The process is conducted in the for

The process is conducted in the form of spontaneous or structured expressive work, depending on the patient’s ego strength and
level of regression, working on his/her own or from time to time
with the participation of the therapist.
Working with drawing/painting was used in every session with
all of the patients during the first two years of the psychotherapy process. As verbal communication improved, the interviews
have been conducted mostly face to face. The criteria for the
transition from artwork to verbal therapy are: polarized self and
that integration and interpretation of object projections is sufficiently conducted on artwork, that primitive defenses reached
a certain level of maturity and observation that acting-out reactions decreased, the patient can focus on verbal interactions and
his/her ability to express oneself verbally has developed. After
those criteria are reached, at the end of the second year, during
which time the form of communication was mostly verbal, the
artistic symbols created during the psychotherapy process during the first two years were interpreted as recalled memories of
the patient’s personal process and the relational past with the
therapist. Working with art continued at some sessions after two
years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการจะดำเนินการในรูปของโครงสร้าง หรือขาดแสดงออกงาน ขึ้นอยู่กับความแรงของผู้ป่วยอาตมา และระดับของการถดถอย การทำงาน บนเขา/เธอเอง หรือเวลาด้วยการมีส่วนร่วมของผู้บำบัด ใช้ทำงานกับรูปวาด/ระบายสีในแต่ละช่วงด้วยทั้งหมดของผู้ป่วยระหว่าง first ปีสองของจิตแพทย์ประมวลผล เป็นวาจาสื่อสารดีขึ้น การสัมภาษณ์มีการดำเนินการส่วนใหญ่เห็นหน้า เงื่อนไขสำหรับการเปลี่ยนจากงานศิลปะการรักษาวาจามี: polarized ด้วยตนเอง และรวมและตีความวัตถุประมาณว่า sufficiently ดำเนินการเกี่ยวกับงานศิลปะ ที่ป้องกันดั้งเดิมถึงระดับของครบกำหนดและเก็บข้อมูลที่ทำหน้าที่ออกปฏิกิริยาลดลง ผู้ป่วยสามารถเน้นการโต้ตอบด้วยวาจา และมีพัฒนาความสามารถในการแสดงตัวถึงเขา/เธอ หลังจากเงื่อนไขเหล่านั้นบรรลุ ที่สุดของปีสอง ในระหว่างซึ่งเวลารูปแบบของการสื่อสารส่วนใหญ่ถูกด้วยวาจา การสัญลักษณ์ทางศิลปะที่สร้างในระหว่างกระบวนการจิตบำบัดระหว่าง first สองปีถูกตีทรงเรียกคืนกระบวนการส่วนบุคคลของผู้ป่วยและอดีตเกี่ยวข้องกับการบำบัดโรค ทำงานกับศิลปะอย่างต่อเนื่องในบางช่วงหลังจากสองปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการจะดำเนินการในรูปแบบของการทำงานที่มีความหมายที่เกิดขึ้นเองหรือโครงสร้างขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของอัตตาของผู้ป่วยและ
ระดับของการถดถอยทำงานในของเขา / เธอเองหรือเป็นครั้งคราว
มีส่วนร่วมของการบำบัดโรค.
การทำงานกับการวาดภาพ / ภาพวาดถูกนำมาใช้ ในทุกเซสชั่นที่มี
ทั้งหมดของผู้ป่วยในช่วงสายแรกสองปีของกระบวนการจิตบำบัด ในขณะที่การสื่อสารทางวาจาที่ดีขึ้น, การสัมภาษณ์
ได้รับการดำเนินการส่วนใหญ่ตัวต่อตัว เกณฑ์สำหรับ
การเปลี่ยนแปลงจากศิลปะการรักษาวาจาคือตนเองขั้วและ
บูรณาการและการตีความของประมาณการวัตถุเป็นไฟพอเพียงดำเนินการ ciently ในงานศิลปะที่ป้องกันดั้งเดิมถึง
ระดับหนึ่งของการกำหนดและการสังเกตว่าปฏิกิริยาที่ทำหน้าที่ออกลดลงผู้ป่วยสามารถมุ่งเน้น ปฏิสัมพันธ์ทางวาจาและการ
ศึกษาของเขา / เธอสามารถที่จะแสดงตัวเองด้วยวาจาได้มีการพัฒนา หลังจาก
เกณฑ์เหล่านี้จะมาถึงในตอนท้ายของปีที่สองในช่วง
เวลาที่รูปแบบของการสื่อสารเป็นคำพูดส่วนใหญ่เป็น
สัญลักษณ์ของศิลปะที่สร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการจิตบำบัดในช่วงสายแรกเมื่อสองปีที่ถูกตีความว่าเป็นความทรงจำที่จำได้ของ
กระบวนการส่วนบุคคลของผู้ป่วยและ ที่ผ่านมาสัมพันธ์กับ
การบำบัดโรค การทำงานกับศิลปะอย่างต่อเนื่องในการประชุมบางส่วนหลังจากที่สอง
ปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการดำเนินการในรูปแบบของธรรมชาติหรือโครงสร้างด้านการทำงาน ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของผู้ป่วย และอาตมา
ระดับถดถอย ทำงานของเขา / เธอเอง หรือเวลา
กับการมีส่วนร่วมของนักบำบัด
ทำงานวาด / จิตรกรรมถูกใช้ในทุกช่วงกับ
ทั้งหมดของผู้ป่วย ในช่วงสองปี จึงตัดสินใจเดินทางของกระบวนการจิตบำบัดเช่นการสื่อสารด้วยวาจาที่ดี การสัมภาษณ์
ได้รับการดำเนินการส่วนใหญ่หน้า เกณฑ์สำหรับ
เปลี่ยนจากงานศิลปะวาจาบำบัด : ขั้วตนเองและบูรณาการและการตีความของประมาณการ
ที่วัตถุ ciently ซุฟจึงดำเนินการในงานศิลปะ ที่แบบดั้งเดิมถึง
ระดับวุฒิภาวะและการสังเกตที่แสดงปฏิกิริยาลดลงผู้ป่วยสามารถมุ่งเน้นการปฏิสัมพันธ์ทางวาจาและ
ของเขา / เธอความสามารถในการแสดงออกทางคำพูดได้พัฒนา หลังจาก
เกณฑ์เหล่านั้นจะมาถึง ที่ส่วนท้ายของปี 2 ตอน
รูปแบบการสื่อสารเป็นส่วนใหญ่วาจาเวลาซึ่ง
สัญลักษณ์ศิลปะที่สร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการบำบัดในช่วงสองปีแรกจึงถูกตีความเป็นการเรียกคืนความทรงจำ
คนไข้บุคคลกระบวนการและอดีตสัมพันธ์กับ
บำบัด ทำงานศิลปะอย่างต่อเนื่องในบางช่วง หลัง 2
ปี