The middle aged man’s desperate emo

The middle aged man’s desperate emotion domain, the old woman’s comfort domain, and the cyan robbed man’s passing of time domain all floated inside Wang Lin’s mind. After a while, Wang Lin gained a sliver of understanding. This domain was something that was obtained when someone was perceiving the heavens based on their life experiences.

Then what would his own domain be? Wang Lin closed his eyes. In that moment, his entire being changed. After a long time, he opened his eyes and grabbed a knife to begin carving.

The wooden chips fell to the ground. His knife flowed smoothly like water and without rest. Gradually, the piece of wood took the shape of someone forming a seal with one hand.

Wang Lin’s eyes became focused. At the moment, nothing could disturb Wang Lin’s concentration. What his mind was thinking about and what his eyes were seeing were the old man’s desperate emotion domain.

The amount of wood shavings on the ground increased. The speed of Wang Lin’s knife increased until it formed afterimages. After a long time, Wang Lin’s right hand suddenly paused. The knife in his right hand broke in half. The blade of the knife flew into a shelf and let out a buzzing sound.

Wang Lin didn’t pay attention to any of this as he looked at the carving in his hand. The carving was already completed. The middle aged man looked like he was alive. The carving contained a sliver of desperate emotion domain. However, this domain wasn’t being released at all. It was completely contained within the carving.

Wang Lin slowly closed his eyes. After feeling it for a long time, he gently placed the middle aged man’s carving on the ground.

Wang Lin muttered to himself, “It is still not enough…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมนหมดหวังอารมณ์ของคนกลาง ผู้หญิงเก่าสบายโดเมน และคนปล้นฟ้าผ่านเวลาโดเมนทั้งหมดลอยภายในใจหลินวัง หลัง Lin วังรับคอนเสิร์ตความเข้าใจ โดเมนนี้เป็นสิ่งที่ได้รับเมื่อบุคคลได้รับรู้สวรรค์ตามประสบการณ์ชีวิตของพวกเขาแล้ว โดเมนของตัวเองจะ Lin วังปิดตาของเขา ในช่วงเวลานั้น เขาทั้งหมดที่มีการเปลี่ยนแปลง หลังจากเวลานาน เขาเปิดตาของเขา และคว้ามีดจะเริ่มแกะสลักเบี้ยไม้ล้มลงกับพื้น มีดของเขาราบรื่นไหล เหมือนน้ำ และไม่ มีส่วนเหลือ ค่อย ๆ ชิ้นส่วนของไม้เอารูปร่างของผู้ขึ้นรูปตรา ด้วยมือเดียวตาวังหลินกลายเป็นมุ่งเน้น ในขณะนี้ ไม่มีอะไรสามารถรบกวนความเข้มข้นของ Lin วัง คิดเกี่ยวกับจิตใจของเขาและสิ่งที่ดวงตาของเขาก็ดูเมนหมดหวังอารมณ์ของชายชราปริมาณของเศษไม้บนพื้นดินเพิ่มขึ้น ความเร็วของมีด Lin วังเพิ่มขึ้นจนมันเกิดขึ้น afterimages หลังจากเวลานาน Lin วังขวามือก็หยุดชั่วคราว มีดในมือขวาของเขาหักครึ่ง ใบมีดของมีดบินเข้าชั้นวางของ และให้ออกเสียงหึ่งLin วังไม่สนใจใด ๆ นี้เป็นเขาดูที่การแกะสลักในมือของเขา เสร็จเรียบร้อยการแกะสลัก ตรงกลางอายุคนดูเหมือนมีชีวิต การแกะสลักประกอบด้วยคอนเสิร์ตของเมนหมดหวังอารมณ์ อย่างไรก็ตาม โดเมนนี้ไม่ได้ออกมาทั้งหมด ทั้งหมดประกอบอยู่ภายในการแกะสลักLin วังช้าปิดตาของเขา หลังจากความรู้สึกเป็นเวลานาน เขาค่อย ๆ วางแกะสลักของคนกลางบนพื้นดินLin วังญี่ปุ่นเอง, "ก็ยังไม่พอ..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดเมนชายวัยกลางหมดหวังอารมณ์โดเมนสะดวกสบายหญิงชราและผ่านฟ้าปล้นคนของโดเมนเวลาลอยอยู่ในใจทุกวังหลิน หลังจากที่ในขณะวังหลินได้รับเศษไม้ที่มีความเข้าใจ โดเมนนี้เป็นสิ่งที่ได้รับเมื่อมีคนรับรู้เป็นชั้นฟ้าทั้งหลายขึ้นอยู่กับประสบการณ์ชีวิตของพวกเขา

แล้วสิ่งที่โดเมนของตัวเองจะเป็นอย่างไร วังหลินปิดตาของเขา ในขณะที่ความเป็นอยู่ทั้งหมดของเขาเปลี่ยนไป หลังจากที่เวลานานเขาเปิดตาของเขาและคว้ามีดที่จะเริ่มต้นแกะสลัก

ชิปไม้ล้มลงกับพื้น มีดของเขาไหลได้อย่างราบรื่นเช่นน้ำและไม่มีส่วนที่เหลือ ค่อยๆชิ้นส่วนของไม้ที่เอารูปของคนที่ขึ้นรูปตราประทับด้วยมือข้างหนึ่ง

ตาวังหลินจดจ่อ ในขณะที่ไม่มีอะไรสามารถรบกวนความเข้มข้นวังหลิน สิ่งที่ใจของเขาคิดเกี่ยวกับและสิ่งที่ดวงตาของเขาได้เห็นเป็นโดเมนหมดหวังที่อารมณ์ความรู้สึกของชายชรา

ปริมาณของขี้กบไม้บนพื้นดินเพิ่มขึ้น ความเร็วของดวังหลินเพิ่มขึ้นจนกว่าจะมีรูปแบบที่ afterimages หลังจากที่เวลานานขวามือวังหลินจู่ ๆ ก็หยุดชั่วคราว มีดในมือข้างขวาของเขายากจนในช่วงครึ่งปี ใบมีดของมีดบินเข้ามาในการเก็บรักษาและปล่อยออกมาเสียงหึ่ง

วังหลินไม่ได้ให้ความสนใจกับการใด ๆ นี้ในขณะที่เขามองไปที่การแกะสลักในมือของเขา แกะสลักเสร็จสมบูรณ์แล้ว ในขณะที่คนวัยกลางคนดูเหมือนว่าเขายังมีชีวิตอยู่ แกะสลักที่มีเศษไม้จากโดเมนอารมณ์ความรู้สึกหมดหวัง อย่างไรก็ตามโดเมนนี้ไม่ได้ถูกปล่อยออกมาทั้งหมด มันก็มีอยู่อย่างสมบูรณ์ภายในแกะสลัก

วังหลินช้าปิดตาของเขา หลังจากที่ความรู้สึกมันเป็นเวลานาน เขาเบา ๆ วางแกะสลักชายวัยกลางคนที่อยู่บนพื้นดิน

วังหลินพึมพำกับตัวเองว่า "มันยังไม่พอ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายวัยกลางคนสิ้นหวังอารมณ์คนแก่สบายโดเมน โดเมน และฟ้าปล้นคนผ่านโดเมนของเวลาทั้งหมดที่ลอยอยู่ภายในจิตใจของ หวัง หลิน หลังจากนั้น หวังหลินได้รับเศษไม้ของความเข้าใจ โดเมนนี้มีบางอย่างที่ได้เมื่อมีการสวรรค์ตามประสบการณ์ชีวิตของพวกเขาแล้วจะให้โดเมนของเขาเอง ? หวังหลินปิดตาของเขา ในตอนนั้นทั้งหมดของเขาถูกเปลี่ยน หลังจากที่เวลานาน เขาเปิดตาและคว้ามีดเริ่มแกะสลักชิปไม้ล้มลงกับพื้น มีดของเขาไหลได้อย่างราบรื่น เหมือนน้ำไม่มีเหลือ ค่อย ๆ ไม้เอารูปร่างของรูปปิดด้วยหนึ่งคนหวังหลินตากลายเป็นเน้น ตอนนี้ ไม่มีอะไรที่อาจรบกวนสมาธิของ หวัง หลิน สิ่งที่จิตใจของเขาคิดเกี่ยวกับและสิ่งที่ตาของเขาเห็นเป็นคนแก่ความปรารถนาอารมณ์โดเมนปริมาณของขี้กบบนพื้นดินเพิ่มขึ้น ความเร็วของมีด หวัง หลิน เพิ่มขึ้น จนมันขึ้น afterimages . หลังจากที่เวลานาน มือข้างขวาก็หวังหลินพลันชะงัก มีดในมือข้างขวาของเขาหักครึ่ง ใบมีดของมีดบินเข้าไปในชั้นและปล่อยออกมาเสียงหึ่งๆหวังหลินไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ นี้ เมื่อมองไปที่แกะสลักอยู่ในมือของเขา การแกะสลักก็เสร็จสมบูรณ์ ชายวัยกลางคนมองเหมือนเขายังมีชีวิตอยู่ มีเศษไม้แกะสลักของโดเมนอารมณ์สิ้นหวัง อย่างไรก็ตาม โดเมนนี้ไม่ได้ถูกปล่อยออกมาเลย มันคือทั้งหมดที่มีอยู่ภายในแกะสลักหวังหลินค่อยๆปิดดวงตาของเขา หลังจากรู้สึกว่ามันนาน เค้าค่อยๆวางกลางอายุคนแกะสลักบนพื้นดินหวังหลินพึมพำกับตัวเองว่า " มันยังไม่เพียงพอ . . . . . . "