PharmacotherapyPharmacotherapy has

Pharmacotherapy
Pharmacotherapy has proven efficacy for short-term improvement
in ADHD symptoms and is consequently recommended
as part of a multimodal treatment approach for school age
children displaying moderate to severe levels of impairment
(NICE 2008). The stimulant methylphenidate is the most commonly
prescribed medication for ADHD (Buitelaar & Medori
2010) and works by increasing extracellular levels of dopamine
by blocking its reuptake into the presynaptic neuron.
Lisdexamphatamine dimesylate (LDX), is an alternative longacting
stimulant option licensed for treatment in the UK after
proven efficacy and tolerability in clinical trials (Coghill et al.
2013a). LDX could be considered when little clinical benefit is
observed from the maximum tolerable doses of methylphenidate.
Atomoxetine offers an alternative non-stimulant option
and works by increasing extracellular levels of noradrenaline.
Generally, head to head trials suggest that methylphenidate is
more efficacious than atomoxetine, particularly long-acting
formulations (Hanwella et al. 2011). Atomoxetine is therefore
recommended for children who are unresponsive to methylphenidate,
experience intolerable side-effects or when clinicians
have concerns about inappropriate use of stimulants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

PharmacotherapyPharmacotherapy ได้พิสูจน์ประสิทธิภาพการปรับปรุงระยะสั้นอาการสมาธิสั้น และจึงมีการแนะนำเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการรักษาที่ต่อเนื่องสำหรับนักเรียนเด็กแสดงบกพร่องระดับปานกลางถึงรุนแรง(ดี 2008) เมธิลเฟนิเดตกระตุ้นบ่อยสุดยาสำหรับเด็กสมาธิสั้น (Buitelaar & Medori2010) และทำงาน โดยการเพิ่มสารระดับของโดปามีนโดยการปิดกั้นการเลือกเก็บโปรตีนเข้าสู่เซลล์ประสาท presynapticLisdexamphatamine dimesylate (LDX), เป็นการ longacting อื่นเลือกการกระตุ้นได้รับอนุญาตสำหรับการบำบัดในสหราชอาณาจักรหลังจากประสิทธิภาพที่พิสูจน์แล้วและความทนในการทดลองทางคลินิก (Coghill et al2013a) ได้ LDX อาจจะพิจารณาเมื่อมีประโยชน์ทางคลินิกน้อยสังเกตได้จากปริมาณซึ่งสูงสุดของเมธิลเฟนิเดตAtomoxetine ให้เป็นอีกทางเลือกไม่ใช่กระตุ้นและทำงาน โดยการเพิ่มระดับสาร noradrenalineโดยทั่วไป หัวเพื่อหัวทดลองแนะนำว่า เมธิลเฟนิเดตครบวงจรมากขึ้นกว่า atomoxetine ทำหน้าที่ยาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งสูตร (Hanwella et al. 2011) Atomoxetine จึงแนะนำสำหรับเด็กที่ไม่ตอบสนองการเมธิลเฟนิเดตพบผลข้างเคียงแน่ หรือเมื่อแพทย์มีข้อกังวลเกี่ยวกับการใช้สารกระตุ้นไม่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยา
ยาได้พิสูจน์ประสิทธิภาพในการปรับปรุงระยะสั้น
ในอาการสมาธิสั้นและเป็นที่แนะนำจึง
เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการรักษาต่อเนื่องสำหรับวัยเรียน
เด็กแสดงระดับปานกลางถึงระดับที่รุนแรงของการด้อยค่า
(NICE 2008) methylphenidate กระตุ้นเป็นกันมากที่สุด
ยาที่กำหนดสำหรับเด็กสมาธิสั้น (Buitelaar & Medori
2010) และผลงานโดยการเพิ่มระดับสารโดพามีน
โดยการปิดกั้น reuptake เข้าไปในเซลล์ประสาท presynaptic.
Lisdexamphatamine dimesylate (LDX) เป็น longacting ทางเลือก
ตัวเลือกที่กระตุ้นได้รับใบอนุญาตสำหรับการรักษาใน สหราชอาณาจักรหลังจาก
พิสูจน์ประสิทธิผลและความทนในการทดลองทางคลินิก (Coghill et al.
2013a) LDX อาจจะพิจารณาเมื่อผลประโยชน์ทางคลินิกเล็ก ๆ น้อย ๆ จะ
สังเกตได้จากปริมาณที่พอทนได้สูงสุดของ methylphenidate.
atomoxetine มีตัวเลือกที่ไม่ใช่ยากระตุ้นทางเลือก
และการทำงานโดยการเพิ่มระดับสารของ noradrenaline.
โดยทั่วไปหัวเพื่อทดลองหัวชี้ให้เห็นว่า methylphenidate เป็น
มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า atomoxetine, โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ออกฤทธิ์ยาว
สูตร (Hanwella et al. 2011) atomoxetine จึง
แนะนำสำหรับเด็กที่มีความไม่ตอบสนองต่อ methylphenidate,
ประสบการณ์ทนผลข้างเคียงหรือเมื่อแพทย์
มีความกังวลเกี่ยวกับการใช้สารกระตุ้นที่ไม่เหมาะสมของ