Creating a spectacular and invasive

Creating a spectacular and invasive Gordian Knot, Henrique Oliveira plays with Palais de Tokyo’s architecture, allowing a work that combines the vegetal and the organic to emerge. The building itself becomes the womb that produces this volume of “tapumes” wood, a material used in Brazilian towns to construct the wooden palisades that surround construction sites.



In the form of paintings, sculptures or installations, the hybrid art of Henrique Oliveira (b. 1973, lives and works in São Paulo) evokes both the urban and the vegetable, the organic and the structural, as well as art and science, through compositions in which the unexpected generates a universe tinted with the fantastic.

Graduating from the University of São Paulo in 1997, the artist explores fluidity, the combination and color of materials, which endows his installations with a certain pictorial quality. Oliveira often borrows materials from the Brazilian urban landscape, notably tapumes, wood taken from fences surrounding and blocking access to construction sites. By using these materials, Oliveira highlights the endemic and parasitic nature of these constructions; evoking wooden tumors, his installations function as a metaphor for the favelas’ organic growth, thus revealing the dynamic decay of São Paulo’s urban fabric. In the artistic lineage of Lydia Clark or Hélio Oiticica, he uses the very context of this sprawling city as a raw material. The way in which it is treated, as well as its unexpected apparition, destabilizes the visitor’s perception of space.

Through a kind of architectural anthropomorphism, Henrique Oliveira reveals the building’s structure. At Palais de Tokyo, he plays on the space’s existing and structuring features, prolonging and multiplying pillars in order to endow them with a vegetable and organic dimension, as though the building were coming alive. The artist draws inspiration from medical textbooks, amongst others, and particularly from studies of physical pathologies such as tumors. Through a formal analogy, these outgrowths evoke the outermost layers of the bark of a common tree. The texture of this wooden tapumes installation inevitably calls to mind certain tree essences from Amazonian, humid tropical forests: the rivulets and other nodes constitute uncontrollable networks, in a logic that Man can no longer suppress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างปม Gordian งดงาม และรุกราน Oliveira Henrique เล่นกับปาเลเดอโตเกียวสถาปัตยกรรม ช่วยให้ทำงานที่ผสมผสานเกิดและอินทรีย์โผล่ ห้องกลายเป็น มดลูกที่สร้างนี้ปริมาณของไม้ "tapumes" วัสดุที่ใช้ในบราซิลเมือง palisades ไม้ที่ก่อสร้างในรูปแบบของภาพวาด รูปปั้น หรือติดตั้ง ศิลปะผสมของ Oliveira Henrique (เกิด 1973 ชีวิต และงานในเซาเปาลู) evokes ทั้งการเมือง และผัก ที่อินทรีย์ และโครง สร้าง รวมทั้งศิลปะ และ วิทยาศาสตร์ ผ่านองค์ที่ไม่คาดคิดสร้างจักรวาลที่ระบายสีกับสถานที่ท่องจบจากมหาวิทยาลัยเซาเปาโลในปี 1997 ศิลปินสำรวจไหล ชุด และสีของวัสดุ ที่หลังของเขาติดตั้งกับคุณภาพบางอย่างสูญ Oliveira มักมิตรจากบราซิลเมืองภูมิทัศน์ ยวด tapumes ไม้จากรั้วล้อมรอบ และบล็อกการเข้าถึงไซต์ก่อสร้าง โดยการใช้วัสดุเหล่านี้ Oliveira เน้นลักษณะการก่อสร้างเหล่านี้ ยุง และเสียงฟู่เหมือนกาฝาก evoking ไม้เนื้องอก ติดตั้งเขาทำประหนึ่งของ favelas อินทรีย์เติบโต เปิดเผยจึง ผุแบบไดนามิกของผ้าเมืองเซาเปาลู ในคนเชื้อสายศิลปะของ Lydia คลาร์กหรือ Hélio Oiticica เขาใช้บริบทมากของเมืองนี้ก็เป็นวัตถุดิบ วิธีการที่มันได้รับการปฏิบัติ และ apparition ไม่คาดคิด destabilizes รับรู้ของผู้เข้าชมพื้นที่ผ่านแบบมานุษยรูปนิยมสถาปัตยกรรม Oliveira Henrique เปิดเผยโครงสร้างของอาคาร พาเดโตเกียว เขาเล่นของพื้นที่ที่มีอยู่และจัดโครงสร้างคุณลักษณะ ยืด และคูณเสาเพื่อ endow กับขนาดผัก และอินทรีย์ เหมือนอาคารมามีชีวิตอยู่ ศิลปินวาดแรงบันดาลใจ จาก ตำราทางการแพทย์ หมู่คนอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากการศึกษาของ pathologies ทางกายภาพเช่นเนื้องอก โดยการเปรียบเทียบทาง outgrowths เหล่านี้เรามอบให้ชั้นนอกสุดของเปลือกของต้นไม้ทั่วไป พื้นผิวของการติดตั้ง tapumes ไม้นี้ย่อมเรียกรังเกียจบาง essences ต้นไม้จากป่าเขตร้อนชื้น แอมะซอน: rivulets การและโหนอื่น ๆ เป็นเครือข่าย uncontrollable ในตรรกะที่คนไม่สามารถระงับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสร้างปมแก้ที่งดงามและรุกราน Henrique Oliveira เล่นกับสถาปัตยกรรมของปาเลเดอโตเกียวที่ช่วยให้การทำงานที่รวมพืชและอินทรีย์จะโผล่ออกมา การสร้างตัวเองจะกลายเป็นครรภ์ที่ผลิตปริมาณของ "tapumes" ไม้วัสดุที่นำมาใช้ในเมืองบราซิลจะสร้างผาไม้ที่ล้อมรอบสถานที่ก่อสร้าง. ในรูปแบบของภาพวาดรูปปั้นหรือการติดตั้ง, ศิลปะไฮบริดของ Henrique Oliveira (ข . ปี 1973 มีชีวิตอยู่และทำงานในเซาเปาโล) กระตุ้นทั้งในเมืองและผักอินทรีย์และโครงสร้างเช่นเดียวกับศิลปะและวิทยาศาสตร์ผ่านองค์ประกอบที่ไม่คาดคิดสร้างจักรวาลระบายสีด้วยยอดเยี่ยม. จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เซาเปาโลในปี 1997 ศิลปินสำรวจการไหลรวมกันและสีของวัสดุซึ่ง endows ของเขากับการติดตั้งที่มีคุณภาพบางภาพ Oliveira มักจะยืมวัสดุจากภูมิทัศน์เมืองบราซิลสะดุดตา tapumes ไม้ที่นำมาจากรั้วรอบและการปิดกั้นการเข้าถึงสถานที่ก่อสร้าง โดยใช้วัสดุเหล่านี้ Oliveira เน้นลักษณะเฉพาะถิ่นและปรสิตของการก่อสร้างเหล่านี้ ความรู้สึกเนื้องอกไม้, การติดตั้งของเขาทำงานเป็นอุปมาสำหรับการเจริญเติบโตสลัม 'อินทรีย์จึงเผยให้เห็นการสลายตัวแบบไดนามิกของผ้าเซาเปาโลเมือง ในสายเลือดศิลปะของลิเดียคลาร์กหรือHélio Oiticica เขาใช้บริบทของเมืองแผ่กิ่งก้านสาขานี้เป็นวัตถุดิบ วิธีการในการที่จะได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับการปรากฏตัวที่ไม่คาดคิดของมันสั่นคลอนการรับรู้ของผู้เข้าชมของพื้นที่. ผ่านชนิดของอุทิศสถาปัตยกรรม, Henrique Oliveira เผยให้เห็นโครงสร้างของอาคาร ที่ปาเลเดอโตเกียวเขาเล่นในพื้นที่ที่มีอยู่และคุณสมบัติโครงสร้าง, ยืดและคูณเสาหลักในการที่จะบริจาคให้กับพืชผักอินทรีย์และมิติราวกับว่าอาคารที่กำลังจะมามีชีวิตอยู่ ศิลปินดึงแรงบันดาลใจจากตำราทางการแพทย์ในหมู่คนอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการศึกษาของโรคทางกายภาพเช่นเนื้องอก ผ่านความคล้ายคลึงกันอย่างเป็นทางการ outgrowths เหล่านี้ทำให้เกิดชั้นนอกสุดของเปลือกของต้นไม้ที่พบบ่อย พื้นผิวของการติดตั้ง tapumes ไม้นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่เรียกในใจสาระสําคัญต้นไม้บางอย่างจากอเมซอน, ป่าเขตร้อนชื้น: ลำธารและโหนดอื่น ๆ เป็นเครือข่ายที่ไม่สามารถควบคุมในตรรกะที่คนไม่สามารถปราบปราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสร้างที่งดงามและปมกอร์เดี่ยนมั้ยรุกราน , เฮนริเก้ โอลิเวียร่าเล่นกับสถาปัตยกรรมของ Palais de Tokyo ช่วยงานที่รวมผักและอินทรีย์ที่จะเกิด ตัวอาคารเป็นครรภ์ที่ผลิตหนังสือเล่มนี้ของ " tapumes " ไม้ วัสดุที่ใช้ ในเมืองบราซิลสร้างไม้รั้วไม้ที่ล้อมรอบสถานที่ก่อสร้าง .



ในรูปแบบของภาพวาดหรือการติดตั้งประติมากรรม ศิลปะลูกผสมของ Henrique Oliveira ( B . 1973 อาศัยอยู่ และทำงานในเซาเปาลู ) ทั้งภายในเมืองและผักอินทรีย์และโครงสร้าง ตลอดจนศิลปะและวิทยาศาสตร์ ผ่านองค์ประกอบที่ไม่คาดคิด สร้างจักรวาลมืดกับมหัศจรรย์

จบจากมหาวิทยาลัย ของเซาเปาลูในปี 1997 สำรวจความ , ศิลปิน ,ชุดและสีของวัสดุที่สมบูรณ์ของการติดตั้งของเขากับบางภาพที่มีคุณภาพ Oliveira มักจะยืมวัสดุจากภูมิทัศน์ , เมืองของบราซิลโดยเฉพาะ tapumes ไม้ถ่ายจากรั้วโดยรอบ และการปิดกั้นการเข้าถึงเว็บไซต์ก่อสร้าง โดยใช้วัสดุเหล่านี้ Oliveira ไฮไลท์ถิ่นและปรสิตธรรมชาติของการก่อสร้างเหล่านี้ ; evoking งอกไม้เขาติดตั้งฟังก์ชันเป็นคำอุปมาสำหรับ favelas ' อินทรีย์เติบโตจึงเปิดเผยผุแบบไดนามิกของ s o เปาโลที่เมืองฮัล เป็นผ้า ในสายเลือดศิลปะของลิเดีย คล้า หรือ H éหลิ่ว oiticica เขาใช้บริบทของเมืองแผ่กิ่งก้านสาขานี้เป็นวัตถุดิบ วิธีที่จะปฏิบัติ ตลอดจนความไม่คาดคิดวิญญาณ การรับรู้ของผู้เข้าชม destabilizes

ของพื้นที่ผ่านชนิดของความเหมือนมนุษย์สถาปัตยกรรม เฮนริเก้ โอลิเวียร่าเผยให้เห็นโครงสร้างของอาคาร ที่ Palais de Tokyo เขาเล่นบนพื้นที่ที่มีอยู่และโครงสร้าง คุณสมบัติ และคูณ 3 เสา เพื่อบริจาคให้กับผักอินทรีย์ และมิติ ราวกับว่าสร้างมามีชีวิตอยู่ ศิลปินได้รับแรงบันดาลใจจากตำราแพทย์ในหมู่คนอื่น ๆและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการศึกษาของร่างกาย เช่น โรคเนื้องอก ผ่านคล้ายคลึงอย่างเป็นทางการ outgrowths เหล่านี้ปลดปล่อยชั้นนอกสุดของเปลือกของต้นไม้ทั่วไป พื้นผิวของไม้นี้ tapumes ติดตั้งย่อมเรียกจิตใจบางอย่าง ต้นไม้แก่นจากอเมซอน ป่าเขตร้อนชื้น : rivulets และปมอื่น ๆเป็นเครือข่ายที่ควบคุมไม่ได้ในตรรกะที่ผู้ชายไม่สามารถปราบปราม .