1) It was stated that annulment of

1) It was stated that annulment of coastal title deeds by the courts was an intervention that resulted in “deprivation”, as stipulated in article 1 of Protocol no. 1 of the European Convention on Human Rights, which guarantees property
owners “peaceful enjoyment of their possessions”. In addition, since there is no doubt that property owners were deprived of their properties by a judicial decision made in favour of the public interest, the deprivation of property had a legal objective.
2) It was agreed that the failure to pay any compensation to the plaintiffs “disturbs the fair balance which should be established between the protection of ownership and general interest” against property owners. For this reason, it was decided that article 1 of Protocol no. 1 had been violated.
3) In accordance with the decision of violation determined by the ECHR, the Turkish state should, if possible, either allow the continuation of private property on the shore or, if there is no possibility for the elimination of the results of the violation, pay the compensation. The background of the determined violation was lack of compensation rather than the illegality of the
annulment of the land registry.
4) It was declared that, since the violation involved a lack of compensation, the compensation amount does not have to reflect the full value and, therefore, an amount which would satisfy the expectations of the plaintiffs was determined by the ECHR in a lump sum. In these types of court cases, the ECHR does not make a property appraisal in a way that serves as a basis for direct compensation. Considering the view that it is not possible to determine the rightful compensation based on an appraisal report in the files of the parties, the ECHR specifies a compensation amount higher than the amount envisaged by the Turkish state and lower than the amount demanded by the property owners. This ratio varies between 50% and 80% of the price. Data on the individuals whose title deeds

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1) นั้นได้ระบุว่า การทำลายล้างชายฝั่งชื่อกระทำโดยศาลถูกแทรกแซงที่ทำให้เกิด "ภาวะขาด" เป็นกำหนดในบทความ 1 โพรโทคอลหมายเลข 1 ของอนุสัญญายุโรปว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งคุณสมบัติเจ้าของ "สงบกายทรัพย์สินของพวกเขา" นอกจากนี้ เนื่องจากไม่มีข้อสงสัยมีคุณสมบัติเจ้าของถูกเปลื้องคุณสมบัติ โดยการยุติธรรมตัดสินลงสาธารณประโยชน์ มาแห่งได้วัตถุประสงค์ทางกฎหมาย2) มันถูกยอมรับว่า ล้มเหลวในการจ่ายค่าตอบแทนใด ๆ ให้โจทก์ "ม่นดุลธรรมที่ควรตั้งขึ้นระหว่างการคุ้มครองความเป็นเจ้าของและทั่วไปสนใจ" กับเจ้าของทรัพย์สิน ด้วยเหตุนี้ มันเป็นการตัดสินใจบทที่ 1 ของโพรโทคอลมีการละเมิด3) ในสอดคล้องกับการตัดสินใจของการละเมิดตาม ECHR รัฐตุรกีควร ถ้าเป็นไปได้ ให้ความต่อเนื่องของที่ดินชายฝั่ง หรือ ถ้าไม่ไปไม่ได้สำหรับการตัดผลของการละเมิด การจ่ายค่าตอบแทน เบื้องหลังของการละเมิดกำหนดถูกไม่มีค่าตอบแทนมากกว่า illegality ของการการทำลายล้างของรีจิสทรีที่ดิน4) จะถูกประกาศที่ เนื่องจากไม่มีค่าตอบแทนที่เกี่ยวข้องกับการละเมิด เงินค่าตอบแทนได้ถึงค่าทั้งหมด และ ดังนั้น กำหนดจำนวนเงินที่จะตอบสนองความต้องการของโจทก์ โดย ECHR ในก้อน ในประเภทเหล่านี้ศาลคดี ECHR ไม่ได้ประเมินทรัพย์สินในลักษณะที่เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับค่าตอบแทนโดยตรง พิจารณามุมมองที่ไม่สามารถกำหนดค่าตอบแทนมาตามรายงานการประเมินในแฟ้มของฝ่าย ECHR ระบุจำนวนเงินค่าตอบแทนสูงกว่ายอด envisaged รัฐตุรกี และต่ำกว่ายอดเงินที่ต้องการ โดยเจ้าของทรัพย์สิน อัตราส่วนนี้แตกต่างกันไประหว่าง 50 และ 80% ของราคา ข้อมูลบุคคลกรุณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1) มันถูกระบุเพิกถอนโฉนดชายฝั่งโดยศาลที่ได้รับการแทรกแซงที่ทำให้เกิดเป็น "กีดกัน" ตามที่ระบุไว้ในบทความ 1 ของพิธีสารไม่มี 1
ของอนุสัญญาสิทธิมนุษยชนยุโรปซึ่งรับประกันทรัพย์สินเจ้าของ"ความสุขความสงบสุขของทรัพย์สินของพวกเขา" นอกจากนี้ตั้งแต่มีข้อสงสัยว่าเจ้าของทรัพย์สินจะถูกตัดสิทธิ์ของคุณสมบัติของพวกเขาโดยการตัดสินใจการพิจารณาคดีที่เกิดขึ้นในความโปรดปรานของความสนใจของประชาชนที่ไม่มีการกีดกันของทรัพย์สินที่มีวัตถุประสงค์ทางกฎหมาย.
2) เราตกลงกันว่าล้มเหลวในการจ่ายค่าชดเชยใด ๆ ที่จะ โจทก์ "รบกวนสมดุลเป็นธรรมที่ควรจะจัดตั้งขึ้นระหว่างการป้องกันการเป็นเจ้าของและสนใจทั่วไป" กับเจ้าของทรัพย์สิน ด้วยเหตุนี้มันก็ตัดสินใจว่าบทความ 1 ของพิธีสารไม่มี 1 ได้รับการละเมิด.
3) สอดคล้องกับการตัดสินใจของการละเมิดที่กำหนดโดย ECHR ที่รัฐตุรกีควรถ้าเป็นไปได้ทั้งช่วยให้ความต่อเนื่องของทรัพย์สินส่วนตัวบนฝั่งหรือถ้ามีความเป็นไปได้สำหรับการขจัดของผลไม่มี ของการละเมิดที่จ่ายค่าตอบแทน
พื้นหลังของการละเมิดความมุ่งมั่นคือการขาดของค่าตอบแทนมากกว่าผิดกฏหมายของการเพิกถอนของรีจิสทรีที่ดิน.
4) มันประกาศว่าตั้งแต่การละเมิดที่เกี่ยวข้องกับการขาดของการชดเชยจำนวนเงินค่าตอบแทนที่ไม่ได้มีการสะท้อนมูลค่าที่เต็มรูปแบบและ ดังนั้นจำนวนเงินที่จะตอบสนองความคาดหวังของโจทก์ที่ได้รับการกำหนดโดย ECHR เป็นก้อน ในประเภทนี้ในกรณีที่ศาล ECHR ไม่ได้ทำให้การประเมินสถานที่ให้บริการในลักษณะที่ทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับการชดเชยโดยตรงที่ พิจารณาเห็นว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะกำหนดค่าตอบแทนที่ถูกต้องอยู่บนพื้นฐานของรายงานการประเมินราคาในไฟล์ของบุคคลที่ที่ ECHR ระบุจำนวนเงินค่าตอบแทนสูงกว่ามูลค่าที่วาดภาพโดยรัฐตุรกีและต่ำกว่าจำนวนเงินที่เรียกร้องโดยเจ้าของทรัพย์สิน . อัตราส่วนนี้แตกต่างกันระหว่าง 50% และ 80% ของราคา ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคลที่มีโฉนดที่ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 ) มันมีระบุไว้ว่า การกระทำของชื่อเรื่องชายฝั่งโดยศาลถูกแทรกแซงที่ส่งผลให้เกิด " การกีดกัน " ตามที่กำหนดไว้ในข้อ 1 ของพิธีสารฉบับที่ 1 ของอนุสัญญาสิทธิมนุษยชนยุโรปซึ่งรับประกันคุณสมบัติ
เจ้าของสันติ " ความสุขของตนเอง เงินทอง " นอกจากนี้เนื่องจากมีข้อสงสัยว่าเจ้าของทรัพย์สินที่ถูกลิดรอนในคุณสมบัติของพวกเขาโดยการตัดสินใจในความโปรดปรานของความสนใจของประชาชนที่ผ่านคุณสมบัติมีวัตถุประสงค์ทางกฎหมาย .
2 ) มีความเห็นว่า ล้มเหลวในการจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์ " disturbs สมดุลเป็นธรรม ซึ่งควรจะสร้างขึ้นระหว่างการคุ้มครองสิทธิและความสนใจทั่วไป " กับเจ้าของทรัพย์สิน ด้วยเหตุนี้ , มันเป็น ตัดสินใจ ที่ ข้อ 1 ของพิธีสารฉบับที่ 1 ได้รับการละเมิด .
3 ) ให้สอดคล้องกับการตัดสินใจของการละเมิดที่กำหนดโดย ECHR รัฐตุรกี ควรถ้าเป็นไปได้ ให้ช่วยให้ความต่อเนื่องของทรัพย์สินส่วนตัวบนชายฝั่งหรือ ถ้าไม่มีความเป็นไปได้สำหรับการขจัดผลของการละเมิด จ่ายค่าชดเชย พื้นหลังของการละเมิดการพิจารณาค่าตอบแทนมากกว่าความผิดของงานของรีจิสทรีที่ดิน
.
4 ) มันประกาศว่า เนื่องจากการละเมิดที่เกี่ยวข้องกับการชดเชยเงินชดเชยที่ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงมูลค่าเต็ม ดังนั้น ยอดเงินที่จะตอบสนองความคาดหวังของโจทก์ถูกกำหนดโดย ECHR เป็นก้อน ในประเภทนี้ของกรณีศาล ECHR ไม่ได้ให้คุณสมบัติการประเมินในลักษณะที่ทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับการชดเชยโดยตรงพิจารณาดูว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหาทดแทนที่ถูกต้องบนพื้นฐานของการประเมินรายงานในแฟ้มของฝ่าย ECHR ระบุเงินชดเชยสูงกว่าปริมาณ envisaged โดยรัฐตุรกีและน้อยกว่าปริมาณที่ต้องการ โดยเจ้าของคุณสมบัติ อัตราส่วนนี้จะแตกต่างกันระหว่าง 50% และ 80% ของราคา ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคลที่มีโฉนด