Historical information on populatio

Historical information on population status was limited and this makes it difficult to monitor change. In Vietnam, historical information is almost entirely species occurrence records (McGowan et al., 1999) and the Dak Lak province distribution survey in 1998 (Brickle, 2002) providing the only population estimate prior to our study. The different survey methods and effort may influence the resulting density estimates. Nonetheless we have provided the most reliable current estimates of green peafowl densities that allow the monitoring of change. This can provide a basis from which to identify appropriate conservation action, which is otherwise a considerable challenge for the most threatened species in Southeast Asia and requires the highest conservation action priorities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลทางประชากรสถานะประวัติศาสตร์ถูกจำกัด และจึงเป็นการยากในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง ในเวียดนาม ข้อมูลในอดีตเกือบทั้งหมดระเบียนเกิดพันธุ์ (แม็คโกแวน et al. 1999) และการสำรวจการกระจายของจังหวัดบวนมาดวทในปี 1998 (Brickle, 2002) ให้ประเมินเฉพาะประชากรก่อนการศึกษาของเรา วิธีการสำรวจที่แตกต่างกันและความพยายามอาจมีอิทธิพลต่อการประเมินผลของความหนาแน่น อย่างไรก็ตาม เราได้ให้ประมาณการปัจจุบันน่าเชื่อถือของนกยูงความหนาแน่นที่ทำให้การตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง นี้สามารถให้บริการตามที่ระบุการดำเนินการอนุรักษ์ที่เหมาะสม ซึ่งมิฉะนั้นความท้าทายอย่างมากสำหรับสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และต้องการระดับความสำคัญการดำเนินการอนุรักษ์สูงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับสถานะประชากร จำกัด และสิ่งนี้ทำให้มันยากที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง ในเวียดนาม, ข้อมูลทางประวัติศาสตร์เกือบทั้งหมดเป็นสายพันธุ์ที่เกิดขึ้นระเบียน (แมคโกแวน et al., 1999) และการสำรวจการกระจายจังหวัด Dak Lak ในปี 1998 (Brickle, 2002) การให้บริการเพียงการประมาณการประชากรก่อนที่จะมีการศึกษาของเรา วิธีการสำรวจที่แตกต่างกันและความพยายามที่อาจมีอิทธิพลต่อผลการประมาณการความหนาแน่น อย่างไรก็ตามเราได้ให้การประมาณการในปัจจุบันน่าเชื่อถือที่สุดของความหนาแน่นนกยูงสีเขียวที่ช่วยให้การตรวจสอบของการเปลี่ยนแปลง นี้สามารถให้พื้นฐานที่จะระบุการดำเนินการอนุรักษ์ที่เหมาะสมซึ่งเป็นตัวเลขที่มิฉะนั้นความท้าทายมากสำหรับสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และต้องจัดลำดับความสำคัญสูงสุดดำเนินการอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับสถานภาพประชากรถูก จำกัด และสิ่งนี้ทำให้มันยากที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง ในเวียดนาม , ข้อมูลทางประวัติศาสตร์เกือบทั้งหมดเกิดพันธุ์ประวัติ ( แม็คโกแวน et al . , 1999 ) และ ดั๊กลักจังหวัดกระจายการสำรวจในปี 1998 ( เปราะ , 2002 ) มีประชากรประมาณเท่านั้นก่อนการศึกษาของเรา วิธีการที่แตกต่างกันสำรวจและความพยายามที่อาจมีผลต่อผลความหนาแน่นประมาณ อย่างไรก็ตามเราได้ให้ประมาณการปัจจุบันที่น่าเชื่อถือที่สุดของความหนาแน่นจิวแป๊ะทงที่อนุญาตให้มีการเปลี่ยนแปลง นี้สามารถให้บริการพื้นฐานที่ระบุปฏิบัติการการอนุรักษ์ที่เหมาะสมซึ่งเป็นอย่างอื่นที่ท้าทายมากสำหรับชนิดที่ถูกคุกคามมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และต้องการประหยัดสูงสุดการลําดับความสําคัญ