วานิลา" เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในป่า

วานิลา" เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในป่าแถบอเมริกากลาง โดยเฉพาะประเทศเม็กซิโก และ กัวเตมาลาว่ากันว่าชาวสเปนรู้จัก "วานิลา"
มาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยมีชาวสเปนนำฝักวานิลาเข้าไปในประเทศสเปน สำหรับทำช๊อกโกแลตกลิ่นวานิลา เมื่อปี ค.ศ 1681
ในปี ค.ศ. 1733 มีการนำวานิลาเข้าไปปลูกในอังกฤษ จากนั้นก็เงียบหายไปไม่มีใครรู้จักหรือเห็นต้นวานิลาอีก จนกระทั่งต้นศตวรรษ
ที่ 19 มาร์ควิส ออพแบลนฟอร์ด (Marquis of Blandford) ได้นำวานิลาเข้ามาในอังกฤษอีกครั้งหนึ่ง นำไปไว้ในสวนรวมพันธุ์ไม้ของชาร์ลส์ เกรวิลล์
(Charles Grevilles) ที่เพดดิงตัน (Peddington) ในปี ค.ศ. 1807 เกรวิลล์ ได้ส่งต้นปักชำวานิลาไปยังสวนพฤกษศาสตร์ในปารีส และ อองเวิร์ป
(Antwerp) วานิลา 2 ต้นที่ อองเวิร์ป ถูกส่งไปยัง บุยเตนซอง (Buitenzong) ประเทศอินโดนิเซีย ในปี ค.ศ. 1819 แต่อยูรอดเพียงต้นเดียว และต้น
ที่เหลือรอดอยู่นี้ออกดอกในปี ค.ศ. 1825 แต่ไม่ติดฝัก ต่อมาในปี 1827 มีการส่งวานิลาไปยังมอริเซียส (Mauritius) เป็นหมู่เกาะในอินโดนิเซีย
ปัจจุบันประกาศเอกราชเป็นประเทศแล้ว
ในปี ค.ศ. 1846 เทร์มานน์ (Teysmann) ได้นำเทคโนโลยีการปลูกวานิลาไปใช้ในอินโดนิเซีย ขณะเดียวกันที่ ตาฮิติ มีปัญหาเรื่องการ-
ปลูกอ้อยจึงมีการนำวานิลาเข้าไปส่งเสริมให้ชาวตาฮิติปลูก เมื่อปี ค.ศ.1848 โดยนำพันธุ์วานิลามาจากฟิลิปปินส์หลังจากนั้นได้มีการพัฒนาการ
ปลูกวานิลาเพื่อเป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรม ส่วนการปลูกวานิลาในหมู่เกาะโคโมโร ซึ่งเริ่มเมื่อปี ค.ศ.1893 เป็นแหล่งที่ทำให้วานิลาแพร่หลายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วานิลา"เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในป่าแถบอเมริกากลางโดยเฉพาะประเทศเม็กซิโกและกัวเตมาลาว่ากันว่าชาวสเปนรู้จัก"วานิลา" มาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยมีชาวสเปนนำฝักวานิลาเข้าไปในประเทศสเปนสำหรับทำช๊อกโกแลตกลิ่นวานิลาเมื่อปีค.ศ 1681 ในปีค.ศ. 1733 มีการนำวานิลาเข้าไปปลูกในอังกฤษจากนั้นก็เงียบหายไปไม่มีใครรู้จักหรือเห็นต้นวานิลาอีกจนกระทั่งต้นศตวรรษ19 มาร์ควิสออพแบลนฟอร์ด (มาร์ควิส Blandford) ได้นำวานิลาเข้ามาในอังกฤษอีกครั้งหนึ่งนำไปไว้ในสวนรวมพันธุ์ไม้ของชาร์ลส์เกรวิลล์ (ชาร์ลส์ Grevilles) ที่เพดดิงตัน (Peddington) ในปีค.ศ. 1807 เกรวิลล์ได้ส่งต้นปักชำวานิลาไปยังสวนพฤกษศาสตร์ในปารีสและอองเวิร์ป(แอนต์เวิร์ป) วานิลา 2 ต้นที่อองเวิร์ปถูกส่งไปยังบุยเตนซอง (Buitenzong) ประเทศอินโดนิเซียในปีค.ศ. 1819 แต่อยูรอดเพียงต้นเดียวและต้นที่เหลือรอดอยู่นี้ออกดอกในปีค.ศ. 1825 แต่ไม่ติดฝักต่อมาในปีปีมีการส่งวานิลาไปยังมอริเซียส (มอริเชียส) เป็นหมู่เกาะในอินโดนิเซียปัจจุบันประกาศเอกราชเป็นประเทศแล้วในปีค.ศ. 1846 เทร์มานน์ (Teysmann) ได้นำเทคโนโลยีการปลูกวานิลาไปใช้ในอินโดนิเซียขณะเดียวกันที่ตาฮิติมีปัญหาเรื่องการ-ปลูกอ้อยจึงมีการนำวานิลาเข้าไปส่งเสริมให้ชาวตาฮิติปลูกเมื่อปี ค.ศ.1848 โดยนำพันธุ์วานิลามาจากฟิลิปปินส์หลังจากนั้นได้มีการพัฒนาการปลูกวานิลาเพื่อเป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมส่วนการปลูกวานิลาในหมู่เกาะโคโมโรซึ่งเริ่มเมื่อปี ค.ศ.1893 เป็นแหล่งที่ทำให้วานิลาแพร่หลายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วานิลา " โดยเฉพาะประเทศเม็กซิโกและกัวเตมาลาว่ากันว่าชาวสเปนรู้จัก "วานิลา"
มาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 สำหรับทำช๊อกโกแลตกลิ่นวานิลาเมื่อปีค. ศ 1681
ในปี ค.ศ. 1733 มีการนำวานิลาเข้าไปปลูกในอังกฤษ คุณต้นศตวรรษจนกระทั่งที่ 19 มาร์ควิสออพแบลนฟอร์ด (มาร์ควิสแห่งแบลนด์)
เกรวิลล์
(ชาร์ลส์ Grevilles) ที่เพดดิงตัน (Peddington) ในปี ค.ศ. 1807 เกรวิลล์ และอองเวิร์ป
(Antwerp) วานิลา 2 ต้นที่อองเวิร์ปถูกส่งไปยังบุยเตนซอง (Buitenzong) ประเทศอินโดนิเซียในปี ค.ศ. 1819 แต่อยูรอดเพียงต้นเดียว
ค.ศ. 1825 แต่ไม่ติดฝักต่อมาในปี 1827 มีการส่งวานิลาไปยังมอริเซียส (มอริเชียส) ค.ศ. 1846 เทร์มานน์ (Teysmann) ขณะเดียวกันที่ตาฮิติ เมื่อปี ค.ศ. 1848 ส่วนการปลูกวานิลาในหมู่เกาะโคโมโรซึ่งเริ่มเมื่อปี ค.ศ. 1893 เป็นแหล่งที่ทำให้วานิลาแพร่หลายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วานิลา " เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในป่าแถบอเมริกากลางโดยเฉพาะประเทศเม็กซิโกและกัวเตมาลาว่ากันว่าชาวสเปนรู้จักวานิลา "
"มาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยมีชาวสเปนนำฝักวานิลาเข้าไปในประเทศสเปนสำหรับทำช๊อกโกแลตกลิ่นวานิลาเมื่อปีค . ศ 1545
สามารถค . ศ .1733 มีการนำวานิลาเข้าไปปลูกในอังกฤษจากนั้นก็เงียบหายไปไม่มีใครรู้จักหรือเห็นต้นวานิลาอีกจนกระทั่งต้นศตวรรษ
ที่ 19 มาร์ควิสออพแบลนฟอร์ด ( Marquis ของแบลนด์ฟอร์ด ) ได้นำวานิลาเข้ามาในอังกฤษอีกครั้งหนึ่งนำไปไว้ในสวนรวมพันธุ์ไม้ของชาร์ลส์เกรวิลล์
( ชาร์ล เกรวิลล์ ) ที่เพดดิงตัน ( เพดดิงตัน ) สามารถค . ศ .1815 เกรวิลล์ได้ส่งต้นปักชำวานิลาไปยังสวนพฤกษศาสตร์ในปารีสและอองเวิร์ป
( แอนต์เวิร์ป ) วานิลา 2 ต้นที่อองเวิร์ปถูกส่งไปยังบุยเตนซอง ( บุยเตนซอง ) ประเทศอินโดนิเซียสามารถค . ศ . 1819 แต่อยูรอดเพียงต้นเดียวและต้น
ที่เหลือรอดอยู่นี้ออกดอกในปีค . ศ . 1825 แต่ไม่ติดฝักต่อมาในปี 1827 มีการส่งวานิลาไปยังมอริเซียส ( มอริเชียส ) ปัจจุบันประกาศเอกราชเป็นประเทศแล้วเป็นหมู่เกาะในอินโดนิเซีย

สามารถค . ศ .1846 เทร์มานน์ ( teysmann ) ได้นำเทคโนโลยีการปลูกวานิลาไปใช้ในอินโดนิเซียขณะเดียวกันที่ตาฮิติมีปัญหาเรื่องการ -
ปลูกอ้อยจึงมีการนำวานิลาเข้าไปส่งเสริมให้ชาวตาฮิติปลูกเมื่อปีค . ศ .1848 โดยนำพันธุ์วานิลามาจากฟิลิปปินส์หลังจากนั้นได้มีการพัฒนาการ
ปลูกวานิลาเพื่อเป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมส่วนการปลูกวานิลาในหมู่เกาะโคโมโรซึ่งเริ่มเมื่อปีค . ศ 1893 เป็นแหล่งที่ทำให้วานิลาแพร่หลายไป .