัยประสิทธิภาพของวิธีสอนภาษาสถานการณ์เด่นในประเทศในเวลานั้น นี้เป็นส่วนหนึ่งในการตอบสนองต่อข้อมูลเชิงลึกชัมในธรรมชาติของภาษาชอมสกี้พบว่า โครงสร้างของภาษา ทฤษฎีที่แพร่หลายในเวลาไม่อาจอธิบายความคิดสร้างสรรค์และความหลากหลายของปัญหาในการสื่อสารจริง . [ 2 ] นอกจากนี้ ใช้อังกฤษนักภาษาศาสตร์เช่นคริสโตเฟอร์และเพลิดเพลิน candlin เฮนรี่เริ่มเห็นว่า เน้นโครงสร้างยังไม่ช่วยนักเรียนภาษาพวกเขาเห็นต้องการสำหรับนักเรียนเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารและการทำงาน ความสามารถในการเรียนรู้โครงสร้างภาษา [ 2 ]

ในสหรัฐอเมริกา นักภาษาศาสตร์และนักโบราณคดีเดลล์ ไฮมส์พัฒนาแนวคิดของความสามารถในการสื่อสาร . นี้เป็นปฏิกิริยาตอบสนองชัมแนวคิดของความสามารถทางด้านภาษาของเจ้าของภาษาในอุดมคติ[ 1 ] ความสามารถทางด้านการสื่อสารขึ้นสิ่งที่มันหมายถึงการ " รู้ " เป็นภาษา นอกจากลำโพงมีความรอบรู้กว่าองค์ประกอบโครงสร้างของภาษาตามความสามารถทางด้านการสื่อสารที่พวกเขาจะยังสามารถใช้โครงสร้างองค์ประกอบอย่างเหมาะสมในสถานการณ์ทางสังคมที่แตกต่างกัน . [ 1 ] มันเรียบร้อยสรุปคำพูด ไฮมส์ ," มันเป็นกฎของใช้ โดยที่กฎของไวยากรณ์จะไร้ประโยชน์ . " [ 3 ] ไฮมส์ไม่ได้ทำสูตรคอนกรีตของความสามารถในการสื่อสาร แต่ต่อมาผู้เขียนได้เชื่อมโยงแนวคิดของการสอนภาษา อาทิ ไมเคิล ลำคลอง [ 2 ]