The sad reality is that not much in

The sad reality is that not much innovation and intellectual property development has been undertaken by most Asean countries, which spend less than 1% of their GDP annually on scientific innovation and technological development, again with the exception of singapore, spending almost 2.5% of its GDP. Unless and until Asean can stand on its own feel in terms of technological development and innovation, it will remain dependent on external sources and that will render it weak in the face of rising completion with other regions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความจริงที่น่าเศร้าคือ ว่า ได้รับการดำเนินพัฒนาอสังหาริมทรัพย์มากนวัตกรรมและทรัพย์สินทางปัญญา โดยประเทศอาเซียนส่วนใหญ่ ซึ่งใช้เวลาน้อยกว่า 1% ของ GDP ของปีนวัตกรรมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีพัฒนา อีกยกเว้นสิงคโปร์ ใช้จ่ายเกือบ 2.5% ของ GDP ของ เว้นแต่ และจน กว่าอาเซียนสามารถยืนบนความรู้สึกของตัวเองในแง่ของการพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรม มันจะยังคงขึ้นอยู่กับแหล่งข้อมูลภายนอก และที่จะทำให้อ่อนแอในหน้าเสร็จขึ้นกับภูมิภาคอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นจริงที่น่าเศร้าก็คือนวัตกรรมที่ไม่มากและการพัฒนาทรัพย์สินทางปัญญาได้รับการดำเนินการโดยส่วนใหญ่ประเทศอาเซียนซึ่งใช้เวลาน้อยกว่า 1% ของ GDP ของพวกเขาเป็นประจำทุกปีในนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนาเทคโนโลยีอีกครั้งด้วยข้อยกเว้นของสิงคโปร์ที่การใช้จ่ายเกือบ 2.5% ของ จีดีพี จนกว่าอาเซียนสามารถยืนอยู่บนความรู้สึกของตัวเองในแง่ของการพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรมจะยังคงขึ้นอยู่กับแหล่งภายนอกและที่จะทำให้มันอ่อนแอในการเผชิญกับความสำเร็จของงานที่เพิ่มขึ้นกับภูมิภาคอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความจริงน่าเศร้าก็คือนวัตกรรมไม่มากและพัฒนาทรัพย์สินทางปัญญา ได้ดำเนินการ โดยส่วนใหญ่ประเทศในกลุ่มอาเซียน ซึ่งใช้เวลาน้อยกว่า 1% ของ GDP ของปีในนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนาเทคโนโลยีอีกครั้งด้วยข้อยกเว้นของสิงคโปร์ ใช้เวลาเกือบ 2.5% ของ GDP เว้นแต่และจนกว่าอาเซียนสามารถยืนอยู่บนความรู้สึกของตัวเองในแง่ของการพัฒนาเทคโนโลยี และนวัตกรรม จะยังคงขึ้นอยู่กับแหล่งข้อมูลภายนอก และนั่นจะทำให้มันอ่อนแอในหน้าของ Rising เสร็จกับภูมิภาคอื่น ๆ