Curie visited Poland for the last t

Curie visited Poland for the last time in early 1934.[10][62] A few months later, on 4 July 1934, she died at the Sancellemoz Sanatorium in Passy, in Haute-Savoie, from aplastic anemia believed to have been contracted from her long-term exposure to radiation.[43][63] The damaging effects of ionising radiation were not known at the time of her work, which had been carried out without the safety measures later developed.[62] She had carried test tubes containing radioactive isotopes in her pocket,[64] and she stored them in her desk drawer, remarking on the faint light that the substances gave off in the dark.[65] Curie was also exposed to X-rays from unshielded equipment while serving as a radiologist in field hospitals during the war.[50] Although her many decades of exposure to radiation caused chronic illnesses (including near blindness due to cataracts) and ultimately her death, she never really acknowledged the health risks of radiation exposure.[66]

She was interred at the cemetery in Sceaux, alongside her husband Pierre.[43] Sixty years later, in 1995, in honour of their achievements, the remains of both were transferred to the Panthéon, Paris. She became the first—and so far the only—woman to be honoured with interment in the Panthéon on her own merits.[59]

Because of their levels of radioactive contamination, her papers from the 1890s are considered too dangerous to handle.[67] Even her cookbook is highly radioactive.[67] Her papers are kept in lead-lined boxes, and those who wish to consult them must wear protective clothing.[67]

In her last year she worked on a book, Radioactivity, which was published posthumously in 1935.[62]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีแอร์กูรีชมโปแลนด์ครั้งล่าสุดในช่วงต้นปี 1934[10][62] ไม่กี่เดือนต่อมา บน 4 1934 กรกฎาคม ตายที่ Sancellemoz Sanatorium ใน Passy ใน Haute Savoie จากโรคโลหิตจาง aplastic ที่เชื่อว่ามีการตีบจากการสัมผัสรังสีของเธอระยะยาว[43][63] ความเสียหายผลกระทบของรังสี ionising ไม่รู้จักในขณะงานของเธอ ซึ่งมีการดำเนินการ โดยไม่มีมาตรการความปลอดภัยที่พัฒนาขึ้นในภายหลัง[62] เธอได้ทำหลอดทดสอบประกอบด้วยไอโซโทปกัมมันตรังสีในกระเป๋าของเธอ, [64] และเธอเก็บไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานของเธอ remarking ไฟจาง ๆ ที่สารให้ปิดในมืด[65] กูรียังได้สัมผัสกับรังสีเอกซ์จากเครื่อง unshielded เสิร์ฟเป็น radiologist ในฟิลด์ในระหว่างสงคราม[50] แต่เธอมาหลายทศวรรษของการสัมผัสกับรังสีทำให้เกิดโรคเรื้อรัง (รวมถึงใกล้ตาบอดจากต้อกระจก) และความตายของเธอ เธอไม่เคยยอมรับความเสี่ยงด้านสุขภาพของการสัมผัสรังสี[66]เธอถูก interred ในสุสานใน Sceaux ควบคู่ไปกับสามี Pierre[43] 60 ปี ในปี 1995 ในเกียรติของความสำเร็จของพวกเขา ของทั้งสองถูกโอนย้ายไป Panthéon ปารีส เธอเป็นครั้งแรก — และไกลเพียง — ผู้หญิงจะรู้สึกกับ interment ใน Panthéon ในบุญของตนเอง[59]เนื่องจากระดับของการปนเปื้อนกัมมันตรังสี เอกสารของเธอจากช่วงปี 1890 สื่อจะถือว่าอันตรายเกินไปที่จะจัดการ[67] แม้เธอ cookbook มีกัมมันตภาพสูง[67] เอกสารเธอจะถูกเก็บไว้ในกล่องที่เรียงรายรอ และผู้ที่ต้องการปรึกษานั้นต้องสวมเสื้อผ้าป้องกัน[67]ในปีสุดท้ายของเธอ ที่เธอทำงานในสมุด Radioactivity ซึ่งถูกตีพิมพ์ในปี 1935 posthumously[62]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กูรีไปเยี่ยมประเทศโปแลนด์เป็นครั้งสุดท้ายในช่วงต้นปี 1934 [10] [62] ไม่กี่เดือนต่อมาเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 1934 เธอเสียชีวิตที่โรงพยาบาล Sancellemoz ในแพทซี่, ใน Haute-Savoie จาก aplastic จางเชื่อว่าจะได้รับสัญญาจาก เสี่ยงในระยะยาวของเธอกับรังสี. [43] [63] ผลกระทบความเสียหายของรังสีที่ได้รับไม่เป็นที่รู้จักในช่วงเวลาของการทำงานของเธอซึ่งได้รับการดำเนินการโดยไม่ต้องมาตรการด้านความปลอดภัยที่พัฒนาต่อมา. [62] เธอได้ดำเนินหลอดทดลอง ที่มีไอโซโทปกัมมันตรังสีในกระเป๋าของเธอ [64] และเธอเก็บไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานของเธอตั้งข้อสังเกตในแสงสลัวว่าสารให้ปิดในที่มืด. [65] กูรียังได้สัมผัสกับรังสีเอกซ์จากอุปกรณ์ที่ไม่ถูกปกป้องในขณะที่ทำหน้าที่เป็น รังสีแพทย์ในโรงพยาบาลสนามในช่วงสงคราม. [50] แม้ว่าหลายสิบปีของเธอในการสัมผัสกับรังสีที่เกิดโรคเรื้อรัง (รวมทั้งที่อยู่ใกล้ตาบอดเนื่องจากต้อกระจก) และท้ายที่สุดการตายของเธอเธอไม่เคยได้รับการยอมรับจริงๆความเสี่ยงต่อสุขภาพจากการสัมผัสรังสี. [66] เธอถูกฝังที่สุสานใน Sceaux ข้างสามีของเธอปิแอร์. [43] หกสิบปีต่อมาในปี 1995 เพื่อเป็นเกียรติแก่ความสำเร็จของพวกเขายังคงอยู่ของทั้งสองถูกย้ายไปPanthéon, ปารีส เธอกลายเป็นคนแรกและเพื่อให้ห่างไกลเพียงหญิงที่ได้รับเกียรติด้วยการฝังในPanthéonบุญของเธอเอง. [59] เพราะระดับของพวกเขาจากการปนเปื้อนของสารกัมมันตรังสีเอกสารของเธอจากยุค 1890 ได้รับการพิจารณาเป็นอันตรายเกินไปที่จะจัดการ. [67 ] แม้แต่ตำราของเธอเป็นกัมมันตภาพรังสีสูง. [67] เอกสารของเธอจะถูกเก็บไว้ในกล่องที่นำเรียงรายและผู้ที่ต้องการที่จะให้คำปรึกษาพวกเขาจะต้องสวมชุดป้องกัน. [67] ในปีสุดท้ายของเธอที่เธอทำงานในหนังสือกัมมันตภาพรังสีซึ่งเป็น ตีพิมพ์ในปี 1935 [62]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กูรีเยือนโปแลนด์ครั้งสุดท้ายในปี 1934 [ 10 ] [ 62 ] ไม่กี่เดือนต่อมา ในวันที่ 4 กรกฎาคม 2477 เธอเสียชีวิตที่สถานพยาบาล sancellemoz Passy ใน Haute ซาวัว จากโรคโลหิตจางเชื่อว่าได้รับสัญญาระยะยาวจากการสัมผัสกับรังสี [ 43 ] [ 63 ] ผลกระทบความเสียหายของ ionising รังสีที่ไม่รู้จักกันในเวลางานของเธอซึ่งได้ดำเนินการโดยไม่มีมาตรการความปลอดภัยที่พัฒนาขึ้นในภายหลัง . [ 62 ] เธอได้นำหลอดทดลองที่มีไอโซโทปกัมมันตรังสีในกระเป๋าของเธอ [ 64 ] เธอเก็บไว้ในลิ้นชักโต๊ะของเธอนับบนไฟอ่อนที่สารให้ปิดในที่มืด [ 65 ] คูรียังโดนยุจากอุปกรณ์ หุ้มในขณะที่ให้บริการเป็นแพทย์ในโรงพยาบาลสนามในช่วงสงคราม[ 50 ] แม้ว่าหลายสิบปีของการสัมผัสกับรังสีของเธอทำให้เจ็บป่วยเรื้อรัง ( รวมทั้งใกล้ตาบอดจากต้อกระจก ) และตายในที่สุด เธอเคยยอมรับว่า ความเสี่ยงต่อสุขภาพจากการสัมผัสรังสี [ 66 ]

เธอถูกฝังที่สุสานใน sceaux พร้อมกับสามี ปิแอร์ [ 43 ] หกสิบปีต่อมา ในปี 1995 ในเกียรติของความสำเร็จของพวกเขาศพของทั้งสองถูกโอนไปยัง panth ) ใน ปารีส เธอกลายเป็นที่แรกและตอนนี้ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ได้รับเกียรติที่มีการฝังศพใน panth éในความสามารถของเธอเอง [ 59 ]

เพราะระดับของกัมมันตรังสีปนเปื้อน เธอเอกสารจากอังกฤษถือว่าอันตรายเกินไปที่จะจัดการกับ [ 67 ] แม้แต่ตำราอาหารของเธอเป็นกัมมันตภาพรังสีสูง [ 67 ] กระดาษ เธอจะเก็บตะกั่วเส้นกล่องและผู้ที่ต้องการปรึกษาพวกเขาต้องสวมเสื้อผ้าป้องกัน [ 67 ]

เธอปีที่แล้วเธอทำงานเกี่ยวกับหนังสือกัมมันตภาพรังสีซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในปี 1935 [ 62 ]