II. THE STATE As the organization o

II. THE STATE
As the organization of force—The village community—The psychological aides of the state
“A herd of blonde beasts of prey,” says Nietzsche, “a race of conquerors and masters, which with all its warlike organization and all its organizing power pounces with its terrible claws upon a population, in numbers possibly tremendously superior, but as yet formless, . . . such is the origin of the state.” 8 “The state as distinct from tribal organization,” says Lester Ward, “begins with the conquest of one race by another
.” 9 “Everywhere,” says Oppenheimer, “we find some warlike tribe breaking through the boundaries of some less warlike people, settling down as nobility, and founding its state.” 10 “Violence,” says Ratzenhofer, “is the agent which has created the state.” 11 The state, says Gumplowicz, is the result of conquest, the establishment of the victors as a ruling caste over the vanquished. 12 “The state,” says Sumner, “is the product of force, and exists by force.” 13
This violent subjection is usually of a settled agricultural group by a tribe of hunters and herders. 14 For agriculture teaches men pacific ways, inures them to a prosaic routine, and exhausts them with the long day’s toil; such men accumulate wealth, but they forget the arts and sentiments of war. The hunter and the herder, accustomed to danger and skilled in killing, look upon war as but another form of the chase, and hardly more perilous; when the woods cease to give them abundant game, or flocks decrease through a thinning pasture, they look with envy upon the ripe fields of the village, they invent with modern ease some plausible reason for attack, they invade, conquer, enslave and rule.*
The state is a late development, and hardly appears before the time of written history. For it presupposes a change in the very principle of social organization—from kinship to domination; and in primitive societies the former is the rule. Domination succeeds best where it binds diverse natural groups into an advantageous unity of order and trade. Even such conquest is seldom lasting except where the progress of invention has strengthened the strong by putting into their hands new tools and weapons for suppressing revolt. In permanent conquest the principle of domination tends to become concealed and almost unconscious; the French who rebelled in 1789 hardly realized, until Camille Desmoulins reminded them, that the aristocracy that had ruled them for a thousand years had come from Germany and had subjugated them by force. Time sanctifies everything; even the most arrant theft, in the hands of the robber’s grandchildren, becomes sacred and inviolable property. Every state begins in compulsion; but the habits of obedience become the content of conscience, and soon every citizen thrills with loyalty to the flag.
The citizen is right; for however the state begins, it soon becomes an indispensable prop to order. As trade unites clans and tribes, relations spring up that depend not on kinship but on contiguity, and therefore require an artificial principle of regulation. The village community may serve as an example: it displaced tribe and clan as the mode of local organization, and achieved a simple, almost democratic government of small areas through a concourse of family-heads; but the very existence and number of such communities created a need for some external force that could regulate their interrelations and weave them into a larger economic web. The state, ogre though it was in its origin, supplied this need; it became not merely an organized force, but an instrument for adjusting the interests of the thousand conflicting groups that constitute a complex society. It spread the tentacles of its power and law over wider and wider areas, and though it made external war more destructive than before, it extended and maintained internal peace; the state may be defined as internal peace for external war. Men decided that it was better to pay taxes than to fight among themselves; better to pay tribute to one magnificent robber than to bribe them all. What an interregnum meant to a society accustomed to government may be judged from the behavior of the Baganda, among whom, when the king died, every man had to arm himself; for the lawless ran riot, killing and plundering everywhere. 15 “Without autocratic rule,” as Spencer said, “the evolution of society could not have commenced.” 16
A state which should rely upon force alone would soon fall, for though men are naturally gullible they are also naturally obstinate, and power, like taxes, succeeds best when it is invisible and indirect. Hence the state, in order to maintain itself, used and forged many instruments of indoctrination—the family, the church, the school—to build in the soul of the citizen a habit of patriotic loyalty and pride. This saved a thousand policemen, and prepared the public mind for that docile coherence which is indispensable in war. Above all, the ruling minority sought more and more to transform its forcible mastery into a body of law which, while consolidating that mastery, would afford a welcome security and order to the people, and would recognize the rights of the “subject”* sufficiently to win his acceptance of the law and his adherence to the State

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งที่สองรัฐ เป็นองค์กรของกองทัพเช่นชุมชนหมู่บ้าน — ช่วยจิตใจของรัฐ "ฝูงบลอนด์สัตว์ล่าเหยื่อ กล่าวว่า Nietzsche "การแข่งขันพิชิตและปริญญาโท ซึ่ง มีทั้งหมดขององค์กร warlike และพลังงานการจัดการ pounces มีอุ้งเล็บที่น่ากลัวของมันเมื่อประชากร ตัวเลขอาจอย่างเหนือกว่า แต่ เกมยัง,...เป็นต้นกำเนิดของรัฐ" 8 รอนโต้ Ward "เริ่มต้น ด้วยชัยชนะของการแข่งขันโดยอีกหนึ่งกล่าวว่า "รัฐ as distinct from ชาวองค์กร.” 9 "ทุก กล่าวว่า Oppenheimer "เราพบบางเผ่า warlike ผ่านขอบเขตของบางคนน้อย warlike เป็นขุนนาง และสถานะของการก่อตั้งคณะ" 10 Ratzenhofer "เป็นตัวแทนซึ่งได้สร้างรัฐ" กล่าวว่า "ความรุนแรง 11 รัฐ Gumplowicz กล่าวว่า เป็นผลของการชนะ ก่อตั้งของนวิคเตอร์ที่เป็นวรรณะปกครองผ่านการ vanquished 12 "รัฐ ซัมเนอร์ กล่าวว่า "เป็นผลิตภัณฑ์ของแรง และมีแรง" 13 กวาดนี้รุนแรงเป็นปกติชำระเกษตรกลุ่มโดยเผ่านักล่าและ herders 14 การเกษตรสอนผู้ชายวิธีแปซิฟิก inures พวกเขาไปตามปกติธรรมดา และใช้กับวันนี้ยาวอยู้ ค่ำผู้ชายดังกล่าว แต่พวกเขาลืมศิลปะและรู้สึกของสงคราม พรานและ herder คุ้นเคยกับอันตราย และมีฝีมือในการฆ่า ดู เมื่อสงครามตามแต่รูปแบบอื่นไล่ล่า และแทบไม่ขึ้น ว่า เมื่อป่าหยุดเพื่อให้พวกเขามากมาย หรือลดจำนวนเกือบเท่าเดิมผ่านการพาสเจอร์ทำให้ผอมบาง พวกเขาดู envy เมื่อฟิลด์สุกของหมู่บ้าน พวกเขาสร้างอย่างง่ายดายทันสมัยบางเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับการโจมตี พวกเขาบุก พิชิต อาชญากร และ rule.* รัฐเป็นการพัฒนาล่าช้า และแทบปรากฏก่อนเวลาของประวัติศาสตร์ที่เป็นลายลักษณ์อักษร สำหรับเรื่อง presupposes การเปลี่ยนแปลงในหลักการมากขององค์กรสังคม — จากญาติไปปกครอง และในสังคมดั้งเดิม เดิมเป็นกฎ การครอบงำทางสำเร็จส่วนที่มัน binds กลุ่มธรรมชาติหลากหลายในความเป็นประโยชน์ของใบสั่งและการค้า ชนะได้ดังกล่าวจะค่อยยาวนานยกเว้นที่ความคืบหน้าของสิ่งประดิษฐ์มีความแข็งที่แข็งแกร่งโดยวางมือใหม่เครื่องมือและอาวุธเมื่อกบฏของพวกเขา ถาวรชนะใน หลักการของการปกครองมีแนวโน้ม เป็นปกปิดเกือบ สติ ฝรั่งเศสที่เป็นกบฏในค.ศ. 1789 ไม่รู้ จนกว่าสคัล Desmoulins เตือนพวกเขา อภิชนาธิปไตยที่ได้ปกครองพวกเขาพันปีมาจากประเทศเยอรมนี และมี subjugated ให้แรง เวลาอาชญาทุกอย่าง การโจรกรรม arrant มากที่สุด ในมือของบุตรหลานของโม่ง จะ ศักดิ์สิทธิ์ และ inviolable ทุกรัฐเริ่มบีบบังคับ แต่เนื้อหาของจิตสำนึกกลายเป็นนิสัยของการเชื่อฟัง และ thrills เร็ว ๆ นี้ ประชาชนทุกคน มีต่อธง ประชาชนถูกต้อง สำหรับไร สถานะเริ่มต้น มันเร็ว ๆ นี้จะมี prop ที่ขาดไม่ได้สั่ง เป็นค้า unites สมัครพรรคพวกและชนเผ่า สัมพันธ์สปริงค่าที่ขึ้นอยู่ กับญาติไม่ แต่ contiguity และดังนั้น ต้องใช้หลักการประดิษฐ์ของระเบียบ นี้ ชุมชนหมู่บ้านอาจทำหน้าที่เป็นตัวอย่าง: พลัดถิ่นเผ่าและตระกูลเป็นวิธีการองค์กรท้องถิ่น และได้รัฐบาลประชาธิปไตยเกือบ เรื่องของพื้นที่ขนาดเล็กโดยผ่านอาคารเทียบเครื่องบินของครอบครัวหัว แต่มีอยู่มากและจำนวนชุมชนเช่นสร้างต้องบางแรงภายนอกที่สามารถควบคุม interrelations ของพวกเขา และทอให้เป็นเว็บทางเศรษฐกิจขนาดใหญ่ รัฐ ogre แม้ในกำเนิด ให้ความต้องการนี้ เป็นเพียงการบังคับจัดไม่ แต่เครื่องมือสำหรับการปรับผลประโยชน์ของกลุ่มความขัดแย้งพันที่เป็นสังคมที่ซับซ้อน มันราด tentacles พลังงานและกฎหมายพื้นที่กว้างขึ้น และกว้างขึ้น และแม้ว่า จะทำสงครามภายนอกทำลายมากขึ้นกว่าก่อน ขยาย และรักษาความสงบภายใน รัฐอาจจะเป็นความสงบภายในสงครามภายนอก คนตัดสินใจว่า ดีกว่าต้องจ่ายภาษีมากกว่าการต่อสู้ระหว่างกันเอง การส่งส่วยให้โม่งหนึ่งสวยงามกว่าการติดสินบนพวกเขาทั้งหมด อะไร interregnum ที่หมายถึงสังคมที่คุ้นเคยกับรัฐบาลอาจตัดสินจากลักษณะการทำงานของ Baganda หมู่ที่ เมื่อพระราชาตาย ทุกคนมีแขนตัวเอง สำหรับที่มร.เจอราร์ดเมสทราเยต์วิ่งจลาจล ฆ่า และขโมยทุก 15 "โดยเบ็ดเสร็จ สเปนเซอร์กล่าว "วิวัฒนาการของสังคมอาจไม่ได้เริ่มดำเนินการ" 16 สิ่งที่ควรถือแรงเพียงอย่างเดียวจะเร็วตก ว่ามนุษย์มีธรรมชาติ gullible จะยังธรรมชาติแหละ และพลังงาน เช่นภาษี สำเร็จส่วนเมื่อมองไม่เห็น และทางอ้อม ดังนั้นรัฐ รักษาตัว ใช้ และปลอมเครื่องมือหลาย indoctrination — ครอบครัว โบสถ์ โรงเรียน — เพื่อสร้างนิสัยของการรักชาติความจงรักภักดีและความภาคภูมิใจในจิตใจของพลเมือง รุ่นนี้บันทึกทนายสมชายพัน และเตรียมจิตสาธารณะสำหรับโปรเจคที่ docile ซึ่งเป็นสำคัญในสงคราม เหนือทั้งหมด ชนกลุ่มน้อยปกครองขอเป็นครูมาก ขึ้นในการแปลงของ forcible ในเนื้อความของกฎหมายซึ่ง ในขณะที่เป็นครู รวมจะสามารถรักษาความปลอดภัยยินดีต้อนรับและสั่งคน และจะรู้จักสิทธิของ "subject" * พอจะชนะเขายอมรับกฎหมายและของเขาติดสถานะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งที่สอง
สภาพในฐานะที่เป็นองค์กรของแรงชุมชน-หมู่บ้านที่ปรึกษาทางจิตวิทยาของรัฐ
"ฝูงสัตว์สีบลอนด์ของเหยื่อ" นิท "การแข่งขันของผู้ชนะและปริญญาโทซึ่งมีทั้งหมดองค์กรสงครามและอำนาจการจัดระเบียบที่กล่าวว่า ตะครุบด้วยกรงเล็บที่น่ากลัวที่มีต่อประชากรในตัวเลขอาจจะดีกว่าอย่างมาก แต่ยังรูปร่าง . . ดังกล่าวเป็นที่มาของรัฐ. "8" รัฐแตกต่างไปจากองค์กรของชนเผ่ากล่าวว่า "เลสเตอร์วอร์ด"
เริ่มต้นด้วยชัยชนะของการแข่งขันหนึ่งโดยอีก. "9" ทุกที่ "ออพกล่าวว่า" เราพบว่าบางชนเผ่าสงคราม ทะลุขอบเขตของบางคนทำสงครามน้อยนั่งลงในขณะที่คนชั้นสูงและผู้ก่อตั้งรัฐ. "10" ความรุนแรง "Ratzenhofer กล่าวว่า" เป็นตัวแทนซึ่งได้สร้างรัฐ. "11 รัฐ, Gumplowicz เป็นผลมากล่าวว่า ชัยชนะของสถานประกอบการของผู้ชนะเป็นวรรณะปกครองมากกว่าสิ้นฤทธิ์ 12 "รัฐ" Sumner "เป็นผลิตภัณฑ์ของแรงและมีอยู่โดยการบังคับ." 13
กล่าวว่าการครอบงำความรุนแรงซึ่งมักจะเป็นของกลุ่มเกษตรตัดสินโดยชนเผ่านักล่าและเลี้ยง สำหรับการเกษตร 14 คนสอนวิธีแปซิฟิก inures พวกเขาไปประจำที่น่าเบื่อและ exhausts พวกเขาด้วยการทำงานหนักเป็นวันที่ยาวนาน; ชายดังกล่าวสะสมความมั่งคั่ง แต่พวกเขาลืมศิลปะและความรู้สึกของสงคราม นักล่าและปศุสัตว์ที่คุ้นเคยกับอันตรายและมีความเชี่ยวชาญในการฆ่าทอดพระเนตรสงครามเป็น แต่รูปแบบของการไล่ล่าอีกและแทบจะไม่เป็นอันตรายมากขึ้น เมื่อป่าหยุดที่จะให้พวกเขามีเกมมากมายหรือฝูงลดลงผ่านทุ่งหญ้าผอมบางพวกเขามองด้วยความอิจฉาเมื่อสุกสาขาของหมู่บ้านที่พวกเขาคิดค้นได้อย่างง่ายดายที่ทันสมัยด้วยเหตุผลบางอย่างที่เป็นไปได้สำหรับการโจมตีพวกเขาบุกพิชิตเป็นทาสและการปกครอง *
รัฐคือการพัฒนาสายและแทบจะไม่ปรากฏขึ้นก่อนที่เวลาของประวัติศาสตร์ที่เป็นลายลักษณ์อักษร มันเหมีการเปลี่ยนแปลงในหลักการที่ดีของสังคมองค์กรจากเครือญาติที่จะครอบงำ; และในสังคมดั้งเดิมในอดีตเป็นกฎ ประสบความสำเร็จในการปกครองที่ดีที่สุดที่มันผูกกลุ่มที่มีความหลากหลายทางธรรมชาติที่เป็นความสามัคคีที่ได้เปรียบของการสั่งซื้อและการค้า แม้ชัยชนะดังกล่าวจะไม่ค่อยยั่งยืนยกเว้นในกรณีที่ความคืบหน้าของการประดิษฐ์ที่มีความเข้มแข็งแข็งแรงโดยวางอยู่ในมือของพวกเขาเครื่องมือใหม่และอาวุธสำหรับการก่อจลาจลปราบปราม ในการพิชิตถาวรหลักการของการปกครองมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นมองไม่เห็นและไม่ได้สติเกือบ; ฝรั่งเศสที่ก่อกบฎใน 1789 แทบจะไม่ตระหนักจนกระทั่งคามิลล์ Desmoulins เตือนพวกเขาว่าขุนนางที่ปกครองพวกเขามานานนับพันปีมาจากประเทศเยอรมนีและได้ปราบปรามพวกเขาโดยการบังคับ เวลาบริสุทธิ์ทุกอย่าง แม้กระทั่งขโมยร้ายกาจมากที่สุดอยู่ในมือของลูกหลานของโม่งที่เป็นทรัพย์สินศักดิ์สิทธิ์และขัดขืนไม่ได้ ทุกรัฐจะเริ่มขึ้นในการบังคับ; แต่นิสัยของการเชื่อฟังคำสั่งกลายเป็นเนื้อหาของจิตสำนึกและเร็ว ๆ นี้พลเมืองทุกคนตื่นเต้นกับความจงรักภักดีของธง.
พลเมืองเป็นขวา แต่สำหรับรัฐเริ่มต้นมันก็จะกลายเป็นเสาที่ขาดไม่ได้ในการสั่งซื้อ การค้ารวบรวมสมัครพรรคพวกและชนเผ่าในฤดูใบไม้ผลิความสัมพันธ์ขึ้นที่ขึ้นอยู่ไม่ได้อยู่ในเครือญาติ แต่ติดกันและดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีหลักการประดิษฐ์ของการควบคุม ชุมชนหมู่บ้านอาจจะทำหน้าที่เป็นตัวอย่าง: มันย้ายเผ่าและตระกูลโหมดขององค์กรท้องถิ่นและประสบความสำเร็จในการที่ง่ายและรัฐบาลประชาธิปไตยเกือบพื้นที่ขนาดเล็กผ่านฝูงชนของหัวครอบครัว; แต่มีอยู่มากและจำนวนของชุมชนดังกล่าวสร้างความจำเป็นสำหรับบางแรงภายนอกที่สามารถควบคุมสัมพันธ์ของพวกเขาและสานให้เป็นเว็บเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่ รัฐยักษ์แม้ว่ามันจะเป็นในการให้กำเนิดมันจำเป็นที่จะต้องให้มานี้ มันก็กลายเป็นไม่เพียงแรงจัด แต่เครื่องมือสำหรับการปรับผลประโยชน์ของพันกลุ่มขัดแย้งที่เป็นสังคมที่ซับซ้อน มันแพร่กระจายหนวดของอำนาจและกฎหมายมากกว่าพื้นที่ที่กว้างขึ้นและกว้างขึ้นและแม้ว่ามันจะทำสงครามภายนอกทำลายมากขึ้นกว่า แต่ก่อนก็ขยายและรักษาความสงบภายใน รัฐอาจจะกำหนดเป็นความสงบสุขภายในสงครามภายนอก ผู้ชายตัดสินใจว่ามันจะดีกว่าที่จะจ่ายภาษีมากกว่าที่จะต่อสู้กันเอง; ดีกว่าที่จะจ่ายส่วยให้โจรหนึ่งที่งดงามกว่าที่จะติดสินบนพวกเขาทั้งหมด สิ่งที่ว่างหมายถึงการเป็นสังคมที่คุ้นเคยกับการที่รัฐบาลอาจจะได้รับการตัดสินจากพฤติกรรมของ Baganda ในหมู่ผู้ที่เมื่อกษัตริย์เสียชีวิตทุกคนมีที่แขนตัวเอง สำหรับกฎหมายวิ่งจลาจลและปล้นฆ่าทุกที่ 15 "โดยไม่ต้องมีการปกครองเผด็จการ" ในขณะที่สเปนเซอร์กล่าวว่า "วิวัฒนาการของสังคมไม่ได้เริ่ม." 16
รัฐซึ่งควรพึ่งพาแรงเพียงอย่างเดียวเร็ว ๆ นี้จะลดลงเพราะถึงแม้คนที่เป็นธรรมชาติใจง่ายพวกเขายังดื้อรั้นตามธรรมชาติและพลังงาน เช่นภาษีประสบความสำเร็จที่ดีที่สุดเมื่อมันจะมองไม่เห็นและทางอ้อม ดังนั้นรัฐเพื่อที่จะรักษาตัวเองที่ใช้และปลอมแปลงเครื่องดนตรีหลายชนิดของการปลูกฝัง-ครอบครัวคริสตจักรที่โรงเรียนที่จะสร้างในจิตวิญญาณของประชาชนนิสัยของความจงรักภักดีความรักชาติและความภาคภูมิใจ ที่บันทึกไว้นี้พันตำรวจและเตรียมใจของประชาชนที่เชื่อมโยงกันเชื่องที่จะขาดไม่ได้ในการทำสงคราม เหนือสิ่งอื่นใดของชนกลุ่มน้อยปกครองพยายามมากขึ้นที่จะเปลี่ยนการเรียนรู้โดยการบังคับของมันเข้าไปในร่างกายของกฎหมายซึ่งในขณะที่การรวมการเรียนรู้ที่จะจ่ายการรักษาความปลอดภัยได้รับการต้อนรับและการสั่งซื้อให้กับประชาชนและจะรับรู้สิทธิของ "เรื่อง" * พอ ที่จะชนะเขาได้รับการยอมรับของกฎหมายและยึดมั่นของเขาที่จะรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . เป็นองค์กรของรัฐ
พลังชุมชนหมู่บ้านจิตสงเคราะห์ของรัฐ
" ฝูงสีบลอนด์สัตว์ล่าเหยื่อ กล่าวว่า " การแข่งขันของนิทเช่ ผู้พิชิตและปริญญาโท ซึ่งมีทั้งหมดของสงครามและการจัดองค์กรของอำนาจ pounces ด้วยกรงเล็บที่น่ากลัวของมันเมื่อประชากร ตัวเลขอาจจะเหนือกว่าอย่างมาก แต่ยังหมายถึง . . . . . . . .นั่นคือที่มาของรัฐ " 8 " สภาพที่แตกต่างจากองค์กรชนเผ่า กล่าวว่า เลสเตอร์ วอร์ด " เริ่มต้นด้วยชัยชนะของการแข่งขันอีก
" 9 " ทุกที่ " บอกว่า ออพเพนไฮเมอร์ " เราหาสงครามเผ่าทำลายผ่านขอบเขตของสงครามน้อย นั่งเป็น ขุนนาง , และผู้ก่อตั้งของรัฐ " 10 " ความรุนแรง " ratzenhofer , กล่าวว่า ," เป็นเจ้าหน้าที่ ซึ่งได้สร้างรัฐ . " 11 รัฐ กล่าวว่า gumplowicz เป็นผลของการพิชิต , สถานประกอบการของผู้ชนะเป็นวรรณะปกครองเหนือพิชิต 12 " รัฐ " ว่า ซัมเนอร์ , " เป็นผลิตภัณฑ์ของการบังคับและที่มีอยู่โดยบังคับ " 13
ที่ลับตารุนแรงนี้มักจะเป็นจัดการเกษตรกลุ่มเผ่านักล่าและผู้เลี้ยง .14 เพื่อการเกษตรสอนผู้ชายแปซิฟิกวิธี inures ให้รูทีนน่าเบื่อและเหนื่อยกับงานทั้งวัน ผู้ชาย เช่น สะสมความมั่งคั่ง แต่พวกเขาลืมศิลปะและความรู้สึกของสงคราม นักล่าและคนเลี้ยงชินอันตราย และมีทักษะในการฆ่า แต่มองสงครามเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของการไล่ล่าและแทบจะยิ่งอันตราย เมื่อป่าหยุดแจกเกมมากมายหรือลดลงผ่านการแกะ ทุ่งหญ้า พวกเขามองด้วยความอิจฉา เมื่อเขตข้อมูลที่สุกของหมู่บ้านที่พวกเขาคิดค้นได้อย่างง่ายดายบางทันสมัยคล่องแคล่วเหตุผลสำหรับการโจมตีพวกเขาบุกพิชิตทาสและกฎ *
รัฐจะพัฒนาช้า และไม่ค่อยปรากฏก่อนที่เวลาของการเขียนประวัติศาสตร์ มัน presupposes เปลี่ยนหลักการขององค์กรทางสังคมจากญาติ เพื่อครอบงำ ;และในสังคมดั้งเดิมอดีตคือกฎ การปกครองสำเร็จที่ดีที่สุดที่จะผูกกลุ่มธรรมชาติที่หลากหลาย เป็นประโยชน์แห่งความสามัคคีและเพื่อการค้า แม้ชัยชนะดังกล่าวไม่ยั่งยืน ยกเว้นที่ความคืบหน้าของสิ่งประดิษฐ์มีความเข้มแข็ง แข็งแรง โดยการใส่ลงในมือของพวกเขา เครื่องมือใหม่ และอาวุธเพื่อปราบปรามกบฏในชัยชนะที่ถาวรหลักการการปกครองของมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นที่ปกปิดและเกือบหมดสติ ; ภาษาฝรั่งเศสที่กบฏใน 1789 แทบจะไม่รู้ตัว จนคามิล เดสมูแลงเตือนพวกเขาว่า ขุนนางที่ปกครองพวกเขาสำหรับปีมา จากเยอรมนี และได้ปราบปรามพวกเขาโดยการบังคับ เวลา sanctifies ทุกอย่าง แม้แต่การขโมยอย่างมากที่สุดในมือของขโมยหลาน กลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และขัดขืนไม่ได้คุณสมบัติ ทุกสภาพ เริ่มต้นในการบังคับ แต่นิสัยของวินัยกลายเป็นเนื้อหาของจิตสำนึก และในไม่ช้า ทุกคนตื่นเต้นกับความจงรักภักดีเพื่อธง
พลเมืองคือด้านขวา แต่รัฐก็เริ่มต้นขึ้น มันเร็ว ๆนี้จะกลายเป็นอุปกรณ์ที่ขาดไม่ได้ในการสั่งซื้อ ขณะที่การค้า unites เผ่าและเผ่าต่างๆความสัมพันธ์ขึ้นที่ขึ้นไม่ใช่ญาติแต่ในความใกล้ และดังนั้นจึง ต้องมีหลักการและระเบียบ หมู่บ้านชุมชนอาจเป็นตัวอย่าง : พลัดถิ่น เผ่า และตระกูลเป็นโหมดขององค์กรท้องถิ่น และความง่ายเกือบจะปกครองแบบประชาธิปไตย ของพื้นที่ขนาดเล็กผ่านฝูงชนของหัวหน้าครอบครัวแต่ มีอยู่มาก และจำนวนสร้างชุมชนดังกล่าวต้องมีแรงภายนอกที่ไม่สามารถควบคุม interrelations และสานให้เป็นขนาดใหญ่ทางเว็บ รัฐ ยักษ์มันอยู่ในที่มาของมันให้ต้องนี้ มันก็ไม่ใช่แค่การบังคับ แต่เป็นเครื่องมือสำหรับการปรับดอกเบี้ยของกลุ่มพันกันเป็นสังคมที่ซับซ้อนมันแผ่หนวดของอำนาจและกฎหมายเหนือพื้นที่ที่กว้างขึ้น และกว้างขึ้น และแม้ว่ามันจะทำให้สงครามภายนอกมากกว่าทำลายกว่าก่อน มันขยายและรักษาความสงบภายใน รัฐอาจจะหมายถึงความสงบภายใน สงครามภายนอก คนตัดสินใจว่ามันจะดีกว่าที่จะจ่ายภาษีมากกว่าการต่อสู้กันเอง ดีกว่าที่จะจ่ายส่วยให้โจรมากกว่าหนึ่งงดงามติดสินบนพวกเขาทั้งหมดมีเวลาว่าง หมายถึงสังคมที่คุ้นเคยกับรัฐบาลอาจจะถูกตัดสินจากพฤติกรรมของ baganda ในหมู่ผู้ที่เมื่อกษัตริย์ตาย มนุษย์ทุกคนต้องแขนตัวเอง เพราะเลสหนีจลาจลฆ่าและปล้นไปหมด 15 " ถ้าไม่มีการปกครองเผด็จการ " สเปนเซอร์ กล่าวว่า " การวิวัฒนาการของสังคมได้เริ่ม . " 16
รัฐซึ่งต้องอาศัยแรงคนเดียวจะตก เพราะถึงแม้ว่าผู้ชายจะหลอกง่ายพวกเขายังดื้อดึง ธรรมชาติ และพลังงาน เช่นภาษี ประสบความสำเร็จที่ดีที่สุดเมื่อมันมองไม่เห็น และทางอ้อม ดังนั้น รัฐ เพื่อรักษาตัวเองและใช้ปลอมหลายเครื่องมือของการปลูกฝังในครอบครัว คริสตจักรโรงเรียนสร้างในจิตวิญญาณของพลเมืองที่เป็นนิสัยของความจงรักภักดี รักชาติ และภาคภูมิใจ นี้ช่วย พันตำรวจ และเตรียมจิตใจประชาชนที่เชื่องที่ขาดไม่ได้ในการทำสงคราม เหนือสิ่งอื่นใด รัฐบาลเสียงข้างน้อยพยายามมากขึ้นเพื่อแปลงของโฟซิเบอะรอบรู้เข้าสู่ร่างกายของกฎหมายที่รวบรวมที่รอบรู้จะสามารถรักษาความปลอดภัยต้อนรับ และเพื่อให้ประชาชน และจะได้รู้จักสิทธิของ " เรื่อง " * พอที่จะชนะของเขา การยอมรับของกฎหมายและตามสภาพ