You come outsideTo view the faint s

You come outside
To view the faint sunset
Light bewildered by trees
Shines through quietly
You glide your soft auburn hair
Perched behind your ear
And in this moment I feel at home
Beneath the interior
You are my humble abode...
Your company is soothing
Calming and reassuring
Inside, the wind chimes ring
You saunter and my hearts sings
Bit by bit I begin to recognize
The enchanting glow in your subtle eyes
Hidden in all abstract paintings
It’s you; what all artists see
You are poetry

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณมาภายนอกวิวพระอาทิตย์ตกที่หน้ามืดตามัวสับสนไฟตามต้นไม้ส่องผ่านอย่างเงียบ ๆคุณเหินเส้นผมของคุณนุ่มที่กระทาตั้งอยู่หลังหูของคุณและในช่วงเวลานี้ ผมรู้สึกเหมือนอยู่บ้านใต้ภายในคุณอยู่ที่พักอาศัยพึงพอใจของฉัน...บริษัทของคุณได้ผ่อนคลายสงบ และแข่งขันต่ออายุภายใน แหวนตีระฆังลมคุณ saunter และร้องเพลงหัวใจของฉันบิต โดยบิตที่ผมเริ่มรู้จักเรืองแสงเสน่ห์ในดวงตาของคุณลึกซึ้งซ่อนอยู่ในภาพวาดนามธรรมทั้งหมดก็คุณ ศิลปินทั้งหมดดูคุณมีบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณมานอก
การดูพระอาทิตย์ตกลม
แสงสับสนด้วยต้นไม้
ส่องผ่านอย่างเงียบ ๆ
คุณเหินผมสีน้ำตาลแดงของคุณนุ่ม
ตั้งอยู่หลังใบหูของคุณ
และในช่วงเวลานี้ฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
ภายใต้การตกแต่งภายใน
ที่พำนักของคุณอยู่ที่อ่อนน้อมถ่อมตนของฉัน ...
บริษัท ของคุณจะผ่อนคลาย
และสงบ มั่นใจ
ภายในลมตีระฆังดังขึ้น
คุณเดินทอดน่องและหัวใจของฉันร้องเพลง
บิตโดยบิตฉันจะเริ่มต้นในการรับรู้
เรืองแสงมีเสน่ห์ในสายตาของคุณที่ลึกซึ้ง
ซ่อนอยู่ในภาพวาดนามธรรมทั้งหมด
ก็คุณ; สิ่งที่ศิลปินทุกคนเห็น
คุณเป็นบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอออกมาข้างนอก

ดูพระอาทิตย์ตกแสงลมงงงวยโดยส่องผ่านต้นไม้

คุณเหินของคุณนุ่มสีน้ำตาลอย่างผม

ไว้หลังหูของคุณและในช่วงเวลานี้ฉันรู้สึกที่บ้าน

ใต้ภายใน เธอ เป็น สมถะ อยู่ . . . . . . .

บริษัทของคุณจะผ่อนคลายสงบและมั่นใจ
ภายใน , ลม เสียงระฆังดัง
คุณเดินทอดน่องและหัวใจของฉันร้องเพลง
บิตโดยบิตฉันเริ่มจำ
เสน่ห์สีสันเรืองแสงในสายตา

ภาพวาดนามธรรมทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ในมันคุณ ; สิ่งที่ศิลปินทุกคนเห็น
คุณกวีนิพนธ์