I Could Eat a Horse Jim hot off the

I Could Eat a Horse
Jim hot off the train to Paddington station and hurried over to the bus stop. He looked at his watch It was almost six-thirty. The bus didn’t come until six forty-five, so he had fifteen minutes to get some food. He was really hungry. At the office he was working on a new account, so at lunchtime he had no time to get anything to eat. Also, that morning he had been late for work so he had missed breakfast. His stomach felt empty as he run to the sandwich shop near the bus stop. The man at the sandwich shop was just closing.
"Wait," said Jim, "I need a sandwich."
"Sorry sir, wd have none left," said the sandwich man, as he closed the door.
Jim's stomach was grumbling as he turned back to the bus stop. He turned just in time to see his bus leave. "Oh no!" thought Jim, "I ll have to wait for another hour now and there's nowhere else to but food near here.
At nine o'clock Jim arrived home.
"I hope you have some food for me, " he called to his wife. "I'm so hungry, I could eat a horse."
His wife looked at him from the kitchen and said, "Well darling, you were so late that I gave your dinner to the dog."
Oh no!" groaned Jim.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะกินม้า
จิมร้อนออกจากรถไฟไปยังสถานีแพดดิงตันและรีบไปยังป้ายรถเมล์ เขามองไปที่นาฬิกาของเขามันก็เกือบจะ 6-30 รถบัสไม่ได้มาจนถึงหกสี่สิบห้าเพื่อให้เขามีสิบห้านาทีที่จะได้รับอาหารบางอย่าง เขาเป็นคนที่หิวจริงๆ ที่สำนักงานเขากำลังทำงานอยู่ในบัญชีใหม่ดังนั้นในเวลาอาหารกลางวันที่เขามีเวลาที่จะได้รับสิ่งที่จะกินไม่มี นอกจากนี้ในเช้าวันนั้นเขาได้รับสายสำหรับการทำงานเพื่อให้เขาพลาดอาหารเช้า ท้องของเขารู้สึกว่างเปล่าในขณะที่เขาวิ่งไปที่ร้านแซนวิชที่อยู่ใกล้ป้ายรถเมล์ คนที่ร้านแซนวิชเป็นเพียงปิด.
"รอ" จิม "ฉันต้องแซนวิช." กล่าวว่า
"ครับขออภัย WD ได้ไม่มีเหลือ" กล่าวว่าคนแซนวิชในขณะที่เขาปิดประตู.
ท้องจิมก็บ่นเป็น เขาหันกลับไปที่ป้ายรถเมล์ เขาหันมาเพียงแค่ในเวลาที่จะเห็นเขาออกจากรถบัส "โอ้ไม่!" คิดว่าจิม "ฉันจะต้องรออีกชั่วโมงในขณะนี้และมีไม่มีที่ไหนเลยอื่นที่จะ แต่อาหารใกล้ที่นี่.
ที่ 09:00 จิมกลับมาถึงบ้าน.
"ผมหวังว่าคุณจะมีอาหารบางอย่างสำหรับฉัน" เขาเรียกว่ากับภรรยาของเขา. " ฉันหิวดังนั้นผมจะได้กินม้า. "
ภรรยาของเขามองไปที่เขาจากห้องครัวและกล่าวว่า "ดีที่รักคุณอยู่ในช่วงปลายเพื่อให้ฉันให้อาหารมื้อค่ำของคุณเพื่อสุนัข."
โอ้ไม่! " ครางจิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันสามารถกินม้า
จิมร้อนจากรถไฟไปยังสถานีแพดดิงตันและรีบเดินไปที่ป้ายรถเมล์ เขาดูนาฬิกาก็เกือบหกโมงครึ่ง รถบัสไม่มาจนถึงหก สี่สิบห้า ดังนั้นเขาได้สิบห้านาทีเพื่อเอาอาหาร เขาหิวจริงๆ ที่ออฟฟิศเค้าทำงานบัญชีใหม่ ดังนั้นในช่วงพักเที่ยง เขาไม่มีเวลาที่จะหาอะไรกิน นอกจากนี้เช้าวันนั้น เขาได้ทำงานสาย ดังนั้น เขาจึงพลาดอาหารเช้า ท้องของเขารู้สึกว่างเปล่าเมื่อเขาวิ่งไปร้านขายแซนวิช ใกล้ป้ายรถเมล์ ผู้ชายที่ร้านแซนด์วิชก็ปิด .
" รอ " จิม " ฉันต้องการแซนวิช "
" ขอโทษนะครับ ตัวไม่มีเหลือ " แซนด์วิชชาย เขาปิดประตู จิมก็บ่น
ท้อง เขาหันกลับไปยังป้ายรถเมล์เขากลายเป็นเพียงในเวลาที่จะเห็นรถของเขาไป " โอ้ ไม่ ! นึกว่าจิม " ผมจะต้องรออีกเป็นชั่วโมง ตอนนี้ไม่มีที่ไหนให้แต่อาหารแถวนี้ เก้าโมง มาถึงบ้านจิม
.
" ฉันหวังว่าคุณจะมีอาหารสำหรับฉัน " เขาเรียกภรรยาของเขา” ฉันหิวมาก ฉันสามารถกินม้า "
ภรรยาของเขามองเขาจากครัว บอกว่า " อืม ที่รักนายมาสายมาก ที่ผมให้มื้อค่ำของคุณสุนัข "
โอ้ไม่ !
ของคุณจิม