(To believe in what I want to belie

(To believe in what I want to believe in. I wonder… what is it that I want to believe in? One of the things is that I want all of the students to return to Japan. However, it’s something that can no longer be fulfilled. Now what I want to believe in is for it to be possible to return home without any more losses…

His story. His story where a classmate tried to kill him. I do not want to believe it… he even said he will kill us if we were to become a hindrance to him. Towards a human who unhesitatingly murdered a person… Towards the enemy who threatened the students…

Even so, I do not want to believe it. Nevertheless, he actually killed him… killed Shimizu-kun without any hint of hesitation. That’s why he’s already… no, I must believe in what I want to believe in.)

Aiko closed her eyes as she tried to hold down the resurfaced dark feelings. The surrounding people were anxiously looking at her as she moved slightly while thinking of something.

(‘Because he’s an enemy’ is what he said, and ‘I have no time for that’. He also feared Shimizu-kun will once again attack him and his important people if he let him live. That was something anyone would have thought of.

In reality, Yue-san and Shia-san wouldn’t put so much trust in him if he was a cruel man. He only wanted to cut off the source of anxiety for the future of those children… It was why he couldn’t let him live. In other words, he thought I wouldn’t be able to do anything about Shimizu-kun…

To let Shimizu-kun live would mean I should have at least showed him I could reform Shimizu-kun, in which I didn’t… In the end, I was powerless… Shimizu-kun was… Even so, to be killed in that manner… It meant Shimizu-kun was already weakene—… Kh.)

There was a clear reason why Hajime shot Shimizu dead. He was not a broken human who would think nothing of murder. He was not a monster who couldn’t be understood. He wasn’t an enemy who blindly harm the students. Aiko decided to believe in him because he was a ‘student’, and her words could still reach him. With such thinking process, she recalled the shocking scene where a student shot another student to death, and she tried to search for the reason behind it.

(That’s right. I had forgotten it until now. To begin with, I was the one who asked him to help the dying Shimizu-kun, and that was the result. Shimizu-kun would have died even if he didn’t do anything. It was completely unnecessary for him to purposely shoot him! So why?! Why did he do that?! To make sure he dies? No, there’s no need for him to do such a thing. That child only had a few minutes left to live, it was why I asked him for his help, but there’s nothing more left to be done. After all, there was nothing I could do… Shimizu-kun was shot because of me— Kh!?)

Aiko opened her eyes widel She was aghast by the truth she had just noticed.

(… That’s right. Shimizu-kun received the wound from the attack aimed at me. If nothing was done during that time, I would have surely died. It was my fault he had to die! But everyone was convinced Shimizu-kun was killed by him! He was the one who convinced us of it!)

It was her fault, it was her who killed her own student. Just like Hajime feared, Aiko finally realized the truth and paled in an instant. The existence of her students were Aiko’s supporting pillars. The fact that she was the cause of one of her student’s death broke Aiko’s mind. The impact of the fact made her mind unintentionally turn on its defensive mechanism, and Aiko’s mind blanked out. With her outlook wrapped in darkness, she thought of giving herself to the darkness. However, the words Hajime left behind revived her mind.

“If possible, please don’t get demoralized.”

At that time, her mind didn’t understand it because of consecutive impacts. Even though it was troublesome to think well of the meaning behind those words, they were simple words if she thought hard enough.

(If, if he said those words because he had predicted my situation… Wasn’t he worrying about me?… I, he noticed I would break down because I realized I was the cause of Shimizu-kun’s death. That was the reason why… he unnecessarily shot him… to convince us it was he who killed him… so I wouldn’t be crushed by guilt… to keep being a teacher…)

Aiko understood Hajime’s sense of values. Therefore, she didn’t think it was done entirely for her sake. Even so, there’s no denying Hajime had rushed into action because he thought of Aiko. The closing of the door in Aiko’s mind was immediately stopped right before it completely shut, and it began to slowly open once again. Her narrowed view once again broadened. Though there was still the cold feeling like one of the coldest season inside her mind, but at the same time, there certainly was a small fire present.

(Looks like I was being protected by him… No, not only him, but a lot of people have protected me. The children by my side are protecting me even now. I only thought of protecting him, but I didn’t realize I was also being protected… How immature of me. That’s now’s not the right time for me to keep trying to be independent…)

Aiko wore a resolute expression. However, her thoughts involving Shimizu-kun and the fact that she was the reason he was killed wouldn’t disappear for the rest of her life. Even so, she couldn’t just stand still because there were students who adored and relied on her as their teacher; she didn’t want to. Aiko renewed her vow to do the things she could do as a ‘teacher’, even if the world had changed. In addition, she also engraved in her mind to not let her current ideals be shaken. There is already, without a doubt, fear or grudge against Hajime.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(การเชื่อในสิ่งที่ฉันต้องการเชื่อใน ไม่ทราบ...อะไรเป็นที่ต้องการเชื่อใน สิ่งหนึ่งที่เป็นที่ต้องของนักเรียนที่จะกลับไปญี่ปุ่น อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถปฏิบัติตาม ตอนนี้ สิ่งที่ฉันต้องการเชื่อในอยู่ก็สามารถกลับบ้านโดยไม่ต้องมีขาดทุนเพิ่มเติมเรื่องราวของเขา เรื่องราวของเขาที่พยายามฆ่าเหล่าการ ไม่อยากจะเชื่อมัน... เขาแม้ว่า เขาจะฆ่าเราเลยถ้าเราจะกลายเป็น กำแพงเขา ต่อมนุษย์ ที่ที่ unhesitatingly ฆาตกรรมบุคคล... ต่อศัตรู ที่คุกคามนักเรียน...มาก ไม่อยากจะเชื่อ อย่างไรก็ตาม เขาจะฆ่าเขา...ฆ่าชิมิซุ-kun ไม่แนะนำใด ๆ ของลังเล That's ทำไมเขาอยู่...ไม่ ฉันต้องเชื่อในสิ่งที่ฉันต้องการเชื่อใน)Aiko ปิดดวงตาของเธอขณะที่เธอพยายามค้างรู้สึกมืด resurfaced กังวลใจได้มองคนรอบข้างที่เธอเป็นเธอถูกย้ายได้เล็กน้อยในขณะที่ความคิดของสิ่งที่('เนื่องจากเขาคือศัตรู' เป็นสิ่งที่เขากล่าวว่า และ 'ฉันมีเวลาที่' เขายังกลัวชิมิซุ-kun จะอีกครั้งโจมตีเขาและคนสำคัญของเขาถ้าเขาปล่อยให้เขาอยู่ ที่เป็นสิ่งที่ทุกคนจะได้คิดในความเป็นจริง หยูซานและฮฺซังจะไม่ใส่ความน่าเชื่อถือมากในเขาถ้าเขาเป็นคนโหดร้าย จะต้องตัดแหล่งที่มาของความวิตกกังวลในอนาคตของเด็ก ๆ เหล่านี้... ทำไมเขาไม่ปล่อยให้เขาอยู่ได้ ในคำอื่น ๆ เขาคิดว่า ฉันจะไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับ kun ชิมิซุ...เพื่อให้ชิมิซุ-kun อยู่จะหมายความว่า ฉันควรมีน้อยแสดงให้เห็นว่าเขาฉันสามารถปฏิรูปชิมิซุ-kun ฉันไม่ได้... ในสุด ผมใช้... ชิมิซุ-kun ถูก... แม้เช่นนั้น ถูกฆ่าตายในลักษณะที่... หมายความว่า แล้วถูกชิมิซุ-kun weakene — ... Kh)มีเหตุผลชัดเจนทำไม Hajime ยิงชิมิซุตาย เขาไม่ใช่มนุษย์เสียที่คิดอะไรฆ่าคน เขาไม่ได้เป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่สามารถเข้าใจ ไม่มีศัตรูที่เป็นอันตรายต่อนักเรียนอย่างคนตาบอด Aiko ตัดสินใจที่จะเชื่อในพระองค์เนื่องจากเขาเป็น 'นักศึกษา' และคำของเธอยังไม่ถึงเขา เช่นกระบวนการคิด เธอยกเลิกฉากตะลึงที่นักเรียนอื่นตายยิงนักเรียน และเธอพยายามค้นหาเหตุผลอยู่เบื้องหลังมัน(ถูกต้อง ฉันได้ลืมมันจนกระทั่งบัดนี้ จะเริ่มต้นด้วย ผมหนึ่งที่ขอให้เขาช่วยตายชิมิซุ kun และที่เป็นผล ชิมิซุ-kun จะมีเสียชีวิตแม้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไร ก็ไม่จำเป็นทั้งหมดสำหรับเขาที่จะยิงเขาจงใจ ดังนั้นทำไม ทำเขาทำไมที่ ให้แน่ใจว่า เขาตายหรือไม่ ไม่ ไม่จำเป็นสำหรับเขาที่จะทำสิ่งใด เด็กที่มีเพียงไม่กี่นาทีเหลืออยู่ มันเป็นเหตุผลที่ผมขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีอะไรมากซ้ายจะทำ หลังจากทั้งหมด ไม่มีอะไรที่ฉันจะทำ... Shimizu-kun ถูกยิง เพราะของฉัน — Kh ?)Aiko เปิด widel ตาเธอเธอ aghast โดยเธอได้พบความจริง(… ถูกต้อง ชิมิซุ-kun ได้รับบาดแผลจากการถูกโจมตีฉัน ถ้าไม่มีอะไรทำในช่วงเวลานั้น ฉันจะได้ย่อมตาย มันเป็นความผิดของฉันต้องตาย แต่ทุกคนไม่เชื่อชิมิซุ-kun ถูกฆ่า โดยเขา เขาเป็นคนที่มั่นใจของเรา)มันเป็นข้อบกพร่องของเธอ เป็นคนที่ฆ่านักเรียนของตนเอง เหมือน Hajime กลัว Aiko สุดท้ายรู้ความจริง แล้ว paled ในทันที การดำรงอยู่ของนักเรียนของเธอถูกหลักสนับสนุนของ Aiko ความจริงที่ว่า เธอเป็นสาเหตุหนึ่งของการเสียชีวิตของนักเรียนของเธอยากจนใจของ Aiko ผลกระทบของความจริงที่ทำให้ใจของเธอตั้งใจเปิดกลไกการป้องกัน และจิตใจของ Aiko ให้ออก กับ outlook เธอห่อในความมืด เธอคิดว่า ของตัวเองให้กับความมืด อย่างไรก็ตาม คำ Hajime ทิ้งฟื้นฟูจิตใจของเธอ"ถ้าเป็นไปได้ กรุณาอย่าได้รอด"ในขณะนั้น จิตใจของเธอไม่เข้าใจมันเนื่องจาก มีผลกระทบต่อเนื่อง แม้ว่ามันลำบากคิดว่า ดีความหมายหลังคำเหล่านั้น พวกคำง่าย ๆ ถ้าเธอคิดหนักพอ(ถ้า ถ้าเขากล่าวว่า คำเหล่านั้น เพราะเขาได้คาดการณ์สถานการณ์ของฉัน... ไม่ได้เขากังวลเกี่ยวกับฉัน? ... เขาสังเกตเห็นฉันจะทำลายลงได้เนื่องจากฉันรู้ฉันเป็นต้นเหตุให้ตายชิมิซุ-kun ที่เป็นเหตุผลว่าทำไม...เขาโดยไม่จำเป็นยิงเขา...จะโน้มน้าวเราให้ท่านเป็นผู้ฆ่าเขา...ดังนั้นฉันจะไม่บด โดยผิด...ให้เป็น ครู...)Aiko เข้าใจความรู้สึกของ Hajime ค่า ดังนั้น เธอไม่ได้คิดว่า มันทำทั้งหมดสำหรับ sake ของเธอ มาก มี Hajime denying ไม่ได้วิ่งเข้าไปในการดำเนินการเนื่องจากเขาคิดว่า Aiko ปิดประตูใจของ Aiko ถูกหยุดทันทีขวาก่อนที่จะสนิท และมันเริ่มที่จะเปิดอีกครั้งอย่างช้า ๆ ดูเธอ narrowed ให้อีกครั้ง แม้ว่ายังคงมีความรู้สึกเย็นเช่นฤดูกับภาย ในใจของเธอ แต่ ในเวลาเดียวกันอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างแน่นอนมีไฟเล็กอยู่(ดูเหมือนเป็นการป้องกันโดย... ไม่ ไม่เพียงแต่เขา แต่ผู้คนจำนวนมากได้ป้องกันฉันนั้น เด็กริมของฉันจะปกป้องฉันก็ ฉันคิดว่า ปกป้องเขาเท่านั้น แต่ไม่รู้มียังการป้องกัน... วิธี immature ของฉัน ตอนนี้ไม่ได้ของเวลาเหมาะสมสำหรับฉันต้องพยายามเป็นอิสระ...)Aiko สวมนิพจน์เด็ด อย่างไรก็ตาม คิดเธอชิมิซุ-kun และความจริงที่ว่า เธอคือเหตุผลที่เขาถูกฆ่าจะไม่หายไปที่เหลือของชีวิตของเธอ ดังนั้นแม้ เธอไม่เพียงแค่ยืนยังเนื่องจากมีผู้ที่เคารพ และอาศัยในเธอเป็นครู เธอไม่ต้องการ Aiko ต่ออายุของเธอสาบานจะทำในสิ่งที่เธอไม่เป็น 'ครู' ถึงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงโลก นอกจากนี้ เธอยังฝังในใจของเธอไม่ให้อุดมคติปัจจุบันเธอสามารถเขย่า มีอยู่แล้ว ไม่ต้องสงสัย ความหวาดกลัว หรือความขัดข้องใจกับ Hajime

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ในการเชื่อในสิ่งที่ฉันต้องการที่จะเชื่อใน. ผมสงสัยว่า ... มันคืออะไรที่ฉันต้องการที่จะเชื่อใน? หนึ่งในสิ่งที่ถูกที่ฉันต้องการทั้งหมดของนักเรียนที่จะกลับไปยังประเทศญี่ปุ่น. แต่มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถ ปฏิบัติตาม. ตอนนี้สิ่งที่ฉันต้องการที่จะเชื่อในคือมันจะเป็นไปได้ที่จะกลับบ้านโดยไม่ต้องสูญเสียใด ๆ เพิ่มเติม ... เรื่องราวของเขา. เรื่องราวของเขาที่เพื่อนร่วมชั้นพยายามจะฆ่าเขา. ฉันไม่ต้องการที่จะเชื่อว่า ... เขายังบอกอีกว่าเขาจะฆ่า เราถ้าเรากำลังจะกลายเป็นอุปสรรคกับเขา. ต่อมนุษย์ที่ลังเลฆ่าคนแล้ว ... ต่อศัตรูที่ขู่นักเรียน ... ดังนั้นแม้ฉันไม่อยากจะเชื่อว่ามัน. แต่จริง ๆ แล้วเขาฆ่าเขา ... ฆ่าชิมิซึคุง โดยไม่ต้องมีคำใบ้ของลังเลใด ๆ . นั่นเป็นเหตุผลที่เขามีอยู่แล้ว ... ไม่ฉันต้องเชื่อในสิ่งที่ฉันต้องการที่จะเชื่อใน.) ไอโกะปิดตาของเธอขณะที่เธอพยายามที่จะกดความรู้สึกที่มืดวังวน คนโดยรอบได้รับความกังวลใจมองไปที่เธอขณะที่เธอย้ายเล็กน้อยในขณะที่ความคิดของบางสิ่งบางอย่าง. ('เพราะเขาเป็นศัตรูคือสิ่งที่เขาพูดและ' ฉันมีเวลาที่ไม่ '. นอกจากนี้เขายังกลัวชิมิซึคุงอีกครั้งจะทำร้ายเขา และบุคคลสำคัญของเขาถ้าเขาปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่. นั่นคือสิ่งที่ทุกคนจะมีความคิดของ. ในความเป็นจริงยูซังและชิซังจะไม่ไว้วางใจมากในเขาถ้าเขาเป็นคนที่โหดร้าย. เขาเพียงต้องการที่จะตัด ออกจากแหล่งที่มาของความวิตกกังวลสำหรับอนาคตของเด็กเหล่านั้น ... มันเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่. ในคำอื่น ๆ เขาคิดว่าฉันจะไม่สามารถที่จะทำอะไรเกี่ยวกับชิมิซึคุง ... เพื่อให้ชิมิซึคุงจะมีชีวิตอยู่ หมายความว่าผมควรจะมีอย่างน้อยแสดงให้เขาเห็นว่าฉันจะปฏิรูปชิมิซึคุงที่ฉันไม่ได้ ... ในที่สุดผมก็ไม่มีอำนาจ ... ชิมิซึคุงได้ ... ดังนั้นแม้จะถูกฆ่าตายในลักษณะที่ ... มันหมายความว่าชิมิซึคุง แล้ว weakene- ... ครุ.) มีเหตุผลที่ชัดเจนว่าทำไมฮาจิเมะชิมิซึยิงตายเป็น เขาไม่ได้เป็นมนุษย์ที่ขาดใครจะคิดว่าไม่มีอะไรที่เกิดการฆาตกรรม เขาไม่ได้เป็นมอนสเตอร์ที่ไม่สามารถเข้าใจ เขาไม่ได้เป็นศัตรูที่เป็นอันตรายต่อนักเรียนสุ่มสี่สุ่มห้าที่ ไอโกะตัดสินใจที่จะเชื่อในตัวเขาเพราะเขาเป็น 'นักเรียน' และคำพูดของเธอยังคงสามารถเข้าถึงเขา ด้วยกระบวนการคิดเช่นนี้เธอจำได้ว่าฉากที่น่าตกใจที่นักเรียนยิงนักศึกษาอีกคนหนึ่งไปสู่ความตายและเธอก็พยายามที่จะค้นหาเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังมัน. (ที่เหมาะสม. ผมลืมมันจนถึงขณะนี้. เพื่อเริ่มต้นกับผมเป็นคนหนึ่งใคร ขอให้เขาช่วยให้ตายชิมิซึคุงและนั่นก็คือผลที่ตามมา. ชิมิซึคุงจะมีผู้เสียชีวิตถึงแม้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไร. มันเป็นไม่จำเป็นครบถ้วนสำหรับเขาที่จะจงใจยิงเขา! ดังนั้นทำไม ?! ทำไมเขาไม่ทำ ที่ ?! เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะตายหรือไม่มีความจำเป็นสำหรับเขาที่จะทำสิ่งนั้นไม่มี. เด็กที่มีเพียงไม่กี่นาทีที่เหลืออยู่ก็คือเหตุผลที่ผมขอให้เขาสำหรับความช่วยเหลือของเขา แต่ไม่มีอะไรซ้ายที่จะเป็น ทำ. หลังจากที่ทุกคนมีอะไรที่ฉันจะไม่ ... ชิมิซึคุงถูกยิงเพราะครุเลื !?) ไอโกะเปิดตาของเธอ widel เธอตกตะลึงจากความจริงที่เธอได้สังเกตเห็นเพียง. (... ที่เหมาะสม. ชิมิซึคุงได้รับ บาดแผลจากการถูกโจมตีที่มุ่งเป้าไปที่ฉัน. ถ้าไม่มีอะไรที่ได้กระทำในช่วงเวลานั้นผมจะมีก็เสียชีวิต. มันเป็นความผิดของฉันเขาจะต้องตาย! แต่ทุกคนก็เชื่อชิมิซึคุงถูกฆ่าตายโดยเขา! เขาเป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่าเราของมัน!) มันเป็นความผิดของเธอก็คือเธอที่ฆ่านักเรียนของเธอเอง เช่นเดียวกับฮาจิเมะกลัวไอโกะในที่สุดก็ตระหนักความจริงและ paled ในทันที การดำรงอยู่ของนักเรียนของเธอเป็นเสาหลักที่สนับสนุนไอโกะ ความจริงที่ว่าเธอเป็นสาเหตุหนึ่งของการเสียชีวิตของนักเรียนของเธอยากจนใจไอโกะ ผลกระทบของความเป็นจริงที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจใจของเธอเปิดกลไกการป้องกันของตนและความคิดของไอโกะคอมพ์ออก ด้วยมุมมองของเธอห่ออยู่ในความมืดที่เธอคิดว่าของตัวเองเพื่อให้ความมืด แต่คำพูดของฮาจิเมะเหลือฟื้นขึ้นมาที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเธอ. "ถ้าเป็นไปได้กรุณาไม่ได้รับขวัญเสีย." ในขณะที่ใจของเธอไม่เข้าใจเพราะผลกระทบที่ต่อเนื่องกัน แม้ว่ามันจะเป็นปัญหาในการคิดที่ดีของความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำพูดเหล่านั้นที่พวกเขาคำง่ายๆถ้าเธอคิดว่าหนักพอ. (ถ้าหากเขากล่าวว่าคำพูดเหล่านั้นเพราะเขาได้คาดการณ์สถานการณ์ของฉัน ... ไม่ได้ที่เขากังวลเกี่ยวกับผมได้ไหม ... ฉัน เขาสังเกตเห็นฉันจะทำลายลงเพราะผมตระหนักว่าเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตชิมิซึคุง. ที่เป็นเหตุผลว่าทำไม ... เขายิงโดยไม่จำเป็นเขา ... ที่จะโน้มน้าวให้เราเขาเป็นคนฆ่าเขา ... ดังนั้นฉันจะไม่โดนความผิด ... เพื่อให้เป็นครู ... ) ไอโกะเข้าใจความรู้สึกของฮาจิเมะค่า ดังนั้นเธอไม่คิดว่ามันทำทั้งหมดเพื่อประโยชน์ของเธอ ดังนั้นแม้ไม่มีการปฏิเสธฮาจิเมะได้วิ่งเข้าไปในการดำเนินการเพราะเขาคิดว่าของไอโกะ ปิดของประตูในใจไอโกะก็หยุดทันทีที่ถูกต้องก่อนที่จะปิดสนิทและก็เริ่มที่จะค่อย ๆ เปิดอีกครั้ง มุมมองที่แคบกว้างของเธออีกครั้ง แม้ว่าจะยังคงมีความรู้สึกที่เย็นเหมือนหนึ่งในฤดูกาลที่หนาวเย็นอยู่ในใจของเธอ แต่ในเวลาเดียวกันมีแน่นอนเป็นปัจจุบันไฟขนาดเล็ก. (ดูเหมือนว่าฉันถูกป้องกันโดยเขา ... ไม่มีไม่เพียง แต่เขา แต่มาก ของคนที่ได้รับการคุ้มครองฉัน. เด็กโดยด้านข้างของฉันจะปกป้องฉันแม้ตอนนี้. ฉันคิดว่าการปกป้องเขา แต่ผมไม่ทราบผมยังถูกป้องกัน ... วิธีที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะของฉัน. ที่ตอนนี้ไม่ได้เป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับผมที่จะ พยายามที่จะเป็นอิสระ ... ) ไอโกะสวมแสดงออกเด็ดเดี่ยว แต่ความคิดของเธอที่เกี่ยวข้องกับชิมิซึคุงและความจริงที่ว่าเธอเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาถูกฆ่าตายจะไม่หายไปตลอดชีวิตของเธอ ดังนั้นแม้เธอจะไม่ได้เป็นเพียงยืนนิ่งเพราะมีนักศึกษาที่ชื่นชอบและเป็นที่พึ่งของเธอเป็นครูของพวกเขา เธอไม่ต้องการที่จะ ไอโกะต่ออายุปฏิญาณของเธอที่จะทำในสิ่งที่เธอจะทำตามที่ 'ครู' แม้ว่าโลกมีการเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้เธอยังตราตรึงอยู่ในใจของเธอที่จะไม่ให้อุดมคติปัจจุบันของเธอหวั่นไหว มีอยู่แล้วโดยไม่ต้องสงสัยความกลัวหรือความเสียใจกับฮาจิเมะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( เชื่อในสิ่งที่อยากเชื่อ ฉันสงสัยว่า . . . . . . . อะไรคือสิ่งที่ฉันต้องการที่จะเชื่อ สิ่งหนึ่งที่ฉันต้องการทั้งหมดของนักเรียนจะกลับญี่ปุ่น แต่มันมีบางอย่างที่ไม่อาจสมหวัง ตอนนี้สิ่งที่ฉันต้องการที่จะเชื่อในมันเป็นไปได้ที่จะกลับบ้านโดยไม่ต้องเพิ่มเติมใด ๆ ขาดทุน . . . . . . .

ของเขาเรื่อง เรื่องที่เพื่อนพยายามจะฆ่าเขาผมไม่อยากจะเชื่อเลย . . . . . . เขาบอกว่าเขาจะฆ่าเราถ้าเราได้กลายเป็นอุปสรรคให้กับเขา ต่อใครอย่างไม่ลังเล ฆ่าคน . . . . . . . ต่อศัตรูที่คุกคามนักเรียน . . . . . . .

ดังนั้น ผมไม่อยากจะเชื่อเลย แต่เขาฆ่า . . . ฆ่า ชิมิคุงไม่มีวี่แววลังเล นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้ . . . . . . . ไม่ฉันต้องเชื่อในสิ่งที่อยากเชื่อ )

ไอโกะปิดตาของเธอขณะที่เธอพยายามที่จะหยุดวังวนมืดของความรู้สึก คนรอบข้างกำลังใจจดใจจ่อดูเธอย้ายเล็กน้อยในขณะที่คิดอะไรอยู่

( " เขาเป็นศัตรู ' เขากล่าวว่า ' ไม่มีเวลา ' .เขายังกลัว ชิมิสุคุงอีกครั้งจะโจมตีเขาและคนของเขา ที่สำคัญถ้าเขาไว้ชีวิตเขา นั่นคือสิ่งที่ทุกคนต้องคิด

ในความเป็นจริง ยูเอะซังและชิซังก็ไม่วางใจในตัวเขาเหลือเกิน ถ้าเขาเป็นคนที่โหดร้าย เขาเพียงต้องการที่จะตัดแหล่งที่มาของความกังวลสำหรับอนาคตของเด็กเหล่านั้น . . . มันทำให้เขาไม่สามารถปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ ในคำอื่น ๆเขาไม่คิดว่าผมจะสามารถทำอะไรกับชิมิสึคุง . . . . . . .

ให้ชิมิสึคุงอยู่จะหมายถึงอย่างน้อยฉันควรจะพบเขาฉันสามารถปฏิรูปชิมิสึคุง ซึ่งผมไม่ได้ . . . . . . สุดท้าย ผมก็หมดแรง . . . . . . . ชิมิซึคุง . . . . . . . ต่อให้ต้องฆ่าแบบนี้ . . . . . . . มันหมายถึง ชิมิสุคุงก็ weakene - . . . . . . . KH )

มีเหตุผลที่กระจ่าง ฮาจิเมะยิงชิมิ ตายเขาไม่เสีย คนก็คิดว่าไม่มีอะไรของการฆาตกรรม เขาไม่ใช่สัตว์ประหลาดที่ไม่สามารถเข้าใจได้ เขาไม่ใช่ศัตรูที่สุ่มสี่สุ่มห้าทำร้ายนักเรียน ไอโกะก็ตัดสินใจที่จะเชื่อเขา เพราะเขาคือ ' นักศึกษา ' , และคำพูดของเธอ ก็ยังไปถึง กับกระบวนการคิด เช่น เธอนึกถึงฉากสยองที่นักเรียนยิงคนอื่นตายเธอพยายามค้นหาเหตุผล

( ใช่ ฉันลืมมันจนถึงตอนนี้ เพื่อเริ่มต้นกับ , ฉันเป็นคนบอกให้เขาช่วยตาย ชิมิสึคุง และผล ชิมิสึคุงจะเสียชีวิตได้ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไรเลย มันไม่จำเป็นเลยที่เขาจะจงใจยิง ดังนั้นทำไม ? ! ทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น ! เพื่อให้แน่ใจว่าเขาตาย ? ไม่ไม่ต้องให้เค้าทำ เด็กนั่นมีเพียงไม่กี่นาทีที่เหลืออยู่ มันคือเหตุผลที่ฉันถามเขาให้เขาช่วย แต่มันก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลับไปทำ หลังจากทั้งหมด ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้ . . . . . . . ชิมิซึคุงถูกยิงเพราะฉัน - ค่ะ ! ? )

ไอโกะเปิดดวงตาของเธอ widel เธอตกตะลึง จากความจริง เธอเพิ่งสังเกตเห็น

( . . . . . . . ใช่แล้วชิมิสึคุงได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีที่มุ่งมา ถ้าไม่มีอะไรทำในช่วงเวลาที่ฉันแน่ใจว่าจะตาย มันเป็นความผิดของฉัน เขาต้องไม่ตาย ! แต่ทุกคนเชื่อว่า ชิมิสุคุงถูกฆ่าโดยเขา เขาเป็นคนที่เชื่อว่าเรามัน ! )

มันคือความผิดของเธอ มันเป็นเธอที่ฆ่านักเรียนของเธอเอง เหมือนฮาจิเมะกลัว ไอโกะ เพิ่งจะรู้ความจริงกับทันทีการดำรงอยู่ของนักเรียนของเธอ ไอโกะสนับสนุนเสา ความจริงที่ว่าเธอเป็นสาเหตุของการตายของนักเรียนของเธอแตกของไอโกะครับ ผลกระทบของความเป็นจริงทำให้จิตใจของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจเปิดกลไกการป้องกันของมัน และไอโกะคิดภาพออก กับ Outlook ของเธอห่อในความมืด หล่อนคิดว่าจะให้ตัวเองในความมืด อย่างไรก็ตามคำพูดที่ฮาจิเมะทิ้งไว้ revived จิตใจของเธอ

" ถ้าเป็นไปได้ อย่าเอาขวัญ "

ตอนนั้น จิตใจของเธอไม่ได้เข้าใจมัน เพราะผลกระทบที่ต่อเนื่องกัน แม้ว่ามันจะลำบากที่จะคิดดีของความหมายคำพวกนั้น มันเป็นคำพูดง่าย ๆ ถ้าคิดว่ายากพอ

( ถ้าถ้าเขาพูดแบบนั้น เพราะเขาได้ทำนายสถานการณ์ของฉัน . . . เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับฉัน ? . . . . . . . ผม เขาเห็นผมก็หยุดลงเพราะฉันตระหนักว่าฉันคือสาเหตุของชิมิสึคุงตาย นั่นคือเหตุผลที่ . . . . . . . เขาจึงยิงเขา . . . . . . . ทำให้เราเป็นผู้ที่ฆ่าเขา . . . . . . . ผมคงไม่โดนความผิด . . . . . . . จะเก็บไว้เป็นครู . . . . . . . )

ไอโกะเข้าใจความรู้สึกของฮาจิเมะเป็นค่าดังนั้น เธอไม่ได้คิดว่ามันถูกทำทั้งหมดเพื่อเธอ ถึงอย่างนั้นก็ไม่อาจปฏิเสธได้ ฮาจิเมะจึงรีบรุดเข้าไปในการกระทำเพราะเขาคิดว่า ไอโกะ การปิดของประตู ไอโกะไว้ทันทีก่อนจะหยุดสนิทและมันเริ่มค่อยๆ เปิดอีกครั้ง เธอคอดดูอีกครั้ง ปี 2547แม้ว่ายังคงมีความรู้สึกเหมือนหนึ่งในที่ฤดูภายในจิตใจของเธอ แต่ในเวลาเดียวกัน มีแน่นอนคือไฟเล็กน้อย ปัจจุบัน

( เหมือนที่ผมได้รับการปกป้องจากเขา . . . ไม่สิ ไม่ใช่แค่เขา แต่หลายคนก็ปกป้องฉัน เด็กข้างๆฉัน ปกป้องฉันเหมือนตอนนี้ ฉันแค่ปกป้องเขาแต่ฉันไม่คิดว่าฉันยังถูกป้องกัน . . . . . . . เด็กจังเลยค่ะ นั่นไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมสำหรับผมที่จะพยายามที่จะเป็นอิสระ . . . . . . . )

ไอโกะใส่เด็ดเดี่ยวการแสดงออก อย่างไรก็ตาม ความคิดของเธอที่เกี่ยวข้องกับชิมิสึคุงและความจริงที่ว่าเธอเป็นเหตุผลที่เขาถูกฆ่า คงไม่หายไปตลอดชีวิต ดังนั้นแม้ ,เธอไม่สามารถยืนยัง เพราะมีนักเรียนที่ชอบและพึ่งพาเธอในฐานะครู เธอไม่ได้ต้องการ ไอโกะต่ออายุบนบานให้เธอทำในสิ่งที่เธอทำ เป็น ' ครู ' แม้โลกจะเปลี่ยนไป นอกจากนี้ เธอยังตราตรึงอยู่ในจิตใจของเธอ เพื่อไม่ให้ความคิดปัจจุบันของเธอสั่นคลอน มีแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ความกลัวหรือความแค้น ฮาจิเมะ