According to historian Paul Johnson

According to historian Paul Johnson, the lending of "food money" was commonplace in Middle East civilizations as far back as 5000 BC. They regarded interest as legitimate since acquired seeds and animals could "reproduce themselves"; whilst the ancient Jewish religious prohibitions against usury (נשך NeSheKh) were a "different view".[4] On this basis, the Laws of Eshnunna (early 2nd millennium BC) instituted a legal interest rate, specifically on deposits of dowry, since the silver being used in exchange for livestock or grain could not multiply of its own.

The First Council of Nicaea, in 325, forbade clergy from engaging in usury[5] which was defined as lending on interest above 1 percent per month (12.7% APR). Later ecumenical councils applied this regulation to the laity.[5][6] Catholic Church opposition to interest hardened in the era of scholastics, when even defending it was considered a heresy. St. Thomas Aquinas, the leading theologian of the Catholic Church, argued that the charging of interest is wrong because it amounts to "double charging", charging for both the thing and the use of the thing.

In the medieval economy, loans were entirely a consequence of necessity (bad harvests, fire in a workplace) and, under those conditions, it was considered morally reproachable to charge interest.[citation needed] It was also considered morally dubious, since no goods were produced through the lending of money, and thus it should not be compensated, unlike other activities with direct physical output such as blacksmithing or farming.[7] For the same reason, interest has often been looked down upon in Islamic civilization, with most scholars agreeing that the Qur'an explicitly forbids charging interest.

Medieval jurists developed several financial instruments to encourage responsible lending and circumvent prohibitions on usury, such as the Contractum trinius.


Of Usury, from Brant's Stultifera Navis (the Ship of Fools); woodcut attributed to Albrecht Dürer
In the Renaissance era, greater mobility of people facilitated an increase in commerce and the appearance of appropriate conditions for entrepreneurs to start new, lucrative businesses. Given that borrowed money was no longer strictly for consumption but for production as well, interest was no longer viewed in the same manner. The School of Salamanca elaborated on various reasons that justified the charging of interest: the person who received a loan benefited, and one could consider interest as a premium paid for the risk taken by the loaning party.

There was also the question of opportunity cost, in that the loaning party lost other possibilities of using the loaned money. Finally and perhaps most originally was the consideration of money itself as merchandise, and the use of one's money as something for which one should receive a benefit in the form of interest. Martín de Azpilcueta also considered the effect of time. Other things being equal, one would prefer to receive a given good now rather than in the future. This preference indicates greater value. Interest, under this theory, is the payment for the time the loaning individual is deprived of the money.

Economically, the interest rate is the cost of capital and is subject to the laws of supply and demand of the money supply. The first attempt to control interest rates through manipulation of the money supply was made by the French Central Bank in 1847.

The first formal studies of interest rates and their impact on society were conducted by Adam Smith, Jeremy Bentham and Mirabeau during the birth of classic economic thought.[citation needed] In the late 19th century leading Swedish economist Knut Wicksell in his 1898 Interest and Prices elaborated a comprehensive theory of economic crises based upon a distinction between natural and nominal interest rates. In the early 20th century, Irving Fisher made a major breakthrough in the economic analysis of interest rates by distinguishing nominal interest from real interest. Several perspectives on the nature and impact of interest rates have arisen since then.

The latter half of the 20th century saw the rise of interest-free Islamic banking and finance, a movement that attempts to apply religious law developed in the medieval period to the modern economy. Some entire countries, including Iran, Sudan, and Pakistan, have taken steps to eradicate interest from their financial systems altogether.[citation needed] Rather than charging interest, the interest-free lender shares the risk by investing as a partner in profit loss sharing scheme, because predetermined loan repayment as interest is prohibited, as well as making money out of money is unacceptable. All financial transactions must be asset-backed and it does not charge any "fee" for the service of lending.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามนักประวัติศาสตร์ Paul Johnson ให้ยืม "เงินอาหาร" ถูกดาด ๆ ธรรมดาในอารยธรรมตะวันออกกลาง as far back as 5000 BC พวกเขาถือว่าดอกเบี้ยเป็นถูกต้องตามกฎหมายตั้งแต่เมล็ดพันธุ์ที่ซื้อมา และสัตว์สามารถ "ทำเอง" ในขณะที่ prohibitions ชาวยิวศาสนาโบราณกับโทษ (נשך NeSheKh) ได้ "ต่างมุม"[4] ตามนี้ ในกฎหมายของ Eshnunna (ต้น 2 มิลเลนเนียม BC) โลกอัตราดอกเบี้ยกฎหมาย โดยเฉพาะในเงินฝากของเพราะ เนื่องจากเงินที่ใช้แลกเปลี่ยนปศุสัตว์ หรือเมล็ดไม่สามารถคูณของตัวเองในครั้งแรกคณะของไนเซีย ใน 325 ข้อเคลอจีจากในโทษ [5] ซึ่งถูกกำหนดเป็นการให้กู้ยืมเงินดอกเบี้ยสูงกว่าร้อยละ 1 ต่อเดือน (12.7% APR) หลังจากสังคายนาสากลสภาใช้ระเบียบนี้กับ laity[5][6] ฝ่ายค้านคาทอลิกจะสนใจที่แข็งในยุค scholastics เมื่อแม้ปกป้องจะถูกพิจารณาเป็นคอก St. Thomas อไควนัส นักบวชผู้นำของคริสตจักรคาทอลิก โต้เถียงว่า ชาร์จดอกเบี้ยไม่ถูกต้องเนื่องจากได้จำนวนถึง "คู่ชาร์จ" ชาร์จสำหรับสิ่งนี้และใช้สิ่งในเศรษฐกิจยุคกลาง เงินกู้ยืมได้ทั้งหมดเป็นผลมาจากความจำเป็น (เลว harvests ไฟในที่ทำงาน) และ ภายใต้เงื่อนไขเหล่านั้น มันถูกถือคุณธรรม reproachable คิดอัตราดอกเบี้ย[ต้องการอ้างอิง] ก็ได้ยังถือว่าสงสัยคุณธรรม ตั้งแต่ผลิตสินค้าไม่ผ่านการให้ยืมเงิน และดังนั้น จึงควรไม่ ชดเชย ซึ่งแตกต่างจากกิจกรรมอื่น ๆ กับผลผลิตทางกายภาพโดยตรงเช่น blacksmithing หรือทำฟาร์ม[7] สาเหตุเดียว ดอกเบี้ยได้มักจะถูกมองลงในอารยธรรมอิสลาม กับนักวิชาการส่วนใหญ่เห็นว่า อัลกุรอานอย่างชัดเจนห้ามปรามชาร์จดอกเบี้ยยุคกลาง jurists พัฒนาเครื่องมือการเงินต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมให้ยืมรับผิดชอบ และหลีกเลี่ยงในโทษ เช่น Contractum trinius prohibitionsของโทษ จาก Stultifera Navis ของ Brant (เรือของคนโง่); บันทึกภาพ Dürer ภาพพิมพ์แกะไม้ในยุคเรเนซองส์ ความคล่องตัวมากกว่าคนอำนวยความสะดวกเพิ่มลักษณะที่ปรากฏของเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับผู้ประกอบการใหม่ เริ่มธุรกิจที่ร่ำรวยและการพาณิชย์ ระบุว่ายืมเงิน ได้ไม่เคร่งครัด สำหรับปริมาณการใช้ แต่ สำหรับการผลิตเป็นอย่างดี ดอกเบี้ยไม่ถูกแสดงในลักษณะเดียวกัน โรงเรียนนซา elaborated ในเหตุผลต่าง ๆ ที่ชิดชาร์จดอกเบี้ย: ผู้ที่ได้รับเงินกู้รับประโยชน์ และหนึ่งสามารถพิจารณาดอกเบี้ยเป็นเบี้ยประกันที่จ่ายสำหรับความเสี่ยงที่ดำเนินการ โดยบริษัทให้ยืมได้มียังถามต้นทุน โอกาสที่บุคคลให้ยืมสูญหายอื่น ๆ ไปใช้เงินยืม ในที่สุด และอาจจะสุดเดิมได้พิจารณาเงินเองเป็นสินค้า และการใช้เงินของเป็นที่หนึ่งควรได้รับสวัสดิการในรูปแบบของดอกเบี้ย Azpilcueta เดอ Martín ได้พิจารณาผลของเวลา สิ่งอื่นถูกเท่า หนึ่งต้องการรับให้ดีตอนนี้ มากกว่าในอนาคต กำหนดลักษณะนี้บ่งชี้ว่า ค่าที่มากขึ้น ดอกเบี้ย ภายใต้ทฤษฎีนี้ เป็นการชำระเงินครั้งละให้ยืมเปลื้องเงินกาญจน์ อัตราดอกเบี้ยเป็นต้นทุนของเงินทุน และมีกฎของอุปสงค์และอุปทานของการจัดหาเงิน ครั้งแรกในการควบคุมอัตราดอกเบี้ย โดยการจ่ายเงินทำโดยธนาคารกลางของฝรั่งเศสใน 1847ศึกษาอย่างเป็นทางการครั้งแรกของอัตราดอกเบี้ยและผลต่อสังคมได้ดำเนินการ โดยแอดัมสมิท เจเรมีเบนแธม และมีราเบเอาระหว่างเกิดเศรษฐกิจคิดคลาสสิก[ต้องการอ้างอิง] ในการปลายศตวรรษที่ 19 นำสวีเดนนักเศรษฐศาสตร์ Knut Wicksell ใน 1898 เขา สนใจและราคา elaborated ทฤษฎีครอบคลุมของวิกฤติเศรษฐกิจที่ขึ้นอยู่กับความแตกต่างระหว่างธรรมชาติ และระบุอัตราดอกเบี้ย ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เออร์วิงฟิชเชอร์ทำความก้าวหน้าสำคัญในการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจอัตราดอกเบี้ย โดยแยกดอกเบี้ยที่ระบุจากดอกเบี้ยที่แท้จริง หลายมุมมองธรรมชาติและผลกระทบของอัตราดอกเบี้ยได้เกิดขึ้นตั้งแต่นั้นครึ่งหลังของศตวรรษ 20 เห็นการเพิ่มขึ้นของธนาคารฟรีสนใจอิสลามและการเงิน การเคลื่อนไหวที่พยายามใช้กฎหมายศาสนาที่พัฒนาขึ้นในช่วงยุคกลางเศรษฐกิจสมัยใหม่ บางประเทศทั้งหมด อิหร่าน ซูดาน และ ปากีสถาน ได้นำขั้นตอนในการขจัดสนใจระบบการเงินทั้งหมด[ต้องการอ้างอิง] แทนที่จะชาร์จดอกเบี้ย ฟรีดอกเบี้ยผู้ให้กู้หุ้นความเสี่ยง โดยการลงทุนเป็นหุ้นส่วนในแผนร่วมขาดทุนกำไร เนื่องจากกำหนดการสินเป็นดอกเบี้ยเป็นสิ่งต้องห้าม และทำเงินจากเงินเป็นต้น ธุรกรรมทางการเงินทั้งหมดต้องเป็นสินทรัพย์ที่มีสนับสนุน และจะไม่เก็บค่าธรรมเนียมใด ๆ "" บริการยืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่นักประวัติศาสตร์พอลจอห์นสัน , การให้กู้ยืมเงิน " " อาหารธรรมดาในอารยธรรมตะวันออกกลาง เท่าที่ พ.ศ. 5000 พวกเขาถือว่าดอกเบี้ยที่ถูกต้องตามกฎหมายตั้งแต่ซื้อเมล็ดพันธุ์และสัตว์ " ทบทวนตัวเอง " ; ในขณะที่ศาสนายิวโบราณห้ามต่อนก ( נשך neshekh ) มี " มุมมอง " ที่แตกต่าง [ 4 ] บนพื้นฐานนี้กฎหมายของ eshnunna ( ต้นสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช ) ทำให้อัตราดอกเบี้ยตามกฎหมาย โดยเฉพาะเงินฝากของสินสมรส เนื่องจากเงินที่ใช้ในการแลกเปลี่ยนสำหรับปศุสัตว์หรือเมล็ดไม่สามารถคูณของตัวเอง

สภาครั้งแรกของนาเซีย , 325 , ห้ามพระสงฆ์จากการมีส่วนร่วมในการให้กู้ยืมเงินโดยคิดดอกเบี้ยสูงมาก [ 5 ] ซึ่งถูกกำหนดเป็น การให้กู้ยืมในอัตราดอกเบี้ยสูงกว่าร้อยละ 1 ต่อเดือน ( 12.7% เม.ย. )คณะกรรมการสากลต่อมาใช้ระเบียบนี้ฆราวาส [ 5 ] [ 6 ] โบสถ์คาทอลิกต่อต้านผลประโยชน์เสริมในยุคของ scholastics เมื่อแม้แต่ปกป้องก็ถือว่าเป็นพวกนอกรีต นักบุญโธมัส อไควนัส , นักบวชผู้นำของคริสตจักรคาทอลิกที่ถกเถียงกันอยู่ว่าเรียกดอกเบี้ยผิดเพราะมันมีจํานวน " ชาร์จ " คู่ชาร์จได้ทั้งเรื่อง และการใช้สิ่ง

ในเศรษฐกิจยุคเงินกู้โดยทั้งหมดเป็นผลมาจากความจำเป็น ( ผลผลิตไม่ดี ไฟในสถานที่ ) และภายใต้เงื่อนไข ก็ถือว่ามีการตำหนิการคิดดอกเบี้ย . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] มันก็ยังถือว่ามีพิรุธ เนื่องจากไม่มีสินค้า ถูกผลิตผ่านการให้กู้ยืมเงินและดังนั้นจึงไม่ควรได้รับการชดเชย ซึ่งแตกต่างจากกิจกรรมอื่น ๆ กับผลผลิตทางกายภาพโดยตรงเช่นช่างตีเหล็กหรือทำไร่ [ 7 ] สำหรับเหตุผลเดียวกัน ผลประโยชน์มักจะถูกมองข้ามในอารยธรรมอิสลามโดยนักวิชาการส่วนใหญ่ยอมรับว่า อัลกุรอานอย่างชัดเจนห้ามเรียกเก็บดอกเบี้ย

ลูกขุนในยุคกลางการพัฒนาเครื่องมือทางการเงินต่างๆเพื่อส่งเสริมสินเชื่อรับผิดชอบและหลีกเลี่ยงข้อห้ามโดยคิดดอกเบี้ย เช่น contractum trinius


คิดดอกเบี้ยจากแบรนของ stultifera navis ( เรือของคนโง่ ) ; แม่พิมพ์โดย อัลเบรชท์ ดือเรอร์
ในยุคยุคการเคลื่อนไหวของผู้คนมากกว่าความสะดวกเพิ่มขึ้นในการค้าและการปรากฏตัวของเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับผู้ประกอบการเริ่มต้นธุรกิจ lucrative ใหม่ . ระบุว่าเงินที่ยืมก็ไม่เคร่งครัดต่อการบริโภค แต่สำหรับการผลิตรวมทั้งดอกเบี้ยก็ไม่ได้มองในลักษณะเดียวกันโรงเรียนเซนส์ elaborated ในเหตุผลต่างๆ ที่เหมาะสมการเรียกดอกเบี้ยเงินกู้ : คนที่ได้รับประโยชน์ และอาจพิจารณาจ่ายดอกเบี้ยเป็นพรีเมี่ยมสำหรับความเสี่ยงที่ถ่ายโดยการให้ยืมปาร์ตี้

ยังมีคำถามของค่าเสียโอกาสในการกู้ยืมพรรคสูญเสียความเป็นไปได้อื่น ๆของการใช้ยืม เงินในที่สุด และบางทีอาจจะมากที่สุด แต่เดิมการพิจารณาเงินตัวเองเป็นสินค้า และการใช้อย่างใดอย่างหนึ่งของเงินเป็นสิ่งซึ่งควรได้รับประโยชน์ในรูปของดอกเบี้ย มาร์ท เมืองเดอ azpilcueta ยังถือว่าผลของเวลา อย่างเท่าเทียมกัน ไม่มีใครชอบที่จะได้รับประทานดี มากกว่าในอนาคต การตั้งค่านี้จะบ่งชี้ว่า มูลค่ามากกว่าสนใจ ภายใต้ทฤษฎีนี้ เป็นเงินเวลาการกู้ยืมส่วนบุคคลเปลื้องเงิน

ทางเศรษฐกิจ อัตราดอกเบี้ย ต้นทุนของเงินทุน และอยู่ภายใต้กฎหมายของอุปสงค์และอุปทานของการจัดหาเงิน ความพยายามครั้งแรกที่จะควบคุมอัตราดอกเบี้ยผ่านการจัดการของการจัดหาเงินที่ถูกสร้างขึ้นโดยธนาคารกลางฝรั่งเศสใน 1847 .

งานการศึกษาแรกของอัตราดอกเบี้ยและผลกระทบต่อสังคมได้ โดย อดัม สมิธ เจเรมี่ เบนแธม และ มิราโบ ในช่วงวันเกิดของความคิดทางเศรษฐศาสตร์คลาสสิค[ อ้างอิงที่จำเป็น ] ในปลายศตวรรษที่ 19 นำ สวีเดน นักเศรษฐศาสตร์คนุท วิคเซลล์ในความสนใจของเขา 1898 และราคาดังกล่าวครอบคลุมทฤษฎีของวิกฤตเศรษฐกิจที่อยู่บนพื้นฐานของความแตกต่างระหว่างธรรมชาติและอัตราดอกเบี้ยปกติ ในต้นศตวรรษที่เออร์วิง ฟิชเชอร์ สร้างความก้าวหน้าที่สำคัญในการวิเคราะห์เศรษฐกิจ อัตราดอกเบี้ย โดยแยกค่าดอกเบี้ยจากอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง มุมมองหลายลักษณะและผลกระทบของอัตราดอกเบี้ยได้เกิดขึ้นตั้งแต่นั้นมา

ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 ได้เห็นการเพิ่มขึ้นของดอกเบี้ยฟรีธนาคารอิสลามและการเงินเป็นขบวนการที่พยายามที่จะใช้กฎหมายศาสนาที่พัฒนาขึ้นในช่วงยุคเศรษฐกิจสมัยใหม่ ประเทศทั้งหมดรวมทั้งอิหร่าน ซูดาน และปากีสถาน มีมาตรการกำจัดความสนใจจากระบบการเงินทั้งหมด . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] แทนที่จะเรียกเก็บดอกเบี้ย ดอกเบี้ยกู้ฟรีหุ้นความเสี่ยงโดยการลงทุนเป็นหุ้นส่วนในกำไร ( ขาดทุน ) ร่วมกันกับโครงการเพราะกำหนดชำระคืนเงินกู้ดอกเบี้ยเป็นสิ่งต้องห้าม ตลอดจนสร้างรายได้จากเงินที่เป็นที่ยอมรับไม่ได้ ธุรกรรมทางการเงินต้องเป็นสินทรัพย์ และไม่คิดค่าธรรมเนียมใด ๆ " ค่า " สำหรับบริการของการให้กู้ยืมเงิน