Diagnosis of secondary caries is in

Diagnosis of secondary caries is inconsistent between dental practitioners, and
often not based on objective criteria.6–9 If in doubt, most general dental practitioners
adopt a “defensive dentistry” approach by choosing replacement as opposed to one
of the range of minimal intervention options, including systematic monitoring of
such restorations, ie, if in doubt, wait and watch rather than take it out. Decisions
to replace restorations with limited defects are particularly common for restorationsnot placed by the evaluating practitioner,10 as demonstrated
in analyses of the patterns of provision of dental restora-
tions within National Health Service dental services in the
UK and in large North American studies.11,12 For example,
within a cohort of over 300,000 patients in 2002, Bogacki
et al noted that the probability of survival of both posterior
amalgam and resin composite restorations was in excess
of 90% over 5 years, but that this survival rate dropped to
60% (for both types of restoration) when patients changed
dentist.12 A more recent dental practice-based research study,
involving 197 clinicians in the USA and Scandinavian coun-
tries, and close to 10,000 restorations, indicated that when
considering treatment options for restorations with local-
ized defects, in over 75% of cases the practitioners choose
replacement rather than repair.13 The same study confirmed
that decisions to replace restorations with limited defects
are particularly common for restorations not placed by the
evaluating practitioner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วินิจฉัยของผุรองไม่สอดคล้องระหว่างผู้ฟัน และ ตาม criteria.6–9 วัตถุประสงค์ในข้อสงสัย ทันตกรรมผู้ทั่วไปส่วนใหญ่มักจะไม่ ใช้วิธีการ "ป้องกันทันตกรรม" โดยการเลือกแทนจำกัดหนึ่ง ช่วงของตัวเลือกการแทรกแซงน้อยที่สุด รวมทั้งระบบตรวจสอบ คืนค่าดังกล่าว ie ถ้าในข้อสงสัย รอ และดู มากกว่าจะออก การตัดสินใจ การแทนพอ มีข้อบกพร่องจำกัดใจทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ restorationsnot ที่วางไว้ โดยผู้ประกอบการ evaluating, 10 ดัง ในการวิเคราะห์รูปแบบของการจัดฟัน restora-tions ภายในบริการทันตกรรมบริการสุขภาพแห่งชาติในการ สหราชอาณาจักรและ ใน studies.11,12 ใหญ่อเมริกาเหนือตัวอย่าง ภายใน cohort ของผู้ป่วยกว่า 300000 ใน 2002, Bogacki ระบุ et al ที่ความอยู่รอดของทั้งสองหลัง คืนค่าคอมโพสิตเรซินและ amalgam ที่เหลือ ของ 90% 5 ปี แต่ อัตราการอยู่รอดนี้หลุดไป60% (สำหรับทั้งสองชนิดคืน) เมื่อผู้ป่วยมีการเปลี่ยนแปลง dentist.12 การศึกษาวิจัยปฏิบัติการทันตกรรมล่าสุด 197 clinicians ในสหรัฐอเมริกาและสแกนดิเนเวียประเทศและเกี่ยวข้องกับพยายาม และใกล้กับคืนค่า 10000 ระบุว่า เมื่อ พิจารณาตัวเลือกการรักษาสำหรับการคืนค่าและท้องถิ่นข้อบกพร่อง ized กว่า 75% ของกรณีผู้เลือก แทนแทน repair.13 การศึกษาเดียวกันที่ได้รับการยืนยัน ตัดสินใจนั้นจะแทนคืนค่า ด้วยข้อบกพร่องจำกัด ทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคืนค่าที่ไม่ทำตาม ประเมินผู้ประกอบการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวินิจฉัยโรคฟันผุที่สองคือที่ไม่สอดคล้องกันระหว่างผู้ปฏิบัติงานทันตกรรมและ
มักจะไม่ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ criteria.6-9 ถ้าสงสัยให้ผู้ปฏิบัติงานทันตกรรมทั่วไปมากที่สุด
นำมาใช้เป็น "ทันตกรรมป้องกัน" วิธีการโดยการเลือกเปลี่ยนเมื่อเทียบกับหนึ่ง
ในช่วงของตัวเลือกการแทรกแซงน้อยที่สุด รวมทั้งการตรวจสอบระบบการ
บูรณะดังกล่าวคือหากมีข้อสงสัยรอและดูมากกว่าเอามันออก การตัดสินใจ
ที่จะเปลี่ยนการบูรณะที่มีข้อบกพร่อง จำกัด อยู่ร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ restorationsnot วางไว้โดยผู้ประกอบการประเมิน 10 ที่แสดงให้เห็น
ในการวิเคราะห์รูปแบบของการจัดหา restora- ทันตกรรม
ทั้งนี้ภายในบริการสุขภาพแห่งชาติบริการทันตกรรมใน
สหราชอาณาจักรและใน studies.11 อเมริกันขนาดใหญ่เหนือ , 12 ตัวอย่างเช่น
ภายในหมู่คนกว่า 300,000 ผู้ป่วยในปี 2002, Bogacki
et al, ตั้งข้อสังเกตว่าน่าจะเป็นของการอยู่รอดของทั้งสองหลัง
การรวมและการบูรณะเรซินคอมโพสิตเป็นในส่วนที่เกิน
จาก 90% ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา แต่ที่อัตราการรอดตายนี้ลดลงถึง
60 % (สำหรับทั้งสองประเภทของการบูรณะ) เมื่อผู้ป่วยเปลี่ยนแปลง
dentist.12 การศึกษาวิจัยการปฏิบัติตามทางทันตกรรมที่ผ่านมาเพิ่มเติม
ที่เกี่ยวข้องกับ 197 แพทย์ในประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศต่างก็สแกนดิเนเวี
พยายามและใกล้ถึง 10,000 บูรณะชี้ให้เห็นว่าเมื่อ
พิจารณาตัวเลือกการรักษาบูรณะ กับ LOCAL-
ข้อบกพร่อง ized ในกว่า 75% ของกรณีที่ผู้ปฏิบัติงานเลือก
ทดแทนมากกว่า repair.13 ศึกษาเดียวกันยืนยัน
ว่าการตัดสินใจที่จะเปลี่ยนการบูรณะที่มีข้อบกพร่อง จำกัด
อยู่ร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการบูรณะไม่ได้วางไว้โดย
ผู้ประกอบการประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การมัธยมศึกษา การสอดคล้องระหว่างผู้ปฏิบัติงานทันตกรรม และมักจะไม่ยึดเกณฑ์
6 – 9 หากมีข้อสงสัยมากที่สุด ทั่วไป ผู้ปฏิบัติงานทันตกรรม
อุปการะ " ทันตกรรม " รับแนวทาง โดยเลือกเปลี่ยนเป็นนอกคอกหนึ่ง
ของช่วงของตัวเลือกการแทรกแซงน้อยที่สุด รวมถึงการตรวจสอบระบบของ
เช่นบูรณะคือ ถ้าสงสัยรอดูมากกว่าที่จะเอามันออก การตัดสินใจ
แทนบูรณะกับข้อบกพร่อง จํากัด โดยทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ restorationsnot วางไว้โดยประเมินผู้ประกอบการ 10 แสดงให้เห็นว่า
ในการวิเคราะห์รูปแบบของการให้ทันต restora -
tions ภายในบริการทันตกรรมบริการสุขภาพแห่งชาติใน UK และในการศึกษาของอเมริกาเหนือ

11,12 ตัวอย่างขนาดใหญ่ภายในหมู่คนมากกว่าผู้ป่วย 300000 ในปี 2002 bogacki
et al กล่าวว่า ความน่าจะเป็นของการอยู่รอดของทั้งสองรวมกันและบูรณะด้วยเรซิน คอมโพสิต คือด้านหลัง

ของในส่วนที่เกิน 90% กว่า 5 ปี ปรับตัวลดลง แต่อัตราการรอดตาย

60% ( สำหรับทั้งสองประเภทของการฟื้นฟู ) เมื่อผู้ป่วยเปลี่ยนไป
dentist.12 ล่าสุด เพิ่มเติมปฏิบัติการทันตกรรมการศึกษาวิจัยตาม
ที่เกี่ยวข้องกับ 197 แพทย์ในสหรัฐอเมริกา และสแกนดิเนเวีย coun -
พยายามและใกล้ 10 , 000 บูรณะ พบว่าเมื่อพิจารณาตัวเลือกการรักษาสำหรับบูรณะด้วย
-
ท้องถิ่น ized ข้อบกพร่องในกว่า 75% ของกรณีประกอบเลือก
แทนมากกว่า repair.13 การศึกษาเดียวกัน ยืนยันว่าการตัดสินใจที่จะแทนที่มันด้วย

) บกพร่องโดยทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบูรณะไม่วางไว้โดย
ประเมิน )