Buddhists place om at the beginning

Buddhists place om at the beginning of as a sacred incantation to be intoned at the beginning and end of a reading or prior to any prayer or mantra

as well in as most other a syllable om is considered holy in Esoteric Buddhism.

In Buddhist texts of East Asian provenance, om is often written as the Chinese character 唵 (pinyin ǎn) or 嗡 (pinyin wēng).

A key distinction should be made here between Buddhism as it arose in Nepal, and Buddhism after the migration of the teachings to Tibet under the guidance of Padmasambhava. In its original form, Buddhism in Nepal was characterised mainly by types of mindfulness meditation and did not involve the chanting of om or of mantras.[7] Tibetan Buddhism, with heavy Hindu influence and merger with Bon Shamanism, is now characterised by the AH[clarification needed] bija, which

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พุทธวาง om ที่จุดเริ่มต้นของการเป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ที่จะท่องที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการอ่านหรือก่อนที่จะมีการสวดมนต์หรือมนต์

เช่นกันในขณะที่อื่น ๆ ส่วนใหญ่ของสพยางค์ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ในพุทธศาสนาลึกลับ.

ใน ตำราพุทธศาสนาของรากในเอเชียตะวันออกเฉียงมักจะเขียนเป็นตัวอักษรจีน唵 (พินอินǎn) หรือ嗡 (พินเวง).

ความแตกต่างที่สำคัญควรจะทำที่นี่ระหว่างพุทธศาสนาที่เกิดขึ้นในเนปาลและพุทธศาสนาหลังจากการโยกย้ายของคำสอนไปยังทิเบตภายใต้การแนะนำของ Padmasambhava ในรูปแบบเดิมของพุทธศาสนาในเนปาลก็มีลักษณะส่วนใหญ่โดยประเภทของการทำสมาธิสติและไม่ได้เกี่ยวข้องกับการสวดมนต์ของอ้อมหรือสวดมนต์. [7] พุทธทิเบตด้วยอิทธิพลฮินดูหนักและควบรวมกิจการกับ bon ชาแมนเป็นลักษณะโดยอา [ชี้แจงจำเป็น] bija ซึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธสถานออมที่เริ่มต้นเป็นการปลุกเสกศักดิ์สิทธิ์เพื่อจะ intoned ที่เริ่มต้นและสิ้นสุด ของการอ่าน หรือ ก่อนละหมาดหรือตราใด ๆ

เช่นในส่วนใหญ่เป็นอีกพยางค์การ ออมถือเป็นศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาพุทธลึกลับ

ในข้อความพระพุทธศาสนาของเอเชียตะวันออก provenance ออมมักจะเขียนเป็นอักขระจีน嗡 (pinyin wēng) หรือ唵 (pinyin ǎn)

ความแตกต่างที่สำคัญควรจะทำที่นี่ระหว่างพระพุทธศาสนา ตามที่มันเกิดในเนปาล และพระพุทธศาสนาหลังจากการโยกย้ายของสอนไปทิเบตภายใต้การแนะนำของ Padmasambhava แบบเดิม พระพุทธศาสนาในเนปาลถูกดำเนิน โดยชนิดของสมาธิสติ และไม่ได้ไม่เกี่ยวข้องกับการสวด ของออม หรือ mantras[7] ศาสนาพุทธแบบทิเบต มีอิทธิพลต่อศาสนาฮินดูอย่างหนักและควบรวมกิจการกับบอนเชมัน คือตอนนี้รนี AH [ชี้แจงที่จำเป็น] bija ซึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวพุทธที่ Om ในช่วงต้นเป็นอันศักดิ์สิทธิ์การใช้เวทมนตร์เป็น intoned ในช่วงต้นและปลายอีกด้านของที่อ่านหนังสือหรือก่อนที่จะมีคำอธิษฐานหรือ Mantra

เป็นอย่างดีในที่อื่นๆที่พยางค์อมได้รับการพิจารณาให้บริสุทธิ์ในพระพุทธศาสนาอันเร้นลับ.

ในทางพระพุทธศาสนาข้อความของเอเชียตะวันออกที่, Om มักเป็นเขียนเป็นตัวอักษรจีน唵(ข้อความแบบ Pinyin ǎn )หรือ嗡(ข้อความแบบ Pinyin wēng )

ความแตกต่างที่สำคัญจะต้องทำให้ที่นี่ระหว่างพุทธศาสนาเป็นมันก็ลุกขึ้นในประเทศเนปาลเกี่ยวกับพุทธศาสนาและหลังจากการโยกย้ายของพระพุทธศาสนาที่เป็นเขตปกครองตนเองทิเบต ภายใต้ คำแนะนำของ padmasambhava ในรูปแบบเดิมของพุทธศาสนาในประเทศเนปาลเป็นลักษณะของความโดดเด่นเป็นส่วนใหญ่โดย ประเภท ของสมาธิตั้งสติและไม่ได้มีส่วนร่วมกับสวดมนต์ที่ Om หรือพระพุทธศาสนาจักรของ mantras .[ 7 ]พร้อมด้วยควบรวมกิจการและมีอิทธิพลต่อฮินดูหนักด้วยบอนลัทธิพระผู้สร้างในมีลักษณะโดดเด่นด้วยอา[ชี้แจงความจำเป็น]ขณะนี้ bija ซึ่ง