Clinical fall risk assessments ofte

Clinical fall risk assessments often involve questionnaires
or functional assessments of posture, gait, cognition,
and other fall risk factors [17]. These clinical
assessments can be subjective, qualitative [17,18], and
use threshold assessment scores to binarily categorize
people as fallers and non-fallers. This oversimplifies
geriatric fall risk, which is more accurately modeled
by a continuum of fall risk with fuzzy boundaries between
multiple risk categories, such as low, moderate,
and high fall risk. Sensors that measure whole body
motion [19], ground reaction forces [20], and electromyographic
signals [21] provide objective, quantitative
measures for fall risk assessment. However, the associated
equipment is typically located in a gait laboratory
and requires a time consuming setup that is
difficult to practically integrate into typical clinic
schedules. This limits the testing location and frequency.
A wearable system that can efficiently capture
and analyze quantitative mobility data could improve
fall risk assessment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความเสี่ยงการล่มสลายทางคลินิกมักจะเกี่ยวข้องกับแบบสอบถาม
หรือการประเมินการทำงานของท่าทางการเดิน, ความรู้
และปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ฤดูใบไม้ร่วง [17] เหล่านี้ทางคลินิก
การประเมินความสามารถอัตนัยคุณภาพ [17,18] และ
ใช้คะแนนการประเมินเกณฑ์ในการจัดหมวดหมู่ binarily
คน fallers และไม่ fallers นี้ oversimplifies
ความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วงในผู้สูงอายุซึ่งเป็นแบบจำลองถูกต้องมากขึ้น
โดยต่อเนื่องของความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วงที่มีรอยเลือนระหว่าง
ประเภทความเสี่ยงหลายอย่างเช่นต่ำปานกลาง
และความเสี่ยงสูงในฤดูใบไม้ร่วง เซนเซอร์ที่วัดร่างกาย
เคลื่อนไหว [19], พื้นแรงปฏิกิริยา [20] และ electromyographic
สัญญาณ [21] ให้วัตถุประสงค์เชิงปริมาณ
มาตรการในการประเมินความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วง อย่างไรก็ตามที่เกี่ยวข้อง
อุปกรณ์มักจะอยู่ในห้องปฏิบัติการการเดิน
และต้องมีการติดตั้งใช้เวลานานว่าเป็น
เรื่องยากที่จะบูรณาการเข้าไปปฏิบัติคลินิกทั่วไป
ตาราง นี้จะช่วย จำกัด สถานที่ตั้งทดสอบและความถี่.
ระบบเครื่องแต่งตัวที่มีประสิทธิภาพสามารถจับภาพ
และวิเคราะห์ข้อมูลการเคลื่อนไหวเชิงปริมาณสามารถปรับปรุง
การประเมินความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คลินิกตกการประเมินความเสี่ยงมักจะเกี่ยวข้องกับเครื่องมือการประเมินการทำงาน
หรือท่าทาง ท่าเดิน การรับรู้ และปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ตก
[ 17 ] การประเมินผลทางคลินิก
เหล่านี้สามารถอัตนัยคุณภาพ [ 17,18 ] และใช้เกณฑ์การประเมินให้คะแนน

binarily แบ่งคนเป็น fallers และไม่ fallers . นี้ oversimplifies
เสี่ยงตกผู้สูงอายุซึ่งเป็นแบบ
มากขึ้นอย่างถูกต้องโดยความต่อเนื่องของฤดูใบไม้ร่วงความเสี่ยงที่มีขอบเขตคลุมเครือระหว่าง
ประเภทความเสี่ยงหลาย เช่นต่ำ , ปานกลาง ,
และความเสี่ยงสูงตก เซ็นเซอร์วัดการเคลื่อนไหวร่างกาย
[ 19 ] , แรงปฏิกิริยา จากพื้น [ 20 ] และสัญญาณ electromyographic
[ 21 ] ให้มีมาตรการเชิงปริมาณ
การประเมินความเสี่ยงสำหรับฤดูใบไม้ร่วง อย่างไรก็ตาม เกี่ยวข้อง
อุปกรณ์มักจะตั้งอยู่ในการเดินทางห้องปฏิบัติการ
และต้องใช้เวลานาน การตั้งค่าที่
ยากในทางปฏิบัติรวมเป็นตารางคลินิก
ทั่วไป นี้ จำกัด การทดสอบที่ตั้งและความถี่ .
ระบบเครื่องแต่งตัวที่มีประสิทธิภาพสามารถจับและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณได้

( ปรับปรุงการประเมินความเสี่ยงตก