In Step 2, the subject was instruct

In Step 2, the subject was instructed to adopt the same
start posture as for Step 1. The therapist stood behind the
patient, and adopted a sitting posture bending his knee during
the mobilization to increase extension mobility further
using gravity and acceleration. In this manner, mobilization
was applied to the hypo-mobility joints, L1-2, L2-3, and
L3-4 joints, while excluding the hyper-mobility joints, L4-5
and L5-S1 joints.
For the SNAGS control group, the subjects were instructed
to sit on the edge of a manual therapy bed placing
their feet apart; then, therapeutic belts were connected to
the subject’s pelvis and the therapist’s pelvis to fix their pelvises.
The therapist stood behind the subject and fixed the
area around the spinous process of the bone above the joints
to be mobilized using two thumbs, and pushed the area forward
and upward to maintain pressure during active extension
by the subject, while simultaneously adding pressure
at the end of the range of the active extension. At this time,
the pressure of the thumbs that fixed the area around the
spinous process of the bone above the joints was maintained
until the upper body of the patient came back to the neutral
position. In this manner, the mobilization was applied to
the hypo-mobility joints, L1-2, L2-3, and L3-4 joints, while
excluding the hyper-mobility joints, L4-5 and L5-S1.
In the present study, to examine changes in lumbar extension
ROM, lumbar extension ROM was measured before
and after the experiment by plain radiography. The angles
of the lumbar extension ROM of joints between L1-2, L2-3,
L3-4, L4-5, and L5-S1 were measured using lateral views
of the lumbar spine (Fig. 1). Each joint’s lumbar extension
ROM was measured as the crossing angle of straight line
drawn across the bottom of the upper bone of the joint, and
a straight line drawn across the top of the lower bone. Radiographs
were taken when the subject crossed their arms to
place the two hands on both of their shoulders, stood laterally
in a comfortable position with their foot placed shoulder-
width apart, and slowly extended the lumbar part maximaximally
while maintaining a relaxed body. At this time, the
position of the pelvis was fixed to prevent the pelvis from
moving forward or backward. The radiographs were taken
at a distance of 1.5 m by the same radiologist, and the angles
were measured using a picture archiving and communication
system (PACS, Multi-View, Korea Medical Imaging
Technology, Korea).
The experimental results were statistically analyzed
using SPSS 15.0 KO (SPSS, Chicago, IL, USA). After the
general characteristics of the subjects were determined, the
paired t-test was used to compare the changes in the lumbar
extension ROM between pre- and post-intervention within
each group. The significance of the difference between the
two groups was investigated using the independent t-test.
The statistical significance level, α, was chosen as 0.05.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขั้นตอนที่ 2 เรื่องที่ได้รับคำสั่งให้นำมาใช้ท่าเริ่มต้นเหมือนกัน
สำหรับขั้นตอนที่ 1 บำบัดโรคยืนอยู่ข้างหลัง
ผู้ป่วยและนำท่านั่งดัดเข่าของเขาในระหว่างการระดม
เพื่อเพิ่มความคล่องตัวในการขยายต่อไป
โดยใช้แรงโน้มถ่วงและการเร่งความเร็ว ในลักษณะนี้การระดม
ถูกนำไปใช้ข้อต่อสำหรับผู้ที่เคลื่อนไหว l1-2, l2-3 และ
l3-4 ข้อต่อ. ในขณะที่ไม่รวมข้อต่อไฮเปอร์คล่องตัวและ L4-5
ข้อต่อ l5-s1
สำหรับกลุ่มควบคุม snags อาสาสมัครได้รับคำสั่ง
ไปนั่งบนขอบของการวางเตียงบำบัดคู่มือ
เท้าของพวกเขาออกจากกันแล้วเข็มขัดรักษา มีการเชื่อมต่อกับกระดูกเชิงกราน
เรื่องของกระดูกเชิงกรานและบำบัดเพื่อแก้ไข pelvises ของพวกเขา.
บำบัดโรคยืนอยู่ด้านหลังของวัตถุและคง
บริเวณโดยรอบของกระบวนการ spinous กระดูกข้อต่อด้านบน
จะระดมใช้นิ้วหัวแม่มือทั้งสองและผลักดันไปข้างหน้าพื้นที่
ขึ้นในการรักษาความดันในระหว่างการใช้งานขยาย
โดยเรื่องในขณะเดียวกันการเพิ่มความดัน
ที่จุดสิ้นสุดของช่วงของ ขยายการใช้งาน ในเวลานี้
ความดันของนิ้วหัวแม่มือที่คงที่บริเวณรอบ ๆ
กระบวนการ spinous ของกระดูกข้อต่อดังกล่าวข้างต้นได้รับการเก็บรักษาไว้จนกว่า
บนร่างกายของผู้ป่วยกลับมาให้เป็นกลาง
ตำแหน่ง ในลักษณะนี้การชุมนุมที่ถูกนำไปใช้กับ
ข้อต่อสำหรับผู้ที่เคลื่อนไหว l1-2, l2-3 และ l3-4 ข้อต่อในขณะที่
ไม่รวมข้อต่อไฮเปอร์เคลื่อนไหว L4-5 และ L5-s1.
ใน การศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในเอวขยาย
รอมเอวขยายรอมวัดก่อน
และหลังการทดลองโดยการเอ็กซ์เรย์ธรรมดา มุม
ของรอมขยายเอวของข้อต่อระหว่าง l1-2, l2-3,
l3-4, L4-5 และ L5-s1 ถูกวัดโดยใช้มุมมองด้านข้าง
ของกระดูกสันหลัง (รูปที่ 1) ขยายเอวของแต่ละทุน
รอมวัดเป็นมุมข้ามของเส้นตรง
วาดด้านล่างของกระดูกบนของทุนและ
เป็นเส้นตรงที่ลากในส่วนบนของกระดูกลดลง เอ็กซ์เรย์
ถูกนำเมื่อเรื่องข้ามแขนของพวกเขาไปยังสถานที่
สองมือทั้งสองไหล่ของพวกเขายืนอยู่ด้านข้าง
ในตำแหน่งที่สะดวกสบายกับเท้าของพวกเขาวางไหล่กว้างออกจากกัน
และค่อยๆขยายส่วนเอว maximaximally
ในขณะที่รักษา ร่างกายผ่อนคลาย ในเวลานี้
ตำแหน่งของกระดูกเชิงกรานได้รับการแก้ไขเพื่อป้องกันไม่ให้กระดูกเชิงกรานจาก
ก้าวไปข้างหน้าหรือข้างหลัง ฉายรังสีจะถูกนำ
ในระยะทาง 1.5 เมตรโดยรังสีแพทย์เดียวกันและมุม
ถูกวัดโดยใช้การเก็บภาพและการสื่อสาร
ระบบ (PACS หลายมุมมองของการถ่ายภาพทางการแพทย์เกาหลี
เทคโนโลยีเกาหลี).
ผลการทดลอง ถูกนำมาวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้
spss 15.0 ko (spss, Chicago, IL,usa) หลังจาก
ลักษณะทั่วไปของวิชาที่ได้รับการพิจารณาการจับคู่
t-test ถูกใช้ในการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในรอมเอว
นามสกุลระหว่างก่อนและหลังการแทรกแซงภายใน
แต่ละกลุ่ม ความสำคัญของความแตกต่างระหว่าง
สองกลุ่มได้รับการตรวจสอบโดยใช้ t-test อิสระ.
ระดับนัยสำคัญทางสถิติαรับเลือกให้เป็น 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขั้นตอนที่ 2 เรื่องมีคำแนะนำเพื่อนำมาใช้เหมือนกัน
เริ่มท่าสำหรับขั้นตอนที่ 1 พนักงานที่ยืนอยู่เบื้องหลัง
ผู้ป่วย และบุญธรรมนั่งท่าดัดเข่าของเขาระหว่าง
เคลื่อนไหวเพื่อเพิ่มความคล่องตัวขยายเพิ่มเติม
ใช้แรงโน้มถ่วงและความเร่ง ในลักษณะนี้ เคลื่อนไหว
ถูกนำไปใช้กับข้อต่อเคลื่อนไหว hypo ภูมิ L1 2, L2-3 และ
L3-4 ข้อต่อ ในขณะที่รวมไฮเปอร์เคลื่อนข้อต่อ L4-5
L5 S1 รอยต่อได้
สำหรับ SNAGS ควบคุมกลุ่ม หัวข้อได้รับคำแนะนำ
นั่งบนขอบของการบำบัดด้วยตนเองเตียงวาง
เท้าของพวกเขาจากกัน แล้ว รักษาเข็มขัดถูกเชื่อมต่อกับ
เชิงกรานของชื่อเรื่องและเชิงกรานของผู้บำบัดแก้ pelvises ของพวกเขา.
นักบำบัดที่ยืนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ และคงการ
พื้นที่กระบวนการ spinous กระดูกเหนือข้อต่อ
จะได้ปฏิบัติใช้ต้อน และพื้นที่การผลักดันไปข้างหน้า
และขึ้น เพื่อรักษาความดันในระหว่างการขยายงาน
ตามหัวเรื่อง ในขณะที่เพิ่มความดันกัน
ที่สิ้นสุดของช่วงของส่วนขยายใช้งานอยู่ ตอนนี้,
ดันหัวแม่มือที่ถาวรบริเวณสถาน
กระบวนการ spinous กระดูกเหนือรอยต่อจะถูกรักษา
จนร่างกายส่วนบนของผู้ป่วยกลับมากลาง
ตำแหน่ง ในลักษณะนี้ การเคลื่อนไหวที่ใช้กับ
hypo ภูมิเคลื่อนข้อต่อ L1 2, L2-3 และ L3-4 ข้อต่อขณะ
ไม่รวมข้อต่อเคลื่อนไหวไฮเปอร์ L4 5 และ L5-S1.
ในศึกษาปัจจุบัน การตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในส่วนขยายช่องไข
ROM ขยายช่องไข ROM ที่วัดก่อน
และ หลังทดลองโดย radiography ธรรมดา ทำให้มุม
ของส่วนขยายช่องไข ROM ของรอยต่อระหว่าง L1 2, L2-3,
L3 4, L4-5 และ L5 S1 ถูกวัดโดยใช้มุมมองด้านข้าง
ของช่องไขสันหลัง (Fig. 1) แต่ละร่วมของส่วนขยายช่องไข
ROM ถูกวัดเป็นมุมของเส้นตรงข้าม
ลากผ่านด้านล่างของกระดูกด้านบนของข้อต่อ และ
เส้นตรงที่ลากผ่านด้านบนของกระดูกต่ำ Radiographs
ที่ถ่ายเมื่อแผ่นดินของพวกเขาจะข้ามเรื่อง
วางสองมือบนไหล่ของพวกเขา ยืนแบบสมมาตรทั้งสอง
ในตำแหน่งที่สะดวกสบายด้วยเท้าของพวกเขาวางไหล่-
กว้างออกจากกัน และช้าขยาย maximaximally ส่วนช่องไข
ขณะรักษาร่างกายผ่อนคลาย ตอนนี้ การ
กำหนดให้เชิงกรานจากตำแหน่งเชิงกราน
ย้ายไปข้างหน้า หรือย้อนหลัง Radiographs ถูกนำมา
ที่ระยะ 1.5 เมตรโดย radiologist เดียว และทำให้มุม
ถูกวัดโดยใช้การเก็บรูปภาพและการสื่อสาร
ระบบ (PACS หลายมุมมอง ภาพแพทย์เกาหลี
เทคโนโลยี เกาหลี)
มีวิเคราะห์ผลการทดลองทางสถิติ
ใช้โปรแกรม 15.0 เกาะ (โปรแกรม ชิคาโก IL สหรัฐอเมริกา) หลังจาก
ลักษณะทั่วไปของหัวข้อที่กำหนด การ
t-ทดสอบจัดเป็นคู่ใช้ในการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในน้ำไขสันหลัง
นามสกุล ROM ระหว่างก่อน และหลังการแทรกแซงภายใน
แต่ละกลุ่ม ความสำคัญของความแตกต่างระหว่างการ
สองกลุ่มถูกสอบสวนใช้อิสระ t test.
ระดับนัยสำคัญทางสถิติ α ถูกเลือกเป็น 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขั้นตอนที่ 2 เรื่องที่ได้รับคำสั่งให้ใช้ท่า
เริ่มเดียวกันกับที่ใช้กับขั้นตอนที่ 1 แห่งที่ยืนอยู่หลัง
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ป่วยและนำมาใช้ท่านั่งที่งอเข่าของเขาในระหว่างการระดมทุน
ซึ่งจะช่วยเพิ่มความคล่องตัวการขยายเพิ่มเติม
การใช้แรงโน้มถ่วงโลกและการเร่งความเร็ว ในลักษณะนี้เป็นการระดมทุน
ซึ่งจะช่วยนำไปใช้เพื่อป้องกัน โรคภูมิแพ้ ข้อต่อระบบเคลื่อนที่ที่ L 1-2 1-2 1-2 L 2-3 และ 3-4 ข้อ
Lในขณะที่ไม่รวมที่ Hyper - การสื่อสารเคลื่อนที่ข้อ, L 4-5
และ L 5 - S 1 ข้อ.
สำหรับ snags การควบคุมกลุ่ม,ที่วัตถุได้รับ
ซึ่งจะช่วยในการนั่งอยู่บนขอบของด้วยตนเองเพื่อการบำบัดเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์หนึ่งเตียงการวางเท้า
ซึ่งจะช่วยแยก;แล้วเพื่อการบำบัดโรคเข็มขัดนิร ภัย ได้เชื่อมต่อกับ
ซึ่งจะช่วยเรื่องของกระดูกเชิงกรานและที่เหมาะสมของกระดูกเชิงกรานในการแก้ไขปัญหาของเขา pelvises .
ที่เหมาะสมยืนอยู่หลังที่อยู่ ภายใต้ และคงที่
บริเวณโดยรอบกระบวนการ spinous ของกระดูกที่อยู่เหนือบริเวณข้อต่อที่
ซึ่งจะช่วยให้สามารถเคลื่อนที่ได้โดยใช้สองนิ้วแล้วผลักออกไปบริเวณที่ส่งต่อ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มขึ้นและเพื่อรักษาระดับความดันในระหว่างการใช้งาน
ซึ่งจะช่วยในเรื่องนี้ขณะเดียวกันการเพิ่มความดัน
ที่สุดท้ายของช่วงที่ใช้งานอยู่ของการขยายพื้นที่ ในช่วงเวลานี้
ความดันของหัวแม่มือที่คงที่บริเวณโดยรอบที่
กระบวนการ spinous ของกระดูกที่เหนือข้อต่อที่มีการดูแลรักษาเป็นอย่างดี
จนกว่าร่างกายส่วนบนของผู้ป่วยที่กลับมายังตำแหน่งเป็นกลาง
ซึ่งจะช่วยได้ ในลักษณะนี้เพื่อระดมเงินทุนที่ถูกนำไปใช้กับ
ซึ่งจะช่วยป้องกัน โรคภูมิแพ้ ที่ - การสื่อสารเคลื่อนที่ข้อ L 1-2 1-2 1-2 L 2-3 และ L 3-4 ข้อต่อในขณะที่
ไม่รวมข้อ Hyper - แบบพกพาที่ L 4-5 และ L 5 - S 1 , S .
ในการศึกษาในปัจจุบันที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในช่วงเอวต่อ
ROMROM การขยายช่วงเอววัดได้ก่อน
และหลังจากการทดลองโดยเครื่องถ่าย ภาพ รังสีธรรมดา มุมที่
ซึ่งจะช่วยในการขยายช่วงเอวที่ ROM ของข้อต่อระหว่าง L 1-2 1-2 1-2 L 2-3
L 3-4 L 4-5 และ L 5 - S 1 เป็นวัดโดยใช้ด้านข้างวิวทิวทัศน์
ของกระดูกสันหลังช่วงเอว(รูปที่ 1 ) ร่วมกันของแต่ละช่วงเอว
ซึ่งจะช่วยขยายเวลารอมวัดได้เป็นมุมกว้างข้ามผ่านสายตรง
ซึ่งจะช่วยดึงความสนใจอยู่ด้านล่างของกระดูกบริเวณด้านบนของร่วมกันและ
สายตรงไปตรงมาที่ด้านบนของกระดูกลดลง radiographs
ซึ่งจะช่วยเป็นไปได้เมื่อเรื่องที่มีเครื่องหมายกากบาทขีดทับแขนทั้งสองข้างของตนเพื่อ
ที่มือทั้งสองข้างที่อยู่บนไหล่ของพวกเขาทั้งสองยืนขวาง
ซึ่งจะช่วยในตำแหน่งที่สะดวกสบายพร้อมด้วยเท้าของเขาวางหัวไหล่ -
แยกเท้าออกให้เท่ากับความกว้างและอย่างช้าๆส่วนช่วงเอวที่ขยาย maximaximally
ซึ่งจะช่วยในขณะที่ยังคงรักษาร่างกายที่ผ่อนคลาย ในช่วงเวลานี้
ตามมาตรฐานตำแหน่งของกระดูกเชิงกรานที่ถูกกำหนดในการป้องกันไม่ให้กระดูกเชิงกรานจาก
เคลื่อนที่ไปข้างหน้าหรือย้อนกลับ ที่ radiographs
ซึ่งจะช่วยเป็นไปได้ที่ที่มีระยะทางห่างจาก 1.5 ม.ที่เดียวกันโดยรังสีแพทย์และที่มุม
ซึ่งจะช่วยได้โดยใช้ ภาพ การจัดเก็บและการสื่อสาร
ซึ่งจะช่วยระบบ( Pac , multi-view ,เกาหลีใต้ทางการแพทย์การถ่าย ภาพ
Technology ,เกาหลีใต้)..
ที่ทดลองได้ผลเป็นเชิงสถิติวิเคราะห์
การใช้ spss 15.0 เกาะ( spss , Chicago , IL ,USA ) หลังจากลักษณะทั่วไป
ซึ่งจะช่วยให้การถ่าย ภาพ ที่มีกำหนด
จับคู่ T - การทดสอบถูกใช้เพื่อทำการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงใน ROM ช่วงเอว
ซึ่งจะช่วยขยายเวลาออกไประหว่างก่อนและหลังการแทรกแซง ภายใน
แต่ละกลุ่ม ความสำคัญของความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม
ซึ่งจะช่วยให้มีการสอบสวนโดยใช้ T อิสระ - การทดสอบ.
ระดับความสำคัญทางสถิติที่กล้องจะได้รับเลือกเป็น 0.05 .