Following Dragon Fault’s violent br

Following Dragon Fault’s violent brandishing, the silhouette of a Sky Wolf shot out, ripping across the air, viciously charging at the body of the Three-headed Python, causing its giant body to rotate rapidly in the air like a gyroscope, as pitch-black snake blood sprinkled the sky.

After expending energy on the immensely taxing Purgatory and using two huge moves consecutively, Yun Che’s body similarly experienced a large amount of stress. After utilizing the Sky Wolf Slash, he staggered backwards from the recoil, deviating from the position which he predicted to land. At this point, Feng Xue’er fell from the sky. He clumsily balanced himself, leaped upwards to catch her mid fall and embraced her firmly. Then, he carried her, protecting her perfectly.

“Big brother Yun… your hand…”

Feng Xue’er’s voice was soft and delicate. In addition, there was a vague sobbing sound, Yun Che grabbed her delicate waist firmly with one hand, the other hand was grabbing onto a ball of silkiness… He looked down and his pupils jumped violently, because that hand of his had slipped into Feng Xue’er’s Phoenix clothing, and was gripped tightly by her snowy legs, and his palm, was plastered onto her forbidden area.

“~！#￥%…” Yun Che removed his hand like lightning. No matter how quick-witted he was, he couldn’t help but to be at a loss as said in a flurry: “I’m sorry… Xue’er, I didn’t do that on purpose… definitely not on purpose…”

Previously, he had firmly grabbed onto her chest. Now… even Yun Che himself could not really believe that none of that was not on purpose.

“I know…” Feng Xue’er buried her entire snowy face into Yun Che’s chest. A cloud of red had already spread from her ears to her neck: “But Big brother Yun… is really bad…”

“…” After hearing that Feng Xue’er was not angry, Yun Che inwardly sighed a breath of relief. As he carried Feng Xue’er again, the exceptional feeling was still lingering on his palm, unwilling to scatter, causing his heart to ripple unceasingly.

In the distance, the giant python which was smashed away by Yun Che had finally calmed down and did not continue attacking Yun Che. Its six sinister looking eyes glanced at Yun Che but its humongous body retreated. Fleeing with astonishing speed, it quickly disappeared from Yun Che’s line of sight.

“You’re in trouble.”

As the giant python escaped, Yun Che was just starting to relax when an overcast voice sounded out in Yun Che’s mind. He paused for a moment. Just when he wanted to question Jasmine, he suddenly became somewhat aware and rapidly turned around.

He had a vague feeling that an incomparably strong and dangerous aura was heading towards their direction with extremely quick speed. Gradually, within his line of sight… a blurry white dot appeared. Furthermore, it became bigger and bigger with incomparably astonishing speed, coming closer and closer.

“Ye Xinghan!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไปนี้ควงรุนแรงมังกรความผิดพลาดของเงาของท้องฟ้าหมาป่ายิงออกมาฉีกทั่วอากาศที่เลวทรามต่ำช้าชาร์จที่ร่างกายของงูหลามสามหัวที่ทำให้ร่างกายยักษ์ที่จะหมุนอย่างรวดเร็วในอากาศเหมือนวัดการหมุนวนเป็นสีดำสนิท เลือดงูโรยท้องฟ้า.

หลังจากใช้จ่ายพลังงานในนรกอย่างมากเดินทางโดยรถแท็กซี่และการใช้สองย้ายขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่อง, ร่างกาย Yun เจ๊ในทำนองเดียวกันที่มีประสบการณ์จำนวนมากของความเครียด หลังจากใช้ Slash Sky หมาป่าเขาเดินโซเซย้อนกลับจากการหดตัวที่เบี่ยงเบนไปจากตำแหน่งที่เขาคาดว่าจะขึ้นฝั่ง ณ จุดนี้ฮ Xue'er ตกลงมาจากท้องฟ้า เขางุ่มง่ามสมดุลตัวเองกระโดดขึ้นไปจับฤดูใบไม้ร่วงกลางของเธอและกอดเธอแน่น จากนั้นเขาดำเนินการของเธอปกป้องเธออย่างสมบูรณ์.

"พี่ใหญ่หยุน ... มือของคุณ ... "

เสียงฮ Xue'er เป็นนุ่มและละเอียดอ่อน นอกจากนี้ยังมีเป็นเสียงสะอื้นคลุมเครือ Yun เจ๊คว้าเอวอ่อนของเธอแน่นด้วยมือข้างหนึ่งมืออื่น ๆ ที่ได้รับการโลภบนลูกบอลมันวาวแล้ว ... เขามองลงและนักเรียนของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงเพราะมือของเขาที่ได้เล็ดรอดเข้ามาฮ ฟินิกซ์เสื้อผ้า Xue'er และถูกจับแน่นขาเต็มไปด้วยหิมะของเธอและปาล์มของเขาถูกฉาบลงบนพื้นที่ที่ต้องห้ามของเธอ.

"~! # ¥% ... " ยุนเชลบออกมือของเขาเช่นฟ้าผ่า ไม่ว่าเชาวน์เขาเป็นเขาไม่สามารถช่วย แต่จะเป็นที่สูญเสียเป็นกล่าวในความวุ่นวาย: "ฉันขอโทษ ... Xue'er ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นกับวัตถุประสงค์ ... ไม่แน่นอนเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ ... "

ก่อนหน้านี้เขาเคยคว้าแน่นลงบนหน้าอกของเธอ ตอนนี้ ... แม้ Yun เจ๊ตัวเองไม่สามารถจริงๆเชื่อว่าไม่มีใครที่ไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์.

"ฉันรู้ว่า ... " ฮ Xue'er ฝังใบหน้าเต็มไปด้วยหิมะทั้งหมดของเธอลงในหีบ Yun เจ๊ เมฆสีแดงมีการแพร่กระจายแล้วจากหูของเธอไปที่คอของเธอ: " แต่พี่ใหญ่หยุน ... มีดีจริงๆ ...

" " ... " หลังจากที่ได้ยินว่าฮ Xue'er ไม่ได้โกรธ, Yun เจ๊ใจถอนหายใจลมหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะที่เขาดำเนินการฮ Xue'er อีกครั้งความรู้สึกที่พิเศษก็ยังคงอ้อยอิ่งบนฝ่ามือของเขาไม่เต็มใจที่จะกระจายทำให้เกิดหัวใจของเขากระเพื่อมอย่างไม่หยุดยั้ง.

ในระยะทางที่หลามยักษ์ซึ่งได้ถูกทุบออกไปโดย Yun Che ได้สงบลงในที่สุดและทำ ไม่ดำเนินการต่อการโจมตี Yun Che หกสายตามองมันน่ากลัวเหลือบมองไปที่เจ๊ยุน แต่ร่างกายของ humongous ถอย หลบหนีด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ก็หายไปอย่างรวดเร็วจากบรรทัด Yun เจ๊สายตา.

"คุณกำลังมีปัญหา."

ในฐานะที่เป็นงูหลามยักษ์หนีหยุนเจ๊เป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะผ่อนคลายเมื่อเสียงมืดครึ้มเป่าออกในใจยุนเจ๊ เขาหยุดสักครู่ เพียงเมื่อเขาต้องการที่จะตั้งคำถามกับจัสมินเขาก็กลายเป็นค่อนข้างตระหนักและหันไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว.

เขามีความรู้สึกคลุมเครือว่ากลิ่นอายเหลือใจที่แข็งแกร่งและอันตรายกำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางของพวกเขาด้วยความเร็วอย่างรวดเร็วมาก ค่อยๆภายในสายของเขาจากสายตา ... สีขาวจุดพร่ามัวปรากฏ นอกจากนี้มันก็กลายเป็นใหญ่และขนาดใหญ่ด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์เหลือใจมาใกล้ชิดและใกล้ชิด.

"เจ้า Xinghan !!"