Goals and targets of Priority Area

Goals and targets of Priority Area 3, Early detection, Early Intervention and Education, Biwako Millennium Framework
Millennium Development Goal
In this priority area the Millennium Development Goal is to ensure that by the year 2015, children everywhere, boys and girls alike, will be able to complete a full course of primary schooling and that girls and boys will have equal access to all levels of education
Targets
Target 6. Children and youth with disabilities will be an integral part of the population targeted by the Millennium Development Goal of ensuring that by 2015 all boys and girls will complete a full course of primary schooling
Target 7. At least 75 per cent of children and youth with disabilities will, by 2010, be able to complete a full course of primary schooling
Target 8. By 2012, all infants and young children (birth to four years old) will have access to, and receive community-based early intervention services, with support and training for their families
School and community
Non-governmental organizations should engage with ministry of education officials to ensure that they are aware of, and participating in, the non-government projects on including children with disabilities in education
Disabled peoples’ organizations should advocate to ministry of education officials to fulfil the right to the education of children with disabilities by including them in national education policies and schools
Parents should advocate for the inclusion of their children in local community schools within the national education system
Lessons learned: Moving forward towards inclusive education for children with disabilities
International and regional mandates such as the Convention on the Rights of the Child, the Dakar Framework for Action on Education For All and the Biwako Millennium Framework are important catalysts for change For their benefits to be maximized they should be implemented and monitored at the regional level within a framework of capacity building and support to governments by the respective United Nations and other development agencies, such as UNESCO, UNICEF, UNESCAP and the World Bank
Good examples from the UNESCO Bangkok office have included awareness training for EFA coordinators and UNESCO country officers on the importance of including children with disabilities in Education For All and national education planning, monitoring and evaluation processes In 2004 and 2005, EFA coordinators attended UNESCO Regional Workshops on Inclusive Education in Asia and the Pacific
Advocacy to government by organizations of persons with disabilities, and parent groups, has been effective in influencing policies on education to make them more inclusive Non-governmental organizations working to include children with disabilities in community schools can also play an important role in advocating for change and demonstrating strategies that are effective
22 Towards Inclusive Education for Children with Disabilities: A Guideline
The Cook Islands government ratified the Convention on the Rights of the Child in 1999 and as a direct result of signing this convention in 2000 appointed a Special Needs Education Adviser to develop a national policy and action plan for special needs education The policy established closer links between the special classes and the regular schools to encourage the placement of children with disabilities in regular schools, with support to the classroom teachers provided by teachers with special training A programme of in-service training was set up to prepare teachers in regular classes to teach children with different abilities The pre-service teacher training curriculum for regular teachers was modified to include the teaching strategies needed for teaching children with a wider range of abilities
Checklist
1 Has the government of your country signed or adopted any of the following mandates or agreements? n Convention on the Rights of the Child (1989) n UN Standard Rules on the Equalization of Opportunities for Persons with Disabilities (1993) n Salamanca Statement and Framework for Action (1994) n Asian and Pacific Decade of Disabled Persons and the Agenda for Action (1993-2002), with its targets on education n Biwako Millennium Framework targets on education in the second Asian and Pacific Decade of Disabled Persons (2003-2012) n Dakar Framework for Action on Education for All (2000) 2 Can you summarize the rights to education contained in these mandates?
3 Has your government taken any action to include children with disabilities in the national education system and regular community schools as a direct result of adopting these agreements?
4 What organizations have been engaged in advocacy to government on the issue of the right to education of children with disabilities?
5 How can these organizations work together to advocate more effectively for change that will lead to more children with disabilities attending regular schools on the same basis as non-disabled children attend?
6 What forms of advocacy would be effective to encourage government to move towards adopting a policy of inclusive education, with particular focus on the inclusion of children with disabilities?
7 Are there any non-government initiated pilot projects to implement inclusive education? Does the ministry of education work in partnership on these projects?
8 Is there a mechanism within government to consult with organizations of persons with disabilities on issues concerning children with disabilities?
23 Formulating Policy, Enacting Legislation and Allocating Budgetary Resources
Chapter 2 Formulating Policy, Enacting Legislation and Allocating Budgetary Resources
A. Formulating policy The challenge
The Dakar Framework for Action (2000) has required all countries to develop national EFA policy and action plans, responding to the six EFA goals (Annex 1) Although none of the goals refer specifically to children with disabilities, they are included implicitly in the second goal This states that countries should ensure that all children have access to, and complete, free and compulsory primary education of good quality If children with disabilities, and other out-of-school children from disadvantaged groups, are not included in national policies and action plans then this goal, and the Millennium Development Goal on education, will never be achieved For countries with enrolment rates of 90 per cent and higher, this can be a motivating force for educational reform, as governments realize that “more of the same” strategies will not help them reach full enrolment
For these goals to be achieved, considerable reform of national education policy is going to be necessary Educational reform is most easily carried out where there is broad agreement about the need for change, clear understanding of the principles upon which it is based, and willingness by those required to carry out the actions necessary to achieve the change The national social, political, economic and educational context will determine the ease with which it is possible to adapt to changing times and adopt principles of equity to underpin education policy
Important factors for consideration in policy development will include:
u The need to be increasingly responsive to the issue of human rights in education, acceptance that every child has a right to education and that exclusion from school raises concerns about equity and discrimination;
u The current educational provision for children with disabilities; the extent to which education is provided by government or an NGO, and whether it is in a system of separate schools, or moving towards a system of inclusive education in regular classes; familiarity with the principles and practice of including children with a wide range of abilities in regular classes;
u The attitudes to persons with disabilities in the wider community and in school communities; the preparedness of schools to undertake the changes that are necessary to make schools inclusive and capable of providing quality education that enables all students to achieve good learning outcomes, and the articulation of strategies to achieve this;
u The strength of organizations of persons with disabilities and parent organizations, and the willingness of governments to consult widely with them, and with other concerned community agencies and organizations, harnessing their expertise to guide the development of strategies to achieve inclusive schools
24 Towards Inclusive Education for Children with Disabilities: A Guideline
Barriers for children with disabilities
u The use of the blanket terms “vulnerable”, “disadvantaged” and “children in difficult circumstances” in the six EFA goals of the Dakar Framework make it difficult for policy-makers to respond to the needs of the hidden children in these diverse groups
u The right to education is accepted in principle, but the rights are clearly viewed as hierarchical Steps to address the right to education for children with disabilities are seldom taken until all non-disabled children are enrolled in school Children with disabilities are not viewed as having equal rights
u Although governments are moving to address the issue of the education of children with disabilities, there is in some contexts a view of disability as being a “charity and welfare” issue Advocacy by parents and organizations of people with disabilities is not welcomed In this situation, the inclusion of children with disabilities will remain superficial, outside the national system and lacking full commitment to making the necessary changes
u Children with disabilities are frequently not included in national policies, and where they are identified as a target group, it may be in relation to a limited aspect of education such as early childhood education or education in special schools
u National plans are often prepared by governments without proper consultatio

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายและเป้าหมายของระดับความสำคัญตั้ง 3 ตรวจหา แทรกแซงก่อนและการศึกษา กรอบมิลเลนเนียมบิวาโกะเป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียมนี่ความสำคัญ มิลเลนเนียมพัฒนาเป้าหมายคือเพื่อ ให้แน่ใจว่า ภายในปี 2015 เด็กทุก ชาย และหญิงเหมือนกัน จะได้สมบูรณ์เต็มรูปแบบหลักสูตรการศึกษาหลัก และการที่หญิงและชายจะต้องเข้าศึกษาทุกระดับ เป้าหมายเป้าหมาย 6 เด็กและเยาวชนพิการจะเป็นส่วนหนึ่งของประชากรที่เป็นเป้าหมาย โดยเป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียมมั่นใจว่า โดย 2015 ชายและหญิงทั้งหมดจะเสร็จสมบูรณ์เต็มรูปแบบหลักสูตรการศึกษาหลัก เป้าหมาย 7 น้อย ร้อยละ 75 ของเด็กและเยาวชนพิการ 2010 จะได้สมบูรณ์เต็มรูปแบบหลักสูตรการศึกษาหลัก เป้าหมาย 8 โดย 2012 ทารกและยังเด็ก ๆ (เกิด 4 ปี) จะสามารถเข้าถึง และชุมชนก่อนการแทรกแซง บริการสนับสนุนและการฝึกอบรมสำหรับครอบครัวของพวกเขาได้รับ โรงเรียนและชุมชนองค์กรพัฒนาเอกชนควรมีส่วนร่วมกับกระทรวงศึกษาเจ้าหน้าที่เพื่อให้แน่ใจว่า พวกเขาจะตระหนักถึง และเข้าร่วม โครงการเอกชนทั้งเด็กพิการในสถานศึกษา คนพิการองค์กรควรสนับสนุนให้กระทรวงศึกษาเจ้าหน้าที่เพื่อสนองความต้องการด้านขวาเพื่อการศึกษาของเด็กพิการ โดยการรวมไว้ในนโยบายการศึกษาแห่งชาติและโรงเรียน ผู้ปกครองควรสนับสนุนสำหรับการรวมของเด็กในโรงเรียนชุมชนท้องถิ่นภายในระบบการศึกษาแห่งชาติ บทเรียน: ก้าวไปข้างหน้าต่อรวมศึกษาสำหรับเด็กพิการนานาชาติและเอกสารระดับภูมิภาคเช่นอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของเด็ก ดาการ์กรอบงานสำหรับการดำเนินการในกรอบมิลเลนเนียมบิวาโกะและศึกษาสำหรับทั้งหมดสำคัญสิ่งที่ส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงของผลประโยชน์การขยายใหญ่สุดจะดำเนินการ และตรวจสอบในระดับภูมิภาคภายในกรอบของการสร้างและสนับสนุนรัฐบาลที่เกี่ยวข้องสหประชาชาติและหน่วยงานพัฒนาต่าง ๆ ยูเนสโก UNICEF, UNESCAP และธนาคารโลก ตัวอย่างที่ดีจากสำนักงานยูเนสโกกรุงเทพฯ รวมฝึกอบรมความรู้สำหรับผู้ประสานงานของ EFA และยูเนสโกประเทศเจ้าของรวมทั้งเด็กพิการในการศึกษาสำหรับทั้งหมดและการศึกษาแห่งชาติการวางแผน กระบวนการติดตามและประเมินผลในปี 2004 และ 2005, EFA ผู้ประสานงานเข้าร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการระดับภูมิภาคยูเนสโกในการศึกษารวมในภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก หลุยรัฐบาลองค์กรของคนพิการ และกลุ่มหลัก มีการมีประสิทธิภาพในการมีอิทธิพลต่อนโยบายในการศึกษาเพื่อทำให้องค์กรพัฒนาเอกชนมากที่ทำงานแก่เด็กพิการในโรงเรียนชุมชนยังมีบทบาทสำคัญใน advocating การเปลี่ยนแปลง และเห็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพ 22 ต่อรวมศึกษาสำหรับเด็กพิการ: แนวทางการรัฐบาลหมู่เกาะคุกสำคัญอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของเด็ก ในปี 1999 และ เป็นผลโดยตรงรับรองอนุสัญญานี้ในปี 2000 ที่ตกแต่งเป็นพิเศษต้องศึกษาปรึกษาพัฒนานโยบายแห่งชาติ และแผนการดำเนินการศึกษาความต้องการพิเศษนโยบายการสร้างการเชื่อมโยงใกล้ชิดระหว่างเรียนพิเศษในโรงเรียนปกติเพื่อส่งเสริมให้เด็กพิการในโรงเรียนปกติการวาง ด้วยการสนับสนุนครูห้องเรียนโดยครูผู้สอนด้วยการฝึกอบรมพิเศษที่ตั้งโครงการฝึกอบรมให้บริการแก่ การเตรียมครูในชั้นเรียนปกติเพื่อสอนเด็กที่ มีความสามารถแตกต่างกันครูล่วงหน้าบริการ หลักสูตรฝึกอบรมสำหรับครูประจำล่าสุดรวมกลยุทธ์การสอนจำเป็นสำหรับการสอนเด็กที่ มีช่วงกว้างของความสามารถ รายการตรวจสอบ1 มีรัฐบาลของประเทศลงนาม หรือรับรองเอกสารหรือข้อตกลงต่อไปนี้ของ n อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของเด็ก (1989) n UN กฎมาตรฐานบนการปรับแต่งโอกาสคนพิการงบนซา n (1993) และกรอบการดำเนินการ (1994) n เอเชียแปซิฟิกทศวรรษของ คนพิการ และวาระการประชุมสำหรับการดำเนินการ (1993-2002), เป็นเป้าหมายในการศึกษา n บิวาโกะมิลเลนเนียมกรอบเป้าหมายในการศึกษาในสองเอเชียและแปซิฟิกทศวรรษของคนพิการ (2003-2012) n ดาการ์กรอบสำหรับการดำเนินการในการศึกษาทั้งหมด (2000) 2 สามารถ สิทธิในการศึกษาที่มีอยู่ในเอกสารเหล่านี้สรุปคุณ3 รัฐบาลของคุณได้ดำเนินการการดำเนินการใด ๆ เพื่อรวมเด็กพิการในระบบการศึกษาแห่งชาติและโรงเรียนประจำชุมชนเป็นผลโดยตรงของการใช้ข้อตกลงเหล่านี้หรือไม่4 องค์กรว่ามีการหมั้นในหลุยรัฐบาลเกี่ยวกับเรื่องสิทธิการศึกษาของเด็กพิการหรือไม่5 วิธีสามารถองค์กรเหล่านี้ทำงานร่วมกันเพื่อสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงซึ่งจะทำให้เด็กเพิ่มเติมทุพพลภาพเข้าโรงเรียนปกติบนพื้นฐานเดียวกันกับเด็กไม่ใช่ปิดการใช้งานร่วม ได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่ 6 อะไรแบบหลุยจะมีผลส่งเสริมรัฐบาลเพื่อย้ายไปยังการใช้นโยบายการศึกษารวม กับเน้นเฉพาะรวมของเด็กพิการหรือไม่7 มีการเอกชนริเริ่มโครงการนำร่องเพื่อดำเนินการศึกษารวม กระทรวงศึกษาธิการทำงานร่วมในโครงการนี้หรือไม่8 มีกลไกภายในรัฐการปรึกษากับองค์กรของคนพิการในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับเด็กพิการหรือไม่23 formulating นโยบาย ปฏิบัติการบังคับใช้กฎหมาย และการปันส่วนงบประมาณทรัพยากรบทที่ 2 Formulating นโยบาย ปฏิบัติการบังคับใช้กฎหมาย และการปันส่วนงบประมาณทรัพยากรA. Formulating นโยบายความท้าทายดาการ์กรอบงานสำหรับการดำเนินการ (2000) ได้ต้องทุกประเทศพัฒนาชาติ EFA นโยบายและการดำเนินการแผน ตอบสนองเป้าหมาย EFA หก (เอกสารแนบ 1) แม้ว่าไม่มีเป้าหมายหมายถึงโดยเฉพาะเด็กพิการ พวกเขาจะรวมอยู่ในเป้าหมายที่สองนี้ระบุว่า ประเทศควรแน่ใจว่า เด็กทั้งหมดมีถึง และสมบูรณ์ ฟรี และบังคับการศึกษาขั้นพื้นฐานของคุณภาพดีถ้านัยเด็กทุพพลภาพ เด็กออกโรงเรียนอื่น ๆ จากกลุ่มผู้ด้อยโอกาส ไม่รวมอยู่ในนโยบายแห่งชาติ และแผนการดำเนินการ แล้วเป้าหมายนี้ และเป้าหมายในการศึกษา พัฒนามิลเลนเนียมจะไม่เคยทำได้ในประเทศที่มีราคาถูกที่เล่าเรียนของร้อยละ 90 และสูงกว่า นี้สามารถเป็นแรงจูงใจในการปฏิรูปการศึกษา รัฐบาลตระหนักดีว่า กลยุทธ์ "เพิ่มเติมของเดียวกัน" จะไม่ช่วยให้พวกเขาถึงเล่าเรียนเต็ม สำหรับเป้าหมายเหล่านี้ต้องได้รับ ปฏิรูปนโยบายการศึกษาชาติจำนวนมากกำลังศึกษาจำเป็นต้อง ปฏิรูปสุดได้ดำเนินการที่มีข้อตกลงคร่าว ๆ เกี่ยวกับความต้องการเปลี่ยนแปลง ชัดเจนเข้าใจหลักการซึ่งตั้งอยู่ และความตั้งใจ โดยผู้ที่ต้องดำเนินการดำเนินการที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการเปลี่ยนแปลงสังคมแห่งชาติ บริบททางการเมือง เศรษฐกิจ และการศึกษาจะกำหนดซึ่งจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนเวลา และนำหลักการหุ้นหนุนฟอร์ดที่มีนโยบายการศึกษาได้อย่างง่ายดาย ปัจจัยสำคัญสำหรับการพิจารณาในการพัฒนานโยบายจะรวม:u จำเป็นต้องมีมากขึ้นตอบสนองต่อปัญหาสิทธิมนุษยชนในสถานศึกษา ความกังวลเกี่ยวกับความเสมอภาคและเลือกปฏิบัติ ปรับขึ้นยอมรับว่า เด็กทุกคนมีสิทธิที่จะศึกษาและที่แยกออกจากโรงเรียน เตรียมศึกษาปัจจุบันเด็กทุพพลภาพ u ขอบเขตการศึกษาที่จัด โดยรัฐหรือ NGO และไม่ว่าจะเป็นในระบบโรงเรียนแยก หรือเข้าระบบการศึกษารวมในชั้นเรียนปกติ ความคุ้นเคยกับหลักการปฏิบัติรวมทั้งเด็กที่ มีความสามารถที่หลากหลายในชั้นเรียนปกติu ทัศนคติเพื่อคนพิการ ในชุมชนกว้างขึ้น และโรงเรียน ชุมชน การเตรียมความพร้อมของโรงเรียนเพื่อดำเนินการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นเพื่อให้โรงเรียนสามารถให้การศึกษาคุณภาพที่ช่วยให้นักเรียนทุกคนเพื่อให้บรรลุผลลัพธ์การเรียนรู้ที่ดี และวิคิวลาร์ของกลยุทธ์เพื่อให้บรรลุนี้ และรวมu ความเข้มแข็งขององค์กรคนพิการ และองค์กรหลัก และความตั้งใจของรัฐบาลปรึกษากัน กับพวกเขา และอื่น ๆ เกี่ยวข้องชุมชนหน่วยงานและองค์กร การควบคุมของผู้เชี่ยวชาญเพื่อเป็นแนวทางการพัฒนากลยุทธ์เพื่อให้บรรลุการรวมโรงเรียน 24 ต่อรวมศึกษาสำหรับเด็กพิการ: แนวทางการอุปสรรคสำหรับเด็กพิการu การใช้เงื่อนไขแบบครอบคลุม "เสี่ยง" "รอง" และ "เด็กในสถานการณ์ที่ยากลำบาก" ในกรอบดาการ์เป้าหมาย EFA หกทำให้ยาก policy-makers เพื่อตอบสนองความต้องการของเด็กซ่อนอยู่ในกลุ่มเหล่านี้มีความหลากหลาย u ด้านขวาเพื่อศึกษาเป็นที่ยอมรับในหลักการ แต่ดูชัดเจนเป็นขั้นตอนตามลำดับชั้นไปยังที่อยู่ด้านขวาเพื่อศึกษาสำหรับเด็กพิการถูกค่อยนำจนเด็ก ๆ ไม่ใช่ปิดการใช้งานลงทะเบียนในโรงเรียนเด็กพิการไม่ดูว่ามีสิทธิที่เท่าเทียมกัน แม้ว่ารัฐบาลกำลังจะย้ายไปปัญหาการศึกษาของเด็กพิการ มีเป็นในบริบทบางมุมมองของความพิการเป็น ปัญหา "สวัสดิการและการกุศล" หลุย โดยครอบครัวและองค์กรของคนพิการจะไม่ยินดีในสถานการณ์นี้ รวมเด็กพิการยังคงผิวเผิน นอกระบบแห่งชาติและขาดมั่นเพื่อทำการเปลี่ยนแปลงจำเป็น u เด็กพิการมักจะไม่รวมอยู่ในนโยบายแห่งชาติ และที่อยู่ให้ระบุเป็นกลุ่มเป้าหมาย มันอาจจะเกี่ยวกับด้านการจำกัดของศึกษาเช่นด้านการศึกษาปฐมวัยหรือการศึกษาในโรงเรียนพิเศษ u แผนชาติกำลังมักจะเตรียม โดยรัฐบาลโดยไม่เหมาะสม consultatio

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายและเป้าหมายลำดับความสำคัญของพื้นที่ที่ 3 การตรวจสอบก่อนการแทรกแซงและการศึกษา Biwako มิลเลนเนียมกรอบ
เป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ
ในพื้นที่นี้มีความสำคัญเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษเพื่อให้มั่นใจว่าภายในปี 2015 เด็กทุกชายและหญิงเหมือนกันจะสามารถ เพื่อให้หลักสูตรเต็มรูปแบบของการศึกษาระดับประถมศึกษาและว่าหญิงและชายจะมีการเข้าถึงเท่ากับทุกระดับการศึกษา
เป้าหมาย
เป้าหมาย 6. เด็กและเยาวชนที่มีความพิการจะเป็นส่วนหนึ่งของประชากรที่กำหนดเป้าหมายโดยเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษของการสร้างความมั่นใจว่าในปี 2015 ชายและหญิงจะเสร็จสิ้นหลักสูตรเต็มรูปแบบของการศึกษาประถมศึกษา
7. เป้าหมายอย่างน้อยร้อยละ 75 ของเด็กและเยาวชนที่มีความพิการจะภายในปี 2010 จะสามารถดำเนินการหลักสูตรเต็มรูปแบบของการศึกษาประถมศึกษา
8. เป้าหมายปี 2012 ทารกทั้งหมด เด็กเล็ก (แรกเกิดถึงสี่ปี) จะมีการเข้าถึงและได้รับการชุมชนที่ใช้บริการการแทรกแซงด้วยการสนับสนุนและการฝึกอบรมสำหรับครอบครัวของพวกเขา
ของโรงเรียนและชุมชนของ
องค์กรนอกภาครัฐควรจะมีส่วนร่วมกับเจ้าหน้าที่กระทรวงการศึกษาเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีความตระหนัก ของและมีส่วนร่วมในโครงการที่ไม่ใช่รัฐบาลรวมทั้งเด็กที่มีความบกพร่องในการศึกษา
คนพิการองค์กรควรสนับสนุนการกระทรวงการศึกษาของเจ้าหน้าที่ที่จะตอบสนองที่เหมาะสมเพื่อการศึกษาของเด็กที่มีความพิการโดยรวมถึงพวกเขาในนโยบายการศึกษาของชาติและโรงเรียน
ผู้ปกครอง ควรสนับสนุนสำหรับการรวมของเด็กในโรงเรียนชุมชนท้องถิ่นในระบบการศึกษาของชาติ
บทเรียนที่ได้รับ: ก้าวไปข้างหน้าต่อการศึกษารวมสำหรับเด็กที่มีความพิการ
นานาชาติและเอกสารในภูมิภาคเช่นอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก, กรอบดาการ์สำหรับการดำเนินการใน สำหรับการศึกษาและ Biwako กรอบมิลเลนเนียมเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเพื่อประโยชน์ของพวกเขาจะขยายใหญ่สุดที่พวกเขาควรจะดำเนินการและตรวจสอบในระดับภูมิภาคภายใต้กรอบของการสร้างขีดความสามารถและการสนับสนุนให้กับรัฐบาลโดยแต่ละสหประชาชาติและหน่วยงานพัฒนาอื่น ๆ เช่น เป็นยูเนสโกยูนิเซฟ UNESCAP และธนาคารโลก
ตัวอย่างที่ดีจากสำนักงานยูเนสโกกรุงเทพฯได้รวมการรับรู้สำหรับการฝึกอบรมผู้ประสานงานการศึกษาเพื่อปวงชนและเจ้าหน้าที่ยูเนสโกประเทศเกี่ยวกับความสำคัญของการรวมทั้งเด็กที่มีความบกพร่องในการศึกษาสำหรับทุกและการวางแผนการศึกษาแห่งชาติตรวจสอบและประเมินผลในกระบวนการ ปี 2004 และ 2005 ผู้ประสานงาน EFA เข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการระดับภูมิภาคยูเนสโกในการศึกษารวมในเอเชียและแปซิฟิก
สนับสนุนให้กับรัฐบาลโดยองค์กรของคนพิการและกลุ่มผู้ปกครองที่ได้รับมีประสิทธิภาพในการมีอิทธิพลต่อการกำหนดนโยบายเกี่ยวกับการศึกษาจะทำให้พวกเขารวมมากขึ้นองค์กรพัฒนาเอกชนที่ทำงาน ที่จะรวมถึงเด็กที่มีความพิการในโรงเรียนชุมชนยังสามารถมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนให้มีการเปลี่ยนแปลงและแสดงให้เห็นถึงกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพ
ต่อการศึกษา 22 รวมเพื่อเด็กพิการ: แนวทาง
ของรัฐบาลหมู่เกาะคุกให้สัตยาบันอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็กในปี 1999 และเป็นผลโดยตรงจากการลงนามในการประชุมนี้ในปี 2000 ได้รับการแต่งตั้งมีความต้องการพิเศษทางการศึกษาที่ปรึกษาในการพัฒนานโยบายแห่งชาติและแผนการดำเนินการสำหรับการศึกษาความต้องการพิเศษนโยบายการสร้างการเชื่อมโยงใกล้ชิดระหว่างเรียนพิเศษและโรงเรียนปกติเพื่อส่งเสริมให้ตำแหน่งของเด็กที่มีความพิการ ในโรงเรียนปกติด้วยการสนับสนุนให้กับครูในห้องเรียนที่มีให้โดยครูที่มีการฝึกอบรมพิเศษของโปรแกรมในการให้บริการการฝึกอบรมได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อเตรียมความพร้อมครูผู้สอนในชั้นเรียนปกติในการสอนเด็กที่มีความสามารถที่แตกต่างกันให้บริการก่อนหลักสูตรการฝึกอบรมครูผู้สอนสำหรับครูประจำการปรับเปลี่ยน ที่จะรวมถึงกลยุทธ์การสอนที่จำเป็นสำหรับการเรียนการสอนเด็กที่มีช่วงกว้างของความสามารถในการ
ตรวจสอบ
1 มีรัฐบาลของประเทศของคุณลงนามหรือนำมาใช้ใด ๆ ของเอกสารดังต่อไปนี้หรือข้อตกลง? n อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก (1989) n สหประชาชาติกฎมาตรฐานอีคแห่งโอกาสสำหรับคนพิการ (1993) n ชี้แจงซาลามันกาและกรอบสำหรับการดำเนินการ (1994) n ทศวรรษเอเชียและแปซิฟิกของคนพิการและวาระสำหรับการดำเนินการ (1993-2002) โดยมีเป้าหมายในการศึกษา n Biwako กรอบเป้าหมายแห่งสหัสวรรษเกี่ยวกับการศึกษาในทศวรรษเอเชียและแปซิฟิกครั้งที่สองของคนพิการ (2003-2012) n ดาการ์กรอบสำหรับการดำเนินการเกี่ยวกับการศึกษาทั้งหมด (2000) 2 คุณสามารถสรุปข้อมูล สิทธิในการศึกษาที่มีอยู่ในเอกสารเหล่านี้หรือไม่
3 มีรัฐบาลดำเนินการใด ๆ ที่จะรวมถึงเด็กที่มีความบกพร่องในระบบการศึกษาของชาติและโรงเรียนชุมชนปกติเป็นผลโดยตรงของการใช้ข้อตกลงเหล่านี้หรือไม่
4 สิ่งที่องค์กรได้มีส่วนร่วมในการสนับสนุนให้กับรัฐบาลในการ ปัญหาของสิทธิในการศึกษาของเด็กที่มีความพิการหรือไม่
5 วิธีองค์กรเหล่านี้สามารถทำงานร่วมกันที่จะสนับสนุนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จะนำไปสู่เด็กที่มีความพิการเข้าร่วมโรงเรียนปกติบนพื้นฐานเดียวกับเด็กพิการเข้าร่วม?
6 สิ่งที่รูปแบบของการ การสนับสนุนจะมีประสิทธิภาพในการส่งเสริมให้รัฐบาลที่จะย้ายไปสู่การนำนโยบายการศึกษารวมที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการรวมของเด็กที่มีความบกพร่อง?
7 จะมีผู้ใดที่ไม่ใช่รัฐบาลริเริ่มโครงการนำร่องในการดำเนินการศึกษารวม? ไม่ทำงานกระทรวงการศึกษาในความร่วมมือในโครงการเหล่านี้หรือไม่
8 มีกลไกในรัฐบาลเพื่อให้คำปรึกษากับองค์กรของคนพิการในประเด็นที่เกี่ยวกับเด็กที่มีความบกพร่อง?
23 การกำหนดนโยบายตัวประกันกฎหมายและการจัดสรรงบประมาณทรัพยากร
บทที่ 2 การกำหนดนโยบายตัวประกัน กฎหมายและการจัดสรรทรัพยากรงบประมาณ
ก กำหนดนโยบายที่ท้าทาย
กรอบดาการ์สำหรับการดำเนินการ (2000) จำเป็นต้องมีทุกประเทศที่จะพัฒนาชาติ EFA นโยบายและแผนปฏิบัติการตอบสนองต่อเป้าหมายหก EFA (ภาคผนวก 1) ถึงแม้ว่าจะไม่มีเป้าหมายหมายโดยเฉพาะกับเด็กที่มีความพิการพวกเขาจะรวม โดยปริยายในเป้าหมายที่สองนี้ระบุว่าประเทศควรให้แน่ใจว่าเด็กทุกคนสามารถเข้าถึงและมีความสมบูรณ์, การศึกษาประถมศึกษาฟรีและภาคบังคับที่มีคุณภาพดีหากเด็กที่มีความพิการและอื่น ๆ ที่เด็กออกจากโรงเรียนจากกลุ่มที่ด้อยโอกาสไม่รวมอยู่ใน นโยบายระดับชาติและแผนปฏิบัติการแล้วเป้าหมายนี้และเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษในการศึกษาจะไม่ประสบความสำเร็จสำหรับประเทศที่มีอัตราการลงทะเบียนของร้อยละ 90 และสูงกว่านี้จะเป็นแรงกระตุ้นให้มีการปฏิรูปการศึกษาในขณะที่รัฐบาลตระหนักดีว่า "มากขึ้นของ เดียวกัน "กลยุทธ์จะไม่ช่วยให้พวกเขาบรรลุการลงทะเบียนเรียนเต็มรูปแบบ
สำหรับเป้าหมายเหล่านี้จะประสบความสำเร็จการปฏิรูปมากของนโยบายการศึกษาของชาติเป็นไปได้ที่การปฏิรูปการศึกษาที่จำเป็นจะดำเนินการได้ง่ายที่สุดจากที่มีข้อตกลงในวงกว้างเกี่ยวกับความจำเป็นในการเปลี่ยนแปลงความเข้าใจที่ชัดเจนของ หลักการตามที่มันมีพื้นฐานและความตั้งใจโดยผู้ที่จำเป็นต้องใช้ในการดำเนินการดำเนินการที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการเปลี่ยนแปลงบริบทแห่งชาติสังคมการเมืองเศรษฐกิจและการศึกษาจะเป็นตัวกำหนดความสะดวกกับที่มันเป็นไปได้ที่จะปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงครั้งและนำมาใช้หลักการ ของผู้ถือหุ้นเพื่อหนุนนโยบายการศึกษา
ปัจจัยที่สำคัญสำหรับการพิจารณาในการพัฒนานโยบายจะรวมถึง:
ยูจำเป็นที่จะต้องเพิ่มมากขึ้นเพื่อตอบสนองปัญหาสิทธิมนุษยชนในการศึกษาได้รับการยอมรับว่าเด็กทุกคนมีสิทธิในการศึกษาและการยกเว้นจากโรงเรียนที่เพิ่มความกังวลเกี่ยวกับการถือหุ้น และการเลือกปฏิบัติ;
ยูในปัจจุบันการจัดการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความพิการ; ขอบเขตที่การศึกษาที่ให้บริการโดยรัฐบาลหรือองค์กรพัฒนาเอกชนและไม่ว่าจะอยู่ในระบบของการแยกโรงเรียนหรือย้ายไปยังระบบการศึกษาแบบครบวงจรในชั้นเรียนปกติ; ความคุ้นเคยกับหลักการและการปฏิบัติของรวมทั้งเด็กที่มีความหลากหลายของความสามารถในชั้นเรียนปกติ;
ยูทัศนคติให้แก่บุคคลที่มีความพิการในชุมชนที่กว้างขึ้นและในชุมชนโรงเรียน การเตรียมความพร้อมของโรงเรียนที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงที่มีความจำเป็นที่จะทำให้โรงเรียนรวมและมีความสามารถในการให้การศึกษาที่มีคุณภาพที่ช่วยให้นักเรียนทุกคนเพื่อให้บรรลุผลการเรียนรู้ที่ดีและเสียงที่เปล่งออกกลยุทธ์เพื่อให้บรรลุนี้;
มึงความแข็งแรงขององค์กรของคนพิการและ องค์กรปกครองและความตั้งใจของรัฐบาลที่จะปรึกษากันอย่างแพร่หลายกับพวกเขาและกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับชุมชนและองค์กรอื่น ๆ , การควบคุมความเชี่ยวชาญของพวกเขาเพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนากลยุทธ์เพื่อให้บรรลุโรงเรียนรวม
24 ต่อการศึกษารวมเพื่อเด็กพิการ: แนวทาง
ปัญหาและอุปสรรคสำหรับเด็ก ที่มีความพิการ
ยูใช้คำผ้าห่ม "ความเสี่ยง", "ด้อยโอกาส" และ "เด็กที่อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก" ในหกเป้าหมาย EFA ของกรอบดาการ์ทำให้มันยากสำหรับผู้กำหนดนโยบายที่จะตอบสนองความต้องการของเด็กที่ซ่อนอยู่ในเหล่านี้ กลุ่มที่มีความหลากหลาย
ยูสิทธิในการศึกษาได้รับการยอมรับในหลักการสิทธิ แต่จะดูอย่างชัดเจนว่าเป็นขั้นตอนตามลำดับชั้นเพื่อที่อยู่สิทธิในการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความพิการจะถูกนำไม่ค่อยจนกว่าเด็กทุกคนไม่พิการกำลังเรียนอยู่ในโรงเรียนเด็กที่มีความพิการไม่ได้ดู มีสิทธิเท่าเทียมกัน
นะถึงแม้ว่ารัฐบาลจะย้ายเพื่อแก้ไขปัญหาของการศึกษาของเด็กที่มีความพิการที่มีในบางบริบทมุมมองของความพิการในฐานะที่เป็น "กุศลและสวัสดิการ" นายออกโดยผู้ปกครองและองค์กรคนพิการไม่ได้ ยินดีในสถานการณ์เช่นนี้การรวมของเด็กที่มีความพิการจะยังคงอยู่ตื้นนอกระบบแห่งชาติและขาดความมุ่งมั่นที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงที่จำเป็น
ยูเด็กที่มีความพิการมักจะไม่รวมอยู่ในนโยบายระดับชาติและที่พวกเขาระบุว่าเป็นกลุ่มเป้าหมาย มันอาจจะเกี่ยวกับการ จำกัด ด้านการศึกษาเช่นการศึกษาปฐมวัยหรือการศึกษาในโรงเรียนพิเศษ
ยูแผนแห่งชาติมักจะมีการจัดทำโดยรัฐบาลโดยไม่ต้อง CONSULTATIO ที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายและเป้าหมายของความสำคัญ พื้นที่ 3 , ตรวจหาการแทรกแซงในวัยเด็กและการศึกษา เป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษสหัสวรรษ ( บิวาโกะ

ในพื้นที่เป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษเป็นสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าโดยปี 2015 เด็กทุกชายและหญิงเหมือนกันจะสามารถที่จะเสร็จสมบูรณ์หลักสูตรเต็มของโรงเรียนประถมศึกษาและที่หญิงและชายจะได้เท่ากับการเข้าถึงทุกระดับการศึกษา

เป้าหมายเป้าหมาย 6 เด็กและเยาวชนที่พิการจะเป็นส่วนหนึ่งของประชากรเป้าหมาย โดยเป้าหมายการพัฒนาสหัสวรรษโดย 2015 และมั่นใจว่า ทั้งหมด ชาย หญิงจะเสร็จสมบูรณ์หลักสูตรเต็มของตน เป้าหมายหลัก
7อย่างน้อยร้อยละ 75 ของเด็กและเยาวชนที่พิการจะโดย 2010 , สามารถที่จะเสร็จสมบูรณ์หลักสูตรเต็มของเป้าหมายการศึกษา
หลัก 8 โดย 2012 , ทารกและเด็กเล็ก ( เกิด 4 ปี ) จะสามารถเข้าถึงชุมชนและได้รับการให้บริการการแทรกแซงด้วยการสนับสนุนและการฝึกอบรมสำหรับครอบครัว

โรงเรียนและชุมชนไม่ใช่รัฐบาลองค์กรควรมีส่วนร่วมกับเจ้าหน้าที่การศึกษาของกระทรวง เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาทราบ และเข้าร่วมในโครงการเอกชนบนรวมถึงเด็กพิการทางการศึกษา
องค์กรคนพิการประชาชนควรสนับสนุนกระทรวงเจ้าหน้าที่การศึกษาเพื่อตอบสนองสิทธิในการศึกษาของเด็กพิการ โดยรวมไว้ในนโยบายการศึกษาแห่งชาติและโรงเรียน
ผู้ปกครองควรสนับสนุนการรวมของเด็กในโรงเรียนชุมชนท้องถิ่นภายในระบบ
การศึกษาแห่งชาติ บทเรียนที่ได้เรียนรู้เคลื่อนไปข้างหน้าสู่การเรียนรวมสำหรับเด็กพิการ
ระหว่างประเทศและเอกสารในระดับภูมิภาค เช่น อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็กกรอบปฏิบัติการดาการ์ว่าด้วยการศึกษาเพื่อปวงชน และบิวาโกะ กรอบเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่สำคัญสำหรับเปลี่ยนสหัสวรรษเพื่อประโยชน์ของพวกเขาที่จะขยายพวกเขาควรจะดำเนินการและตรวจสอบในระดับภูมิภาคภายในกรอบของการเสริมสร้างศักยภาพและสนับสนุนให้รัฐบาล โดยแต่ละแห่งสหประชาชาติและหน่วยงานพัฒนาอื่น ๆเช่น ยูเนสโก , องค์การยูนิเซฟ ,UNESCAP และธนาคารโลก
ตัวอย่างที่ดีจากยูเนสโกสำนักงานกรุงเทพฯได้รวมการฝึกอบรมให้ความรู้เพื่อประสานงานและเจ้าหน้าที่ยูเนสโก EFA ในความสําคัญของประเทศ รวมถึงเด็กพิการในการศึกษาทั้งหมดและแผนการศึกษาแห่งชาติ การติดตามตรวจสอบและการประเมินผลการเรียนในปี 2004 และ 2005