The geographic distribution of A. v

The geographic distribution of A. vulgaris extends from Labrador to North
Carolina and it is considered a common sea star in Atlantic Canadian waters
(Mead, 1901). This species displays a vertical distribution pattern with adults
(>15 to 20 cm in diameter) found mainly at greater depths on soft bottoms while
juveniles and small adults are found on hard substrata in shallow water
(Himmelman and Dutil, 1991). Movement of young sea stars, as they increase in
size and possibly reach sexual maturity, from the rocky subtidal zone to the low
tide level is likely a result of attraction to mussel beds in the area (Himmelman
and Dutil, 1991). Seasonal migration of A. vulgaris into deeper waters during
winter is possibly a mechanism used to avoid harsh conditions in subtidal areas
(Gaymer et al., 2001; Gaymer et al., 2002). Sea stars have a wide range of
environmental tolerances. Although A. vulgaris can tolerate temperatures up to
25°C (juveniles 27°C) (MacKinnon et al., 1993), it can not tolerate long exposure
to air or salinity levels less than 16 to 18 parts per thousand (Lee, 1951).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกระจายทางภูมิศาสตร์ของ A. vulgaris ขยายแลบราดอร์เหนือแคโรไลน่าและถือว่าเป็นดาวซีทั่วไปในน่านน้ำแอตแลนติกที่แคนาดา(ทุ่งหญ้า 1901) นกชนิดนี้แสดงรูปแบบการกระจายแนวตั้งกับผู้ใหญ่(> 15-20 ซม.เส้นผ่าศูนย์กลาง) พบที่ความลึกมากกว่าบนพื้นอ่อนนุ่มในขณะที่ส่วนใหญ่juveniles และผู้ใหญ่ขนาดเล็กพบได้ใน substrata ยากในน้ำตื้น(Himmelman และ Dutil, 1991) ความเคลื่อนไหวของหนุ่มทะเลดาว พวกเขาเพิ่มขึ้นขนาด และอาจจะถึงทางเพศครบกำหนด จากโซน subtidal หินจะต่ำสุดระดับน้ำอาจเป็นผลของน่าสนใจเตียงหอยในพื้นที่ (Himmelmanก Dutil, 1991) โยกย้ายตามฤดูกาลของ A. vulgaris ในทะเลลึกระหว่างฤดูหนาวอาจเป็นกลไกหนึ่งที่ใช้เพื่อหลีกเลี่ยงเงื่อนไขรุนแรงในพื้นที่ subtidal(Gaymer et al., 2001 Gaymer และ al., 2002) ทะเลดาวมีหลากหลายการยอมรับด้านสิ่งแวดล้อม แม้ว่า vulgaris อ.สามารถทนอุณหภูมิได้ถึง25° C (juveniles 27° C) (MacKinnon et al., 1993), มันไม่สามารถทนแสงยาวอากาศหรือเค็มระดับน้อยกว่า 16-18 ส่วนต่อพัน (Lee, 1951)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระจายทางภูมิศาสตร์ของขิงเอยื่นออกมาจากลาบราดอร์นอร์ทแคโรไลนาและก็ถือว่าเป็นดาวทะเลที่พบในน่านน้ำมหาสมุทรแอตแลนติกแคนาดา(ทุ่งหญ้า 1901) สายพันธุ์นี้จะแสดงรูปแบบการกระจายในแนวตั้งกับผู้ใหญ่(> 15 ถึง 20 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลาง) ส่วนใหญ่พบที่ระดับความลึกมากขึ้นในพื้นนุ่มในขณะที่หนุ่มสาวและผู้ใหญ่ขนาดเล็กที่พบในsubstrata หนักในน้ำตื้น(Himmelman และ Dutil, 1991) การเคลื่อนไหวของดาวทะเลหนุ่มสาวที่พวกเขาเพิ่มขึ้นในขนาดและอาจถึงวุฒิภาวะทางเพศจากโซน subtidal หินต่ำระดับน้ำมีแนวโน้มที่จะเป็นผลมาจากสถานที่ที่จะนอนหอยแมลงภู่ในพื้นที่(Himmelman และ Dutil, 1991) การย้ายถิ่นตามฤดูกาลของเอขิงลงไปในน้ำลึกในช่วงฤดูหนาวอาจจะเป็นกลไกที่ใช้เพื่อหลีกเลี่ยงเงื่อนไขที่รุนแรงในพื้นที่ subtidal (Gaymer et al, 2001;.. Gaymer, et al, 2002) ดาวทะเลมีช่วงกว้างของความคลาดเคลื่อนสิ่งแวดล้อม แม้ว่าเอขิงสามารถทนต่ออุณหภูมิสูงถึง25 องศาเซลเซียส (หนุ่มสาว 27 ° C) (MacKinnon et al., 1993) ก็ไม่สามารถทนต่อการสัมผัสยาวให้อยู่ในระดับอากาศหรือความเค็มน้อยกว่า16-18 ส่วนต่อพัน (ลี 1951 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกระจายทางภูมิศาสตร์ของ เพิ่ม ขยายจาก นอร์ธ แคโรไลนา และ ลาบราดอร์
ถือว่าทั่วไปทะเลดาวในน่านน้ำแอตแลนติกแคนาดา
( Mead , 1901 ) ชนิดนี้แสดงรูปแบบการกระจายตามแนวตั้งกับผู้ใหญ่
( > 15 ถึง 20 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลาง ) พบว่าส่วนใหญ่ที่เพิ่มความลึกในนุ่มพื้นในขณะที่
เยาวชนและผู้ใหญ่ขนาดเล็กพบในยาก
substrata ในน้ำตื้น( himmelman และ dutil , 1991 ) การเคลื่อนไหวของดาว หนุ่ม พวกเขาเพิ่ม
ขนาดและอาจครบกำหนดทางเพศ จากโซน subtidal ร็อคกี้ระดับน้ำลด
น่าจะเป็นผลของการเที่ยวเตียงหอยในพื้นที่ ( และ himmelman
dutil , 1991 ) ฤดูกาลโยกย้าย . vulgaris ในน้ำลึกในช่วงฤดูหนาว
อาจเป็นกลไกที่ใช้เพื่อหลีกเลี่ยงเงื่อนไขในพื้นที่ subtidal
แข็งกร้าว( gaymer et al . , 2001 ; gaymer et al . , 2002 ) ทะเลดาว มีช่วงกว้างของ
ความคลาดเคลื่อนด้านสิ่งแวดล้อม ถึงแม้ว่า . . vulgaris สามารถทนต่ออุณหภูมิสูงถึง 25 ° C (
เยาวชน 27 ° C ) ( แมคคินนอน et al . , 1993 ) , มันไม่สามารถทนต่อ
เปิดรับแสงนานอากาศหรือระดับความเค็มน้อยกว่า 16 กับ 18 ต่อพันส่วน ( ลี , 1951 )