“I will not admit defeat, I must be

“I will not admit defeat, I must become strong, and I must overpass myself…” He doesn’t know how much time he was reckless running but at last he let his head down and loses consciousness!

The time passes slowly, the sky turns dark, and the moon on the sky was extremely bright. The moon was sprinkling slightly his gently shining white light. Qing Shui was still unconsciousness. He was lying down halfway on the mountain and his small body looked tiny and solitary!

When Qing Yi was looking for Qing Shui, seeing that she couldn’t found him, immediately she goes to the place where he always goes, the hillside. But she didn’t found any traces of Qing Shui. Again she looked all around but she didn’t discover any traces of Qing Shui!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ จะต้องเป็นความแข็งแกร่ง และฉันต้อง overpass เอง..." เขาไม่รู้วิธีการมากเวลาที่เขาประมาททำงาน แต่สุดท้ายเขาให้หัวของเขาลง และเสียสติเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ท้องฟ้าเปลี่ยนสีเข้ม และดวงจันทร์บนท้องฟ้าก็สว่างมาก ดวงจันทร์ถูกโรยเล็กน้อยของเขาค่อย ๆ ขาวแสงสว่าง ชิง Shui ก็สู่การหมดสติ เขากำลังนอนลงครึ่งหนึ่งภูเขาและร่างกายของเขาเล็กที่ดูเล็ก ๆ และโดดเดี่ยวเมื่อยี่ชิงหาฮวงจุ้ยชิง เห็นที่เธอไม่พบเขา ทันทีเธอไปสถานที่ที่เขามักจะ เนินเขา แต่เธอไม่พบร่องรอยใด ๆ ของชิงชุ่ย เธอมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง แต่เธอไม่พบร่องรอยใด ๆ ของฮวงจุ้ยชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ผมจะต้องกลายเป็นที่แข็งแกร่งและผมต้องสะพานลอยตัวเอง ... " เขาไม่ได้รู้ว่าเวลาที่เขากำลังวิ่งประมาท แต่ที่สุดท้ายที่เขาปล่อยให้หัวของเขาลงและหมดสติ!

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ บนท้องฟ้า เปลี่ยนสีเข้มและดวงจันทร์บนท้องฟ้าสดใสมาก ดวงจันทร์ถูกโรยเล็กน้อยเบา ๆ ส่องแสงสีขาวของเขา ชิงวงจุ้ยก็ยังคงไม่ได้สติ เขาได้รับการนอนลงครึ่งหนึ่งบนภูเขาและร่างกายเล็ก ๆ ของเขามองขนาดเล็กและโดดเดี่ยว!

เมื่อชิงยี่กำลังมองหาชิงวงจุ้ยเห็นว่าเธอไม่สามารถพบเขาทันทีที่เธอไปยังสถานที่ที่เขามักจะไปเนินเขา แต่เธอก็ไม่พบร่องรอยของชิงวงจุ้ยใด ๆ อีกครั้งที่เธอมองไปรอบ ๆ แต่เธอก็ไม่พบร่องรอยของการชิงวงจุ้ยใด ๆ !