The idea of continua of reactivity

The idea of continua of reactivity was taken up by
Kevin MacDonald (1995). MacDonald proposed that the
normal range of observed variation on personality dimensions
represents a continuum of viable alternative strategies
for maximizing fitness. In this view, average fitness would
be about equal across the normal range of any given personality
dimension, but individuals of different personality
levels might differ in the way that they achieved their
fitness—for example, by investing in reproductive rather
than parental effort. Implicit in MacDonald’s formulation,
but perhaps not examined in enough detail, is the concept
of trade-offs. The idea of trade-offs is reviewed in detail
below, but the key point is that if two levels of a trait have
roughly equal fitness overall and if increasing the trait
increases some component of fitness, then it must also
decrease other components. Every benefit produced by
increasing a trait must also produce a cost. If this is not the
case, there is no trade-off, and natural selection is directional
toward the higher value of the trait.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดของ continua เกิดปฏิกิริยาถูกใช้ไปKevin แมคโดนัลด์ (1995) แมคโดนัลด์เสนอที่จะช่วงปกติของการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพขนาดสังเกตแสดงถึงความต่อเนื่องของกลยุทธ์ทางเลือกทำงานได้สำหรับการเพิ่มการออกกำลังกาย ในมุมมองนี้ ออกกำลังกายเฉลี่ยจะเท่ากับประมาณในช่วงปกติของกำหนดบุคลิกภาพหรือไม่มิติ แต่บุคคลที่มีบุคลิกภาพแตกต่างกันระดับอาจแตกต่างกันในวิธีที่พวกเขาประสบความสำเร็จของพวกเขาออกกำลังกายกัน โดยลงทุนในการสืบพันธุ์เป็นกว่าความพยายามที่ผู้ปกครอง นัยในแมคโดนัลด์กำหนดแต่อาจจะไม่ตรวจสอบในรายละเอียดเพียงพอ เป็นแนวคิดของทางเลือกนั้น เป็นทบทวนความคิดของทางเลือกในรายละเอียดด้านล่าง แต่จุดสำคัญอยู่ที่ถ้ามีสองระดับของการติดประมาณเท่ากับออกกำลังกายโดยรวมและ ถ้าเพิ่มการติดเพิ่มส่วนประกอบบางอย่างของการออกกำลังกาย แล้วก็ต้องลดส่วนประกอบอื่น ๆ สวัสดิการทุกผลิตโดยเพิ่มการติดยังต้องผลิตต้นทุน ถ้านี้ไม่ใช่การกรณี มี trade-off ไม่ และคัดเลือกโดยธรรมชาติคือทิศทางต่อค่าสูงของการติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของการอย่างต่อเนื่องของการเกิดปฏิกิริยาถูกนำขึ้นโดยเควิน MacDonald (1995)
MacDonald
เสนอว่าช่วงปกติของการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในมิติบุคลิกภาพแสดงให้เห็นถึงความต่อเนื่องของกลยุทธ์ทางเลือกที่ทำงานสำหรับการเพิ่มการออกกำลังกาย ในมุมมองนี้การออกกำลังกายเฉลี่ยจะอยู่ที่ประมาณเท่า ๆ กันในช่วงปกติของบุคลิกภาพใดก็ตามมิติแต่บุคคลของบุคลิกภาพที่แตกต่างกันในระดับที่อาจจะแตกต่างกันในทางที่พวกเขาประสบความสำเร็จของพวกเขาตัวอย่างเช่นการออกกำลังกายสำหรับ, โดยการลงทุนในการสืบพันธุ์ค่อนข้างกว่าความพยายามของผู้ปกครอง โดยปริยายในการกำหนดของ MacDonald, แต่บางทีอาจจะไม่ได้ตรวจสอบในรายละเอียดเพียงพอเป็นแนวคิดของการค้าไม่ชอบ ความคิดของการไม่ชอบการค้าที่มีการทบทวนในรายละเอียดด้านล่างแต่จุดสำคัญคือว่าถ้าสองระดับของลักษณะมีการออกกำลังกายโดยรวมเท่ากับเพิ่มขึ้นและหากลักษณะการเพิ่มขึ้นขององค์ประกอบของการออกกำลังกายบางส่วนแล้วก็ยังต้องลดส่วนประกอบอื่นๆ ผลประโยชน์ที่ทุกคนที่ผลิตโดยการเพิ่มลักษณะการผลิตยังต้องมีค่าใช้จ่าย ในกรณีนี้ไม่ได้เป็นกรณีที่ไม่มีการปิดและการคัดเลือกโดยธรรมชาติเป็นทิศทางที่มีต่อมูลค่าที่สูงขึ้นของลักษณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดของมาตรฐานของการถ่ายขึ้นโดย
เควิน แม็คโดนัลด์ ( 1995 ) แมคโดนัลด์เสนอว่า
ช่วงปกติของสังเกตการเปลี่ยนแปลงในบุคลิกภาพมิติ
แสดงถึงความต่อเนื่องของวางกลยุทธ์ทางเลือก
เพิ่มฟิตเนส ในมุมมองนี้ , ออกกําลังกายเฉลี่ยจะประมาณเท่ากับ
ข้ามช่วงปกติของมิติใด ๆบุคลิกภาพบุคลิกภาพของแต่บุคคลแตกต่างกัน

ระดับอาจแตกต่างกันในวิธีที่พวกเขาบรรลุความฟิตเนส
ตัวอย่าง โดยการลงทุนในการเจริญพันธุ์ค่อนข้าง
กว่าความพยายามของพ่อแม่ ความนัยในสูตรของ MacDonald ,
แต่บางทีไม่ตรวจสอบรายละเอียดพอเป็นแนวคิด
ของการทดแทนกัน . ความคิดของการ trade-offs จะดูในรายละเอียด
ด้านล่าง แต่จุดสำคัญก็คือ ถ้าเป็นลักษณะมี
2 ระดับเท่ากับฟิตเนสโดยรวมและถ้าเพิ่มคุณลักษณะ
เพิ่มบางองค์ประกอบของฟิตเนส ก็ยังต้อง
ลดส่วนประกอบอื่น ๆ ทุกประโยชน์ที่ผลิตโดย
เพิ่มคุณลักษณะยังต้องผลิต ต้นทุน ถ้านี่ไม่ใช่
กรณี ไม่มีการแลกเปลี่ยน และการคัดเลือกตามธรรมชาติเป็นทิศทาง
ต่อสูงกว่าค่าของลักษณะที่