Cultivation[edit]
Sugarcane plantation in Mauritius
Sugarcane cultivation requires a tropical or temperate climate, with a minimum of 60 centimetres (24 in) of annual moisture. It is one of the most efficient photosynthesizers in the plant kingdom. It is a C4 plant, able to convert up to one percent of incident solar energy into biomass.[19] In prime growing regions, such as Mauritius, Dominican Republic, Puerto Rico, India, Indonesia, Pakistan, Peru, Brazil, Bolivia, Colombia, Australia, Ecuador, Cuba, the Philippines, El Salvador and Hawaii, sugarcane crops can produce over 15 kilograms of cane per square meter of sunshine. Once a major crop of the southeastern region of the United States, sugarcane cultivation has declined there in recent decades, and is now primarily confined to Florida and Louisiana.
Sugarcane is cultivated in the tropics and subtropics in areas with a plentiful supply of water, for a continuous period of more than six to seven months each year, either from natural rainfall or through irrigation. The crop does not tolerate severe frosts. Therefore, most of the world's sugarcane is grown between 22°N and 22°S, and some up to 33°N and 33°S.[20] When sugarcane crop is found outside this range, such as the Natal region of South Africa, it is normally due to anomalous climatic conditions in the region, such as warm ocean currents that sweep down the coast. In terms of altitude, sugarcane crop is found up to 1,600 m close to the equator in countries such as Colombia, Ecuador and Peru.[21]
Sugarcane can be grown on many soils ranging from highly fertile well drained mollisols, through heavy cracking vertisols, infertile acid oxisols, peaty histosols to rocky andisols. Both plentiful sunshine and water supplies increase cane production. This has made desert countries with good irrigation facilities such as Egypt as some of the highest yielding sugarcane cultivating regions.
Sugarcane flower in Dominica.
Although sugarcanes produce seeds, modern stem cutting has become the most common reproduction method. Each cutting must contain at least one bud, and the cuttings are sometimes hand-planted. In more technologically advanced countries like the United States and Australia, billet planting is common. Billets harvested from a mechanical harvester are planted by a machine that opens and recloses the ground. Once planted, a stand can be harvested several times; after each harvest, the cane sends up new stalks, called ratoons. Successive harvests give decreasing yields, eventually justifying replanting. Two to 10 harvests are usually made depending on the type of culture. In a country with a mechanical agriculture looking for a high production of large fields, like in North America, sugar canes are replanted after two or three harvests to avoid a lowering in yields. In countries with a more traditional type of agriculture with smaller fields and hand harvesting, like in the French island la Réunion, sugar canes are often harvested up to 10 years before replanting.
Sugar canes harvested by women in Hòa Bình province, Vietnam.
Photo of trailer trucks filled with plant cane
Sugarcane mechanical harvest in Jaboticabal, São Paulo, Brazil
Sugarcane is harvested by hand and mechanically. Hand harvesting accounts for more than half of production, and is dominant in the developing world. In hand harvesting, the field is first set on fire. The fire burns dry leaves, and chases away or kills any lurking venomous snakes, without harming the stalks and roots. Harvesters then cut the cane just above ground-level using cane knives or machetes. A skilled harvester can cut 500 kilograms (1,100 lb) of sugarcane per hour.[citation needed]
Mechanical harvesting uses a combine, or sugarcane harvester.[22] The Austoft 7000 series, the original modern harvester design, has now been copied by other companies, including Cameco / John Deere. The machine cuts the cane at the base of the stalk, strips the leaves, chops the cane into consistent lengths and deposits it into a transporter following alongside. The harvester then blows the trash back onto the field. Such machines can harvest 100 long tons (100 t) each hour; however, harvested cane must be rapidly processed. Once cut, sugarcane begins to lose its sugar content, and damage to the cane during mechanical harvesting accelerates this decline. This decline is offset because a modern chopper harvester can complete the harvest faster and more efficiently than hand cutting and loading. Austoft also developed a series of hydraulic high-lift infield transporters to work alongside their harvesters to allow even more rapid transfer of cane to, for example, the nearest railway siding. This mechanical harvesting doesn't require the field to be set on fire; the remains left in the field by the machine consist of the top of the sugar cane and the dead leaves, which act as mulch for the next round of planting.
การเพาะปลูก [แก้ไข] ไร่อ้อยในประเทศมอริเชียสการเพาะปลูกอ้อยต้องมีอากาศร้อนหรือหนาวมีไม่ต่ำกว่า 60 เซนติเมตร (24) ของความชื้นประจำปี มันเป็นหนึ่งใน photosynthesizers มีประสิทธิภาพมากที่สุดในอาณาจักรพืช มันเป็นพืช C4 ที่สามารถแปลงได้ถึงร้อยละหนึ่งของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพลังงานแสงอาทิตย์ให้เป็นพลังงานชีวมวล. [19] ในพื้นที่ปลูกที่สำคัญเช่นมอริเชียส, สาธารณรัฐโดมินิกัน, เปอร์โตริโก, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ปากีสถาน, เปรู, บราซิล, โบลิเวีย โคลอมเบีย, ออสเตรเลีย, เอกวาดอร์, คิวบา, ฟิลิปปินส์, เอลซัลวาดอร์และฮาวายพืชอ้อยสามารถผลิตกว่า 15 กิโลกรัมอ้อยต่อตารางเมตรของแสงแดด เมื่อพืชที่สำคัญของภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกาปลูกอ้อยได้ลดลงมีในทศวรรษที่ผ่านมาและขณะนี้ถูกคุมขังส่วนใหญ่ไปอยู่ที่ฟลอริดาและลุยเซียนา. อ้อยปลูกในเขตร้อนและ subtropics ในพื้นที่ที่มีแหล่งอุดมสมบูรณ์ของน้ำสำหรับ อย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลากว่า 6-7 เดือนในแต่ละปีทั้งจากปริมาณน้ำฝนตามธรรมชาติหรือผ่านการชลประทาน พืชที่ไม่ทนต่อน้ำค้างที่รุนแรง ดังนั้นส่วนใหญ่ของอ้อยของโลกที่มีการเติบโตขึ้นระหว่างวันที่ 22 องศาและ 22 ° S, และบางส่วนถึง 33 องศาและ 33 องศาเอส. [20] เมื่อการเพาะปลูกอ้อยที่พบอยู่นอกช่วงนี้เช่นภูมิภาคเกี่ยวกับการเกิดของแอฟริกาใต้ มันเป็นเรื่องปกติเนื่องจากสภาพภูมิอากาศที่ผิดปกติในภูมิภาคเช่นกระแสน้ำในมหาสมุทรที่อบอุ่นที่กวาดลงชายฝั่ง ในแง่ของความสูงการเพาะปลูกอ้อยที่พบได้ถึง 1,600 เมตรใกล้กับเส้นศูนย์สูตรในประเทศเช่นโคลัมเบียเอกวาดอร์และเปรู. [21] อ้อยสามารถปลูกได้ในดินที่มีจำนวนมากตั้งแต่ที่อุดมสมบูรณ์สูง mollisols ระบายน้ำได้ดีผ่าน vertisols แตกหนัก oxisols กรดที่มีบุตรยาก, histosols โคลนเลนที่จะ andisols หิน ทั้งแสงแดดอุดมสมบูรณ์และแหล่งน้ำเพิ่มการผลิตอ้อย นี้ได้ทำให้ประเทศทะเลทรายที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกการชลประทานที่ดีเช่นอียิปต์เป็นบางส่วนของอ้อยที่ให้ผลผลิตสูงสุดปลูกฝังภูมิภาค. ดอกไม้อ้อยในโดมินิกา. แม้ว่าอ้อยผลิตเมล็ดพันธุ์ตัดลำต้นที่ทันสมัยได้กลายเป็นวิธีการทำสำเนาที่พบมากที่สุด ตัดแต่ละคนจะต้องมีอย่างน้อยหนึ่งตาและตัดบางครั้งมือปลูก ในประเทศมากขึ้นเทคโนโลยีขั้นสูงเช่นสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลียปลูกเหล็กแท่งเป็นเรื่องธรรมดา Billets เก็บเกี่ยวจากกลเก็บเกี่ยวที่มีการปลูกโดยเครื่องที่เปิดและ recloses พื้นดิน เมื่อปลูกยืนสามารถเก็บเกี่ยวได้หลายครั้ง; หลังการเก็บเกี่ยวแต่ละอ้อยส่งขึ้นต้นใหม่ที่เรียกว่า ratoons การเก็บเกี่ยวต่อเนื่องให้อัตราผลตอบแทนที่ลดลงในที่สุดก็สมควรปลูก สองถึง 10 เก็บเกี่ยวมักจะทำขึ้นอยู่กับชนิดของวัฒนธรรม ในประเทศที่มีเครื่องจักรกลการเกษตรมองหาการผลิตที่สูงของเขตข้อมูลที่มีขนาดใหญ่เช่นในทวีปอเมริกาเหนืออ้อยจะปลูกหลังจากที่สองหรือสามเก็บเกี่ยวเพื่อหลีกเลี่ยงการลดอัตราผลตอบแทน ในประเทศที่มีรูปแบบดั้งเดิมมากขึ้นของการเกษตรที่มีเขตข้อมูลที่มีขนาดเล็กและการเก็บเกี่ยวมือเช่นในฝรั่งเศสเกาะลาเรอูนียง, อ้อยมักจะเก็บเกี่ยวได้ถึง 10 ปีก่อนที่จะปลูก. อ้อยน้ำตาลเก็บเกี่ยวโดยผู้หญิงในจังหวัดHòaBình, เวียดนาม. รูปภาพของ รถบรรทุกพ่วงที่เต็มไปด้วยอ้อยปลูกการเก็บเกี่ยวอ้อยในกลJaboticabal, เซาเปาลูบราซิลอ้อยจะมีการเก็บเกี่ยวด้วยมือและเครื่องจักรกล บัญชีเก็บเกี่ยวมือมานานกว่าครึ่งหนึ่งของการผลิตและการเป็นที่โดดเด่นในประเทศกำลังพัฒนา มือในการเก็บเกี่ยวข้อมูลการตั้งค่าครั้งแรกบนกองไฟ ไฟไหม้ใบไม้แห้งและไล่ไปหรือฆ่าใด ๆ ที่ซุ่มซ่อนงูพิษโดยไม่ทำร้ายเหง้าและราก เครื่องเก็บเกี่ยวแล้วตัดอ้อยอยู่เหนือระดับพื้นดินโดยใช้มีดอ้อยหรือมีดพร้า เก็บเกี่ยวที่มีทักษะสามารถตัด 500 กิโลกรัม (1,100 ปอนด์) อ้อยต่อชั่วโมง. [อ้างจำเป็น] วิศวกรรมเก็บเกี่ยวใช้รวมหรือเกี่ยวข้าวอ้อย. [22] Austoft 7000 ชุดการออกแบบการตัดไม้ที่ทันสมัยเดิมขณะนี้ได้รับการคัดลอกจากที่อื่น ๆ บริษัท รวมทั้ง Cameco / John Deere เครื่องตัดอ้อยที่ฐานของก้านที่แถบใบอ้อยสับลงไปในความยาวที่สอดคล้องกันและเงินฝากมันลงไปในการขนย้ายต่อไปนี้ควบคู่ไปกับ เก็บเกี่ยวแล้วพัดขยะกลับมาลงสนามได้ เครื่องดังกล่าวสามารถเก็บเกี่ยว 100 ตันยาว (100 t) ทุกชั่วโมง; แต่อ้อยเก็บเกี่ยวจะต้องดำเนินการอย่างรวดเร็ว เมื่อตัดอ้อยเริ่มต้นที่จะลดปริมาณน้ำตาลและความเสียหายให้กับอ้อยระหว่างการเก็บเกี่ยวกลเร่งการลดลงนี้ ลดลงนี้จะชดเชยเพราะตัดไม้สับที่ทันสมัยสามารถดำเนินการเก็บเกี่ยวได้เร็วขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการตัดมือและโหลด Austoft ยังได้พัฒนาชุดของการขนส่งยกสูงไฮดรอลิทุ่งนาที่จะทำงานควบคู่ไปกับการเก็บเกี่ยวของพวกเขาเพื่อช่วยให้การถ่ายโอนอย่างรวดเร็วมากยิ่งขึ้นของอ้อยไปเช่นรางรถไฟที่ใกล้ที่สุด การเก็บเกี่ยวกลนี้ไม่จำเป็นต้องมีสนามตั้งอยู่บนไฟ ซากที่เหลืออยู่ในสนามโดยเครื่องประกอบด้วยด้านบนของอ้อยและใบตายซึ่งทำหน้าที่เป็นวัสดุคลุมดินสำหรับรอบต่อไปของการเพาะปลูก
การแปล กรุณารอสักครู่..

การแก้ไข ]
ปลูกอ้อยปลูกอ้อยในมอริเชียสมีสภาพอากาศเขตร้อนหรือเขตอบอุ่นที่มีอย่างน้อย 60 เซนติเมตร ( 24 ) ความชื้น ประจำปี มันเป็นหนึ่งในพืช photosynthesizers มีประสิทธิภาพมากที่สุดในอาณาจักร มันเป็นพืช C4 สามารถแปลงได้ถึงร้อยละหนึ่งของเหตุการณ์พลังงานแสงอาทิตย์เป็นชีวมวล [ 19 ] ในภูมิภาคเติบโตเฉพาะ เช่น มอริเชียสสาธารณรัฐโดมินิกัน , เปอร์โตริโก , อินเดีย , อินโดนีเซีย , ปากีสถาน , เปรู , บราซิล , โบลิเวีย , โคลอมเบีย , เอกวาดอร์ , คิวบา , ออสเตรเลีย , ฟิลิปปินส์ , El Salvador และฮาวาย อ้อย พืชสามารถผลิตอ้อยต่อตารางเมตรของแสงแดด 15 กิโลกรัม เมื่อพืชที่สําคัญของภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา อ้อยได้ลดลงในทศวรรษล่าสุดและตอนนี้เป็นหลักคับฟลอริด้าและหลุยเซียน่า
อ้อยปลูกในเขตร้อน และ subtropics ในพื้นที่ด้วยอุปทานที่อุดมสมบูรณ์ของน้ำ เป็นระยะเวลาต่อเนื่องมากกว่าหกถึงเจ็ดเดือนในแต่ละปี ทั้งจากน้ำฝนตามธรรมชาติ หรือผ่าน ทางชลประทาน พืชที่ไม่ทนต่อ frosts รุนแรง ดังนั้นส่วนใหญ่ของโลกที่อ้อยปลูกระหว่าง 22 / N และ 22 / s ,และมีถึง 33 / 33 / N และ S . [ 20 ] เมื่ออ้อย พืชที่พบนอกช่วงนี้ เช่นภูมิภาคนาตาลแอฟริกาใต้ เป็นปกติ เนื่องจากว่าสภาพภูมิอากาศในภูมิภาค เช่น อุ่นกระแสน้ำในมหาสมุทรที่กวาดลงทะเล ในแง่ของระดับความสูง อ้อย พืชที่พบได้ถึง 1 , 600 เมตร ใกล้กับเส้นศูนย์สูตรในประเทศ เช่น โคลัมเบีย เอกวาดอร์ และเปรู [ 21 ]
อ้อยสามารถปลูกได้ในดินที่อุดมสมบูรณ์มากมาย ตั้งแต่ สูงดีเนื้อดิน ผ่านหนักแตกเวอร์ติโซลส์เป็นหมัน , กรดออกซิซอลส์อัดตัวคายน้ำ , ฮิสโทซอลส์ Rocky แอนดิซอลส์ . ทั้งแสงแดดและน้ำอุดมสมบูรณ์ซัพพลายเพิ่มผลผลิตอ้อย นี้ได้ทำให้ประเทศทะเลทรายกับเครื่องชลประทานที่ดี เช่น อียิปต์ เป็นบางส่วนของสูงสุดให้ผลผลิตอ้อยปลูกภูมิภาค
.อ้อยดอกไม้ในโดมินิกา .
ถึงแม้ว่าอ้อยผลิตเมล็ดพันธุ์ , ตัดต้นสมัยใหม่ได้กลายเป็นส่วนใหญ่สืบพันธุ์โดยวิธี แต่ละการตัดจะต้องมีอย่างน้อยหนึ่งดอกตูมและกิ่งเป็นบางครั้งมือปลูก ในประเทศมีเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า เช่น สหรัฐอเมริกา และออสเตรเลีย ยังปลูกอยู่ทั่วไปbillets เก็บเกี่ยวจากเก็บเกี่ยวเชิงกล จะปลูก โดยเครื่องที่จะเปิดและ recloses พื้นดิน เมื่อปลูก , ยืนที่สามารถเก็บเกี่ยวได้หลายครั้ง หลังจากที่แต่ละเก็บเกี่ยวอ้อยส่งขึ้นดอกใหม่ เรียกว่า ratoons . เก็บเกี่ยวผลผลิตให้ลดลงต่อเนื่อง ในที่สุดอธิบายทำสวน . สอง 10 เก็บเกี่ยวโดยปกติขึ้นอยู่กับชนิดของวัฒนธรรมในประเทศที่มีเครื่องจักรกลการเกษตรมองหาผลิตสูงของเขตข้อมูลที่มีขนาดใหญ่ เช่น ในอเมริกาเหนือ ต้นอ้อยจะ replanted หลังจากที่สองหรือสามครั้ง เพื่อหลีกเลี่ยงการลดในอัตราผลตอบแทน ในประเทศที่มีลักษณะแบบดั้งเดิมมากขึ้นของการเกษตรกับเขตข้อมูลที่มีขนาดเล็กและการเก็บเกี่ยวมือเหมือนในเกาะฝรั่งเศส La R é unionน้ำตาลอ้อยมักจะเก็บได้ถึง 10 ปี ก่อนที่จะปลูก
น้ำตาลอ้อยเก็บเกี่ยวโดยผู้หญิงใน H ò B ì NH จังหวัดเวียดนาม
รูปพ่วงบรรทุกเต็มไปด้วยอ้อย
อ้อยจักรกลเก็บเกี่ยวใน Jaboticabal , เซาเปาลู อ้อยบราซิล
เก็บเกี่ยวด้วยมือ และเครื่องจักร มือเกี่ยวบัญชีมากกว่าครึ่งหนึ่งของการผลิต และเป็นหลักในการพัฒนาโลกในการเก็บเกี่ยวมือ , สนามเป็นครั้งแรกที่ติดไฟ ไฟเผาใบไม้แห้ง และไล่ฆ่าใด ๆหรือซ่อนอสรพิษ โดยไม่ทำร้ายดอกและราก เก็บเกี่ยวแล้วตัดอ้อยเพียงเหนือระดับพื้นดิน โดยใช้มีดหรือของอ้อย . เป็นเก็บเกี่ยวที่มีทักษะสามารถตัด 500 กิโลกรัม ( 1 ปอนด์ ) ของอ้อยต่อชั่วโมง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]
จักรกลเก็บเกี่ยวใช้รวมหรืออ้อยเก็บเกี่ยว [ 22 ] austoft 7000 ชุด เดิมออกแบบเก็บเกี่ยวสมัยใหม่ได้ถูกคัดลอกโดย บริษัท อื่น ๆ , รวมทั้ง CAMECO / John Deere . เครื่องตัดอ้อยที่ฐานของก้าน แผ่นใบสับอ้อยในความยาวที่สอดคล้องกันและเงินฝากเป็น Transporter ต่อไปนี้ควบคู่ไปกับ เก็บเกี่ยวแล้วพัดขยะกลับมาลงสนามเครื่องจักรดังกล่าวสามารถเก็บเกี่ยวได้นาน 100 ตัน ( 100 ตัน ) แต่ละชั่วโมง อย่างไรก็ตาม การเก็บเกี่ยวอ้อยต้องประมวลผลอย่างรวดเร็ว เมื่อตัดอ้อยเริ่มสูญเสียปริมาณน้ำตาล และความเสียหายในระหว่างการเก็บเกี่ยวอ้อยเครื่องจักรกลเร่งความเสื่อมนี้ ลดลงนี้ชดเชยเพราะเก็บเกี่ยวเฮลิคอปเตอร์ที่ทันสมัยสามารถให้เก็บเกี่ยวได้เร็วขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่ามือตัดและโหลดaustoft ยังพัฒนาชุดไฮโดรลิกยกสูงสนามในของเบสบอล ผู้ทำงานร่วมกับเครื่องเก็บเกี่ยวของพวกเขาให้มากขึ้นการถ่ายโอนอย่างรวดเร็วของอ้อยได้ ตัวอย่างเช่น ข้างสถานีรถไฟที่ใกล้ที่สุด เครื่องกลนี้การเก็บเกี่ยวไม่ต้องเขตจะตั้งบนไฟ ที่ยังคงเหลืออยู่ในเขตข้อมูลโดยเครื่องประกอบด้วยด้านบนของอ้อยและใบที่ตายแล้วซึ่งทำหน้าที่เป็น mulch สำหรับรอบต่อไปของการปลูก
การแปล กรุณารอสักครู่..
