In April, two very different public

In April, two very different public figures made declarations that reignited fevered discussion of Indonesia's oil palm issue. First, fresh from accepting an Oscar for best actor, Leonardo DiCaprio posted a blog ning the management of Sumatra's forests. Shortly afterwards, the country's president, Joko Widodo, revealed plans for a moratorium on new oil palm concessions This comes after an estimated one million hectares of went up in flames last year. This was partly due to the clearance and forests for palm plantations, and produced acrid smoke, a urge in carbon emissions and cost Indonesia more than the 2004 tsunami o understand the drivers of this issue, we need to grasp the long-term rise of a booming g commodity: palm oil. response to growing global demand, o the past 20 years Indonesia and Malaysia converted nearly 2m hectares of land oil This is the biggest and fastest rural either country has seen. And nearly of this expansion involved some form forest destruction. This rapid landscape change also had untold effects on remote rural hamlets across he region ndonesia and Malaysia have emerged as the world's top producers palm sharing 84% The boom has witnessed the rapid rise in the wealth and the power large state-owned and private agribusiness corporations. In 1961, US President Dwight Eisenhower pointed to "the total influence of a vast arms industry which he famously called the m ary-industrial complex. He argued that the complex had undue fluence on US policy, Making use of for the most part, Indonesian land and labour, Indonesian and Malaysian companies have created a comparable transnational oil palm 'complex puts profits well ahead of people or planet. In the shadow of this complex, we can identify three major trends First, oil palm companies have lobbied the governments of Indonesia and Malaysia to ensure a ready supply of low wage migrant labour and to make available vast swathes of low-cost land. Investors have opened up new lands for plantations, often overriding the interests of customary rights holders, making land conflicts common. Both countries have shifted toward a corporate model of plantation agriculture. In Malaysia, the Federal Land Development Authority, originally established to settle landless farmers, now operates of the world's largest plantation companies. It is indistinguishable from other global giants such as Sime Darby, and both are closely linked to the ruling party Indonesian policy previously mandated nucleus estate schemes that left 70% of the land in the h smallholders, who received inputs and advice from the central plantation. Policy now favours "partnership' schemes, which leave landholders with a paltry and insecure 20% shareholding in plantation and often no role other than as plantation workers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเดือนเมษายน ประกาศสองแตกต่างบุคคลสาธารณะทำที่จุด fevered สนทนาปัญหาน้ำมันปาล์มของอินโดนีเซีย สดครั้งแรก ยอมรับออสการ์นักแสดง ลีโอนาร์โดดิคาปริโอที่โพสต์หนิงบล็อกในการจัดการป่าของเกาะสุมาตรา ไม่นานหลังจากนั้น ประเทศของประธาน วัดโจ Widodo เปิดเผยแผนการนี้มาหลังจากการประมาณหนึ่งล้านไร่ไปขึ้นในเปลวไฟปีสัมปทานน้ำมันปาล์มใหม่เป็นการชั่วคราว นี้ได้ส่วนหนึ่งเนื่องจากการกวาดล้างและป่าสำหรับสวนปาล์ม และฉุนควัน กระตุ้นในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ผลิต และต้นทุนอินโดนีเซียมากกว่า o สึนามิ 2004 เข้าใจโปรแกรมควบคุมปัญหานี้ เราจำเป็นต้องเข้าใจการเติบโตระยะยาวของสินค้า g เฟื่องฟู: ปาล์มน้ำมัน แปลงการตอบสนองการเจริญเติบโตอุปสงค์ทั่วโลก o 20 ปีอินโดนีเซียและมาเลเซียเกือบ 2 เมตรไร่ที่ดินน้ำมันนี้เป็นที่ใหญ่ที่สุด และเร็วที่สุดชนบทได้เห็นประเทศใด และการขยายตัวนี้เกือบทำลายป่าบางฟอร์มที่เกี่ยวข้อง การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์อย่างรวดเร็วนี้ยังบอกเล่าผลกระทบต่อชุมชนชนบทระยะไกลข้ามเขา ndonesia ภูมิภาคและมาเลเซียได้กลายเป็นโลกปาล์มผู้ผลิตชั้นนำที่ร่วม 84% บูมได้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในความมั่งคั่งและอำนาจขนาดใหญ่ของรัฐและองค์กรธุรกิจการเกษตรส่วนตัว ในปีค.ศ. 1961 สหรัฐอเมริกาประธานาธิบดี Eisenhower ไวท์ชี้ไป "อิทธิพลรวมของอุตสาหกรรมแขนใหญ่ซึ่งเขามีชื่อเสียงเรียกว่า m ตัว ary นิคมอุตสาหกรรม เขาโต้เถียงที่ ซับซ้อนมี fluence เกินควรในนโยบายของสหรัฐอเมริกา การใช้สำหรับส่วนใหญ่ อินโดนีเซียที่ดิน และแรงงาน อินโดนีเซียและมาเลเซียบริษัทสร้างปาล์มข้ามชาติเทียบ ' คอมเพล็กซ์ทำให้ผลกำไรดีก่อนคนหรือดาวเคราะห์ ในเงานี้ซับซ้อน เราสามารถระบุแนวโน้มที่สำคัญสามแรก บริษัทปาล์มน้ำมันมี lobbied รัฐบาลอินโดนีเซียและมาเลเซียให้อุปทานพร้อมต่ำค่าจ้างแรงงานข้ามชาติ และให้มีใหญ่ swathes ที่ดินต้นทุนต่ำ นักลงทุนได้เปิดดินแดนใหม่สำหรับสวน มักจะแทนผลประโยชน์ของผู้ถือครองสิทธิจารีตประเพณี ทำให้ความขัดแย้งที่ดินทั่วไป ทั้งสองประเทศได้เลื่อนขึ้นไปสู่รูปแบบองค์กรการเกษตรสวนยางพารา ในมาเลเซีย สหพันธ์ที่ดินพัฒนาอำนาจหน้าที่ ทำเพื่อเกษตรกร landless ตอนนี้ทำงานของบริษัทไร่ใหญ่ที่สุดในโลก มันแยกไม่ออกจากยักษ์ใหญ่อื่น ๆ ทั่วโลกเช่นไซม์ดาร์บี้ และทั้งสองอย่างใกล้ชิดเชื่อมโยงกับการปกครองของอินโดนีเซียนโยบายบังคับก่อนหน้านี้ นิวเคลียสอสังหาริมทรัพย์รูปแบบที่เหลือ 70% ของที่ดินในเกษตรกรรายย่อย h ที่ได้รับข้อมูลและคำแนะนำจากการปลูกกลาง นโยบายตอนนี้ชอบ "หุ้นส่วน ' แผนงาน การที่ปล่อยให้ landholders เล็ก ๆ น้อย ๆ และไม่ปลอดภัย 20% ผู้ถือหุ้น ในสวน และมักจะไม่มีบทบาทอื่นที่ไม่ใช่เป็นคนงานไร่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนเมษายนที่สองบุคคลสาธารณะที่แตกต่างกันมากทำให้การประกาศว่าจุดอภิปรายเร่าร้อนของปัญหาน้ำมันปาล์มของอินโดนีเซีย ครั้งแรกที่สดใหม่จากการยอมรับออสการ์สำหรับนักแสดงที่ดีที่สุดของเลโอนาร์โดดิคาปริโอโพสต์บล็อกของหนิงจัดการป่าของเกาะสุมาตรา หลังจากนั้นไม่นานประธานาธิบดีของประเทศ Joko Widodo เปิดเผยแผนการสำหรับการเลื่อนการชำระหนี้ในสัมปทานปาล์มน้ำมันใหม่นี้เกิดขึ้นหลังจากที่ประมาณหนึ่งล้านเฮคเตอร์ของก็ขึ้นไปในเปลวไฟปีที่ผ่านมา นี่คือส่วนหนึ่งเนื่องจากการกวาดล้างและป่าเพื่อปลูกสวนปาล์มและผลิตควันฉุน, การกระตุ้นในการปล่อยก๊าซคาร์บอนและอินโดนีเซียมีราคาสูงกว่า 2004 สึนามิ o เข้าใจไดรเวอร์ของปัญหานี้เราต้องเข้าใจที่เพิ่มขึ้นในระยะยาวของ สินค้าโภคภัณฑ์กรัมเฟื่องฟู: ปาล์มน้ำมัน การตอบสนองต่อความต้องการที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก o ที่ผ่านมา 20 ปีที่ผ่านมาอินโดนีเซียและมาเลเซียแปลงไร่เกือบ 2 เมตรของน้ำมันที่ดินผืนนี้เป็นที่ใหญ่ที่สุดและเร็วที่สุดในชนบททั้งประเทศได้เห็น และเกือบของการขยายตัวนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับรูปแบบบางส่วนตัดไม้ทำลายป่า นี้มีการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์อย่างรวดเร็วนอกจากนี้ยังมีผลนับไม่ถ้วนในชุมชนชนบทห่างไกลข้ามเขาภูมิภาค ndonesia และมาเลเซียได้กลายเป็นผู้ผลิตชั้นนำของโลกปาล์มที่ใช้ร่วมกัน 84% บูมได้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในความมั่งคั่งและอำนาจของรัฐและเอกชนขนาดใหญ่ บริษัท ธุรกิจการเกษตร . ในปี 1961 สหรัฐอเมริกาประธานาธิบดีดไวต์ไอเซนฮาวชี้ไปที่ "อิทธิพลรวมของอุตสาหกรรมแขนใหญ่ที่เขามีชื่อเสียงที่เรียกว่า M Ary-Industrial Complex. เขาแย้งว่าที่ซับซ้อนมี fluence ไม่เหมาะกับนโยบายของสหรัฐทำให้การใช้ส่วนใหญ่อินโดนีเซีย ที่ดินและแรงงานอินโดนีเซียและ บริษัท มาเลเซียได้สร้างปาล์มน้ำมันเทียบเคียงข้ามชาติ 'ที่ซับซ้อนทำให้ผลกำไรดีก่อนคนหรือดาวเคราะห์. ในเงาของความซับซ้อนนี้เราสามารถระบุสามแนวโน้มใหญ่ครั้งแรก บริษัท ปาล์มน้ำมันได้กล่อมรัฐบาลของประเทศอินโดนีเซีย และมาเลเซียเพื่อให้แน่ใจว่าอุปทานพร้อมของแรงงานข้ามชาติที่ค่าจ้างต่ำและเพื่อให้กอใหญ่ที่มีอยู่ของที่ดินที่มีต้นทุนต่ำ. นักลงทุนได้เปิดขึ้นในดินแดนใหม่สำหรับสวนมักจะเอาชนะผลประโยชน์ของผู้ถือสิทธิจารีตประเพณีที่ทำให้เกิดความขัดแย้งที่ดินที่พบบ่อย. ทั้งสองประเทศมี ขยับไปสู่​​รูปแบบของ บริษัท สวนเกษตร. ในประเทศมาเลเซียการพัฒนาที่ดินของรัฐบาลกลางที่จัดตั้งขึ้นมาเพื่อชำระเกษตรกรไร้ที่ดินตอนนี้ดำเนินการของ บริษัท ไร่ใหญ่ที่สุดในโลก มันเป็นความแตกต่างจากยักษ์ใหญ่อื่น ๆ ทั่วโลกเช่นไซม์ดาร์บี้และทั้งสองมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับพรรคนโยบายอินโดนีเซียได้รับคำสั่งก่อนหน้านี้นิวเคลียสแผนการทรัพย์ที่เหลือ 70% ของที่ดินในเกษตรกรรายย่อยเอชที่ได้รับปัจจัยการผลิตและคำแนะนำจากสวนกลาง นโยบายในขณะนี้โปรดปราน "การเป็นหุ้นส่วน 'รูปแบบซึ่งออกจากศักดินาที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ และไม่ปลอดภัยการถือหุ้น 20% ในการเพาะปลูกและมักจะไม่มีบทบาทอื่น ๆ มากกว่าที่จะเป็นงานในไร่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดือนเมษายน สองตัวเลขสาธารณะที่แตกต่างกันมากทำให้การประกาศที่ reignited อภิปรายเร่าร้อนของอินโดนีเซียน้ำมันปาล์ม ปัญหา ครั้งแรก , ใหม่จากการได้ออสการ์สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม Leonardo DiCaprio โพสต์บล็อกหนิงการจัดการของเกาะสุมาตราของป่า หลังจากนั้นไม่นาน ประธานาธิบดีของประเทศ โจโก วิโดโด เปิดเผยแผนสำหรับการเลื่อนการชำระหนี้เกี่ยวกับสัมปทานน้ำมันปาล์มใหม่นี้มาหลังจากที่ประมาณหนึ่งล้านไร่ขึ้นไปในเปลวไฟ เมื่อปีที่แล้ว นี้เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากพิธีการและป่าไม้เพื่อเพาะปลูกปาล์ม และผลิตควันฉุน เป็นแรงกระตุ้นในการปล่อยก๊าซคาร์บอนและต้นทุนอินโดนีเซียมากกว่า 2004 สึนามิ O เข้าใจไดรเวอร์ของปัญหานี้ เราต้องจับขึ้นในระยะยาวของเฟื่องฟูกรัมสินค้า : ปาล์มน้ำมัน การตอบสนองต่อความต้องการที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก โอ ที่ผ่านมา 20 ปี อินโดนีเซียและมาเลเซียเกือบ 2 ไร่ของที่ดินแปลงนี้ คือ น้ำมันที่ใหญ่ที่สุดและเร็วที่สุดในชนบท ทั้งประเทศได้เห็น และเกือบของการขยายตัวนี้เกี่ยวข้องกับบางรูปแบบ ป่าไม้ถูกทำลาย ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วนี้ยังมีผลในชุมชนชนบทห่างไกลเขาบอกเล่าผ่านเขต ndonesia และมาเลเซียได้กลายเป็นสุดยอดผู้ผลิตปาล์มร่วม 84% บูมได้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในความมั่งคั่งและอำนาจของรัฐ และเอกชนขนาดใหญ่ บริษัท ธุรกิจ ในปี 1961 ประธานาธิบดีดไวท์ ไอเซนฮาวร์ ชี้ " อิทธิพลรวมของกลุ่มอุตสาหกรรม ซึ่งเขาได้เรียกแขน M เกี่ยวกับอุตสาหกรรมที่ซับซ้อน เขาแย้งว่าอันซับซ้อนได้ fluence เกี่ยวกับนโยบายของเรา ใช้สำหรับส่วนใหญ่ แรงงาน ที่ดิน และอินโดนีเซีย บริษัทอินโดนีเซียและมาเลเซียได้สร้างซับซ้อนปาล์มน้ำมันข้ามชาติเปรียบใส่ไรดีล่วงหน้าของบุคคล หรือดาวเคราะห์ ในเงาของความซับซ้อนนี้เราสามารถระบุสามแนวโน้มหลักแรกบริษัทน้ำมันปาล์มมีการสนับสนุนรัฐบาลของอินโดนีเซีย และมาเลเซีย เพื่อให้มั่นใจว่าอุปทานพร้อมของแรงงานข้ามชาติ ค่าจ้างต่ำ และทำให้มี swathes ใหญ่ของที่ดินราคาถูก นักลงทุนที่ได้เปิดดินแดนใหม่สำหรับสวนที่มักจะลดผลประโยชน์ของจารีตประเพณีสิทธิผู้ถือ ทำให้ความขัดแย้งที่ดินทั่วไป ทั้งสองประเทศมีเลื่อนต่อรูปแบบองค์กรเกษตรสวน ในมาเลเซีย เจ้าหน้าที่พัฒนาที่ดิน อำนาจ แต่เดิมสร้างเพื่อแก้ปัญหาเกษตรกรไร้ที่ดิน ตอนนี้ปลูกการของโลกที่ใหญ่ที่สุดของ บริษัท มันก็ไม่ต่างอะไรจากยักษ์ใหญ่ระดับโลกอื่น ๆ เช่น ไซม์ ดาร์บี้ และทั้งสองจะถูกเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับนโยบายของพรรคก่อนหน้านี้อินโดนีเซียในนิวเคลียสอสังหาริมทรัพย์โครงร่างที่เหลือ ประมาณ 70 % ของที่ดินใน H ชาวสวน ที่ได้รับข้อมูลและคำแนะนำจากไร่กลาง นโยบายตอนนี้โปรดปราน " หุ้นส่วน " โครงร่าง ซึ่งออกจาก landholders กับไนล์และไม่ปลอดภัย 20% ธุรกิจสวนป่าและมักจะไม่มีบทบาท นอกจากพนักงานสวน