Previous studies have also pointed

Previous studies have also pointed to favorable evidence
of the possible relationship between economic class and
motivational factors for exercise (Withall et al., 2011). In the
present study, university students belonging to higher family
economic classes were significantly more motivated to
exercise than less privileged students, as observed through
body weight management and physical appearance. In this
case, in agreement with the results found in studies with
adolescents (Ingledew & Sullivan, 2002), it is assumed that,
due to the context in which university students are found,
those with a higher family economic level would be more
concerned about aesthetical reasons to exercise, causing
them to seek to achieve a slim body and a body image that
meets the aesthetic standards imposed by modern society.
Among the university students who reported exercising, the
level of motivation associated with stress management,
leisure/well-being and affiliation became significantly higher
with the increase in the level of experience with exercise.
The level of motivation associated with disease prevention,
health rehabilitation and social recognition did not have any
significant impact on the intention to exercise and length of
experience with exercise. However, university students who
reported not exercising or exercising for less than six months
attributed significantly less importance to stress management,
leisure/well-being and affiliation and, inversely,
significantly more importance to body weight management
and physical appearance than those with longer experience
with exercise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาก่อนหน้านี้ยังได้ชี้ไปที่หลักฐานอันความสัมพันธ์ระหว่างชนชั้นเป็นไปได้ และปัจจัยหัดออกกำลังกาย (Withall et al., 2011) ในปัจจุบันศึกษา นักศึกษามหาวิทยาลัยที่เป็นสมาชิกของครอบครัวสูงชนชั้นทางเศรษฐกิจได้มากแรงจูงใจให้ออกกำลังกายมากกว่านักเรียนที่มีสิทธิ์น้อยกว่า เท่าที่สังเกตผ่านควบคุมน้ำหนักตัวและรูปลักษณ์ ในที่นี้กรณี ยังคงผลที่พบในการศึกษาด้วยวัยรุ่น (Ingledew & ซัลลิแวน 2002), จะถือว่าเป็นที่เนื่องจากบริบทในมหาวิทยาลัยที่เรียนอยู่กับระดับทางเศรษฐกิจครอบครัวสูงจะเพิ่มมากขึ้นกังวลเกี่ยวกับเหตุผล aesthetical ออกกำลังกาย ทำให้เกิดให้หาร่างบางและร่างกายเป็นรูปที่ตรงตามมาตรฐานความงามที่กำหนด โดยสังคมสมัยใหม่ในหมู่นักศึกษามหาวิทยาลัยที่ออกกำลังกาย รายงานการระดับของแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความเครียดพัก ผ่อน/well-being และสังกัดเป็นอย่างมีนัยสำคัญมีการเพิ่มขึ้นในระดับของประสบการณ์กับการออกกำลังกายระดับของแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรคฟื้นฟูสุขภาพและการรับรู้ทางสังคมก็ไม่มีผลกระทบสำคัญต่อความตั้งใจที่จะออกกำลังกายและความยาวของพบกับการออกกำลังกาย อย่างไรก็ตาม นักศึกษามหาวิทยาลัยที่รายงานการไม่ออกกำลังกาย หรือออกกำลังกายน้อยกว่าหกเดือนเกิดจากความสำคัญน้อยมาก จัดการความเครียดพัก ผ่อน/well-being และสังกัด และ inverselyอย่างมีนัยสำคัญความสำคัญการบริหารน้ำหนักร่างกายและลักษณะทางกายภาพมากกว่าผู้ที่มีประสบการณ์ยาวนานด้วยการออกกำลังกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาก่อนหน้านี้ยังได้ชี้ให้เห็นหลักฐานที่ดีของความสัมพันธ์ระหว่างระดับเศรษฐกิจและปัจจัยที่สร้างแรงบันดาลใจสำหรับการออกกำลังกาย(withall et al., 2011) ในการศึกษาครั้งนี้นักศึกษามหาวิทยาลัยเป็นของครอบครัวสูงกว่าการเรียนทางเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญแรงจูงใจที่จะออกกำลังกายกว่านักเรียนด้อยโอกาสเป็นที่สังเกตผ่านการควบคุมน้ำหนักของร่างกายและลักษณะทางกายภาพ ในการนี้กรณีในข้อตกลงกับผลลัพธ์ที่ได้พบในการศึกษากับวัยรุ่น(Ingledew & Sullivan, 2002) มันจะสันนิษฐานว่าเกิดจากการบริบทที่นักศึกษาจะได้พบผู้ที่มีระดับทางเศรษฐกิจของครอบครัวที่สูงขึ้นจะมีความกังวลเกี่ยวกับเหตุผลสุนทรียภาพในการออกกำลังกายทำให้พวกเขาที่จะหาทางที่จะบรรลุร่างกายบางและร่างภาพที่ตรงตามมาตรฐานความงามที่กำหนดโดยสังคมสมัยใหม่. ในหมู่นักศึกษาที่รายงานการออกกำลังกายที่ระดับของแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความเครียดการพักผ่อน/ เป็นอยู่ที่ดี และกลายเป็นความร่วมมือที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มขึ้นในระดับของประสบการณ์กับการออกกำลังกาย. ระดับของแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรคการฟื้นฟูสุขภาพและการรับรู้ทางสังคมไม่ได้มีผลกระทบต่อความตั้งใจที่จะออกกำลังกายและความยาวของประสบการณ์กับการออกกำลังกาย อย่างไรก็ตามนักศึกษาที่รายงานไม่ได้ออกกำลังกายหรือการออกกำลังกายน้อยกว่าหกเดือนมาประกอบความสำคัญอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าในการจัดการความเครียดการพักผ่อน/ ความเป็นอยู่และความร่วมมือและผกผัน, ความสำคัญอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการจัดการน้ำหนักตัวและลักษณะทางกายภาพกว่าผู้ที่มีประสบการณ์อีกต่อไปด้วยการออกกำลังกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้านี้มีการศึกษายังชี้
หลักฐานอันของความสัมพันธ์ระหว่างวิชาเศรษฐศาสตร์และ
ได้รับแรงจูงใจในการออกกำลังกาย ( withall et al . , 2011 ) ใน
การศึกษา นักศึกษาที่เป็นของสูง ครอบครัว
ชั้นทางเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญ motivated
ออกกำลังกายมากกว่านักเรียนที่มีสิทธิพิเศษน้อย เท่าที่สังเกตผ่าน
การจัดการน้ำหนักและลักษณะทางกายภาพ ในกรณีนี้
, ในข้อตกลงกับผลลัพธ์ที่พบในการศึกษากับ
วัยรุ่น ( ingledew &ซัลลิแวน , 2002 ) มันจะสันนิษฐานว่า
เนื่องจากบริบทที่นักศึกษาพบว่า ผู้ที่มีครอบครัวทางเศรษฐกิจสูงกว่า

) จะมากกว่าความกังวลเกี่ยวกับเหตุผลสุนทรียภาพก่อให้เกิด
การออกกําลังกายพวกเขาจะแสวงหาเพื่อให้บรรลุร่างกายที่เพรียวบาง และมีภาพลักษณ์ที่
ตรงกับความงามมาตรฐานบังคับโดยสังคมสมัยใหม่ .
ในหมู่นักศึกษาที่รายงานการออกกำลัง
ระดับของแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความเครียด
ว่าง / ความเป็นอยู่และต้นสังกัดก็สูงกว่า
กับการเพิ่มขึ้นในระดับของประสบการณ์กับการออกกำลังกาย .
ระดับของแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรค การฟื้นฟูสุขภาพ และการรับรู้ทางสังคม
ไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อความตั้งใจที่จะออกกำลังกาย

และความยาวของประสบการณ์ กับการออกกำลังกาย อย่างไรก็ตาม นักศึกษาที่ไม่ออกกำลังกายหรือออกกำลังกาย
รายงานน้อยกว่าหกเดือน
ประกอบน้อยมาก ให้ความสำคัญกับการจัดการความเครียด
,สันทนาการ / ความเป็นอยู่และสังกัด และจากสถิติที่สำคัญกว่า


การจัดการน้ำหนักและลักษณะทางกายภาพมากกว่าผู้ที่มีประสบการณ์นานกว่า
กับการออกกำลังกาย