The economist, James C. Abegglen (2

The economist, James C. Abegglen (2006), pointed out that the relationship of lifetime mutual reliance has been existed between the Japanese enterprises and their employees. This not only involved the aspect of economic benefits but also the aspect of employees’ loyalty to an organization and mutual sharing of responsibilities. The Japanese enterprises offered care for accommodation, food, shops, etc. in addition to distributing salaries. Therefore, the Japanese operated enterprises based on the concept of “home”. The hiring relationship was similar to parent-child relationship. The destiny leading an employee to an enterprise meant a lifetime employment. Even though the Japanese enterprises introduced American way of management, the nature still rooted from familism. In Japanese culture, it is group oriented and human-relationship oriented. This is the so-called Japanese undue leniency (running familism and beneficialism). Under such special Japanese corporate culture, unique styles of business negotiations have been formed. The characteristics of the styles are described as follows respectively:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเศรษฐศาสตร์ James C. Abegglen (2006), ชี้เห็นว่าความสัมพันธ์ของชีวิตหยั่งพึ่งพาซึ่งกันและกันระหว่างองค์กรญี่ปุ่นและลูกจ้าง นี้ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องด้านของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แต่ยังด้านของพนักงานซื่อสัตย์กับองค์กรและร่วมกันรับผิดชอบร่วมกัน ในองค์กรญี่ปุ่นเสนอดูแลที่พัก อาหาร ร้านค้า ฯลฯ นอกจากการแจกจ่ายเงินเดือน ดังนั้น ญี่ปุ่นดำเนินตามแนวคิดของ "บ้าน" ขององค์กร ความสัมพันธ์การจ้างงานคล้ายกับความสัมพันธ์หลัก-รอง จุดหมายปลายทางนำพนักงานไปสู่องค์กรหมายถึง การจ้างงานตลอด แม้ว่าองค์กรญี่ปุ่นนำวิถีอเมริกันจัดการ ธรรมชาติยังคงรากจาก familism ในวัฒนธรรมญี่ปุ่น เป็นกลุ่มที่มุ่งเน้นและมุ่งเน้นความสัมพันธ์บุคคล นี่คือที่เรียกว่าญี่ปุ่นไม่ครบกำหนดชำระ leniency (ใช้ familism และ beneficialism) ภายใต้ดังกล่าวพิเศษญี่ปุ่นวัฒนธรรมองค์กร ลักษณะเฉพาะของการเจรจาธุรกิจได้ก่อตัวขึ้น อธิบายลักษณะของแบบตามลำดับดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเศรษฐศาสตร์, เจมส์ซี Abegglen (2006) ชี้ให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของการพึ่งพาซึ่งกันและกันอายุการใช้งานที่ได้รับอยู่ระหว่างผู้ประกอบการญี่ปุ่นและพนักงานของพวกเขา นี้ไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับทุกแง่มุมของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แต่ยังแง่มุมของความจงรักภักดีของพนักงานเพื่อองค์กรและการแบ่งปันความรับผิดชอบร่วมกันของ ผู้ประกอบการญี่ปุ่นที่นำเสนอการดูแลที่พักอาหาร, ร้านค้า, และอื่น ๆ นอกเหนือจากการกระจายเงินเดือน ดังนั้นผู้ประกอบการญี่ปุ่นที่ดำเนินการตามแนวคิดของ "บ้านที่" ความสัมพันธ์การจ้างงานที่มีความคล้ายคลึงกับความสัมพันธ์ของพ่อแม่และลูก ชะตากรรมชั้นนำพนักงานไปยังองค์กรหมายถึงการจ้างงานตลอดชีวิต แม้ว่า บริษัท ญี่ปุ่นแนะนำวิธีที่อเมริกันของการจัดการธรรมชาติที่ฝังรากยังคงมาจาก familism ในวัฒนธรรมญี่ปุ่นก็จะเป็นกลุ่มที่มุ่งเน้นและมนุษย์สัมพันธ์ที่มุ่งเน้น นี่คือความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไม่เหมาะญี่ปุ่นที่เรียกว่า (ทำงาน familism และ beneficialism) ภายใต้เช่นพิเศษวัฒนธรรมองค์กรญี่ปุ่น, รูปแบบที่ไม่ซ้ำกันของการเจรจาต่อรองทางธุรกิจได้รับการจัดตั้งขึ้น ลักษณะของรูปแบบที่จะมีคำอธิบายดังต่อไปนี้ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเศรษฐศาสตร์ , เจมส์ซี. abegglen ( 2006 ) ชี้ให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ของอายุการใช้งานร่วมกันการได้รับมีอยู่ระหว่างองค์กรญี่ปุ่นและพนักงานของพวกเขา นี้ไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับลักษณะของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แต่ยังลักษณะของพนักงานต่อองค์กรและการแบ่งปันซึ่งกันและกัน ความรับผิดชอบสูง บริษัท ญี่ปุ่นเสนอ ดูแลที่พัก อาหารร้านค้า ฯลฯ นอกจากการกระจายเงินเดือน ดังนั้น ญี่ปุ่นจัดการอบรมตามแนวคิดของ " บ้าน " การจ้างงานความสัมพันธ์เหมือนพ่อลูกกัน โชคชะตานำพนักงานในองค์กรหมายถึงการจ้างงานตลอดชีพ แม้ว่า บริษัท อเมริกัน ญี่ปุ่น แนะนำการจัดการ ธรรมชาติยังฝังรากจาก familism .ในวัฒนธรรมญี่ปุ่น มันคือกลุ่มที่มุ่งเน้นและความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่มุ่งเน้น สิ่งนี้เรียกว่าญี่ปุ่นอันความเมตตาสงสาร ( วิ่ง familism และ beneficialism ) อย่างพิเศษ ญี่ปุ่น วัฒนธรรมองค์กร รูปแบบเฉพาะของการเจรจาทางธุรกิจได้ถูกขึ้น ลักษณะของรูปแบบจะอธิบายดังนี้ตามลำดับ :