Fairness and equity as a right for

Fairness and equity as a right for all in the outcomes of
development, through processes of social transformation
The idea of ‘social justice’ as the outcome of struggles against
social inequalities implies change towards a more ‘fair’ society.
This requires strategies to redress past injustices, violation of
rights or persistent economic and social inequalities. Social
movements such as the women’s, worker’s, and human rights
movements, have fought against perceived social injustices from
a variety of entry points. Such movements have also challenged
the ideologies and prejudices that legitimate social inequalities, in
order to mobilise people for change.
There are varying conceptions of ‘justice’. Common to them all is
a formal idea of justice - the idea that inequalities of distribution
must be justified by an impartial and rational assessment of
‘relevant’ differences between the people involved. One key
theory of justice, based on Rawls’ ideas, translates this into the
idea of ‘justice as fairness’ with its equity overtones and need for
redistributive strategies. Other thinking, derived from welfare
economics, focuses on more ‘efficiency’ ideas of maximising
overall utility or welfare, such that no-one can be made better off
without someone else being worse off. In development thinking a
‘capability’ perspective of justice is common, based on the work of
Amartya Sen, i.e. the idea that people should have the
capabilities to survive and function and the freedom to pursue
well-being. This requires both aggregative and redistributive
considerations.
Mainstream poverty debates have tended to focus on meeting the
basic needs of poor people and maximising their opportunities,
rather than seeing poverty as an issue of social inequality or
injustice. More radical perspectives, often adopted by NGOs, do
see poverty as an issue of injustice and focus on organising and
building capacity for the assertion of rights by the marginalised.
The idea of poverty as an issue of rights is growing in influence in
the development discourse, however, as for example in the DFID
White Paper.
Strategies towards social justice have often overlooked the
specific gender injustice or discrimination, as well as wider social
injustices, faced by women. The women’s movement has been
working to ensure that efforts to address injustice, through human
rights measures, or economic and social policies, are informed by
an understanding of gender inequalities.
Facio, A., 1995, ‘From basic needs to basic rights’, Gend

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเป็นธรรมและหุ้นเป็นสิทธิทั้งหมดในผลลัพธ์ของพัฒนา กระบวนการของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมความคิดของ 'หลักธรรม' เป็นผลของการต่อสู้เหลื่อมล้ำทางสังคมหมายถึงการเปลี่ยนแปลงต่อสังคม 'ยุติธรรม' เพิ่มเติมต้องมีกลยุทธ์ที่จะกลับมาทำงานที่ผ่านมาความอยุติธรรม การละเมิดสิทธิหรือเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ และสังคมอย่างสม่ำเสมอ สังคมเช่นผู้หญิง ผู้ปฏิบัติงานของการเคลื่อนไหว และสิทธิมนุษยชนเคลื่อนไหว ต่อสู้กับความอยุติธรรมที่สังคมรับรู้จากหลากหลายจุด เคลื่อนไหวดังกล่าวยังได้ท้าทายอุดมการณ์และอคติที่ถูกต้องเหลื่อมล้ำทางสังคม ในสั่งการระดมผู้คนสำหรับการเปลี่ยนแปลงมีแนวแตกต่างกันของ 'ความยุติธรรม' ร่วมกันกับพวกเขาทั้งหมดเป็นความคิดเป็นทางการของความยุติธรรม - ความคิดที่ไม่เท่าเทียมกันของการกระจายต้องได้รับการพิสูจน์ โดยการประเมินอย่างเป็นกลาง และมีเหตุผลของ''ความแตกต่างระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้อง หนึ่งที่สำคัญทฤษฎีของความยุติธรรม อิงแนวคิดของ Rawls แปลนี้เป็นการความคิดของ 'ความยุติธรรมเป็นธรรม' หุ้นหวือหวาและต้องกลยุทธ์ redistributive อื่น ๆ คิด มาจากสวัสดิการเศรษฐศาสตร์ มุ่งเน้นเพิ่มเติม 'ประสิทธิภาพ' ไอเดียเพิ่มโปรแกรมอรรถประโยชน์โดยรวมหรือสวัสดิการ เช่นที่ไม่มีใครสามารถทำได้ดีกว่าโดยไม่มีบุคคลอื่นกำลังแย่ลงปิด ในการพัฒนาคิดเป็นมุมมอง 'ความสามารถ' ของความยุติธรรมเป็นเรื่องธรรมดา อิงการทำงานของอมรรตยะเสน เช่นความคิดที่ว่าคนควรมีการความสามารถในการอยู่รอด และการทำงานและมีอิสระในการดำเนินการความเป็นอยู่ ต้องทั้ง aggregative redistributiveข้อควรพิจารณาอภิปรายหลักความยากจนมีแนวโน้มที่จะ เน้นการประชุมความต้องการพื้นฐานของคนยากจนและเพิ่มโอกาสของพวกเขาแทนที่จะเห็นความยากจนเป็นปัญหาของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม หรือความอยุติธรรม ทำมุมที่รุนแรงมาก มักจะนำมาใช้ โดยองค์กรพัฒนาเอกชนเห็นความยากจนเป็นปัญหาของความอยุติธรรมและเน้นการจัดระเบียบ และสร้างความสามารถในการยืนยันสิทธิ โดยที่ทั้งชายและหญิงมีการเติบโตความคิดของความยากจนเป็นปัญหาสิทธิในอิทธิพลในการพัฒนาวาทกรรม อย่างไรก็ตาม เป็นตัวอย่างในการ DFIDกระดาษสีขาวกลยุทธ์สู่ความยุติธรรมทางสังคมมักจะมองข้ามการเฉพาะเพศความอยุติธรรม หรือการเลือกปฏิบัติ ตลอดจนสังคมที่กว้างขึ้นความอยุติธรรม ผู้หญิงต้องเผชิญ การเคลื่อนไหวของผู้หญิงที่ได้รับทำให้ความอยุติธรรมอยู่ ผ่านทางมนุษย์ที่พยายามมาตรการสิทธิ หรือนโยบายเศรษฐกิจ และสังคม ทราบโดยความเข้าใจความเหลื่อมล้ำทางเพศFacio, A., 1995 'จากพื้นฐานความต้องการพื้นฐานสิทธิ' Gend

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยุติธรรมและผู้ถือหุ้นเป็นสิทธิทั้งหมดในน้อยการพัฒนาผ่านกระบวนการของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมความคิดของ " ยุติธรรม " สังคมเป็นผลของการต่อสู้กับความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม หมายถึง การเปลี่ยนแปลงทางสังคมมากขึ้น " ยุติธรรม "นี้ต้องใช้กลยุทธ์เพื่อแก้ไขอดีต ความอยุติธรรม การละเมิดสิทธิหรือความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม เศรษฐกิจ และ ถาวร สังคมการเคลื่อนไหว เช่น สตรี แรงงานและสิทธิมนุษยชนความเคลื่อนไหว ต้องต่อสู้กับความอยุติธรรมของสังคม จากความหลากหลายของจุดเข้า การเคลื่อนไหวดังกล่าวยังท้าทายอุดมการณ์ อคติ ที่ถูกต้องตามกฎหมาย และความไม่เท่าเทียมกันในสังคมการระดมคนเพื่อการเปลี่ยนแปลงมีแนวคิดที่แตกต่างของ " ยุติธรรม " พบพวกเขาทั้งหมดคือความคิดที่เป็นทางการของความยุติธรรม - ความคิดที่เท่าเทียมกันของการกระจายจะเป็นคนชอบธรรมโดยยุติธรรมและมีเหตุผล ประเมิน" " ความแตกต่างที่เกี่ยวข้องระหว่างบุคคลที่เกี่ยวข้อง หนึ่งคีย์ทฤษฎีของความยุติธรรม บนพื้นฐานของความคิดที่นิยม " แปลนี้เข้าไปความคิดของ " ความยุติธรรมตามความเป็นธรรม " กับหุ้นหวือหวา และต้องการสำหรับกลยุทธ์ redistributive . ความคิดอื่น ๆ ที่ได้มาจาก สวัสดิการเศรษฐศาสตร์ เน้นประสิทธิภาพมากขึ้น " " ความคิดของพื้นที่สาธารณูปโภคโดยรวม หรือ สวัสดิการดังกล่าวว่า ไม่มีใครสามารถจะทำให้ดีกว่าโดยไม่มีคนอื่นที่แย่กว่านี้ ในการพัฒนาการคิดเป็น" ความสามารถ " มุมมองของความยุติธรรมคือทั่วไป ที่ใช้ในการทำงานของอมรรตยะ เสน คือ ความคิดว่าควรมีความสามารถที่จะอยู่รอดและหน้าที่ และเสรีภาพในการติดตามความเป็นอยู่ นี้ต้องใช้ทั้ง aggregative และ redistributiveพิจารณายุติความยากจนอภิปรายมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่การประชุมความต้องการพื้นฐานของคนจน และสูงสุดโอกาสของพวกเขาแทนที่จะเห็นความยากจนเป็นปัญหาของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม หรือความอยุติธรรม อีกมุมมองที่รุนแรง มักจะประกาศใช้ โดยองค์กรพัฒนาเอกชน ทำเห็นความยากจนเป็นปัญหาของความไม่เป็นธรรม และมุ่งเน้นการจัดและการสร้างศักยภาพเพื่อยืนยันสิทธิ โดยละเลย .ความคิดของความยากจนเป็นปัญหาสิทธิเพิ่มขึ้นอิทธิพลวาทกรรมการพัฒนา , อย่างไรก็ตาม , ตัวอย่างเช่นใน DFIDสีขาวกระดาษกลยุทธ์สู่ความเป็นธรรมทางสังคมมักจะมองข้ามความอยุติธรรมเพศที่เฉพาะเจาะจงหรือการเลือกปฏิบัติ ตลอดจนสังคมในวงกว้างความอยุติธรรม , ประสบโดยผู้หญิง การเคลื่อนไหวของผู้หญิงได้ทำงานเพื่อให้แน่ใจว่า ความพยายามที่จะแก้ไขความอยุติธรรม ผ่านมนุษย์มาตรการใช้สิทธิหรือนโยบายเศรษฐกิจและสังคม จะทราบได้โดยมีความเข้าใจในเรื่องของความไม่เท่าเทียมกันทางเพศfacio , A . , 1995 , " จากความต้องการพื้นฐาน สิทธิขั้นพื้นฐาน gend