1. IntroductionIn recent decades, g

1. Introduction
In recent decades, growing environmental consciousness has
encouraged the development of biodegradable materials from
renewable resources. Among plant-derived materials, starch offers
several advantages as a raw material for the plastic industry,
including its low cost, non-toxicity, biodegradability, composability,
and worldwide availability. Starch granules have been
used as a plastic additive, e.g. as reinforcing agent and filler,
for many years (Evangelista, Sung, Jane, Gelina, & Nikolov,
1991; Westhoff, Otey, Mehltretter, & Russell, 1974); however,
only a small amount of starch could be added without the
deterioration of plastic properties. In addition, starch has been
transformed into thermoplastic material by applying heat and
shear forces together with the incorporation of plasticizers (van
Soest, Hulleman, de Wit, & Vliegenthart, 1996; Yu, Gao, & Lin,
1996). Although the resulting thermoplastic starch (TPS) can
be converted into rigid or flexible packaging using conventional
machines as for commodity plastics, its applications are
limited due to high moisture absorption which causes surface stickiness (Thunwall, Kuthanova, Boldizar, & Rigdahl, 2008) as well
as poor mechanical and barrier properties (Gáspár, Benko, ˝ Dogossy,
Réczey, & Czigány, 2005; Ma, Yu, & Kennedy, 2005; Pelissari et al.,
2012; Yu, Prashantha, Soulestin, Lacrampe, & Krawczak, 2013).
Blending/mixing TPS with other bio-based polymers such as chitosan
(Pelissari, Grossmann, Yamashita, & Pineda, 2009; Pelissari,
Yamashita, & Grossmann, 2011; Pelissari et al., 2012), cellulose
(Gáspár et al., 2005; Ma et al., 2005), proteins (Gáspár et al.,
2005), etc., has been reported to be a good technique for achieving
fully bio-based materials and to widen the application window
of TPS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. IntroductionIn recent decades, growing environmental consciousness hasencouraged the development of biodegradable materials fromrenewable resources. Among plant-derived materials, starch offersseveral advantages as a raw material for the plastic industry,including its low cost, non-toxicity, biodegradability, composability,and worldwide availability. Starch granules have beenused as a plastic additive, e.g. as reinforcing agent and filler,for many years (Evangelista, Sung, Jane, Gelina, & Nikolov,1991; Westhoff, Otey, Mehltretter, & Russell, 1974); however,only a small amount of starch could be added without thedeterioration of plastic properties. In addition, starch has beentransformed into thermoplastic material by applying heat andshear forces together with the incorporation of plasticizers (vanSoest, Hulleman, de Wit, & Vliegenthart, 1996; Yu, Gao, & Lin,1996). Although the resulting thermoplastic starch (TPS) canbe converted into rigid or flexible packaging using conventionalmachines as for commodity plastics, its applications arelimited due to high moisture absorption which causes surface stickiness (Thunwall, Kuthanova, Boldizar, & Rigdahl, 2008) as wellas poor mechanical and barrier properties (Gáspár, Benko, ˝ Dogossy,Réczey, & Czigány, 2005; Ma, Yu, & Kennedy, 2005; Pelissari et al.,2012; Yu, Prashantha, Soulestin, Lacrampe, & Krawczak, 2013).TPS ผสม/ผสมกับโพลิเมอร์อื่น ๆ ตามชีวภาพเช่นไคโตซาน(Pelissari, Grossmann ยามาชิตะ และ Pineda, 2009 Pelissariยามาชิตะ & Grossmann, 2011 Pelissari et al., 2012), เซลลูโลส(Gáspár et al., 2005 Ma et al., 2005), โปรตีน (Gáspár et al.,2005), ฯลฯ มีรายงานว่า มีเทคนิคที่ดีเพื่อให้บรรลุสมบูรณ์ทางชีวภาพตามวัสดุและขยายหน้าต่างโปรแกรมประยุกต์ของ TPS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำในทศวรรษที่ผ่านมาการเติบโตจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมได้รับการสนับสนุนในการพัฒนาวัสดุที่ย่อยสลายได้จากทรัพยากรทดแทน ในบรรดาพืชที่ได้มาจากแป้งมีข้อดีหลายประการเป็นวัตถุดิบสำหรับอุตสาหกรรมพลาสติกรวมทั้งค่าใช้จ่ายที่ต่ำเป็นพิษที่ไม่ย่อยสลายทางชีวภาพ, composability, และความพร้อมทั่วโลก เม็ดสตาร์ชได้รับการใช้เป็นสารเติมแต่งพลาสติกเช่นเป็นตัวแทนเสริมและฟิลเลอร์, มานานหลายปี (Evangelista, ซองเจน Gelina และ Nikolov, 1991; Westhoff, Otey, Mehltretter และรัสเซล 1974); แต่เพียงเล็กน้อยของแป้งอาจจะเพิ่มโดยไม่เสื่อมสภาพของคุณสมบัติพลาสติก นอกจากนี้แป้งได้รับการเปลี่ยนเป็นวัสดุเทอร์โมโดยใช้ความร้อนและแรงเฉือนพร้อมกับการรวมตัวของพลาสติก(ที่รถตู้Soest, Hulleman เดวิทย์และ Vliegenthart 1996; ยู Gao และหลิน, 1996) แม้ว่าแป้งเทอร์โมที่เกิด (TPS) จะถูกแปลงเป็นบรรจุภัณฑ์ที่แข็งหรือมีความยืดหยุ่นโดยใช้ธรรมดาเครื่องเป็นพลาสติกสินค้าโภคภัณฑ์การใช้งานที่มีจำกัด เนื่องจากการดูดซึมความชื้นสูงซึ่งเป็นสาเหตุของผิวเหนียว (Thunwall, Kuthanova, Boldizar และ Rigdahl 2008) เป็น ดีที่ไม่ดีเป็นสมบัติทางกลและอุปสรรค(Gáspár, Benko, ˝ Dogossy, RéczeyและCzigány 2005; มะยูและเคนเนดี้, 2005; Pelissari, et al. 2012; ยู Prashantha, Soulestin, Lacrampe และ Krawczak 2013 ). ผสม / ผสมกับโพลีเมอ TPS ชีวภาพที่ใช้อื่น ๆ เช่นไคโตซาน(Pelissari, Grossmann, ยามาชิตะและ Pineda 2009; Pelissari, ยามาชิตะและ Grossmann 2011. Pelissari et al, 2012), เซลลูโลส(Gáspár et al, 2005.. มะ et al, 2005), โปรตีน (Gáspár, et al, 2005) และอื่น ๆ ได้รับการรายงานเป็นวิธีที่ดีเพื่อให้บรรลุวัสดุชีวภาพอย่างเต็มที่และจะขยายหน้าต่างโปรแกรมของพีเอส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ในทศวรรษที่ผ่านมาเติบโตสิ่งแวดล้อมสติได้
สนับสนุนการพัฒนาวัสดุย่อยสลายได้จาก
ทรัพยากรทดแทน ของพืชซึ่งมีวัสดุแป้ง
ข้อดีหลายประการ เพื่อเป็นวัตถุดิบสำหรับอุตสาหกรรมพลาสติก
รวมทั้งค่าใช้จ่ายต่ำ ไม่เกิดพิษ ย่อยสลายทางชีวภาพ composability
, , และใช้งานทั่วโลก เม็ดแป้งมี
ใช้เป็นสารเติมแต่งพลาสติก เช่น จากการเป็นตัวแทนและ filler
เป็นเวลาหลายปี ( เอวานเจลิสตา ซุง เจน gelina & nikolov
, , 1991 ; Westhoff otey mehltretter , , , &รัสเซล , 1974 ) ; อย่างไรก็ตาม ,
เพียงจำนวนเล็ก ๆของแป้งอาจจะเพิ่มโดยไม่
เสื่อมคุณสมบัติของพลาสติก นอกจากนี้ แป้งได้
แปลงโดยการใช้ความร้อนและ
วัสดุเทอร์โมพลาสติกแรงเฉือนกันกับการรวมตัวของพลาสติกไซเซอร์ ( Van Soest hulleman
, , วิทย์ , & vliegenthart , 1996 ; ยู เกา หลิน &
, 1996 ) แม้ว่าผลแป้งเทอร์โมพลาสติก ( TPS )
เปลี่ยนเป็นแข็ง หรือ บรรจุภัณฑ์แบบยืดหยุ่นโดยใช้เครื่องทั่วไป
สำหรับสินค้าพลาสติก , การใช้งานของ
จำกัดเนื่องจากมีการดูดซึมความชื้นซึ่งเป็นสาเหตุของปัญหาผิว thunwall ( ,kuthanova boldizar & , , rigdahl 2008 ) เช่นกัน
เป็นสมบัติทางกลและอุปสรรคที่น่าสงสาร ( G . kgm SP . kgm benko ˝ R , dogossy
R é , czey & . kgm czig , NY , 2005 ; มา ยู &เคนเนดี , 2005 ; pelissari et al . ,
prashantha soulestin , 2012 ; ยู lacrampe & , , krawczak 2013 ) .
ผสม / TPS กับไบโอพอลิเมอร์ผสมอื่น ๆเช่น ใช้ไคโตซาน
( pelissari กร แมนน์ ยามาชิตะ , & Pineda , 2009 ; pelissari
ยามาชิตะ , ,& กร แมนน์ , 2011 ; pelissari et al . , 2012 ) , เซลลูโลส
( G . kgm SP . kgm R et al . , 2005 ; ma et al . , 2005 ) , โปรตีน ( G . kgm SP . kgm
r et al . , 2005 ) , ฯลฯ มีรายงานว่า เป็นเทคนิคเพื่อให้บรรลุ
ครบ ไบโอ ตามวัสดุ และขยายหน้าต่างโปรแกรม

ของ TPS .