employees in the above defined appr

employees in the above defined approach. Represented in the above described way, the income elasticity coefficient has the meaning of actual weight in income which, together with the relevant capital elasticity coefficient, normally adds up to 1. The shortcoming of this approach however is that the relative share of labour is unrealistically underestimated since the whole net mixed income is wrongly taken for capital income.
Under the second approach, total net mixed income is counted to income from labour. Then, the elasticity coefficient is calculated as a relative share in the income of the sum total of compensation of employees and net mixed income. Net mixed income itself is obtained as 1/3 of the amount of the net operating surplus and net mixed income.3 Under this approach, the share of labour incomes is somewhat overvalued since net mixed income is not limited to real labour incomes. The two ways of measuring labour’s relative share in income produce two estimates for labour contribution, which by way of their formation are undervalued and overvalued. Therefore, they should not be absolutized, but should rather be approached as setting a certain range of factoral influence.
The above two approaches have a significant weakness entailed from the fact that the coefficients calculated by them are actually not GDP elasticities. As the basis taken for their calculation is the sum of production factor incomes, their calculation in relation to GDP, while also calculating their elasticity to capital, leads to violating the condition of constant returns to scale. These deficiencies are the reason to use yet another modification of income whereby it coincides with GDP in this paper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พนักงานในการกำหนดวิธีการ แสดงวิธีการอธิบายไว้ข้างต้น ค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นของรายได้ได้ความหมายของน้ำหนักจริงรายได้ซึ่ง พร้อม ด้วยสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นทุนที่เกี่ยวข้อง ปกติเพิ่มถึง 1 คงที่ของวิธีการนี้ แต่มีส่วนแบ่งญาติของแรงงานว่า unrealistically underestimated เนื่องจากผิดถูกผสมรายได้สุทธิทั้งหมดสำหรับเงินทุนภายใต้แนวทางที่สอง ผสมรายได้สุทธิรวมจะนับรวมกับรายได้จากแรงงาน แล้ว มีคำนวณค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นเป็นร่วมสัมพันธ์ในรายได้ผลรวมผลรวมของผลตอบแทนของพนักงานและรายได้สุทธิรวม สุทธิผสมรายได้ตัวเองจะได้เป็น 1/3 ของยอดเงินสุทธิที่ทำเกิน และสุทธิผสม income.3 ภายใต้วิธีนี้ ส่วนแบ่งของรายได้ที่แรงงานจะค่อนข้าง overvalued เนื่องจากผสมเงินได้สุทธิไม่จำกัดอยู่จริงแรงงานรายได้ วิธีที่สองของวัดร่วมญาติของแรงงานรายได้ผลิตประเมินสองสำหรับสัดส่วนแรงงาน ซึ่งโดยวิธีการก่อตัวของพวกเขาที่ undervalued overvalued ดังนั้น พวกเขาควรจะ absolutized แต่ควรประดับตั้งช่วง factoral มีอิทธิพลค่อนข้างสองวิธีข้างต้นมีจุดอ่อนสำคัญ entailed จากข้อเท็จจริงว่า สัมประสิทธิ์ตามนั้นไม่จริง GDP elasticities เป็นข้อมูลพื้นฐานที่ใช้สำหรับการคำนวณ ผลรวมของรายได้ปัจจัยการผลิต การคำนวณเกี่ยวกับ GDP ในขณะที่ยัง คำนวณความยืดหยุ่นของพวกเขาไปเมืองหลวง นำไปสู่การละเมิดเงื่อนไขของผลตอบแทนคงที่เพื่อ เหล่านี้ยังมีเหตุผลที่จะใช้แก้ไขอีกรายได้โดยกรุณากับ GDP ในเอกสารนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พนักงานในแนวทางที่กำหนดไว้ข้างต้น แสดงในวิธีการดังกล่าวข้างต้นอธิบายค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นของรายได้มีความหมายของน้ำหนักที่เกิดขึ้นจริงในรายได้ซึ่งร่วมกับค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นของเงินทุนที่เกี่ยวข้องตามปกติจะเพิ่มขึ้น 1. บกพร่องของวิธีการนี้ แต่เป็นที่ส่วนแบ่งญาติของแรงงานที่เป็นบวก ตั้งแต่ประเมินรายได้สุทธิผสมทั้งจะนำมาอย่างผิดพลาดสำหรับรายได้ทุน.
ภายใต้แนวทางที่สองรายได้ผสมรวมสุทธินับรายได้จากการใช้แรงงาน จากนั้นค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นที่มีการคำนวณเป็นหุ้นญาติในรายได้ของผลรวมของค่าตอบแทนของพนักงานและรายได้สุทธิผสม รายได้สุทธิผสมตัวเองจะได้รับเป็น 1/3 ของปริมาณของการเกินดุลและการดำเนินงานสุทธิ income.3 ผสมสุทธิภายใต้วิธีการนี้ส่วนแบ่งรายได้ของแรงงานจะ overvalued ค่อนข้างตั้งแต่รายได้สุทธิผสมไม่ จำกัด รายได้แรงงานที่แท้จริง ทั้งสองวิธีการวัดส่วนแบ่งญาติแรงงานในการผลิตสองรายได้ประมาณการสำหรับผลงานของแรงงานซึ่งโดยวิธีการก่อตัวของพวกเขาเท่าไหร่และ overvalued ดังนั้นพวกเขาไม่ควร absolutized แต่ควรจะเข้าหาการตั้งค่าช่วงหนึ่งของอิทธิพล factoral.
ดังกล่าวข้างต้นทั้งสองวิธีมีความอ่อนแออย่างมีนัยสำคัญยกจากข้อเท็จจริงที่ว่าค่าสัมประสิทธิ์คำนวณโดยพวกเขาเป็นจริงไม่ยืดหยุ่นของจีดีพี เป็นพื้นฐานที่นำมาใช้ในการคำนวณของพวกเขาคือผลรวมของรายได้ปัจจัยการผลิต, การคำนวณของพวกเขาในความสัมพันธ์กับจีดีพีในขณะที่ยังมีการคำนวณความยืดหยุ่นของพวกเขาเพื่อเงินทุนจะนำไปสู่การละเมิดเงื่อนไขของผลตอบแทนคงที่ในระดับ ข้อบกพร่องเหล่านี้เป็นเหตุผลที่จะใช้การปรับเปลี่ยนยังอีกคนหนึ่งของรายได้โดยที่มันเกิดขึ้นพร้อมกับ GDP ในบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พนักงานในข้างต้น กำหนดวิธีการ ที่แสดงในข้างต้นที่อธิบายวิธีการ มี ความหมายของค่าความยืดหยุ่นต่อรายได้ที่เกิดขึ้นจริงน้ำหนักรายได้ซึ่งร่วมกับค่าสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นทุนที่เกี่ยวข้อง ปกติเพิ่มขึ้น 1ข้อบกพร่องของวิธีนี้ แต่เป็นว่าส่วนแบ่งญาติแรงงาน unrealistically underestimated ตั้งแต่ทั้งรายได้สุทธิผสมถ่ายผิดต่อทุน
ภายใต้วิธีที่สอง รายได้รวมสุทธิทั้งหมดนับรายได้จากแรงงาน จากนั้นสัมประสิทธิ์ความยืดหยุ่นคำนวณเป็นส่วนแบ่งญาติในรายได้ของผลรวมของค่าตอบแทนของพนักงานและรายได้รวมสุทธิ สุทธิรวมรายได้ตัวเองได้เป็น 1 / 3 ของปริมาณการส่งออกดำเนินงานสุทธิและรายได้รวมสุทธิ 3 ในแบบนี้ ในส่วนของแรงงานรายได้ค่อนข้าง overvalued เนื่องจากรายได้รวมสุทธิไม่ จำกัด รายได้ของแรงงานจริงสองวิธีการในการวัดแรงสัมพัทธ์แบ่งปันรายได้ผลิตสองประมาณการสำหรับการบริจาคแรงงาน ซึ่งโดยวิธีการก่อตัวของพวกเขาเป็น undervalued และ overvalued . ดังนั้น จึงไม่ควร absolutized แต่ควรได้รับการกำหนดเป็นบางช่วงของอิทธิพล factoral .
ข้างต้นสองวิธีมีจุดอ่อนที่สำคัญ ( จากความจริงที่ว่าพวกเขาจะไม่รวมคำนวณ GDP โดย . เป็นพื้นฐานสำหรับการคำนวณของพวกเขาที่ถ่ายคือผลรวมของปัจจัยด้านการผลิต รายได้ คำนวณความสัมพันธ์ของ GDP ในขณะที่ยังคำนวณความยืดหยุ่นของทุนนำไปสู่การละเมิดเงื่อนไขของผลตอบแทนคงที่ขนาดข้อบกพร่องเหล่านี้เป็นเหตุผลที่จะใช้อีกการเปลี่ยนแปลงของรายได้ ซึ่งมันสอดคล้องกับ GDP ในกระดาษนี้