The Provisions of Oxford are often

The Provisions of Oxford are often regarded as England's first written constitution (although the Magna Carta and earlier law codes such as that of King Æthelberht of Kent are also significant).

Installed in 1258 by a group of barons led by Simon de Montfort, 6th Earl of Leicester, the provisions forced King Henry III of England to accept a new form of government. The power to decide the form of this government was placed in the hands of a council of twenty-four members, twelve selected by the crown, twelve by the barons. The twenty-four members selected were to pick four more men who created in turn a 15-member Privy Council to advise the king and oversee the entire administration. The selected men were to supervise ministerial appointments, local administration and the custody of royal castles. Parliament, meanwhile, which was to meet three times a year, would monitor the performance of this council.

A written confirmation of the agreement was sent to the sheriffs of all the counties of England in Latin, French and, significantly, in Middle English. The use of the English language was symbolic of the Anglicisation of the government of England and an antidote to the Francization which had taken place in the decades immediately before. The Provisions were the first government documents to be published in English since the Norman Conquest two hundred years before.[1]

The Provisions of Oxford were replaced in 1259 by the Provisions of Westminster. These Provisions were overthrown by Henry, helped by a papal bull, in 1261, seeding the start of the Second Barons' War (1263–1267), which was won by the King and his royalist supporters. In 1266 it was annulled for the last time by the Dictum of Kenilworth.

The 1258 Provisions had a significant effect upon the development of the English Common Law system. In and after the reign of Henry II the number of available 'writs' (recognised causes for legal action in the common law courts in London) had grown. This expansion of jurisdiction by the royal courts aroused so much resentment that the 1258 Provisions of Oxford provided that no further expansion of the writ system would be allowed.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทบัญญัติออกซ์ฟอร์ดมักจะถือว่ารัฐธรรมนูญเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกของอังกฤษ (แม้ว่า Magna Carta และรหัสกฎหมายก่อนหน้าเช่น Æthelberht กษัตริย์แห่งเคนต์ก็สำคัญ)ติดตั้งใน 1258 กลุ่มขุนนางครั้งที่นำ โดย Simon เดอมงฟอร์ต 6 เอิร์ลของเลสเตอร์ บทบัญญัติบังคับคิงเฮนรี่ III ของอังกฤษยอมรับรูปแบบใหม่ของรัฐบาล อำนาจในการตัดสินใจรูปแบบของรัฐบาลนี้ถูกวางไว้ในมือของสภาสมาชิกยี่สิบสี่ twelve เลือกมงกุฎ twelve โดยขุนนางครั้ง สมาชิกยี่สิบสี่เลือกรับสี่หลายคนสร้างในองคมนตรีโดย 15 สมาชิกแนะนำให้กษัตริย์ และดูแลจัดการทั้งหมดได้ ผู้ชายเลือกนิเทศนัดหมายรัฐมนตรี ปกครองท้องถิ่น และของรอยัลปราสาทได้ รัฐสภา ในขณะเดียวกัน ซึ่งจะตรงกับเวลาสามปี จะทำการตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานของสภานี้ยืนยันข้อตกลงที่เป็นลายลักษณ์อักษรถูกส่งไปที่ sheriffs ของเขตทั้งหมดของอังกฤษ ในฝรั่งเศส ละติน และ อย่างมาก ในภาษาอังกฤษตรงกลาง การใช้ภาษาอังกฤษเป็นสัญลักษณ์ของการแผลงเป็นอังกฤษของรัฐบาลอังกฤษและยาแก้การ Francization ซึ่งได้เกิดขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมาก่อนทันที บทบัญญัติแรกรัฐบาลเอกสารเผยแพร่ในอังกฤษตั้งแต่ชัยชนะของนอร์มันสองร้อยกว่าปีก่อนได้ [1]บทบัญญัติออกซ์ฟอร์ดถูกแทนที่ใน 1259 โดยบทบัญญัติเวสต์มินสเตอร์ บทบัญญัติเหล่านี้ถูก overthrown การ ช่วย โดยสารตรา 1261 อัตราเริ่มต้นของสงครามขุนนางครั้งสอง (1263-1267), ซึ่งถูกชนะกษัตริย์และผู้สนับสนุนของเขา­ยู่ ใน 1266 นั้นเป็นโมฆะเป็นครั้งสุดท้าย โดย Dictum สันบทบัญญัติที่ 1258 ได้ผลอย่างมีนัยสำคัญเมื่อการพัฒนาของระบบคอมมอนลอว์อังกฤษ ใน และหลัง จากรัชกาลสมเด็จพระเจ้าเฮนรี II จำนวนว่าง 'writs' (สาเหตุที่รับการยอมรับสำหรับการดำเนินการตามกฎหมายในศาลคอมมอนลอว์ในลอนดอน) ได้เติบโตขึ้น การขยายตัวของเขตอำนาจโดยศาลหลวง aroused แค้นใจมากที่ว่า บทบัญญัติออกซ์ฟอร์ด 1258 ให้ว่า จะได้ไม่ขยายเพิ่มเติมระบบ writ [

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบัญญัติของฟอร์ดจะถือเป็นของอังกฤษครั้งแรกที่เขียนรัฐธรรมนูญ (แม้ว่ารัฐธรรมนูญและก่อนหน้านี้รหัสกฎหมายดังกล่าวเป็นที่ของพระมหากษัตริย์Æthelberhtแห่งเคนท์นอกจากนี้ยังมีนัยสำคัญ). ติดตั้งใน 1258 โดยกลุ่มยักษ์ใหญ่นำโดยไซมอนเดอมงต์เอิร์ลที่ 6 เลสเตอร์บทบัญญัติบังคับกษัตริย์เฮนรี่ที่สามของอังกฤษที่จะยอมรับรูปแบบใหม่ของรัฐบาล อำนาจในการตัดสินใจรูปแบบของรัฐบาลนี้ถูกวางไว้ในมือของสภายี่สิบสี่สมาชิกสิบสองเลือกโดยมงกุฎสิบสองโดยยักษ์ใหญ่ ยี่สิบสี่สมาชิกที่เลือกจะรับสี่คนอื่น ๆ ที่สร้างขึ้นในทางกลับกัน 15 สมาชิกคณะองคมนตรีให้คำแนะนำแก่กษัตริย์และกำกับดูแลการบริหารงานทั้งหมด คนที่เลือกอยู่ในการกำกับดูแลการนัดหมายรัฐมนตรีบริหารท้องถิ่นและการดูแลของปราสาทพระราช รัฐสภาในขณะเดียวกันซึ่งจะตอบสนองความสามครั้งต่อปีจะตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานของสภานี้. ยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษรของข้อตกลงที่ถูกส่งไปยังนายอำเภอของทุกจังหวัดของประเทศอังกฤษในภาษาละตินฝรั่งเศสและอย่างมีนัยสำคัญในภาษาอังกฤษยุคกลาง การใช้ภาษาอังกฤษเป็นสัญลักษณ์ของ Anglicisation ของรัฐบาลของอังกฤษและยาแก้พิษ Francization ซึ่งได้เกิดขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมาทันทีก่อนที่จะ บทบัญญัติเป็นเอกสารรัฐบาลแรกที่ได้รับการตีพิมพ์ในอังกฤษตั้งแต่อร์แมนชนะสองร้อยปีก่อน. [1] บทบัญญัติของฟอร์ดถูกแทนที่ด้วย 1259 โดยบทบัญญัติ of Westminster บทบัญญัติเหล่านี้ถูกล้มล้างโดยเฮนรี่ช่วยโดยโองการใน 1261, การเพาะจุดเริ่มต้นของสองยักษ์ใหญ่ของสงคราม (1263-1267) ซึ่งได้รับรางวัลโดยพระมหากษัตริย์และพระมหากษัตริย์ผู้สนับสนุนของเขา ใน 1266 มันเป็นโมฆะเป็นครั้งสุดท้ายโดยภาษิตของ Kenilworth. 1258 ประมาณการมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการพัฒนาของระบบกฎหมายอังกฤษ และหลังจากนั้นในรัชสมัยของพระเจ้าเฮนรี่ที่สองจำนวนที่มีอยู่ 'writs (สาเหตุที่ได้รับการยอมรับสำหรับการดำเนินการทางกฎหมายในศาลกฎหมายในลอนดอน) ก็เพิ่มขึ้น การขยายตัวนี้ศาลโดยศาลพระราชกระตุ้นความไม่พอใจมากว่า 1,258 บทบัญญัติของฟอร์ดระบุว่าไม่มีการขยายตัวต่อไปของระบบคำสั่งจะได้รับอนุญาต. [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบัญญัติของ Oxford มักจะถือว่าเป็นอังกฤษก่อนเขียนรัฐธรรมนูญ ( แม้ว่ากฎหมายและก่อนหน้านี้กฎหมายรหัสเช่นว่ากษัตริย์แห่งเคนท์ยังกู้ thelberht สำคัญ )

ติดตั้งใน 1 โดยกลุ่มยักษ์ใหญ่นำโดยไซมอนเดอมอนฟอร์ท เอิร์ลที่ 6 แห่งเลสเตอร์ , บทบัญญัติที่บังคับให้กษัตริย์เฮนรี่ที่ 3 ของ อังกฤษยอมรับ รูปแบบใหม่ของรัฐบาลอำนาจที่จะเลือกรูปแบบของรัฐบาลนี้จะถูกวางไว้ในมือของสภาสมาชิก 24 , 12 เลือกโดยมงกุฎสิบสองโดยบารอน . ยี่สิบสี่สมาชิกมีให้เลือกสี่มากกว่าผู้ชายที่สร้างขึ้นในเปิด 15 สมาชิกคณะองคมนตรีเพื่อให้กษัตริย์ และดูแลการบริหารงานทั้งหมด การเลือกคนเป็นรัฐมนตรีนัดดูแล ,การบริหารงานท้องถิ่นและการดูแลของพระราชปราสาท รัฐสภา ขณะที่การเจอกันสามครั้ง จะตรวจสอบประสิทธิภาพของคณะกรรมการนี้

เขียนยืนยันข้อตกลงที่ถูกส่งไปยังนายอำเภอทุกจังหวัดของประเทศอังกฤษในภาษาละติน ฝรั่งเศส และ ทางภาษาอังกฤษระดับกลางการใช้ภาษาอังกฤษเป็นสัญลักษณ์ของการเกิดเอ็มบริโอของรัฐบาลอังกฤษและยาแก้พิษ ที่ francization ซึ่งได้เกิดขึ้นในทศวรรษทันทีก่อน บทบัญญัติที่เป็นรัฐบาล เพื่อตีพิมพ์ในเอกสารภาษาอังกฤษ ตั้งแต่การพิชิตนอร์มันก่อนสองร้อยปี [ 1 ]

บทบัญญัติของ Oxford ในที่จะถูกแทนที่โดยบทบัญญัติแห่งเวสต์มินสเตอร์ . บทบัญญัติเหล่านี้จะถูกล้มล้างโดยเฮนรี่ช่วยโดยวัวของสมเด็จพระสันตะปาปาใน 1261 เมล็ดเริ่มต้นของสงครามขุนนางครั้งที่สอง ( 713 ) เธอ ) ซึ่งได้รับรางวัลโดยกษัตริย์และผู้สนับสนุนกษัตริย์ของเขา ในการ์ตูนมันเป็นโมฆะเป็นครั้งสุดท้าย โดยคำแถลงของ Kenilworth .

ที่ 1 บทบัญญัติมีผลอย่างมีนัยสำคัญต่อการพัฒนาของภาษาอังกฤษระบบกฎหมายกฎหมายทั่วไป และหลังจากรัชสมัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 จํานวนของ ' ลิขิต ' ( ยอมรับสาเหตุการดำเนินคดีในศาลกฎหมายในลอนดอน ) มีโตนี้การขยายตัวของสังกัด โดยศาลฯ กระตุ้นมาก ความแค้นที่ 1 บทบัญญัติอ็อกซฟอร์ดระบุว่าไม่มีการขยายตัวต่อไปของระบบหมายจะได้รับอนุญาต .