Nineteen percent of the patients in

Nineteen percent of the patients in the RFA group had SAEs. This is
markedly higher than that reported (4.5–6.3%) in recent AF ablation
surveys[14,15]. However, it has to be taken into account that we calculated all adverse events that occurred during the study period whereas the
surveys focused on events that were clearly related to the ablation therapy. In the current study more than half of the SAEs in the RFA group were
evidently not directly related to the procedure (e.g., cancer and knee
arthroscopy). In addition, unmonitored retrospective surveys tend to
underestimate the prevalence of complications. Hence, the incidence of
procedure-related SAEs (about 6–9%) in our study was in the same
range as in the surveys and prior studies. In the RAAFT-2 trial, 9% of the
patients in the ablation group experienced procedure-related SAEs[12].
There were no deaths or strokes in the RAATF-2 trial but in our study
one patient died from perioperative stroke. In a systematic multicentre
survey the incidence of death due to AF ablation was 1 in 1000 patients
[16]. On the other hand, despite the wide use of intracardiac echocardiography the frequency of pericardialtamponade was higher in the RAAFT-2
than in our study (6% vs. 0.9%)[12].
The occurrence of SAEs tended to be lower among patients who
received only antiarrhythmic medication compared to those treated
with RFA or with a combination of RFA and AAD therapy, but the difference was not statistically significant. According to the meta-analysis by
Calkins et al. antiarrhythmic medication caused adverse events more
often compared to catheter ablation, but the events caused by ablation
were more serious[17].Thesefindings not only underscore the risk of
severe complications associated with AF ablation, but also indicate
that antiarrhythmic medication is not risk free. In clinical practice AAD
therapy warrants meticulous long-term monitoring for adverse events
whereas complications related to ablation usually occur within few
weeks after the procedure

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้อยละผู้ป่วยในกลุ่ม RFA nineteen SAEs ได้ นี่คืออย่างเด่นชัดมากกว่าที่รายงาน (4.5 – 6.3% ในจี้ AF ล่าสุดสำรวจ [14,15] อย่างไรก็ตาม มีการนำมาพิจารณาว่า เราได้ทั้งหมดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในระหว่างรอบระยะเวลาการศึกษาในขณะสำรวจเน้นเหตุการณ์ที่ชัดเจนเกี่ยวข้องกับการรักษาด้วยการจี้ ในการศึกษาปัจจุบัน มากกว่าครึ่งหนึ่งของ SAEs ในกลุ่ม RFA ได้อย่างเห็นได้ชัดไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับขั้นตอน (เช่น โรคมะเร็งและการรักษาarthroscopy) นอกจากนี้ คาดสำรวจตรวจสอบมักจะดูถูกดูแคลนความชุกของภาวะแทรกซ้อน ดังนั้น อุบัติการณ์ของขั้นตอนที่เกี่ยวข้อง SAEs (ประมาณ 6-9%) ในการศึกษาของเราอยู่เหมือนกันช่วงในการสำรวจและศึกษาก่อน ในการทดลอง RAAFT-2, 9% และผู้ป่วยในการจี้กลุ่ม SAEs สแตนมีประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการ [12]มีไม่ตายหรือจังหวะ ในการทดลอง RAATF-2 แต่ ในการศึกษาของเราหนึ่งผู้ป่วยเสียชีวิตจากโรคหลอดเลือดสมอง perioperative ใน multicentre ระบบสำรวจอุบัติการณ์ของการเสียชีวิตเนื่องจากจี้ AF เป็น 1 ในผู้ป่วย 1000[16] . ในทางกลับกัน แม้ มีการใช้กว้างของ intracardiac echocardiography ความถี่ pericardialtamponade สูงกว่า RAAFT-2กว่าในการศึกษาของเรา (6% เทียบกับ 0.9%) [12]มีแนวโน้มการเกิดขึ้นของ SAEs ต่ำในผู้ป่วยที่รับเฉพาะ antiarrhythmic ยาเปรียบเทียบกับผู้รับการรักษาRFA หรือชุดของการรักษาด้วย RFA และ AAD แต่ความแตกต่างไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ตามการวิเคราะห์เมตาโดยยา antiarrhythmic Calkins et al. เกิดเหตุการณ์ร้ายขึ้นมักเปรียบเทียบกับจี้พัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูล แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามจี้รุนแรงมากขึ้น [17] Thesefindings ไม่เพียงแต่เน้นความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับ AF จี้ แต่ยัง ระบุยา antiarrhythmic ที่ไม่เสี่ยงฟรี ในคลินิก AADรักษาวอร์แรนต์พิถีพิถันระยะยาวการตรวจสอบสำหรับเหตุการณ์ในขณะที่ภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับจี้มักจะ เกิดขึ้นภายในไม่กี่สัปดาห์หลังจากขั้นตอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยในกลุ่ม RFA มี SAEs นี้เป็นอย่างเห็นได้ชัดที่สูงกว่าที่รายงาน (4.5-6.3%) ใน AF ระเหยที่ผ่านมาการสำรวจ[14,15] แต่ก็จะต้องมีการนำเข้าบัญชีที่เราคำนวณเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาการศึกษาในขณะที่การสำรวจมุ่งเน้นไปที่เหตุการณ์ที่มีความสัมพันธ์อย่างชัดเจนกับการรักษาด้วยการระเหย ในการศึกษาในปัจจุบันมากกว่าครึ่งหนึ่งของ SAEs ในกลุ่ม RFA ถูกเห็นได้ชัดว่าไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับขั้นตอน(เช่นโรคมะเร็งและเข่าarthroscopy) นอกจากนี้การสำรวจย้อนหลัง unmonitored มีแนวโน้มที่จะประมาทความชุกของภาวะแทรกซ้อน ดังนั้นการเกิดSAEs ขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับ (ประมาณ 6-9%) ในการศึกษาของเราคือในเดียวกันช่วงในขณะที่การสำรวจและการศึกษาก่อน ในการทดลอง RAAFT-2, 9% ของผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มที่มีประสบการณ์การระเหยSAEs ขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับ [12]. มีผู้เสียชีวิตหรือไม่มีจังหวะในการทดลอง RAATF-2 แต่ในการศึกษาของเราได้เป็นหนึ่งในผู้ป่วยที่เสียชีวิตจากโรคหลอดเลือดสมองผ่าตัด ใน multicentre ระบบการสำรวจอุบัติการณ์ของการเสียชีวิตเนื่องจากการระเหยของเอเอฟเป็นที่1 ใน 1,000 ผู้ป่วย[16] ในทางกลับกันแม้จะมีการใช้งานที่กว้างของ intracardiac echocardiography ความถี่ของ pericardialtamponade สูงใน RAAFT-2 กว่าในการศึกษาของเรา (6% เทียบกับ 0.9%) [12]. การเกิด SAEs มีแนวโน้มที่จะลดลงในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยา antiarrhythmic เท่านั้นเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับการรักษาด้วยRFA หรือการรวมกันของ RFA และการรักษาอ๊าด แต่ความแตกต่างไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติ ตามที่ meta-analysis โดยCalkins et al, ยา antiarrhythmic ที่เกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์อื่น ๆมักจะถูกเปรียบเทียบระเหยสายสวน แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกิดจากการผ่าตัดเป็นที่รุนแรงมากขึ้น[17] .Thesefindings ไม่เพียง แต่ขีดความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดAF แต่ยังแสดงให้เห็นว่ายาantiarrhythmic ไม่ได้มีความเสี่ยงฟรี ในทางปฏิบัติทางคลินิกอ๊าดใบสำคัญแสดงสิทธิการรักษาด้วยการตรวจสอบในระยะยาวอย่างพิถีพิถันสำหรับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในขณะที่ภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดมักจะเกิดขึ้นภายในไม่กี่สัปดาห์หลังจากขั้นตอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มกรา