A young Warrior spoke urgently and

A young Warrior spoke urgently and anxiously, as if he had missed something important!

“I don’t know such a person… Ah, a party that came in riding a black cow did kill Heretic Hunters and went past.”

“Heretic Hunters!” The other onlookers who had also come asked, “How many were there?”

“11 of them.”

“11 of them! How many minutes did it take to defeat them?”

“Huh, how should I say how long it took… it really happened in a brief moment.”

“Please tell us anyway.”

“Roughly about 2 to 3 minutes?”

“So fast!”

The spectators cheered as they ran off to where Weed and Yellowy had disappeared.

“What was that just now?”

“Maybe… was Weed that Weed? Wargod Weed! He’s hunting in the underground prison!”

* * *

As she breathlessly followed Weed, Da’in was able to feel it.

‘He’s really… grown a lot.’

She had offered to party together with the Sculptor she’d met in Lavias because the sight of him hunting alone without teammates had been pitiful. Despite the limitations to the Sculptor profession, she had been able to feel a strong will from him as he fought monsters with all his might. The Sculptor who had raised his Perseverance by going as far as to take hits from monsters on purpose now wielded Blacksmithing and Tailoring skills. He had made food for her in Lavias as well, but his Cooking skill had also risen to Intermediate in their time apart. He even dragged a bull named Yellowy along with him.

“This slow-witted cow.”

Moooooooooo!

“Yurin, if you have any paint left over, paint him yellow.”

Moooooooooooo!

While they were resting for a bit after repeated battling, the sight of them squabbling with the sculpture lifeform named Yellowy was also cheerful. Yurin and even Hwaryeong played while chiming in.

“Oppa, he’s gonna be eaten anyways, so why dye him?”

“They say the black pigs of Jeju are very nutritious and tasty; just leave him black.”

[T/N: Jeju is Korea’s largest island, known for its tourism, scenery, and apparently its pigs.]
MOOO!

Yellowy wailed sorrowfully and pitifully. However, he wasn’t always treated unkindly. When mealtime rolled around, Weed gave him very nutritious hay, even though there was no knowing when he had gotten it. Yurin fed him herbs that she had on hand, and kind Hwaryeong got water and washed his face and body.

* * *

The second day of hunting in the underground prison!

In the wee hours of the day, when others had gone to sleep, Weed woke up early and was logged in. As he moved deeper into the dungeon and logged off, the spectators weren’t able to follow him any longer. Weed was practicing the handling of a light sculpture using the time away from the people. Da’in had also logged in early, so it was just the two of them.

Weed was silently engrossed in the light sculpture. There was a heavy mood between the two of them.

‘This is a chance to talk with him.’

Da’in started speaking first, with difficulty. “Excuse me.”

“Yes?”

Weed’s response was blunt and rather guarded. He had been the same way when she had met him for the first time in Lavias. He was suspicious from the start, as if wondering if she was going to steal his japtem even though they had simply met by chance in the dungeon.

“What sculpture are you making now?”

Colorful lights matched every movement of Weed’s hand. He wasn’t using just one light, but diverse colors intertwined and mixed as they brought about countless changes. They grew when he flicked his arm, and the lights scattered brilliantly when he bent his wrist.

“It is nothing, just for practice.”

The sculpture Weed was making was gradually taking the form of a person, like a mannequin. Da’in sat still next to him and only spectated the use of light sculpting. Since Weed was trying to make a shape by utilizing strands of light, it was no easy matter. There were countless colors, so it was also try to make them suit each other.

Da’in couldn’t handle the heavy silence that followed the halt in the conversation and spoke up again.

“Is there a girl that you like?”

After asking that, she worried inwardly. She had asked something that she’d always been curious about after seeing that he had made the Goddess Freya Statue in Morata based on Hwaryeong’s face. Da’in hoped that he would say that he still liked her.

Weed shook his head. “There isn’t.”

Stifling her disappointment with effort, Da’in replied, “Ah, is that so. Please excuse me for asking something unnecessary.”

“No, it’s fine.”

Weed absorbed himself in the sculpture again. Though his concentration was strong and he made a sculpture even in his break time, his attitude was strangely different from usual. When there was another person with him, he had never ignored someone who tried to have a conversation. However, distressed by the words Weed had spoken, Da’in didn’t realize that.

‘We’ve already said goodbye once, so it’s fine if he doesn’t like me.’

Da’in contained her pounding heart and spoke up again. “Then… is there a girl you liked in the past?”

Though she sometimes acted unexpectedly and had many strange sides to her to the extent of healing monsters like Ghouls, she mustered an immense amount of courage to ask that question.

Weed’s fingers stopped for a moment, trembling a little and tense. However, he soon suppressed it and replied.

“There’s no girl that I used to like.”

“Goodness!” Da’in smiled with an effort. “Then you’ve never told anyone that you liked them, not even once?”

“Yes, because there was no one I liked.”

Da’in bit her lip. To think there was a guy who would discourage a lass so coldheartedly.

“I see. There’s something I have to do for a bit, so I’ll be leaving now.”

Weed didn’t even look at her when replying. “Please do so.”

“Then…”

Da’in logged out.

“Phew.”

Weed collected the light sculpting. The lights that had dazzled his eyes disappeared, and the dungeon became dark. There was only the crackling of the bonfire he had lit to boil water and prepare the food as it burned.

“Yellowy.”

Mooooooo!

Sitting on the bare ground, Yellow raised his head and replied.

“Do you know who the girl was just now?”

Moooo!

Yellowy slapped his short tail on the ground as he tilted his ears. He might get a ton of nagging if he pretended to ignore Weed.

Weed spoke calmly. “My first love.”

The first love that a man could never forget. He couldn’t forget the memories made with his first love even with the passage of time.

“Her name is Da’in… her profession is Shaman. I first met her in Lavias.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักรบหนุ่มพูดอย่างเร่งด่วนและความกังวลใจเช่นถ้าเขาพลาดบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญ! "ผมไม่ทราบว่าบุคคลดังกล่าว ... อาบุคคลที่มาในการขี่วัวสีดำไม่ฆ่าล่าคนนอกรีตและเดินผ่านมา." "ล่าคนนอกรีต! "การเข้าชมการแสดงอื่น ๆ ที่ได้ยังมาถามว่า" วิธีการหลายอยู่ที่นั่น? "" 11 ของพวกเขา. "" 11 ของพวกเขา! วิธีการหลายนาทีมันใช้เวลาที่จะเอาชนะพวกเขา? "" อืมมมว่าฉันควรจะพูดว่านานแค่ไหนก็เอา ... มันเกิดขึ้นจริงในช่วงเวลาสั้น ๆ . "" กรุณาบอกให้เราต่อไป. "" ประมาณประมาณ 2 ถึง 3 นาที? "" ดังนั้น อย่างรวดเร็ว! "ชมให้กำลังใจขณะที่พวกเขาวิ่งออกไปที่วัชพืชและเหลืองได้หายไป." สิ่งที่เป็นเพียงแค่ตอนนี้? "" บางที ... เป็นวัชพืชที่วัชพืช? wargod วัชพืช! เขาล่าสัตว์ในคุกใต้ดิน! "* * * * * * * * * * * * ขณะที่เธอตามกระหืดกระหอบวัชพืช Da'in ก็สามารถที่จะรู้สึกว่ามัน. 'เขาจริงๆ ... เติบโตขึ้นมาก. เธอได้เสนอขายให้แก่บุคคลที่ร่วมกับประติมากรที่เธอพบใน Lavias เพราะสายตาของเขาตามล่าคนเดียวโดยไม่มีเพื่อนร่วมทีมที่ได้รับน่าสงสาร แม้จะมีข้อ จำกัด ในการอาชีพประติมากรเธอได้รับสามารถที่จะรู้สึกอย่างแรงกล้าจากเขาในขณะที่เขาต่อสู้กับมอนสเตอร์ทั้งหมดของเขาอาจ ประติมากรที่ได้ยกความเพียรของเขาโดยไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะใช้ความนิยมจากมอนสเตอร์กับวัตถุประสงค์ในขณะนี้กำ Blacksmithing และทักษะการตัดเย็บเสื้อผ้า เขาทำอาหารสำหรับเธอใน Lavias เช่นกัน แต่ทักษะการทำอาหารของเขาได้เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังเป็นกลุ่มในเวลาของพวกเขาออกจากกัน เขาลากวัวชื่อเหลืองพร้อมกับเขา. "นี่วัวช้าเบื๊อก." Moooooooooo! "Yurin ถ้าคุณมีสีใด ๆ ที่เหลือ, สีเขาสีเหลือง." Moooooooooooo! ในขณะที่พวกเขากำลังพักผ่อนสำหรับบิตหลังจากต่อสู้ซ้ำ, สายตาของพวกเขาทะเลาะกันกับบรรพประติมากรรมชื่อเหลืองก็ยังร่าเริง Yurin และแม้กระทั่ง Hwaryeong เล่นในขณะที่การตีระฆังใน. "พี่เขาก็จะนำมารับประทานได้นะดังนั้นทำไมย้อมเขา?" "พวกเขากล่าวสุกรสีดำของเชจูมีคุณค่าทางโภชนาการและอร่อยมาก; เพียงแค่ปล่อยให้เขาดำ ". [T / N:. เชจูเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของเกาหลีที่รู้จักกันสำหรับการท่องเที่ยวของทิวทัศน์และเห็นได้ชัดของสุกร]! Mooo เหลืองคร่ำครวญเศร้าและน่าสงสาร แต่เขาไม่ได้รับการปฏิบัติเสมออย่างเหี้ยมโหด เมื่อรับประทานอาหารกลิ้งไปรอบ ๆ วัชพืชหญ้าแห้งทำให้เขามีคุณค่าทางโภชนาการมากแม้ว่าจะมีก็ไม่ทราบว่าเมื่อเขาได้อากาศมัน Yurin เลี้ยงสมุนไพรให้เขารู้ว่าเธอมีอยู่ในมือและชนิด Hwaryeong มีน้ำและล้างใบหน้าและร่างกายของเขา. * * * * * * * * * * * * วันที่สองของการล่าสัตว์ในคุกใต้ดิน! ในกระจ้อยร่อยชั่วโมงของวันที่เมื่อคนอื่น ๆ ได้ไปนอน วัชพืชตื่นขึ้นมาในช่วงต้นและได้รับการบันทึกไว้ใน. ในขณะที่เขาย้ายไปอยู่ลึกเข้าไปในดันเจี้ยนและเข้าสู่ระบบออกจากผู้ชมไม่สามารถที่จะทำตามเขาได้อีกต่อไป วัชพืชได้รับการฝึกการจัดการของประติมากรรมแสงใช้เวลาห่างจากผู้คน Da'in ยังได้บันทึกไว้ในช่วงต้นปีดังนั้นมันจึงเป็นเพียงสองของพวกเขา. วัชพืชถูกรุกเงียบ ๆ ในประติมากรรมแสง มีอารมณ์หนักระหว่างทั้งสองของพวกเขา. 'นี่เป็นโอกาสที่จะพูดคุยกับเขาก.' Da'in เริ่มพูดเป็นครั้งแรกด้วยความยากลำบาก "ขอโทษนะ." "ใช่?" การตอบสนองของวัชพืชเป็นทื่อและค่อนข้างรักษา เขาได้รับในลักษณะเดียวกันเมื่อเธอได้พบกับเขาเป็นครั้งแรกใน Lavias เขาเป็นคนที่น่าสงสัยจากจุดเริ่มต้นเช่นถ้าสงสัยว่าเธอกำลังจะขโมย japtem ของเขาถึงแม้ว่าพวกเขาได้พบกันเพียงแค่มีโอกาสในดันเจี้ยน. "สิ่งที่รูปปั้นคุณให้ตอนนี้หรือไม่" ไฟที่มีสีสันที่ตรงกับการเคลื่อนไหวของมือวัชพืชทุกคน เขาก็ไม่ได้ใช้เพียงหนึ่งแสง แต่สีที่มีความหลากหลายและผสมพันขณะที่พวกเขานำมาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่นับไม่ถ้วน พวกเขาเติบโตเมื่อเขาสะบัดแขนของเขาและไฟกระจายเก่งเมื่อเขางอข้อมือของเขา. "มันเป็นอะไรเพียงเพื่อการปฏิบัติงาน." วัชพืชประติมากรรมทำค่อย ๆ ร่างของคนเช่นนางแบบ Da'in ยังคงนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาและมีเพียง spectated ใช้แกะสลักแสง ตั้งแต่วัชพืชได้พยายามที่จะทำให้รูปร่างโดยใช้เส้นของแสงมันเป็นเรื่องง่ายไม่ว่า มีสีที่นับไม่ถ้วนดังนั้นมันจึงยังพยายามที่จะทำให้พวกเขาเหมาะกับแต่ละอื่น ๆ . Da'in ไม่สามารถจัดการกับความเงียบหนักที่ตามมาหยุดชะงักในการสนทนาและพูดขึ้นอีกครั้ง. "มีหญิงสาวที่คุณชอบ?" หลังจากที่ ถามว่าเธอกังวลใจ เธอได้ถามอะไรบางอย่างที่เธอต้องการได้เสมออยากรู้เกี่ยวกับหลังจากที่ได้เห็นว่าเขาทำเทพธิดาเฟรยารูปปั้นใน Morata ขึ้นอยู่กับใบหน้าของ Hwaryeong Da'in หวังว่าเขาจะบอกว่าเขายังคงชอบเธอ. วัชพืชส่ายหัว "มีอยู่ไม่." ยับยั้งความผิดหวังของเธอกับความพยายาม Da'in ตอบว่า "โอ้เป็นเช่นนั้น กรุณาขอโทษสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่จำเป็นขอให้. "" ไม่มีก็ปรับ. "วัชพืชดูดซึมตัวเองอยู่ในรูปปั้นอีกครั้ง แม้ว่าความเข้มข้นของเขาเป็นที่แข็งแกร่งและเขาทำประติมากรรมแม้ในเวลาพักของเขาทัศนคติของเขาก็แปลกแตกต่างจากปกติ เมื่อมีบุคคลอื่นกับเขาเขาไม่เคยละเลยคนที่พยายามที่จะมีการสนทนา แต่ความสุขด้วยคำพูดวัชพืชได้พูดที่ Da'in ไม่ทราบว่า. "เราได้กล่าวแล้วลาครั้งเดียวดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีถ้าเขาไม่ชอบฉัน. 'Da'in มีหัวใจเต้นของเธอและพูดขึ้น อีกครั้ง "ถ้าอย่างนั้น ... จะมีหญิงสาวคนหนึ่งที่คุณชอบในอดีต?" แม้ว่าบางครั้งเธอก็ทำหน้าที่โดยไม่คาดคิดและมีด้านที่แปลก ๆ อีกมากมายกับเธอในขอบเขตของการรักษามอนสเตอร์เช่น Ghouls เธอรวบรวมจำนวนมหาศาลของความกล้าหาญที่จะถามคำถามที่. นิ้ววัชพืชหยุด สำหรับช่วงเวลาที่สั่นเล็ก ๆ น้อย ๆ และเครียด แต่ไม่ช้าเขาก็เก็บกดมันและตอบ. "มีหญิงสาวที่ผมเคยชอบเป็น." "ความดี" Da'in ยิ้มที่มีความพยายาม "แล้วคุณไม่เคยบอกใครว่าคุณชอบพวกเขาไม่แม้แต่ครั้งเดียว?" "ใช่เพราะไม่มีใครฉันชอบ." Da'in กัดริมฝีปากของเธอ ที่จะคิดว่าจะมีคนที่จะกีดกันสาวเพื่อ coldheartedly. "ผมเห็น มีบางอย่างที่ฉันต้องทำสำหรับบิตได้ดังนั้นผมจะออกจากขณะนี้. "วัชพืชไม่แม้แต่จะมองไปที่เธอเมื่อตอบกลับ "ได้โปรดทำเช่นนั้น." "แล้ว ... " Da'in ออกจากระบบ. "ว้า." วัชพืชที่เก็บรวบรวมปั้นแสง ไฟที่ได้ตื่นตาตาของเขาหายไปและกลายเป็นดันเจี้ยนที่มืด มีเพียงประทุของกองไฟที่เขาได้จุดไฟต้มน้ำและเตรียมอาหารที่มันเผา. "เหลือง". mooooooo! นั่งอยู่บนพื้นดินเปลือยสีเหลืองยกหัวของเขาและตอบ. "คุณรู้ว่าใครเป็นหญิงสาวที่เป็นเพียง ตอนนี้หรือไม่ "Moooo! เหลืองตบหางสั้นของเขาอยู่บนพื้นดินในขณะที่เขาเอียงหูของเขา เขาอาจได้รับตันของจู้จี้ถ้าเขาแกล้งทำเป็นจะไม่สนใจวัชพืช. วัชพืชพูดอย่างใจเย็น "ความรักครั้งแรกของฉัน." ความรักครั้งแรกที่ชายคนหนึ่งที่ไม่เคยลืม เขาไม่สามารถลืมความทรงจำที่ทำด้วยความรักครั้งแรกของเขาแม้จะมีเนื้อเรื่องของเวลา. "ชื่อของเธอคือ Da'in ... อาชีพของเธอเป็นหมอ ครั้งแรกที่ผมได้พบกับเธอใน Lavias. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักรบหนุ่มพูดเร่งด่วนอย่างใจจดใจจ่อ ราวกับว่าเขาได้พลาดอะไรบางอย่างที่สำคัญ

" ไม่รู้ว่าบุคคลดังกล่าว . . . . . . . อ๊ะ งานเลี้ยงที่มาขี่วัวดำฆ่านักล่าพวกนอกรีตและไปผ่าน "

" คนนอกรีตนักล่า ! " อื่น ๆผู้ชมที่ยังเข้ามาถามว่า " มีกันกี่คน "

" 11 ของพวกเขา . "

" 11 ของพวกเขา ! กี่นาทีแล้วจึงจะเอาชนะพวกเขา "

" ห๊ะผมจะพูดอย่างไรใช้เวลานานแค่ไหน . . . . . . . มันเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ "

" โปรดบอกเราอยู่แล้ว . . . "

" ประมาณ 2 ถึง 3 นาที "

" เร็วจัง ! ! "

ชมให้กำลังใจพวกเขาหนีไปที่วัชพืชและ yellowy หายไป

" ตอนนี้ทำอะไรอยู่ ? "

" บางที . . . . . . . เป็นวัชพืช วัชพืชที่ ? wargod วัชพืช ! เขาจะล่าสัตว์ในคุกใต้ดิน ! "

* * *

เธอ breathlessly ตามวัชพืชda'in สามารถรู้สึกได้

เขาก็จริง . . . . . โตขึ้นมาก "

เธอได้เสนอกับพรรคร่วมกับประติมากรเธอเจอใน lavias เพราะสายตาเขาล่าสัตว์คนเดียว ไม่มีเพื่อนร่วมทีมได้ น่าสงสาร แม้จะมีข้อ จำกัด ถึงประติมากรอาชีพเธอได้รู้สึกจะแรงจากเขาในขณะที่เขาต่อสู้มอนสเตอร์อย่างสุดกำลังช่างแกะสลักที่ได้ยกความเพียรของเขาไปเท่าที่จะใช้ฮิตจากมอนสเตอร์ในวัตถุประสงค์ในขณะนี้ใช้ช่างตีเหล็กและปรับปรุงทักษะ เขาทำอาหารของเธอใน lavias เช่นกัน แต่ฝีมือทำอาหารของเขายังเพิ่มขึ้นถึงระดับกลางในเวลาของพวกเขาออกจากกัน เขาลากวัวชื่อ yellowy ไปกับเขาด้วย

" นี้ช้าซึ่งมีสติปัญญาวัว "

moooooooooo ! " ยูริน

,ถ้าคุณมีใด ๆสีเหลือ สีมันเหลือง "

moooooooooooo !

ขณะที่พวกเขากำลังพักผ่อนนิดหน่อยหลังจากซ้ำ กับ สายตาของพวกเขาทะเลาะกันกับประติมากรรมชื่อพันธุ์พืช yellowy ยังร่าเริง ยูริน และแม้แต่ hwaryeong เล่นในขณะที่ตีระฆังใน พี่

" เขาจะกินยังไง ทำไมสีเค้า "

" เขาบอกว่าหมูดำของเชจูจะลดมาก และอร่อย ;ปล่อยให้เขาสีดำ "

[ T / N : เกาะเชจูเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของเกาหลีที่รู้จักกันสำหรับการท่องเที่ยว , ทิวทัศน์ , และเห็นได้ชัดของหมู ]
mooo !

yellowy เศร้าโศกและการคร่ำครวญอย่างน่าเวทนา แต่เขาไม่เคยปฏิบัติ โดยไม่ปราณี เมื่อวิลกลิ้ง วัชพืชให้เขาลดมากสุด แม้ว่าไม่มีรู้เมื่อเขาได้รับมัน ยูรินให้กินสมุนไพรที่เธอมีในมือและชนิด hwaryeong มีน้ำและล้างใบหน้าและร่างกาย .

* * *

วันที่สองของการล่าสัตว์ในคุกใต้ดิน !

ในกระจ้อยร่อยชั่วโมงของวัน เมื่อคนอื่นได้นอนหลับไป วัชพืช ตื่นแต่เช้า และถูกบันทึกใน เป็นเขาย้ายลึกเข้าไปในคุกใต้ดินและเข้าสู่ระบบปิด ผู้ชมไม่สามารถตามเขาได้อีกต่อไปวัชพืชคือการฝึกการจัดการไฟประติมากรรมโดยใช้เวลาห่างจากผู้คน da'in ยังล็อกอินก่อน ดังนั้นมันเป็นเพียงสองของพวกเขา .

วัชพืชอย่างเงียบๆอยู่ในประติมากรรมแสง มีอารมณ์หนักระหว่างพวกเขาสองคน

นี่เป็นโอกาสที่จะพูดคุยกับเขา . . .

da'in เริ่มพูดก่อน กับความยากลําบาก " ขอโทษนะครับ "

" ครับ "

การตอบสนองของวัชพืชทื่อและคุ้มกันมากกว่า เขาได้รับเหมือนกัน เมื่อเธอได้พบกับเขาเป็นครั้งแรกใน lavias . เขาสงสัยตั้งแต่เริ่มต้น เช่น ถ้าสงสัยว่าถ้าเธอจะ ขโมย japtem ของเขาถึงแม้ว่าพวกเขามีเพียงแค่เจอกันโดยบังเอิญในดันเจี้ยน

" ประติมากรรมนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ ? "

ไฟที่มีสีสันเข้ากับทุกการเคลื่อนไหวของมือวัชพืช . เขาไม่ได้ใช้เพียงหนึ่งแสงแต่สีที่หลากหลายพันผสมเช่นที่พวกเขานำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่นับไม่ถ้วน พวกเขาเติบโตขึ้นเมื่อเขาสะบัดแขนของเขา แล้วแสงกระจายเก่งเมื่อเขางอข้อมือของเขา . . . . . .

" มันไม่มีอะไร แค่ฝึก "

ประติมากรรมที่วัชพืชกำลังค่อยเอารูปแบบของคน เหมือนหุ่น da'in นั่งอยู่ข้างๆเขา และเพียง spectated ใช้แสงแกะสลัก .เนื่องจากวัชพืช พยายามทำให้รูปร่าง โดยการใช้เส้นของแสง มันไม่ง่ายหรอก มีสีมากมาย ดังนั้นก็ยังพยายามเพื่อให้เหมาะกับแต่ละอื่น ๆ .

da'in ไม่สามารถรับมือกับความเงียบที่หนักตามหยุดการสนทนาและพูดขึ้นอีกครั้ง

" มีผู้หญิงที่คุณชอบ ? "

หลังจากถามว่า เธอกังวลอยู่ในใจเธอได้ถามสิ่งที่เธอสงสัยมาตลอดเกี่ยวกับ หลังจากที่เห็น ว่าเขามีเทพีเฟรย่า รูปปั้นใน morata ตามหน้า hwaryeong . da'in หวังว่า เขาจะบอกว่าเขาชอบเธอ

วัชพืชส่ายหน้า " ไม่มี "

ยับยั้งเธอผิดหวังกับความพยายาม da'in ตอบว่า " อ๋อ งั้นเหรอ ขอโทษครับที่ถามอะไรไร้สาระ "

" ไม่ ไม่เป็นไร"

กัญชาดูดตัวเองในรูปอีกครั้ง แม้ว่าสมาธิของเขาแข็งแรง เขาทำรูปปั้น แม้ในเวลาพักของเขา ท่าทางของเขาก็แปลกแตกต่างไปจากปกติ เมื่อมีบุคคลอื่นกับเขา เขาไม่เคยละเว้นใครที่พยายามที่จะมีการสนทนา แต่ถูกคำวัชพืชได้พูด , da'in ไม่รู้

' เราได้บอกลาครั้งเดียว ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเค้าไม่ชอบฉัน . '

da'in ใส่เต้นหัวใจและพูดขึ้นอีกครั้ง " แล้ว . . . . . . . มีผู้หญิงที่คุณชอบในอดีต "

ทั้งๆที่บางครั้งทำโดยไม่คาดคิด และมีหลายๆด้านไปขอบเขตของการรักษามอนสเตอร์เหมือนผี เธอรวบรวมจำนวนมหาศาลของความกล้าที่จะถาม

วัชพืชของนิ้วมือไปชั่วขณะ สั่นเล็กน้อย และเครียด อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาหยุด และตอบ

" มีผู้หญิงที่ฉันชอบ . . . "

" โอ้พระเจ้า ! " da'in ยิ้มกับความพยายาม " งั้นคุณก็ไม่เคยบอกใคร ว่าเธอชอบเขา ไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียว "

" ครับ เพราะไม่มีใครชอบ "

da'in บิตของเธอริมฝีปากคิดว่ามีคนที่ไม่สาวแล้ว coldheartedly

" ผมเห็น ฉันมีอะไรต้องทำนิดหน่อย งั้นฉันไปก่อนนะ "

วัชพืชไม่ได้ดูตอนเธอตอบกลับ . " ค่ะ "

" แล้ว . . . . . . . "

da'in เข้าออก

" . . . "

วัชพืชเก็บแสงแกะสลัก . ไฟที่มีลานสายตาของเขาหายไป และดันเจี้ยนกลายเป็นมืดมีเพียงเสียงจากกองไฟ เขาได้จุดไฟต้มน้ำ และเตรียมอาหาร เช่น เผามัน

" yellowy "

mooooooo !

นั่งบนพื้นเปล่าๆ สีเหลืองเงยหน้าขึ้นตอบ

" คุณรู้จักผู้หญิงน่ะ "

มอออออ

yellowy ตบหน้าของเขาหางสั้นบนพื้นดินที่เขาเอียงหูของเขา . เขาอาจจะได้รับตันของบ่นถ้าเขาแกล้งทำเป็นไม่สนใจ วัชพืช วัชพืช

พูดอย่างใจเย็น" ความรักครั้งแรก "

ความรักครั้งแรกที่เขาไม่อาจลืม เขาไม่สามารถลืมความทรงจำให้กับรักแรกของเขา ถึงแม้เวลาผ่านไป da'in

" ชื่อของเธอคือ . . . . . . . อาชีพของเธอเป็นหมอผี ผมเจอเธอครั้งแรกใน lavias ”