The old man said nothing at first.

The old man said nothing at first. After a long moment, he sighed, then made a grasping motion with his right hand. Instantly, a seal appeared in the palm of his hand. It seemed to be formed of countless magical symbols, and contained a sense of shattered beauty.

“Fleshly Sanctification,” said the old man. “It is a secret art, not really a Daoist magic.” He looked at Meng Hao for a moment, and Meng Hao’s mind shook. That single glance was enough to pierce completely through him.

“Interesting,” said the old man, a serious look filling his eyes. He waved his hand, causing the seal to shoot toward Meng Hao and enter into his forehead.

“Night would have difficulty creating a copy of this art. However, since I approve, then after you leave this place, as long as I still exist, you can fully activate it. If I’ve already perished….” The old man shook his head, but said no more.

As for Ke Yunhai, he didn’t ask any questions about what had just been said. He turned to leave with Meng Hao.

As they made their way off, the old man suddenly looked up at Meng Hao once more. His eyes seemed to be filled with both understanding, and sorrow.

“Yunhai,” he thought, “considering you know the truth of it all, why are you doing this…?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฒ่ากล่าวว่า ไม่มีอะไรในตอนแรก หลังจากช่วงยาว เขาถอนหายใจ จาก นั้นทำการเคลื่อนไหวมม.ขวา ทันที ตราที่ปรากฏในฝ่ามือของเขา มันดูเหมือนจะเป็นรูปแบบของสัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังนับไม่ถ้วน และประกอบด้วยความงามแตก"ทาทูล กล่าวว่า คนเก่า "มันเป็นศิลปะความลับ ไม่วิเศษ Daoist" เขาดูที่เฮาเมงสำหรับช่วงเวลา และเมงห้าวใจส่าย ที่มองเพียงแวบเดียวก็พอที่จะเจาะผ่านเขาอย่างสมบูรณ์"เที่ยว ชรา ดูอย่างไส้ตากล่าว เขาโบกมือ ก่อให้เกิดตรายิงไปทางเมงเฮา และเข้าไปในหน้าผากของเขา"กลางคืนจะมีความยากลำบากในการสร้างสำเนาของศิลปะนี้ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ฉันอนุมัติ แล้วหลังจากที่คุณออกจากสถานที่แห่งนี้ ตราบเท่าที่ยังคงมีอยู่ ทั้งงาน ถ้าผมได้แล้วเปิด..." ชราส่ายศีรษะของเขา แต่ว่า ไม่มากส่วนหยุนไห่ Ke เขาไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เกี่ยวกับเพียงแค่ได้รับกล่าว เขาหันไปปล่อยกับเฮาเมงพวกเขาทำทางของพวกเขาปิด คนเก่าก็มองค่าที่เมงเฮาอีกครั้ง ตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยความเข้าใจ และความเศร้าโศก"หยุนไห่ เขาคิดว่า "พิจารณาหาความจริงของเรื่องทั้งหมด ทำไมทำอยู่นี้..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายชรากล่าวว่าไม่มีอะไรในตอนแรก หลังจากช่วงเวลาที่นานเขาถอนหายใจแล้วทำให้การเคลื่อนไหวโลภด้วยมือข้างขวาของเขา ทันทีประทับตราปรากฏในฝ่ามือของเขา ดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นของสัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังที่นับไม่ถ้วนและมีความรู้สึกของความงามที่แตก

"เนื้อหนังล้างบาป" ชายชรากล่าวว่า "มันเป็นศิลปะที่เป็นความลับไม่ได้จริงๆมายากล Daoist." เขามองไปที่เม้งเฮาสักครู่และจิตใจเม้งเฮาส์ส่าย ที่รวดเร็วเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะเจาะสมบูรณ์ผ่านเขา

"น่าสนใจ" กล่าวว่าคนเก่าดูร้ายแรงกรอกตาของเขา เขาโบกมือก่อให้เกิดการประทับตราในการถ่ายภาพที่มีต่อเม้ง Hao และเข้าสู่หน้าผากของเขา

"คืนจะมีความยากลำบากในการสร้างสำเนาของศิลปะนี้ อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่ฉันอนุมัติแล้วหลังจากที่คุณออกจากสถานที่แห่งนี้ตราบเท่าที่ฉันยังคงมีอยู่คุณสามารถเปิดใช้งานได้อย่างเต็มที่ หากฉันเสียชีวิตแล้ว ... . "ชายชราส่ายหัว แต่กล่าวว่าไม่มีอะไรมาก

สำหรับ Ke Yunhai เขาไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เพิ่งได้รับการกล่าวว่า เขาหันไปปล่อยให้กับเม้งเฮา

ขณะที่พวกเขาทำทางของพวกเขาออกชายชราอย่างกระทันหันมองมาที่เม้งเฮาอีกครั้ง ดวงตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยทั้งความเข้าใจและความเศร้าโศก

"Yunhai" เขาคิดว่า "พิจารณาคุณทราบความจริงของมันทั้งหมดเหตุผลที่คุณจะทำเช่นนี้ ... ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายชรากล่าวว่าไม่มีอะไรที่แรก หลังจากนั้นสักครู่ เขาถอนหายใจยาว แล้วให้จับการเคลื่อนไหวกับมือขวาของเขา ทันที ตราที่ปรากฏอยู่ในฝ่ามือของเขา มันดูเหมือนจะเป็นรูปแบบของสัญลักษณ์ขลังนับไม่ถ้วน และมี ความรู้สึกของการทำลายความงาม" เนื้อหนังมังสาล้างบาป " ชายชราว่า " มันเป็นศิลปะเป็นความลับ ไม่ได้จริงๆ daoist เวทมนตร์ " เขามองดูเมิ่งฮ่าวสักครู่ และเมิ่งฮ่าวจิตใจสั่นไหว เดียวที่รวดเร็วเพียงพอที่จะแทงอย่างสมบูรณ์ผ่านเขา" น่าสนใจ " กล่าวว่าชายชราจริงจังดูการกรอกตา เขาโบกมือ ทำให้ผนึกยิงต่อเมิ่งฮ่าวเข้าไปในหน้าผาก" คืนนี้จะมีปัญหาในการสร้างสำเนาของศิลปะนี้ อย่างไรก็ตาม ผมเห็นด้วย แต่หลังจากที่คุณออกจากสถานที่นี้ ตราบใดที่ผมยังอยู่ คุณสามารถเปิดใช้งานได้ ถ้าฉันตาย . . . . . . . " ชายชราส่ายหน้า แต่บอกว่าไม่มีสำหรับเค่อหยุนไห่ เขาไม่ได้ถามคำถามใด ๆเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังพูด เขาเดินออกมากับเมิ่งเฮ่าที่พวกเขาทำทางของพวกเขาออก ชายชราก็เงยหน้าขึ้นมอง เมิ่งฮ่าวอีกครั้ง ดวงตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยทั้งความเข้าใจ และความเศร้าโศก" หยุนไห่ " เขาคิด " เมื่อคุณทราบความจริงทั้งหมด เธอทำแบบนี้ทำไม . . . ? "