DEMOCRACY AS AN IDEAL As we noted a

DEMOCRACY AS AN IDEAL

As we noted at the beginning of this chapter, democracy is now so popular that most political ideologies claim to favor it. Yet these supposedly democratic ideologies are in constant competition and occasional conflict with one another. The best explain ation fop this odd situation is to say that different ideologies do indeed pursue and promote democracy, but they do so in different ways because they disagree about what democracy is. They can do this because democracy is not a single thing, as our brief history of democracy makes clear. Rather than a specific kind of government that must take a definite form, democracy is, instead, an ideal.

To say that democracy is an ideal means that it is something toward which people aim or aspire. In this respect it is like true love, inner peace, a perfect performance, or the surfer's perfect wave. Each is an ideal that inspires people to search or strive for it, but none is easy to find, or even to define. What one person takes to be true love, for instance, is likely to be quite different from another person's idea of it. So it is with democracy. Everyone agrees that democracy is government or rule by the people, but exactly what that means is subject to sharp disagreement. Who are "the people" who are supposed to rule? Only the "common" people? Only those who own substantial property? Only adult males? Or should everyone who lives in a country - including resident foreigners, children, and convicted felons-have a formal voice in its government?

How, moreover, are "the people" to rule? Should every citizen vote directly on proposed policies, as the Athenians did, or should citizens vote for representatives,who will then make policy? If they elect representatives, do the people then cease to govern themselves? With or without representatives, should we follow majority rule? If we do, how can we protect the rights and interests of individuals or minorities, especially those who say and do things that anger or disturb the majority? But if we take steps to limit the power of the majority-as a system of constitutional checks and balances does, for instance-aren't we restricting or even retreating from democracy? The recent debate in the United States over term limits for members of Congress poses this problem in a particularly acute form. If we limit the number of terms on elected official can hold office, are we making the government more responsive to the people, and therefore more democratic? Or are we making it less democratic by deriving a potential majority of voters the chance to reelect a representative they like time and time again?

These are troublesome questions for anyone who claims to be a democrat. As our brief history of democracy suggests, they have been answered in very different ways over the centuries. Such questions have also led a number of political thinkers to worry about the instability of democracy,with a particular concern for its supposed tendency to degenerate into anarchy and despotism. This concern has been largely responsible for the creation of an altepnative form of popular government, the republic. But the popularity of republicanism has waned as democracy has gained acceptance, and where it survives it is mostly in the hybrid form of democratic republicanism.

Despite the difficulties of defining it, of democratic ideal of "rule by the people" remains popular. This is due in part to its connection with freedom and equality, since democracy implies that in some sense every citizen will be both free and equal to every other. But exactly what freedom and equality are, or what form they should take, and how the two relate to one another, is open to interpretation.

This is where political ideologies enter the picture. Whether they accept or reject it, all ideologies must one to terms with the democratic ideal."Coming to terms" in this case means that political ideologies have to provide more definite notions of what democracy involves. They do this by drawing on their underlying conceptions of human nature and freedom to determine whether democracy is possible and desirable and, if so, what form it is to take.

To put the point m terms of our functional definition of ideology, we can say that an ideology's explanation of why things are the way they are largely shapes its attitude toward democracy, If an ideology holds, as fascism does, that society is often in turmoil because most people are incapable af governing themselves, it is hardly likely to advocate democracy. But if an ideology holds that most people had the capacity for freedom and self-government, as liberalism and socialism do, then the ideology will embrace the democratic ideal-as matt of them have done. The ideology that does see will then evaluate existing social arrangements and provide a sense of orientation for individuals based largely on how democratic it takes these arrangements to be. If the individual seems to be an equal partner in a society where the people rule in some suitable sense, then all is well; but if he or she seems to be merely the pawn of those who hold the real power, then the ideology will encourage people to take action to reform or perhaps to overthrow the social and political order. This, finally, will require a program for change in what the ideology takes to be a democratic direction.

Every political ideology, then, offers its own interpretation often democratic ideal. This ideal it defines, and may defend or pursue, according to its particular vision. In turn, the men and women who promote political ideologies will use their vision of democracy to try to inspire others to join their cause.

Three Conceptions of Democracy.
To clarify the connection between political ideologies and the democratic ideal, let us examine briefly the three principal versions of democracy in the twentieth century. Although all three share several features, their differences are sharp enough to make them distinctive and competing conceptions of democracy.

Liberal Democracy. As the name suggests, liberal democracy emerged from liberalism--the ideology examined in our next chapter. As with liberalism in general, liberal democracy stresses the rights and liberty of the individual, and it is this form of democracy that characterizes most Western democracies. For liberals, democracy is certainly rule by the people, but an essential part of this rule includes the protection of individual rights and liberties. This means that majority rule must limited. Democracy is rule by the be majority of the people, on this view, but only as long as those in the majority do not try to deprive individuals of their basic civil rights. The right to speak and worship freely, the right to run for public office, the right to own property--these are among the civil rights and liberties that liberals have generally taken to be necessary to realize the democratic ideal as they interpret it.

Social Democracy. Within the Western democracies. especially in Europe, the chief challenger to-the liberal conception is social democracy. This view is linked to the ideology of socialism. From a"social democratic" or "democratic socialist" perspective, the key to democracy is equality, especially equal power in society and government. Social democrats argue that liberal democracy puts poor and working-class people at the mercy of the rich. In the modern world, they say, money is a major source of power, and those who have wealth have power over those who do not. Wealth makes it possible to run for office and to influence government policies, so the rich exercise much greater influence when public policies are made. Yet this advantage, social democrats insist, is hardly democratic. Democracy is rule by the people, and such rule requires that every person have a roughly equal influence over the government. This is in keeping with the slogan, "one person one vote." But we will not really have this equal influence, social democrats say, unless we take steps to distribute power--including economic power-in a more nearly equal fashion. This is why the program of social democrats typically calls for the redistribution of wealth to promote equality, public rather than private control of natural resources and major industries, and workers control of the workplace. Like liberals, then, social democrats want to preserve civil liberties and competition for political office. Unlike liberals, however they deny that most people can be truly free or political competition ever, fair when great inequalities of wealth and power prevail.

People's Democracy. In communist countries, the prevailing version of the democratic ideal has been people's democracy. In some ways people's democracy is closer the original Greek idea of democracy-rule by and in to the interests of demos, the common people--than liberal or social the democracy. From a communist perspective, the common people are the proletariat, or the working class, and democracy will not be achieved until government rules in their interest. This does not necessarily mean that the proletariat must itself directly control the government. As we shall see in Chapter 6, communists used to call for the revolutionary dictatorship of the proletariat, a form of dictatorship that Marx described as ruling in the interests of the working class. The immediate purpose of this would be to suppress the capitalists or bourgeoisie who have used their power previously and wealth to exploit the working class. By suppressing them, the dictatorship of the proletariat supposedly prepares the common people for classless society of the communist future, when the state itsel will "wither away." In the meantime, people's democracy is to consist of rule by the Communist Party for the good of the working majority. This is the sense in which Mao Zedong spoke of a"people's democratic dictatorship" in the People's Repub

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นประชาธิปไตยเหมาะ ประชาธิปไตยคือตอนนี้เป็นที่นิยมว่า เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทางการเมืองส่วนใหญ่อ้างว่า ชอบมัน ตามที่เราระบุไว้ในตอนต้นของบทนี้ ยัง เหล่านี้เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ประชาธิปไตยคาดคะเนได้ในการแข่งขันคงที่และความขัดแย้งเป็นครั้งคราว ด้วยกัน ส่วนการอธิบายสถานการณ์นี้แปลกจะบอกว่า เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ที่แตกต่างกันแน่นอนติดตาม และส่งเสริมประชาธิปไตย fop ation แต่พวกเขาทำในวิธีที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับประชาธิปไตยอะไร พวกเขาสามารถทำเช่นนี้ เพราะประชาธิปไตยไม่ใช่สิ่งเดียว เป็นประวัติโดยย่อของประชาธิปไตยทำให้ชัดเจน นอกจากชนิดเฉพาะของรัฐบาลที่ต้องมีรูปแบบแน่นอน ประชาธิปไตยได้ แทน เหมาะ ว่าประชาธิปไตยนั้นเป็นเหมาะหมายความ ว่า เป็นบางสิ่งบางอย่างต่อคนซึ่งจุดมุ่งหมาย หรือเอสไพร์ ประการนี้ ได้เช่นความรัก ความสงบ ประสิทธิภาพที่สมบูรณ์แบบ หรือคลื่นที่สมบูรณ์แบบของนักท่อง แต่ละเอนที่คนค้นหา หรือมุ่งมั่นเรื่องแรงบันดาลใจ แต่ไม่เป็นเรื่องง่าย ในการค้นหา หรือแม้แต่กำหนด คนใดจะมีรักจริง เช่น จะค่อนข้างแตกต่างจากความคิดของบุคคลอื่นก็ ดังนั้นจึง มีประชาธิปไตย ทุกคนตกลงว่า ประชาธิปไตยคือ รัฐบาลหรือกฎคน แต่หมายถึง สิ่งที่มีคมกัน "คน" ควรจะปกครองคือใคร เฉพาะ "ทั่วไป" คน เฉพาะผู้ที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินที่พบหรือไม่ เฉพาะผู้ใหญ่ชาย หรือควรทุกคนที่อยู่ ในประเทศ- รวม ถึงชาวต่างชาติที่มีถิ่นที่อยู่ เด็ก และผู้ถูก felons มีเสียงอย่างเป็นทางการในรัฐบาลของ วิธี นอกจาก เป็น "คน" กฎ ควรประชาชนทุกคนลงคะแนนโดยตรงในการเสนอนโยบาย Athenians ที่ไม่ได้ หรือควรประชาชนลงคะแนนแทน ที่จะทำนโยบาย ถ้าจะเลือกผู้แทน ทำคนแล้วให้ควบคุมตัวเองหรือไม่ มี หรือไม่ มีผู้แทนราษฎร เราควรตามกฎส่วนใหญ่ ถ้าเราทำได้ จะเราปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของบุคคลหรือคมิ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่พูด และทำสิ่งที่โกรธ หรือรบกวนส่วนใหญ่ แต่ ถ้าเราทำตามขั้นตอนเพื่อจำกัดอำนาจของส่วนใหญ่-เป็นระบบรัฐธรรมนูญตรวจสอบและยอดดุลไม่ เช่น-ไม่เราจำกัด หรือแม้เพียงจากประชาธิปไตย การอภิปรายเมื่อเร็ว ๆ นี้ในสหรัฐอเมริกาผ่านระยะจำกัดสำหรับสมาชิกรัฐสภาซึ่งทำให้เกิดปัญหานี้ในแบบเฉียบพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเราจำกัดจำนวนของเงื่อนไขในการรับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางสามารถดำรง เราใจรัฐบาลมากขึ้นตอบสนองต่อประชาชน และดังนั้นประชาธิปไตยมากขึ้น หรือเราทำมันน้อยประชาธิปไตย โดยบริษัทฯ ส่วนใหญ่เป็นผู้ลงคะแนนโอกาสที่จะ reelect ตัวแทนที่พวกเขาต้องการอีกครั้ง เหล่านี้คือคำถามที่ยากลำบากสำหรับทุกคนที่เรียกร้องให้ ประชาธิปัตย์เป็น เป็นประวัติโดยย่อของประชาธิปไตยแนะนำ พวกเขาได้รับตอบในวิธีที่แตกต่างกันมากมากกว่าอื่น ๆ คำถามดังกล่าวยังได้นำจำนวน thinkers เมืองต้องกังวลเกี่ยวกับความไม่แน่นอนของประชาธิปไตย มีความกังวลเฉพาะสำหรับของแนวโน้มที่ควรจะเสื่อมสภาพเป็นระบบใช้อำนาจเด็ดขาดและอนาธิปไตย ความกังวลนี้ได้ส่วนใหญ่ชอบสร้างแบบ altepnative ของรัฐบาลนิยม สาธารณรัฐ แต่ความนิยมของ republicanism มี waned เป็นประชาธิปไตยได้รับการยอมรับ และมัน survives เป็นส่วนใหญ่ในรูปแบบผสมของ republicanism ประชาธิปไตย แม้ มีความยากลำบากของการกำหนดมัน ของอุดมคติประชาธิปไตย "ปกครองโดยประชาชน" ยังคงนิยม นี้เป็นการเชื่อมต่อกับเสรีภาพและความเสมอภาค ครบบางส่วนเนื่องจากประชาธิปไตยหมายถึงการที่ในภาวะ ประชาชนทุกคนจะเป็นอิสระ และเท่ากับทุก ๆ แต่ว่าเสรีภาพและความเสมอภาคคืออะไร หรือแบบฟอร์มอะไรควรใช้ และวิธีที่สองเกี่ยวข้องอื่น เปิดตีความ ที่เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทางการเมืองใส่รูปภาพได้ ไม่ว่าพวกเขายอมรับ หรือปฏิเสธ เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทั้งหมดต้องการเงื่อนไขพักประชาธิปไตย"มาเงื่อนไข"ในกรณีนี้หมายความ ว่า เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทางการเมืองต้องมีความเข้าใจมากขึ้นแน่นอนของประชาธิปไตยใดเกี่ยวข้องกับการ พวกเขาสามารถทำได้ ด้วยการ conceptions ต้นของธรรมชาติมนุษย์และอิสระในการ กำหนดว่า ประชาธิปไตยจะเป็นไปได้ และต้อง ดังนั้น อะไรแบบว่าจะ การใส่เงื่อนไข m จุดการกำหนดอุดมการณ์ของเราทำงาน เราสามารถบอกได้ว่า อุดมการณ์การอธิบายทำไมสิ่งที่เป็นวิธีพวกเขามีรูปร่างใหญ่ของทัศนคติต่อประชาธิปไตย ถ้าอุดมการณ์การเก็บ ฟาสซิสต์ไม่ ที่สังคมมักจะเป็นในความวุ่นวายเนื่องจากคนส่วนใหญ่มี af ไม่สามารถควบคุมตนเอง มันจะไม่สนับสนุนประชาธิปไตย แต่ ถ้าอุดมการณ์ถือว่า คนส่วนใหญ่มีกำลังการผลิตสำหรับเสรีภาพและ self-government เสรีนิยมและสังคมนิยมทำ แล้วอุดมการณ์จะโอบกอดเหมาะประชาธิปไตย-เป็นด้านของพวกเขาทำ อุดมการณ์ที่เห็นจะประเมินการจัดการทางสังคมที่มีอยู่แล้ว และให้ความรู้สึกแนวสำหรับยึดส่วนใหญ่ประชาธิปไตยวิธีใช้เหล่านี้จัดเป็น ถ้าบุคคลน่าจะ เป็นหุ้นส่วนเท่ากันในสังคมที่ผู้ปกครองในภาวะเหมาะสม จากนั้นทั้งหมดเป็นอย่างดี แต่ถ้าเขาหรือเธอน่าจะ เป็นเพียงเบี้ยที่ถืออำนาจจริง แล้วอุดมการณ์จะทำให้คน ต้องดำเนินการปฏิรูป หรืออาจโค่นใบสังคม และการเมือง นี้ สุด จะต้องโปรแกรมการเปลี่ยนแปลงอุดมการณ์การที่จะให้ ทิศทางประชาธิปไตย ทุกอุดมการณ์ทางการเมือง นำเสนอตัวเองตีความประชาธิปไตยมักจะเหมาะแล้ว นี้มัน กำหนด และอาจป้องกัน หรือไล่ ตาม ตามวิสัยทัศน์ของการ กลับ ชายและหญิงที่ส่งเสริมเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทางการเมืองจะใช้วิสัยทัศน์ประชาธิปไตยพยายามที่จะสร้างแรงบันดาลใจอื่น ๆ รวมสาเหตุของพวกเขาConceptions สามประชาธิปไตย ชี้แจงการเชื่อมต่อระหว่างห้องพักประชาธิปไตยและเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทางการเมือง เราตรวจสั้น ๆ สามหลักรุ่นประชาธิปไตยในศตวรรษที่ยี่สิบ แม้ว่าทั้งสามร่วมกันหลายคุณลักษณะ ความแตกต่างของพวกเขาคมพอที่จะทำให้พวกเขาโดดเด่น และแข่งขัน conceptions ประชาธิปไตย ระบอบเสรีประชาธิปไตย เป็นชื่อแนะนำ ระบอบเสรีประชาธิปไตยเกิดจากเสรีนิยม - อุดมการณ์ในบทถัดไปของเรา กับเสรีนิยม โดยทั่วไป ระบอบเสรีประชาธิปไตยเน้นสิทธิและเสรีภาพของบุคคล และมันเป็นแบบนี้ประชาธิปไตย ที่ระบุลักษณะเหมือน ๆ ตะวันตกมากที่สุด สำหรับแห่ง ประชาธิปไตยเป็นกฎ โดยคน แต่เป็นส่วนสำคัญของกฎนี้มีการป้องกันแต่ละสิทธิและเสรีภาพ ซึ่งหมายความ ว่า กฎส่วนใหญ่ต้องจำกัด ประชาธิปไตยคือ กฎโดยการมีส่วนใหญ่ของชาว มุมมอง แต่เฉพาะตราบใดที่คนส่วนใหญ่พยายามลิดรอนสิทธิพลเมืองขั้นพื้นฐานของบุคคล สิทธิที่จะพูด และบูชาได้อย่างอิสระ สิทธิที่จะเรียกใช้สำหรับสำนักงานสาธารณะ สิทธิที่ดิน - เหล่านี้เป็นสิทธิพลเมืองและเสรีภาพที่แห่งได้นำทั่วไปจะมีความจำเป็นเพื่อบรรลุอุดมคติประชาธิปไตยเป็นผู้แปล สังคมประชาธิปไตย ภายในเหมือน ๆ ตะวันตก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรป ความคิดเสรีจะเดอะชาลเลนเจอร์ประธานเป็นสังคมประชาธิปไตย มุมมองนี้จะเชื่อมโยงกับอุดมการณ์ของสังคมนิยม จากการเป็น "สังคมประชาธิปไตย" หรือ "สังคมนิยมประชาธิปไตย" มุมมอง คีย์เพื่อประชาธิปไตย ความเสมอภาค โดยเฉพาะอย่างยิ่งเท่ากับอำนาจในสังคมและรัฐบาล สังคมประชาธิปไตยโต้แย้งว่า ประชาธิปไตยเสรีนิยมทำให้คนยากจน และ working-class ที่เมตตาของคนรวย ในโลกสมัยใหม่ ว่า เงินเป็นแหล่งสำคัญของพลังงาน และผู้ที่มีให้เลือกมากมายมีอำนาจมากกว่าผู้ที่ไม่ ให้เลือกมากมายทำให้สามารถทำงานในสำนักงาน และมีอิทธิพลต่อนโยบายของรัฐบาล เพื่อคนรวยออกกำลังกายมากอิทธิพลต่อเมื่อมีทำนโยบายสาธารณะ ยัง นี้ประโยชน์ สังคมประชาธิปัตย์ยืนยัน คือประชาธิปไตยไม่ ประชาธิปไตยคือ กฎที่คน และกฎดังกล่าวต้องทุกคนมีอิทธิพลรัฐบาลประมาณเท่า โดยเน้นสโลแกน "หนึ่งคนหนึ่งเสียง" แต่เราจะไม่จริง ๆ มีอิทธิพลเท่านี้ สังคมประชาธิปไตยพูด ยกเว้นว่าเราทำตามขั้นตอนการกระจายอำนาจ - การรวมเศรษฐกิจพลังงานในแฟชั่นเกือบเท่าการเพิ่มเติม ทำไมโปรแกรมของสังคมประชาธิปไตยเรียกสำหรับวงเงินของทรัพย์สินเพื่อส่งเสริมความเสมอภาคโดยทั่วไป สาธารณะ มากกว่าส่วนตัวควบคุมของทรัพยากรธรรมชาติและอุตสาหกรรมที่สำคัญ และควบคุมผู้ปฏิบัติงานทำอยู่ เช่นแห่ง แล้ว สังคมประชาธิปไตยต้องรักษาเสรีภาพและการแข่งขันในทางการเมือง ซึ่งแตกต่างจากแห่ง อย่างไรก็ตาม พวกเขาปฏิเสธว่า คนส่วนใหญ่สามารถเป็นอิสระอย่างแท้จริง หรือแข่งขันทางการเมืองเคย ความเหลื่อมล้ำทางธรรมเมื่อมากของความมั่งคั่งและอำนาจเหนือกว่ากัน ประชาธิปไตยประชาชน ประเทศคอมมิวนิสต์ รุ่นเป็นอุดมคติประชาธิปไตยได้รับประชาธิปไตย ในบางวิธี ประชาธิปไตยถูกคิดกรีกฉบับประชาธิปไตยปกครองโดย และในความสนใจของตัวอย่าง บุคคลทั่วไป - กว่าเสรีหรือสังคมประชาธิปไตยที่ จากมุมมองคอมมิวนิสต์ สามัญชนกรุงฯ หรือประเภททำงาน และประชาธิปไตยจะไม่ได้รับจนกว่ากฎรัฐบาล นี้ไม่ได้หมายความ ว่า กรุงฯ ต้องเองโดยตรงควบคุมรัฐบาล เราจะเห็นในบทที่ 6 คอมมิวนิสต์ใช้เรียกเผด็จการปฏิวัติของกรุงฯ แบบของเผด็จการที่ Marx อธิบายว่า หุประโยชน์ของชั้นทำงาน วัตถุประสงค์ทันทีนี้จะระงับการนาย หรือ bourgeoisie ที่ได้ใช้พลังของพวกเขาก่อนหน้านี้ และอีกมากมายให้ใช้คลาสทำงาน โดยเมื่อพวกเขา เผด็จของกรุงฯ คาดคะเนเตรียมสามัญชน classless สังคมคอมมิวนิสต์ในอนาคต เมื่อ itsel รัฐจะ "เหี่ยวไป" ในขณะเดียวกัน สังคมประกอบด้วยกฎโดยพรรคคอมมิวนิสต์ดีส่วนใหญ่ทำงาน นี่คือความรู้สึกในการพูดที่เหมาเจ๋อตงเป็น "ประชาชนประชาธิปไตยเผด็จการ" ใน Repub ประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชาธิปไตยเป็นเหมาะ

ตามที่เราระบุไว้ที่จุดเริ่มต้นของบทนี้ ประชาธิปไตยคือตอนนี้จึงนิยมอุดมการณ์ทางการเมืองส่วนใหญ่เรียกร้องที่จะชอบมัน อุดมการณ์ประชาธิปไตย ยังคาดคะเนเหล่านี้อยู่ในการแข่งขันที่คงที่และบางครั้งขัดแย้งกับคนอื่น ดีที่สุดที่อธิบายสถานการณ์นี้คือกลุ่ม ation แปลกว่าอุดมการณ์แตกต่างกันแน่นอน ติดตาม และส่งเสริมประชาธิปไตยแต่พวกเขาทำในวิธีที่แตกต่างกันเพราะพวกเขาไม่เห็นด้วยว่าประชาธิปไตยคืออะไร พวกเขาสามารถทำเช่นนี้เพราะประชาธิปไตยไม่ใช่เรื่องเดียว เป็นประวัติศาสตร์โดยย่อของประชาธิปไตยให้ชัดเจน มากกว่าที่เฉพาะเจาะจงชนิดของรัฐบาลที่ต้องใช้แบบฟอร์มที่แน่นอนประชาธิปไตยเป็นแทนเหมาะ

จะบอกว่าประชาธิปไตยคือ อุดมคติ หมายความว่า มันมีอะไรต่อ ซึ่งประชาชนเป้าหมายหรือ Aspireในส่วนนี้คือ ความรัก ความสงบภายใน การแสดงที่สมบูรณ์แบบของนักท่องเว็บที่สมบูรณ์แบบหรือคลื่น แต่ละที่เป็นอุดมคติที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้คนเพื่อค้นหาหรือพยายามมัน แต่ ไม่ ง่ายต่อการค้นหา หรือแม้แต่การกำหนด อะไรที่คนๆหนึ่งจะเป็นรักที่แท้จริง เช่น อาจจะค่อนข้างแตกต่างจากความคิดของบุคคลอื่น มันคือประชาธิปไตยทุกคนเห็นด้วยว่า ประชาธิปไตยคือ รัฐบาลหรือการปกครองโดยประชาชน แต่สิ่งที่ นั่นหมายความว่าจะต้องคมชัด ความขัดแย้ง ใครคือ " ประชาชน " ที่ต้องปกครอง แค่ " คนธรรมดา " เฉพาะผู้ที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินมากมาย ? ผู้ใหญ่เพศชายเท่านั้น หรือ ทุกคนที่อาศัยอยู่ในประเทศรวมถึงชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ เด็กและเป็น convicted felons มีเสียงอย่างเป็นทางการของรัฐบาล ?

ยังไง ยังเป็น " คน " ไปครอง ? ประชาชนทุกคนควรลงคะแนนโดยตรงในการเสนอนโยบาย เป็นชาวเอเธนส์ ได้ หรือจะให้ประชาชนเลือกตั้งผู้แทน ซึ่งจะทำให้นโยบาย ถ้าพวกเขาเลือกผู้แทน ทำคนแล้วหยุดเพื่อปกครองตนเอง ? มี หรือ ไม่มีตัวแทน เราควรจะทำตามกฎส่วนใหญ่ ?ถ้าเราทำแล้วเราสามารถปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของบุคคล หรือชนกลุ่มน้อย โดยเฉพาะคนที่พูดและทำในสิ่งที่โกรธ หรือรบกวนคนส่วนใหญ่ ? แต่ถ้าเราใช้ขั้นตอนเพื่อจำกัดอำนาจของคนส่วนใหญ่ เช่น ระบบการตรวจสอบและยอดคงเหลือรัฐธรรมนูญไม่ได้ เช่นเราไม่ จำกัด หรือถอยห่างจากระบอบประชาธิปไตยการอภิปรายล่าสุดในสหรัฐอเมริกาในระยะจำกัดสำหรับสมาชิกของรัฐสภา poses ปัญหานี้ในแบบฟอร์มโดยเฉียบพลัน ถ้าเราจำกัดจำนวนของข้อตกลงอย่างเป็นทางการ เลือกสามารถทำให้สำนักงาน เราให้รัฐบาลมากขึ้นเพื่อตอบสนองคนและมากขึ้นดังนั้น ประชาธิปไตยหรือเราจะทำมันเป็นประชาธิปไตยน้อยลง โดยอาศัยเสียงข้างมากของผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีโอกาสที่จะเลือกตั้งใหม่ ตัวแทน พวกเขาต้องการเวลาและเวลาอีกครั้ง

นี่เป็นคำถามน่ารำคาญสำหรับใครที่อ้างว่าเป็น ประชาธิปัตย์ เป็นประวัติศาสตร์ย่อของประชาธิปไตยว่า เขาเคยตอบในวิธีที่แตกต่างกันมากกว่าศตวรรษคำถามดังกล่าวได้นำหมายเลขของนักคิดทางการเมืองที่จะกังวลเกี่ยวกับความไม่แน่นอนของประชาธิปไตย มีความกังวล โดยเฉพาะมันมีแนวโน้มที่จะเสื่อมลงอนาธิปไตยและการปกครองแบบเผด็จการ . ความกังวลนี้ได้รับส่วนใหญ่รับผิดชอบสำหรับการสร้างรูปแบบ altepnative นิยมรัฐบาล สาธารณรัฐ แต่ความนิยมของภากร ได้ waned เป็นประชาธิปไตยได้รับการยอมรับและที่มันรอดเป็นส่วนใหญ่ในรูปแบบไฮบริดของประชาธิปไตยภากร

แม้จะมีความยากลำบากในการกำหนดมัน ของอุดมคติประชาธิปไตยของ " การปกครองโดยประชาชน " ยังคงได้รับความนิยม นี้คือเนื่องจากในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเสรีภาพและความเสมอภาค เพราะประชาธิปไตย หมายถึงว่าในความรู้สึกบางอย่าง พลเมืองทุกคนจะมีทั้งฟรี และเท่ากับทุก ๆ แต่สิ่งที่เสรีภาพและความเท่าเทียมกันเป็นหรือแบบฟอร์มอะไรที่พวกเขาควรใช้อย่างไร และสอง เกี่ยวข้อง กับอีกแบบหนึ่ง คือเปิดให้ตีความ

นี่คือที่อุดมการณ์ทางการเมืองระบุภาพ ไม่ว่าจะยอมรับหรือปฏิเสธมัน ทุกอุดมการณ์ต้องหนึ่งข้อตกลงกับอุดมคติประชาธิปไตย " การตกลงใจ " ในกรณีนี้หมายถึง อุดมการณ์ทางการเมืองต้องให้ชัดเจนมากขึ้นว่าประชาธิปไตยอันเกี่ยวข้องกับพวกเขาทำเช่นนี้โดยการวาดภาพบนแนวคิดพื้นฐานของธรรมชาติของมนุษย์และเสรีภาพเพื่อตรวจสอบว่าประชาธิปไตยเป็นไปได้และที่พึงประสงค์และหากดังนั้นสิ่งที่รูปแบบมันต้องใช้เวลา

ใส่จุด M ด้านนิยามการทำงานของอุดมการณ์ของเรา เราสามารถพูดได้ว่า คำอธิบายของอุดมการณ์ของสิ่งที่มีเหตุผลที่พวกเขาเป็นส่วนใหญ่รูปร่างของทัศนคติต่อประชาธิปไตย ถ้าอุดมการณ์เดิมเป็นลัทธิฟาสซิสต์ ไม่ ว่า สังคมมักวุ่นวาย เพราะคนส่วนใหญ่จะไม่สามารถ AF ปกครองตัวเอง มันแทบจะไม่โอกาสที่จะสนับสนุนประชาธิปไตย แต่ถ้าอุดมการณ์ถือว่าคนส่วนใหญ่มีความสามารถเพื่อเสรีภาพและการปกครองตนเอง เป็นเสรีนิยมและสังคมนิยม แล้วอุดมการณ์จะโอบกอดอุดมคติประชาธิปไตยเป็น Matt ของพวกเขาได้ทำอุดมการณ์ที่ไม่เห็น แล้วจะประเมินการจัดการสังคมที่มีอยู่ และให้ความรู้สึกของการปฐมนิเทศสำหรับบุคคลตามวิธีประชาธิปไตย ส่วนใหญ่ใช้เวลาเตรียมการเหล่านี้เป็น ถ้าแต่ละคน ดูเหมือนจะเป็นหุ้นส่วนที่เท่าเทียมกันในสังคมที่คนปกครองที่เหมาะสมความรู้สึกแล้วทั้งหมดเป็นอย่างดี แต่ถ้าเขาหรือเธอ ดูเหมือนจะเป็นเพียงเบี้ยของผู้ถืออำนาจที่แท้จริงแล้วอุดมการณ์จะส่งเสริมให้ผู้ที่จะดำเนินการเพื่อการปฏิรูป หรือบางทีอาจจะล้มล้างระเบียบทางสังคมและการเมือง นี้ในที่สุดจะต้องมีโปรแกรมสำหรับเปลี่ยนในสิ่งที่อุดมการณ์ที่จะเป็นทิศทางประชาธิปไตย

การเมืองทุกอุดมการณ์ จากนั้นมีการตีความของตัวเองที่เหมาะ มักจะเป็น ประชาธิปไตย อุดมคตินี้จะกำหนด และอาจป้องกันหรือไล่ตามวิสัยทัศน์ที่เฉพาะเจาะจงของ ในทางกลับกัน ผู้ชายและผู้หญิงที่ส่งเสริมอุดมการณ์ทางการเมืองจะใช้วิสัยทัศน์ของพวกเขาเพื่อพยายามที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นเข้าร่วมสาเหตุ

สามหลักการของประชาธิปไตย
เพื่อให้การเชื่อมต่อระหว่างอุดมการณ์ทางการเมือง และอุดมการณ์ประชาธิปไตย ให้เราตรวจสอบสั้น ๆสามหลักรุ่นของประชาธิปไตยในศตวรรษที่ถึงแม้ว่าทั้งสามร่วมกันหลายอย่าง ความแตกต่างของพวกเขามีความคมพอที่จะทำให้พวกเขาโดดเด่นและแข่งขันมโนทัศน์ประชาธิปไตย

เสรีนิยมประชาธิปไตย เป็นชื่อแนะนำ , เสรีนิยมประชาธิปไตยเสรีนิยม . . . อุดมการณ์ออกมา จากตรวจสอบในบทต่อไปของเรา เป็นเสรีนิยมในทั่วไป , เสรีนิยมประชาธิปไตย เน้นสิทธิและเสรีภาพของบุคคลและนี้คือรูปแบบของประชาธิปไตยที่ characterizes ประชาธิปไตยตะวันตกมากที่สุด สำหรับพวกเสรีนิยม ประชาธิปไตย อย่างแน่นอน มีการปกครองโดยประชาชน แต่เป็นส่วนที่สำคัญของกฎนี้รวมถึงการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ " ซึ่งหมายความ ว่า เสียงข้างมากจะต้องจำกัด ประชาธิปไตยคือการปกครองโดยเสียงส่วนใหญ่ของประชาชนได้ ในมุมมองนี้แต่ตราบใดที่คนส่วนใหญ่ไม่ได้พยายามที่จะกีดกันบุคคลสิทธิพื้นฐานของพลเมือง สิทธิที่จะพูด และนมัสการได้อย่างอิสระ มีสิทธิที่จะทำงานสำหรับสำนักงานสาธารณะ สิทธิในการเป็นเจ้าของทรัพย์สิน -- เหล่านี้เป็นหนึ่งในสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพที่ Liberals มีถ่ายโดยทั่วไปจะต้องตระหนักในอุดมคติประชาธิปไตยเช่นที่พวกเขาเข้าใจ

สังคมประชาธิปไตยภายในประชาธิปไตยตะวันตก โดยเฉพาะในยุโรป คู่แข่งหัวหน้าเพื่อความคิดเสรีนิยมประชาธิปไตย คือ สังคม มุมมองนี้จะเชื่อมโยงกับอุดมการณ์ของสังคมนิยม จาก " สังคมประชาธิปไตย " หรือ " สังคมนิยมประชาธิปไตย " มุมมอง , คีย์เพื่อประชาธิปไตย คือ ความเท่าเทียม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเท่ากับอำนาจในสังคมและรัฐบาลสังคมประชาธิปไตยโต้เถียงว่า เสรีนิยมประชาธิปไตย ทำให้ชนชั้นกรรมกรยากจนและผู้ที่ความเมตตาของคนรวย ในโลกสมัยใหม่ , พวกเขากล่าวว่า เงิน เป็นแหล่งของพลังงาน และผู้ที่มีความมั่งคั่งมีอำนาจเหนือบรรดาผู้ที่ไม่ ความมั่งคั่งทำให้มันเป็นไปได้ที่จะทำงานสำหรับสำนักงานและมีอิทธิพลต่อนโยบายของรัฐบาล ดังนั้น การออกกำลังกายที่อุดมไปด้วยมากขึ้น อิทธิพล เมื่อนโยบายรัฐ ทําแต่ข้อได้เปรียบนี้ สังคมประชาธิปไตยยืนยัน ไม่ใช่ประชาธิปไตย ประชาธิปไตยคือการปกครองโดยประชาชน และ กฎดังกล่าวต้องการให้ทุกคนมีอำนาจเท่ากับมากกว่ารัฐบาล นี้ในการรักษาด้วยสโลแกน " คนหนึ่งมีหนึ่งเสียง แต่เราจะไม่ได้มีอิทธิพลเท่ากับนี้ สังคมประชาธิปไตยกล่าวว่านอกจากเราจะใช้ขั้นตอนการกระจาย อำนาจ . . . รวมทั้งอำนาจทางเศรษฐกิจในแฟชั่นที่ใกล้เคียงกันมากขึ้น นี่คือเหตุผลที่โปรแกรมของพรรคประชาธิปัตย์สังคมมักจะเรียกร้องให้แจกจ่ายของความมั่งคั่งเพื่อส่งเสริมความเสมอภาค สาธารณะ มากกว่าการควบคุมส่วนบุคคลของทรัพยากรธรรมชาติ และอุตสาหกรรมหลัก และคนงาน ควบคุมการทํางาน ชอบมากมายแล้วสังคมประชาธิปไตยต้องการรักษาสิทธิเสรีภาพและการแข่งขันสำหรับสำนักงานทางการเมือง ไม่เหมือนพวกเสรีนิยม แต่พวกเขาปฏิเสธที่คนส่วนใหญ่สามารถอย่างแท้จริงฟรีหรือการแข่งขันทางการเมืองที่เคยยุติธรรมเมื่ออสมการที่ยิ่งใหญ่ของความมั่งคั่งและอำนาจเหนือกว่า

คนประชาธิปไตย ในประเทศคอมมิวนิสต์ ออกรุ่นของอุดมคติประชาธิปไตยได้ประชาธิปไตยของประชาชนในบางวิธีประชาธิปไตยประชาชนใกล้ต้นฉบับกรีกความคิดของการปกครองประชาธิปไตยโดยและเพื่อผลประโยชน์ของประชาชน และประชาชนทั่วไป . . มากกว่าเสรีนิยมหรือสังคมประชาธิปไตย จากคอมมิวนิสต์มุมมองประชาชนชนชั้นแรงงาน หรือชนชั้น และประชาธิปไตยจะไม่อาจเกิดขึ้นได้ จนกว่ากฎของรัฐบาลในความสนใจของพวกเขานี้ไม่ได้หมายความว่ากรรมาชีพต้องตัวเองโดยตรงในการควบคุมรัฐบาล ดังที่เราจะเห็นในบทที่ 6 คอมมิวนิสต์ใช้เรียกเผด็จการปฏิวัติของชนชั้นแรงงาน รูปแบบของเผด็จการที่มาร์กซ์อธิบายเป็นคดีอยู่ในความสนใจของชนชั้นวัตถุประสงค์เฉพาะหน้านี้จะปราบปรามนายทุนหรือชนชั้นกระฎุมพีที่ใช้พลังของพวกเขาก่อนหน้านี้และความมั่งคั่งที่จะใช้ประโยชน์จากงาน โดยการปราบปรามนั้น การปกครองแบบเผด็จการของชนชั้นแรงงานที่คาดคะเนเตรียมบุคคลทั่วไปในสังคม ที่ไม่มีการแบ่งชนชั้นของคอมมิวนิสต์ในอนาคตเมื่อรัฐ itsel จะเหี่ยวแห้งไป . " ในขณะเดียวกันประชาชนเพื่อประชาธิปไตย คือ ประกอบด้วย ปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์ เพื่อประโยชน์ของคนส่วนใหญ่ทำงาน นี่คือความรู้สึกที่เหมาเจ๋อตงพูดของ " เผด็จการประชาธิปไตยประชาชน " ประชาชน repub