the impacts of environmental trigge

the impacts of environmental triggers on OHCD and the impacts of
those triggers on IHCD.
Despite recent progress in the prevention of CHD-related disease,
CHD still contributes to the largest number of premature
deaths. OHCD accounts for nearly one half of all CHD deaths and is
the major component of SCD. These facts illustrate the need to
identify the important risk factors that trigger the onset of OHCD.
Over the past decade, there has been increased interest in research
exploring the potential environmental triggers of OHCD, such as air
pollution and temperature (Chen et al., 2014; Teng et al., 2014). The
findings of this study, if confirmed, may have important public
health implications, as exposure to these factors is potentially
modifiable, for example, via air conditioning, air purification, mask
wearing or lifestyle changes. However, almost all previous studies
were conducted in developed countries (Teng et al., 2014); therefore,
these results must be replicated in developing countries.
This analysis found significant effects of PM10, PM2.5, SO2, NO2
and CO on OHCD, and these effects were the largest on the same
day of death (lag 0). We found a 0.49% increase in OHCD mortality
in association with a 10 mg/m3 increase of PM10. This estimate was
smaller than those observed in a case crossover study in Rome
(1.61% increase) (Forastiere et al., 2005) and in an eight-city study
in Italy (1.46% increase) (Serinelli et al., 2010).We estimated a 0.08%
increase in OHCD per 10 mg/m3 increase in CO, which was comparable
with an estimate reported in the Rome study (0.05% increase)
(Forastiere et al., 2005). Our results did not suggest that there was
any effect of O3 on OHCD. Our estimates for PM were also much
lower than those from studies examining the association between
PM and out-of-hospital cardiac arrest (OHCA), another surrogate
for SCD (Teng et al., 2014). These studies reported an increase in
OHCA risk ranging from 5.8% to 11.3% per 10 mg/m3 increase in PM2.5
exposure (Dennekamp et al., 2010; Ensor et al., 2013; Rosenthal
et al., 2008, 2013; Silverman et al., 2010), and an increase in risk
of 3.3% per 10 mg/m3 increase in PM10 exposure (Dennekamp et al.,
2010). However, two earlier studies in Seattle, USA did not observe
a significant association of PM with OHCA (Levy et al., 2001;
Sullivan et al., 2003). The authors of these studies have speculated
that their negative findings may be attributable to the relatively
small sample size and relatively low toxicity of particles
mainly originating from wood smoke. Previous reports regarding
an association between gaseous pollutants and OHCA are quite
inconsistent (Teng et al., 2014). For example, some studies reported
significant associations between O3 and OHCA, but other studies
did not find any such associations. One earlier study in Copenhagen,
Denmark found significant effects of NO2 and CO, but other studies
have not supported this finding (Wichmann et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของสิ่งแวดล้อมทริกเกอร์บน OHCD และผลกระทบของที่ทริกเกอร์บน IHCDแม้ มีความคืบหน้าล่าสุดในการป้องกันโรคที่เกี่ยวข้องกับเด็ฏเด็ฏยังคงสนับสนุนจำนวนก่อนวัยอันควรเสียชีวิต OHCD บัญชีสำหรับเกือบครึ่งของทั้งหมดเด็ฏตายและส่วนประกอบสำคัญของ SCD ต้องแสดงข้อเท็จจริงระบุปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่ทำให้เกิดของ OHCDกว่าทศวรรษที่ผ่านมา มีการสนใจเพิ่มขึ้นในงานวิจัยสำรวจศักยภาพสิ่งแวดล้อมทริกเกอร์ของ OHCD เช่นอากาศมลพิษและอุณหภูมิ (Chen et al., 2014 โหน่งและ al., 2014) ที่ผลการวิจัยของการศึกษานี้ ถ้ายืนยัน อาจมีประชาชนสำคัญผลกระทบสุขภาพ สัมผัสกับปัจจัยเหล่านี้เป็นอาจสามารถแก้ไขได้ เช่น ผ่านเครื่องปรับอากาศ ที่ฟอกอากาศ หน้ากากเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตหรือการสวมใส่ อย่างไรก็ตาม การศึกษาก่อนหน้านี้เกือบทั้งหมดได้ดำเนินการพัฒนาประเทศ (โหน่ง et al., 2014); ดังนั้นผลลัพธ์เหล่านี้ต้องถูกจำลองในประเทศกำลังพัฒนาการวิเคราะห์นี้พบลักษณะสำคัญของ PM10, PM2.5, SO2, NO2และ CO ใน OHCD และผลกระทบเหล่านี้ใหญ่ที่สุดในเดียวกันวันตาย (ช่วงห่างที่ 0) เราพบการเพิ่มขึ้น 0.49% ใน OHCD ตายในความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้น 10 mg/m3 ของ PM10 ประมาณนี้ได้มีขนาดเล็กกว่าที่พบในการศึกษากรณีไขว้ในโรม(1.61% เพิ่มขึ้น) (Forastiere et al., 2005) และ ในการศึกษาเมืองแปดในอิตาลี (เพิ่มขึ้น 1.46%) (Serinelli et al., 2010) เราประมาณ 0.08%เพิ่ม OHCD ต่อ 10 mg/m3 เพิ่ม CO ซึ่งได้เปรียบมีการประเมินรายงานการศึกษาโรม (เพิ่มขึ้น 0.05%)(Forastiere et al., 2005) ผลของเราก็ไม่แนะนำว่า มีใด ๆ ผลของ O3 บน OHCD เราประเมินสำหรับ PM ยังมีมากต่ำกว่านั้นจากการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการศึกษาน.จับกุมหัวใจออกของโรงพยาบาล (OHCA), ตัวแทนอื่นสำหรับ SCD (โหน่ง et al., 2014) การศึกษานี้รายงานการเพิ่มขึ้นOHCA เสี่ยงตั้งแต่ 5.8% ถึง 11.3% ต่อ 10 mg/m3 เพิ่ม PM2.5แสง (Dennekamp et al., 2010 เอนเซอร์ et al., 2013 โรเซนธอลร้อยเอ็ด al., 2008, 2013 รับร้อยเอ็ด al., 2010), และการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยง3.3% ต่อ 10 mg/m3 เพิ่มแสง PM10 (Dennekamp et al.,2010 อย่างไรก็ตาม การศึกษาก่อนหน้านี้สองในซีแอตเทิล รัฐไม่ได้ปฏิบัติความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญของ PM ด้วย OHCA (Levy และ al., 2001ซัลลิแวนและ al., 2003) ผู้เขียนศึกษาเหล่านี้มีการคาดการณ์ที่ค้นพบลบอาจจะรวมค่อนข้างขนาดตัวอย่างขนาดเล็กและความเป็นพิษค่อนข้างต่ำของอนุภาคส่วนใหญ่เกิดจากควันไม้ รายงานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสารมลพิษเป็นต้นและ OHCA มีมากไม่สอดคล้องกัน (โหน่ง et al., 2014) ตัวอย่าง การศึกษาบางรายงานการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่าง O3 และ OHCA แต่การศึกษาอื่น ๆไม่พบความสัมพันธ์ดังกล่าว การศึกษาก่อนหน้านี้หนึ่งในโคเปนเฮเกนลักษณะสำคัญของ NO2 และ CO แต่การศึกษาอื่น ๆ พบเดนมาร์กไม่มีสนับสนุนการค้นหานี้ (Wichmann et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของทริกเกอร์ใน OHCD และผลกระทบจากการ
เรียกผู้ที่อยู่ใน IHCD.
แม้จะมีความคืบหน้าล่าสุดในการป้องกันโรคที่เกี่ยวข้องกับโรคหลอดเลือดหัวใจ,
โรคหลอดเลือดหัวใจยังคงก่อให้เกิดจำนวนมากที่สุดของการคลอดก่อนกำหนด
เสียชีวิต บัญชี OHCD เกือบครึ่งหนึ่งของการเสียชีวิตโรคหลอดเลือดหัวใจและเป็น
องค์ประกอบหลักของ SCD ข้อเท็จจริงเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการ
ระบุปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่ก่อให้เกิดการโจมตีของ OHCD.
กว่าทศวรรษที่ผ่านมาได้มีการเพิ่มขึ้นที่น่าสนใจในการวิจัย
การสำรวจสิ่งแวดล้อมเรียกศักยภาพของ OHCD เช่นอากาศ
มลพิษและอุณหภูมิ (Chen et al., 2014. เต็ง et al, 2014)
ผลการศึกษานี้หากได้รับการยืนยันอาจมีประชาชนที่สำคัญ
ผลกระทบด้านสุขภาพเช่นการสัมผัสกับปัจจัยเหล่านี้อาจเป็น
แก้ไขได้เช่นผ่านทางเครื่องปรับอากาศ, เครื่องฟอกอากาศ, หน้ากาก
สวมใส่หรือการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต แต่เกือบทั้งหมดศึกษาก่อนหน้านี้
ได้ดำเนินการในประเทศที่พัฒนาแล้ว (เต็ง et al, 2014.); ดังนั้น
ผลลัพธ์เหล่านี้จะต้องได้รับการจำลองแบบในประเทศกำลังพัฒนา.
การวิเคราะห์นี้พบว่าผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของ PM10, PM2.5, SO2, NO2
และ CO ใน OHCD และผลกระทบเหล่านี้เป็นที่ใหญ่ที่สุดบนเดียวกัน
วันตาย (ล่าช้า 0) เราพบว่าเพิ่มขึ้น 0.49% ในการตาย OHCD
ร่วมกับ 10 mg / m3 PM10 เพิ่มขึ้น ประมาณนี้ก็
มีขนาดเล็กกว่าที่พบในการศึกษาครอสโอเวอร์ในกรณีโรม
(เพิ่มขึ้น 1.61%) (Forastiere et al., 2005) และในการศึกษาแปดเมือง
ในอิตาลี (เพิ่มขึ้น 1.46%) (Serinelli et al., 2010) เราประมาณ 0.08%
เพิ่มขึ้นใน OHCD ละ 10 mg / m3 การเพิ่มขึ้นของ บริษัท ซึ่งเปรียบได้
กับการประมาณการรายงานในการศึกษาโรม (เพิ่มขึ้น 0.05%)
(Forastiere et al., 2005) ผลของเราไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามี
ผลกระทบของ O3 ใน OHCD ใด ๆ สำหรับประมาณการของเรายังเป็นส่วนตัวมาก
ต่ำกว่าการตรวจสอบจากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง
PM และออกจากโรงพยาบาลหัวใจหยุดเต้น (OHCA) ตัวแทนอื่น
สำหรับ SCD (เต็ง et al., 2014) การศึกษาเหล่านี้รายงานการเพิ่มขึ้นของ
ความเสี่ยง OHCA ตั้งแต่ 5.8% ถึง 11.3% ต่อ 10 มิลลิกรัมเพิ่มขึ้น / m3 PM2.5 ใน
การสัมผัส (Dennekamp et al, 2010;. Ensor et al, 2013;. โรเซนธาล
, et al, 2008, 2013. Silverman et al., 2010) และการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยง
3.3% ต่อ 10 mg / m3 เพิ่มขึ้นในการเปิดรับ PM10 (Dennekamp et al.,
2010) แต่สองการศึกษาก่อนหน้านี้ใน Seattle, สหรัฐอเมริกาไม่ได้สังเกต
ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญของส่วนตัวกับ OHCA (Levy et al, 2001;.
. ซัลลิแวน, et al, 2003) ผู้เขียนของการศึกษาเหล่านี้ได้คาดการณ์
ว่าการค้นพบเชิงลบของพวกเขาอาจจะเป็นส่วนที่ค่อนข้าง
ขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กและความเป็นพิษที่ค่อนข้างต่ำของอนุภาค
ส่วนใหญ่ที่มาจากควันไม้ รายงานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับ
ความสัมพันธ์ระหว่างมลพิษและก๊าซ OHCA ค่อนข้าง
สอดคล้องกัน (เต็ง et al., 2014) ตัวอย่างเช่นการศึกษาบางรายงาน
สมาคมที่สำคัญระหว่าง O3 และ OHCA แต่การศึกษาอื่น ๆ
ไม่พบความสัมพันธ์ดังกล่าว หนึ่งการศึกษาก่อนหน้านี้ในโคเปนเฮเกน,
เดนมาร์กพบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของ NO2 และ CO แต่การศึกษาอื่น ๆ ที่
ยังไม่ได้รับการสนับสนุนการค้นพบนี้ (Wichmann et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบของสิ่งแวดล้อมต่อ ohcd ทริกเกอร์และผลกระทบของทริกเกอร์ที่อยู่บน ihcd
.
แม้จะมีความคืบหน้าล่าสุดในการป้องกันโรคหลอดเลือดหัวใจโรคที่เกี่ยวข้องกับ
D3 ยังก่อให้เกิดมากที่สุดของการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร

ohcd บัญชีสำหรับเกือบครึ่งหนึ่งของการเสียชีวิตทั้งหมด และ D3
ส่วนประกอบหลักของ SCD . ข้อเท็จจริงเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงต้อง
ระบุปัจจัยความเสี่ยงที่สำคัญ ทริกเกอร์การโจมตีของ ohcd .
กว่าทศวรรษที่ผ่านมา , ได้มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการวิจัย
สำรวจสิ่งแวดล้อมก่อให้เกิดศักยภาพของ ohcd เช่นมลพิษทางอากาศ
และอุณหภูมิ ( Chen et al . , 2014 ; เต็ง et al . , 2010 )
ผลของการศึกษานี้ หากได้รับการยืนยันอาจจะสำคัญสุขภาพสาธารณะ
ความหมายของขณะที่ความเสี่ยงจากปัจจัยเหล่านี้อาจ
แก้ไขได้ เช่น ผ่านเครื่องปรับอากาศ , ฟอกอากาศ , หน้ากาก
การสวมใส่ หรือการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต . อย่างไรก็ตาม เกือบทั้งหมด การศึกษาก่อนหน้านี้
มีวัตถุประสงค์ในการพัฒนาประเทศ ( เต็ง et al . , 2010 ) ; ดังนั้น
ผลลัพธ์เหล่านี้ต้องนำในการพัฒนาประเทศ
วิเคราะห์นี้พบผลกระทบฝุ่น PM10 pm2.5 , SO2 NO2 และ CO ใน ohcd
, ,และผลเหล่านี้ที่ใหญ่ที่สุดในวันเดียวกัน
แห่งความตาย ( ล้าหลัง 0 ) เราพบ 0.49 % เพิ่มขึ้นจาก ohcd
ร่วมกับ 10 mg / m3 เพิ่มของ PM10 . ประมาณนี้
ขนาดเล็กกว่าที่พบในกรณีการการศึกษาในกรุงโรม
( 1.61 % เพิ่ม ) ( forastiere et al . , 2005 ) และในแปดเมืองการศึกษา
ในอิตาลี ( 1.46 % เพิ่ม ) ( serinelli et al . , 2010 ) เราประมาณ 0.08 %
เพิ่ม ohcd ต่อ 10 mg / m3 เพิ่ม Co , ซึ่งเทียบเท่า
มีการประเมินรายงานในการศึกษาโรม ( 0.05 % เพิ่ม )
( forastiere et al . , 2005 ) ผลที่เราไม่ได้แนะนำให้มี
ผลกระทบใด ๆของ O3 บน ohcd . ประมาณการของเราสำหรับ PM ยังมาก
ต่ำกว่าจากการศึกษาการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง
น. และออกจากโรงพยาบาล หัวใจหยุดเต้น ( ohca ) อีกหนึ่งตัวแทน
สำหรับ SCD ( เต็ง et al . , 2010 ) การศึกษาเหล่านี้รายงานเพิ่มขึ้นในความเสี่ยง ohca
ตั้งแต่ 5.8% 11.3 % ต่อ 10 มิลลิกรัม / ลูกบาศก์เมตร เพิ่มขึ้นในการ pm2.5
( dennekamp et al . , 2010 ; เซอร์ et al . , 2013 ; โรเซนธาล
et al . , 2008 ) ; ซิลเวอร์แมน et al . , 2010 ) และการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยง
จาก 3.3% ต่อ 10 mg / m3 เพิ่มแสง PM10 ( dennekamp et al . ,
2010 ) อย่างไรก็ตาม สองการศึกษาก่อนหน้านี้ในซีแอตเทิลสหรัฐอเมริกาไม่ได้สังเกต
อย่างสมาคม PM ด้วย ohca ( เลวี่ et al . , 2001 ;
ซัลลิแวน et al . , 2003 ) ผู้เขียนของการศึกษาเหล่านี้ได้คาดการณ์ว่าการค้นพบของพวกเขาอาจจะลบ

แม้ว่าจะค่อนข้างเล็กขนาดตัวอย่างและระดับความเป็นพิษค่อนข้างต่ำของอนุภาค
ส่วนใหญ่ที่มาจากควันไม้
รายงานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างก๊าซมลพิษ ohca และค่อนข้าง
ไม่สอดคล้องกัน ( เต็ง et al . , 2010 ) ตัวอย่างเช่น บางการศึกษารายงานว่าสมาคมอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง O3

และ ohca แต่การศึกษาอื่น ๆไม่พบใด ๆเช่นสมาคม ก่อนหน้านี้ศึกษาในโคเปนเฮเกน , เดนมาร์ก พบผลกระทบ
NO2 และ CO , แต่ยังไม่รองรับ
การศึกษาอื่น ๆพบว่า ( wichmann et al . , 2013 )