I know, I know: Everyone has their

I know, I know: Everyone has their quirks—no man is a hero in his Search history—but even as our concept of masculinity becomes ever more expansive and elastic, each of these traits conspires to disqualify me, in an almost perfect-storm way, from the league of mostly normal men. I mean, I might as well be Richard Simmons here.

Not that I particularly care. One of the great luxuries of getting older is caring less and less what others think of you, and I stopped pretending to give a shit about March Madness and Vegas (Vegas!) when I turned thirty. Lately, though, I've been watching my three-year-old start to show signs of who he might become, and with every new development, with each fresh piece of evidence of a personality, I've been wondering about whether this is normal, and whether that's not normal, and what all of it might mean for him in the world outside our living room. And so here I am, back to thinking about normality after years of swearing I'd never think twice about what's normal again, only now the stakes are higher: I'm responsible for molding a small human into a man. And if that weren't tricky enough, after speaking with a dozen authorities on the subject, I've found that nobody can really tell me what normal means, anyway, even though everyone agrees it's completely misunderstood as a concept and totally overrated as a virtue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรู้ว่าฉันรู้ทุกคนมีนิสัยใจคอไม่มีคนของพวกเขาเป็นวีรบุรุษในการค้นหาของเขาประวัติศาสตร์ แต่ถึงแม้จะเป็นแนวคิดของความเป็นชายของเราจะกลายเป็นมากกว่าที่เคยขยายตัวและยืดหยุ่นแต่ละลักษณะเหล่านี้สมคบในการตัดสิทธิ์ฉันในเกือบสมบูรณ์แบบของพายุ วิธีจากลีกของคนปกติส่วนใหญ่ ฉันหมายความว่าฉันอาจรวมทั้งจะริชาร์ดซิมมอนส์ที่นี่.

ไม่ว่าฉันโดยเฉพาะการดูแล หนึ่งในสินค้าฟุ่มเฟือยที่ดีในการได้รับการดูแลที่เก่ากว่าจะน้อยลงและน้อยสิ่งที่คนอื่นคิดว่าคุณและฉันหยุดทำท่าจะให้อึเกี่ยวกับบ้าเดือนมีนาคมและสเวกัส (เวกัส!) เมื่อผมหันสามสิบ เมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ผมได้รับชมเริ่มต้นสามปีของฉันที่จะแสดงอาการของผู้ที่เขาอาจจะกลายเป็นและมีการพัฒนาทุกใหม่ที่มีแต่ละชิ้นสดของหลักฐานของบุคลิกภาพที่ผมได้รับการสงสัยเกี่ยวกับว่านี้ก็คือ ปกติและไม่ว่าจะเป็นไม่ปกติและสิ่งที่ทั้งหมดของมันอาจหมายถึงสำหรับเขาในโลกนอกห้องนั่งเล่นของเรา และอื่น ๆ ที่นี่ฉันกลับไปคิดเกี่ยวกับภาวะปกติหลังจากปีของการสาบานฉันไม่เคยคิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นปกติอีกครั้งเฉพาะตอนนี้มีเงินเดิมพันสูง: ผมรับผิดชอบในการปั้นมนุษย์ขนาดเล็กลงในผู้ชายคนหนึ่ง และหากที่ไม่ยุ่งยากพอหลังจากที่ได้พูดคุยกับโหลเจ้าหน้าที่ในเรื่องที่ฉันพบว่าไม่มีใครสามารถบอกฉันว่าวิธีการปกติแล้วแม้ว่าทุกคนเห็นพ้องก็สมบูรณ์เข้าใจผิดเป็นแนวคิดและมุขตลกโดยสิ้นเชิงเป็น คุณธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้ ผมรู้ว่าทุกคนมี quirks ของพวกเขา ไม่มีใครเป็นวีรบุรุษในประวัติศาสตร์การค้นหาของเขา แต่ก็เป็นแนวคิดของเราความเป็นชายกลายเป็นมากกว่าที่เคยกว้างขวางและยืดหยุ่นของแต่ละคุณลักษณะเหล่านี้ conspires จะตัดสิทธิ์ผม ในลักษณะพายุเกือบสมบูรณ์แบบ จากลีกส่วนใหญ่ปกติผู้ชาย ฉันหมายถึง ฉันอาจรวมทั้งริชาร์ดซิมมอนส์ที่นี่เลยฉันไม่สนใจ . หนึ่งในสินค้าฟุ่มเฟือยที่ดีของการเก่าดูแลน้อยลงและน้อยกว่าสิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับคุณ และฉันหยุดแกล้งทำเป็นสนใจความบ้ามีนาคมลาสเวกัส ( ลาสเวกัส ) ตอนฉันอายุสามสิบ เมื่อเร็วๆ นี้ แต่ ผมเคยเห็นเด็ก 3 ขวบของผมเริ่มแสดงสัญญาณของคนที่เขาอาจจะกลายเป็น และกับทุกใหม่พัฒนา โดยแต่ละชิ้นสดของหลักฐานของบุคลิกภาพ ฉันสงสัยว่ามันเป็นปกติหรือไม่ และไม่ใช่เรื่องปกติ และสิ่งที่มันอาจหมายถึงสำหรับเขาใน โลกภายนอก ในห้องนั่งเล่นของเรา ดังนั้นที่นี่ฉันกลับมาคิดเรื่องปกติหลังจากปีของสาบานฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นปกติอีกครั้ง ตอนนี้ เงินเดิมพันที่สูงขึ้น : ผมรับผิดชอบการปั้นมนุษย์เล็ก ๆในผู้ชาย และถ้ามันไม่ได้หากินพอ หลังจากพูดกับ 12 หน่วยงานในเรื่องที่ผมพบว่าไม่มีใครจริงๆสามารถบอกสิ่งที่ปกติหมายความว่า อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทุกคนจะเห็นด้วย มันเป็นความเข้าใจผิดว่าเป็นแนวคิดและต่ำต้อยเกินไปเป็นคุณธรรม