The official national language of V

The official national language of Vietnam is Vietnamese (Tiếng Việt), a tonal Mon–Khmer language which is spoken by the majority of the population. In its early history, Vietnamese writing used Chinese characters. In the 13th century, the Vietnamese developed their own set of characters, referred to as Chữ nôm. The folk epic Truyện Kiều ("The Tale of Kieu", originally known as Đoạn trường tân thanh ) by Nguyễn Du was written in Chữ nôm. Quốc ngữ, the romanized Vietnamese alphabet used for spoken Vietnamese, was developed in the 17th century by the Jesuit Alexandre de Rhodes and several other Catholic missionaries. Quốc ngữ became widely popular and brought literacy to the Vietnamese masses during the French colonial period.
Vietnam's minority groups speak a variety of languages, including Tày, Mường, Cham, Khmer, Chinese, Nùng, and H'Mông. The Montagnard peoples of the Central Highlands also speak a number of distinct languages. A number of sign languages have developed in the cities.
The French language, a legacy of colonial rule, is spoken by many educated Vietnamese as a second language, especially among the older generation and those educated in the former South Vietnam, where it was a principal language in administration, education and commerce; Vietnam remains a full member of the Francophonie, and education has revived some interest in the language. Russian – and to a much lesser extent German, Czech and Polish – are known among some Vietnamese whose families had ties with the Soviet bloc during the Cold War. In recent years, as Vietnam's contacts with Western nations have increased, English has become more popular as a second language. The study of English is now obligatory in most schools, either alongside or in many cases, replacing French. Japanese, Chinese and Korean have also grown in popularity as Vietnam's links with other East Asian nations have strengthened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาประจำชาติอย่างเป็นทางการของเวียดนามมีภาษาเวียดนาม (Tiếng Việt), ใช้ภาษามอญ – เขมรที่พูด โดยประชากรส่วนใหญ่ ในประวัติศาสตร์ของต้น เขียนเวียดนามใช้ตัวอักษรจีน ในศตวรรษที่ 13 เวียดนามที่พัฒนาชุดของตัวอักษร เรียกว่า Chữ nôm มหากาพย์พื้นบ้าน Truyện Kiều ("เรื่องของนินห์คู" เดิม เรียกว่า Đoạn trường tân thanh) โดย Nguyễn Du ถูกเขียนขึ้นใน Chữ nôm Quốc ngữ อักษรเวียดนาม romanized ใช้สำหรับพูดเวียดนาม ถูกพัฒนาขึ้นในศตวรรษที่ 17 โดยอิตภัณฑ์อเล็กซานเดอร์เดอโรดส์และข้าฯ คาทอลิกหลายอื่น ๆ Quốc ngữ เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลาย และสามารถนำไปที่เวียดนามฝูงในช่วงยุคอาณานิคมฝรั่งเศส กลุ่มชนกลุ่มน้อยของเวียดนามพูดหลากหลายภาษา Tày, Mường จาม เขมร จีน Nùng และ H'Mông คน Montagnard ของไฮแลนด์เซ็นทรัลยังพูดหลายภาษาที่แตกต่างกัน จำนวนเครื่องหมายภาษาได้พัฒนาในเมืองภาษาฝรั่งเศส มรดกของกฎอาณานิคม พูด โดยเวียดนามศึกษามากเป็นภาษาที่สอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างรุ่นเก่าและผู้ที่ศึกษาในเวียดนามใต้อดีต ซึ่งเป็นภาษาหลักในการจัดการ การศึกษา และการ พาณิชย์ เวียดนามยังคง เป็นสมาชิกเต็ม Francophonie และศึกษาได้ฟื้นฟูบางสนใจภาษา รัสเซีย – และขอบเขตของน้อยมากเยอรมัน เช็กและโปแลนด์ – จะรู้จักเวียดนามบางครอบครัวที่มีความสัมพันธ์กับค่ายโซเวียตในช่วงสงครามเย็น ในปีที่ผ่านมา เป็นของเวียดนามติดต่อกับชาติตะวันตกได้เพิ่มขึ้น อังกฤษได้กลายเป็นนิยมมากขึ้นเป็นภาษาที่สอง การศึกษาภาษาอังกฤษอยู่ตอนนี้บังคับในโรงเรียนมากที่สุด ข้าง หรือ ในหลาย กรณี แทนฝรั่งเศส ญี่ปุ่น จีน และเกาหลีได้ยังเติบโตในความนิยมเป็นการเชื่อมโยงของเวียดนามกับประเทศเอเชียตะวันออกอื่น ๆ มีความเข้มแข็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาประจำชาติอย่างเป็นทางการของเวียดนามเป็นเวียดนาม (คัสประเทศไทย), วรรณยุกต์ภาษามอญเขมรซึ่งเป็นที่พูดโดยส่วนใหญ่ของประชากร ในประวัติศาสตร์ยุคต้น ๆ ของการเขียนเวียดนามใช้ตัวอักษรจีน ในศตวรรษที่ 13, เวียดนามพัฒนาชุดของตัวเองของตัวละครที่เรียกว่าอักษรจื๋อโนม พื้นบ้านมหากาพย์TruyệnKiều ("เรื่องของ Kieu" เดิมเป็นที่รู้จักĐoạnTrườngTân Thanh) โดยNguyễn Du เขียนอักษรจื๋อโนม งู Quoc เวียดนามอักษรโรมันที่ใช้ในการพูดภาษาเวียดนามได้รับการพัฒนาในศตวรรษที่ 17 โดยนิกายเยซูอิตอเล็กซานเดอโรดส์และมิชชันนารีหลายคาทอลิก งู Quoc กลายเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายและนำความรู้ไปยังฝูงเวียดนามในช่วงระยะเวลาอาณานิคมของฝรั่งเศส.
ชนกลุ่มน้อยของเวียดนามพูดหลายภาษารวมทั้ง Tay, Mường, จาม, เขมร, จีน, nung และ H'mong คน Montagnard ของที่ราบสูงตอนกลางยังพูดหลายภาษาที่แตกต่างกัน จำนวนของภาษามือได้มีการพัฒนาในเมือง.
ภาษาฝรั่งเศส, มรดกของการปกครองอาณานิคมจะพูดจากหลายการศึกษาเวียดนามเป็นภาษาที่สองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนรุ่นเก่าและผู้ที่ศึกษาในอดีตเวียดนามใต้ที่มันเป็น ภาษาหลักในการบริหารการศึกษาและการพาณิชย์ เวียดนามยังคงเป็นสมาชิกของ Francophonie และการศึกษาได้ฟื้นขึ้นมาความสนใจในภาษาบาง รัสเซีย - และในระดับมากน้อยเยอรมัน, สาธารณรัฐเช็กและโปแลนด์ - เป็นที่รู้จักกันในบางส่วนที่มีครอบครัวชาวเวียดนามมีความสัมพันธ์กับโซเวียตในช่วงสงครามเย็น ในปีที่ผ่านมาเป็นรายชื่อของเวียดนามกับประเทศตะวันตกได้เพิ่มขึ้น, อังกฤษได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นเป็นภาษาที่สอง การศึกษาภาษาอังกฤษอยู่ในขณะนี้บังคับในโรงเรียนส่วนใหญ่ทั้งข้างหรือในหลายกรณีการเปลี่ยนภาษาฝรั่งเศส ญี่ปุ่น, จีนและเกาหลีนอกจากนี้ยังมีการเติบโตในความนิยมเป็นลิงค์ของเวียดนามกับประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกมีความเข้มแข็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาแห่งชาติอย่างเป็นทางการของเวียดนามเวียดนาม ( Ti ế ng vi ệ T ) , วรรณยุกต์ภาษามอญ - เขมรภาษาซึ่งเป็นภาษาพูดโดยส่วนใหญ่ของประชากร ในประวัติศาสตร์ของเวียดนาม การเขียนใช้ภาษาจีน ในศตวรรษที่ 13 , เวียดนามพัฒนาตนเองชุดของตัวอักษรที่เรียกว่า CH ữ n เป็นการม. ชาวบ้านมหากาพย์ truy ệ N กีề U ( " เรื่องราวของ เกียว "แต่เดิมเรียกว่าĐ O ạ ng T â n n tr ườ Thanh ) โดยคนễ N ดูเขียนใน Ch ữ n เป็นการเมตร คูố c ng ữ , โรมัน เวียตนาม ตัวอักษรที่ใช้สำหรับพูดภาษาเวียดนาม ที่ถูกพัฒนาขึ้นในศตวรรษที่ 17 โดยเยซูอิต Alexandre de Rhodes และมิชชันนารีคาทอลิกหลายอื่น ๆ ค้นหาố c ng ữกลายเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางและนำความรู้กับมวลชน เวียดนามในช่วงยุคอาณานิคมฝรั่งเศส
เวียดนามชนกลุ่มน้อยพูดหลากหลายภาษา รวมทั้งล่าสุด T Y , M ườนาโน จาม เขมร จีนù n ng และ H ก็เป็นการใช้ การ montagnard ชาวที่ราบสูงภาคกลางยังพูดหลายภาษา ที่แตกต่างกัน จำนวนของภาษาเซ็นได้พัฒนาในเมือง .
ภาษาฝรั่งเศส , มรดกของอาณานิคม คือพูดโดยหลายการศึกษาเวียดนามเป็นภาษาสองโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างรุ่นเก่าและผู้ที่ศึกษาใน อดีต เวียดนามใต้ ซึ่งมันเป็นภาษาหลักในการบริหาร การศึกษา และการพาณิชย์ เวียดนามยังคงเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบของ Francophonie และการศึกษามีการฟื้นฟูความสนใจในบางภาษา - รัสเซีย และมากน้อยกว่าขอบเขตเยอรมันสาธารณรัฐเช็กและโปแลนด์และเป็นที่รู้จักกันในหมู่คนเวียดนามที่ครอบครัวมีความสัมพันธ์กับโซเวียตในช่วงสงครามเย็น ใน ปี ล่าสุด เป็นผู้ติดต่อของเวียดนามกับชาติตะวันตกได้เพิ่มขึ้น , ภาษาอังกฤษได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นเป็นภาษาที่สอง การศึกษา ภาษาอังกฤษ คือตอนนี้บังคับในโรงเรียนมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นด้านข้างหรือในหลายกรณี แทนฝรั่งเศส ญี่ปุ่นจีนและเกาหลียังมีการเติบโตในความนิยมเป็นลิงค์ของเวียดนาม กับ ประเทศ อื่น ๆ




เอเชียตะวันออกมีความเข้มแข็ง