Second, social media use during pas

Second, social media use during past travel planning and during past travel did not significantly influence the likelihood to use social media to seek information in the event of a crisis during travel. This may be a limitation of this study, as a very small percentage of international leisure travelers had actually used social media to plan their trip or during travel itself. However, the finding is consistent with past research which found that use of social media in everyday life did not affect potential use of social media during a crisis
among African American leisure travelers (Pennington- Gray, Kaplanidou, and Schroeder 2012). Thus, previous social media use is not an indicator of use during a crisis.


From the perspective of the tourism industry, a practical implication of this study is that, overall, international tourists have low risk perceptions associated with travel to the United States. However, disease, crime, and financial crises were perceived to be the highest risks. Thus, if the destination is in fact safe, tourism organizations should utilize public relations strategies to inform the public that risks associated with these crisis types are, in actuality, low and to attempt to assure potential tourists that the destination is safe. Messages can also be used to provide information about preventive behaviors that tourists can engage in to mitigate the risks while traveling. To build credibility, the destination can disseminate information obtained from official organizations. For example, during flu season, the destination can provide information about how to prevent infection from the Centers for Disease Control and Prevention (CDC) or World Health Organization (WHO), such as practicing hygiene and cleanliness. The destination management organization (DMO) can also provide updates on the number of confirmed cases. If the disease has not affected the destination, the DMO can mention this to reassure tourists that it is safe to visit. In an effort to mitigate the risk of contracting an infectious disease, individuals can be reminded to wash their hands frequently. Also, messages can be used to remind individuals to pay attention to their surroundings and to avoid revealing large amounts of cash in public to lower the risk of being a victim of crime.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอง สังคมสื่อใช้ ในการวางแผนเดินทางผ่านมา และใน ระหว่างเดินทางผ่านมาได้ไม่มากอิทธิพลโอกาสใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อค้นหาข้อมูลในกรณีวิกฤตในระหว่างเดินทาง นี้อาจเป็นข้อจำกัดของการศึกษานี้ เปอร์เซ็นต์ขนาดเล็กมากของนักท่องเที่ยวต่างประเทศได้ใช้สื่อทางสังคมจริงเพื่อวางแผนการเดินทาง หรือระหว่างการเดินทางเอง อย่างไรก็ตาม การค้นหาจะสอดคล้องกับงานวิจัยที่พบว่า ใช้สื่อทางสังคมในชีวิตประจำวันได้ไม่มีผลต่ออาจมีการใช้สื่อสังคมในช่วงวิกฤต ที่ผ่านมาในหมู่นักท่องเที่ยวชาวอเมริกันแอฟริกัน (Pennington - สีเทา Kaplanidou และ Schroeder 2012) ดังนั้น ใช้สื่อทางสังคมก่อนหน้านี้ไม่ได้ตัวบ่งชี้การใช้ในช่วงวิกฤตจากมุมมองของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ปริยายปฏิบัติการศึกษานี้คือ นักท่องเที่ยวต่างประเทศ รวมมีความเสี่ยงต่ำแนวเกี่ยวข้องกับการเดินทางไปสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม โรค อาชญากรรม และวิกฤตทางการเงินถือว่ามี ความเสี่ยงสูง ดังนั้น ถ้าปลายทางอยู่ในความเป็นจริง องค์กรการท่องเที่ยวควรใช้กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์แจ้งให้ประชาชนที่ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับวิกฤติเหล่านี้ ได้ ใน actuality ต่ำสุด และพยายามที่จะมั่นใจนักท่องเที่ยวเป็นไปได้ว่าปลายทางที่ปลอดภัย นอกจากนี้ยังสามารถใช้ข้อความเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับพฤติกรรมการป้องกันที่นักท่องเที่ยวสามารถมีส่วนร่วมในการลดความเสี่ยงในระหว่างการเดินทาง เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ ปลายทางสามารถสื่อข้อมูลที่ได้จากองค์กรทาง ตัวอย่าง ช่วงฤดูไข้หวัดใหญ่ ปลายทางสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการป้องกันการติดเชื้อจากศูนย์ ควบคุมและป้องกันโรค และการป้องกัน (CDC) หรือโลกสุขภาพองค์กร ผู้ เช่นฝึกสุขอนามัยและความสะอาด องค์กรฝ่ายบริหารปลายทาง (DMO) สามารถให้ปรับปรุงจำนวนกรณีที่ยืนยัน ถ้าโรคมีผลปลายทาง DMO สามารถพูดนี้เวบนักท่องเที่ยวที่มีความปลอดภัยไป บุคคลสามารถเตือนล้างมือของพวกเขาบ่อยครั้งในความพยายามที่จะลดความเสี่ยงของโรคการทำสัญญา ยัง สามารถใช้ข้อความเพื่อเตือนบุคคล ต้องสนใจกับสิ่งแวดล้อม และ เพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยจำนวนมากเงินสดในที่สาธารณะเพื่อลดความเสี่ยงของการตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองการใช้สื่อสังคมในระหว่างการวางแผนการเดินทางที่ผ่านมาและในระหว่างการเดินทางที่ผ่านมาไม่ได้มีอิทธิพลต่อความเป็นไปได้อย่างมีนัยสำคัญที่จะใช้สื่อสังคมเพื่อหาข้อมูลในกรณีของวิกฤตระหว่างการเดินทาง นี้อาจจะเป็นข้อ จำกัด ของการศึกษาครั้งนี้เป็นร้อยละขนาดเล็กมากของนักท่องเที่ยวต่างประเทศได้ใช้จริงสื่อสังคมเพื่อวางแผนการเดินทางของพวกเขาหรือตัวเองในระหว่างการเดินทาง อย่างไรก็ตามการค้นพบนี้สอดคล้องกับงานวิจัยที่ผ่านมาซึ่งพบว่าการใช้สื่อทางสังคมในชีวิตประจำวันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการใช้งานที่มีศักยภาพของสื่อทางสังคมในช่วงวิกฤต
ในแอฟริกันพักผ่อนนักท่องเที่ยวชาวอเมริกัน (Pennington- สีเทา, Kaplanidou และชโรเดอ 2012) ดังนั้นแล้วการใช้สื่อสังคมไม่ได้ตัวบ่งชี้ของการใช้งานในช่วงวิกฤตจากมุมมองของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว, ความหมายในทางปฏิบัติของการศึกษาครั้งนี้คือว่าโดยรวมนักท่องเที่ยวต่างชาติได้รับรู้มีความเสี่ยงต่ำที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตามโรคอาชญากรรมและวิกฤตการณ์ทางการเงินถูกมองว่าเป็นความเสี่ยงสูงสุด ดังนั้นหากปลายทางในความเป็นจริงความปลอดภัยองค์กรด้านการท่องเที่ยวควรใช้กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์เพื่อแจ้งให้ประชาชนว่ามีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับวิกฤตเหล่านี้ชนิดที่ในความเป็นจริงในระดับต่ำและจะพยายามให้ความมั่นใจกับนักท่องเที่ยวที่มีศักยภาพที่ปลายทางมีความปลอดภัย ข้อความนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับพฤติกรรมการป้องกันที่นักท่องเที่ยวสามารถมีส่วนร่วมในการที่จะลดความเสี่ยงในขณะที่เดินทาง เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือปลายทางสามารถเผยแพร่ข้อมูลที่ได้รับจากหน่วยงานอย่างเป็นทางการ ยกตัวอย่างเช่นในช่วงฤดูไข้หวัดปลายทางสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการป้องกันการติดเชื้อจากศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) หรือองค์การอนามัยโลก (WHO) เช่นการฝึกสุขอนามัยและความสะอาด องค์กรจัดการปลายทาง (DMO) นอกจากนี้ยังสามารถให้การปรับปรุงเกี่ยวกับจำนวนคดีที่ได้รับการยืนยัน ถ้าโรคยังไม่ได้รับผลกระทบปลายทาง DMO สามารถพูดถึงนี้เพื่อสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยวที่จะปลอดภัยที่จะเยี่ยมชม ในความพยายามที่จะลดความเสี่ยงต่อการติดโรคติดเชื้อประชาชนสามารถได้รับการเตือนล้างมือบ่อย นอกจากนี้ข้อความที่สามารถนำมาใช้เพื่อเตือนบุคคลที่จะให้ความสนใจกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาและเพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยเงินสดจำนวนมากในที่สาธารณะเพื่อลดความเสี่ยงของการเป็นเหยื่อของอาชญากรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง การใช้สื่อสังคมในช่วงที่ผ่านมา และวางแผนเดินทางในช่วงเดินทางไม่มีอิทธิพลต่อโอกาสในการใช้สื่อทางสังคมเพื่อแสวงหาข้อมูลในเหตุการณ์วิกฤต ระหว่างเดินทาง นี้อาจเป็นข้อจำกัดของการศึกษานี้เป็นเปอร์เซ็นต์น้อยมากของนักเดินทางพักผ่อนระหว่างประเทศได้ใช้สื่อสังคมเพื่อวางแผนการเดินทางของพวกเขาหรือระหว่างการเดินทางนั่นเอง อย่างไรก็ตามซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยที่ผ่านมาซึ่งพบว่า การใช้สื่อทางสังคมในชีวิตประจำวัน ไม่มีผลต่อการใช้ศักยภาพของสื่อทางสังคมในช่วงวิกฤต
ในหมู่นักท่องเที่ยวพักผ่อนชาวอเมริกันแอฟริกัน ( เพนนิงตัน - สีเทา kaplanidou และชโรเดอร์ 2012 ) ดังนั้น ก่อนการใช้สื่อสังคมไม่ได้เป็นตัวบ่งชี้ของการใช้ในช่วงวิกฤต


จากมุมมองของการท่องเที่ยวอุตสาหกรรมนัยประหวัดในทางปฏิบัติของการศึกษานี้คือ โดยนักท่องเที่ยวต่างประเทศมีความเสี่ยงต่ำการรับรู้เกี่ยวข้องกับการเดินทางไปยังสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม โรค อาชญากรรม และวิกฤตการณ์ทางการเงินมีการรับรู้ว่าจะมีความเสี่ยงสูงสุด ดังนั้น หากปลายทางในความเป็นจริงที่ปลอดภัยองค์กรการท่องเที่ยวควรใช้กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์แจ้งให้ประชาชนที่มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับประเภทของวิกฤตเหล่านี้ ในความเป็นจริง , ต่ำและพยายามเพื่อให้มั่นใจว่านักท่องเที่ยวที่มีปลายทางอยู่ที่ปลอดภัย ข้อความนี้ยังสามารถใช้เพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับพฤติกรรมการป้องกันที่นักท่องเที่ยวสามารถมีส่วนร่วมในการลดความเสี่ยงในขณะเดินทาง สร้างเงินปลายทางสามารถเผยแพร่ข้อมูลที่ได้รับจากองค์กรที่เป็นทางการ ตัวอย่างเช่นในช่วงไข้หวัด ปลายทางที่สามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการป้องกันการติดเชื้อจากศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ( CDC ) และองค์การอนามัยโลก ( WHO ) เช่น การฝึกสุขอนามัยและความสะอาดปลายทางการจัดการองค์กร ( DMO ) ยังสามารถให้การปรับปรุงหมายเลขยืนยันกรณี ถ้าโรคยังไม่ได้รับผลกระทบปลายทาง , DMO สามารถพูดเพื่อสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยวว่ามันปลอดภัยที่จะเยี่ยมชม ในความพยายามที่จะลดความเสี่ยงของสัญญาโรคติดเชื้อ บุคคลสามารถได้รับการเตือนให้ล้างมือบ่อย ๆ นอกจากนี้ข้อความที่สามารถใช้เพื่อเตือนบุคคลให้ความสนใจกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาและเพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยจำนวนมากของเงินสดในที่สาธารณะ เพื่อลดความเสี่ยงของการเป็นเหยื่อของอาชญากรรม