The addition of soluble fibre to th

The addition of soluble fibre to the diet of piglets generally causes an increase in the viscosity of the intestinal content,
which may increase the rate of villus cell losses leading to villus atrophy. This has been seen in studies using pectin (Hedemann
et al., 2006) and carboxymethylcellulose (CMC), a water soluble synthetic viscous polysaccharide which is resistant to
microbial fermentation (McDonald et al., 2001). However, in the study of McDonald et al. (2001) piglets fed a low-viscosity
CMC had increased villus height, which suggest that there may be a positive correlation between viscosity and villus height
up to a threshold. Using CMC in the feed for piglet increased the crypt depth (McDonald et al., 2001) whereas the crypt depth
of piglets fed a diet with added pectins was lower than of piglets fed a low fibre diet (Hedemann et al., 2006) suggesting
that the type of soluble fibre influences the response. The villus height/crypt depth ratio is a useful criterion for estimating
the likely digestive capacity of the small intestine. Feeding high-viscosity CMC the ratio decreased relative to the low fibre
control diet (1.73 vs. 1.39; McDonald et al., 2001) whereas it was maintained when pectin was added to a low fibre diet (1.20
vs. 1.06; Hedemann et al., 2006).
Inclusion of 100 g/kg of wheat straw (insoluble fibre) to a low fibre diet resulted in deeper crypts in the jejunum and ileum
and augmented cell division in growing pigs (Jin et al., 1994). Similar results were not found in newly weaned piglets where
fibre concentration (73 g/kg vs. 145 g/kg dry matter) did not affect the intestinal morphology (Hedemann et al., 2006). The
increased crypt-cell proliferation induced by fibre may be explained by the trophic effect of SCFA and especially butyrate.
The effect of SCFA is not restricted to the colon, and SCFA also stimulate cell proliferation and growth of the small intestine. In
piglets the microbiota may, however, not be fully adapted to fibre (Jensen, 1998). In growing pigs the effect of fibre on colonic
morphology is conflicting. It depends on the botanic origin and fermentation properties of the fibre and the composition of
the microbiota in the colon of pigs (Williams et al., 2001).
4.2. Digestion and absorption
Immediately after weaning at 3 weeks of age, there is a insufficient production of pancreatic enzymes required for starch
digestion (Efird et al., 1982). However, of the brush-border enzymes it is only the activity of maltase and glycoamylase
which is directly affected by feed intake in the post-weaning period (Kelly et al., 1991). This is the likely cause for the
compromised digestive capacity of the small intestine up to 10 days post weaning as compared to piglets 14–28 days
post weaning, growing pigs and sows (Table 3). Gelatinising the starch, which increase the surface area and thereby the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเพิ่มของเส้นใยที่ละลายน้ำเพื่อเป็นอาหารของทรูดทำเพิ่มโดยทั่วไปในความหนืดของเนื้อหาลำไส้ซึ่งอาจเพิ่มอัตราการสูญเสียเซลล์ villus ที่นำไปสู่การฝ่อ villus นี้พบในการศึกษาการใช้เพกทิน (Hedemannและ al., 2006) และ carboxymethylcellulose (CMC), การละลายน้ำสังเคราะห์ความหนืด polysaccharide ที่ทนต่อจุลินทรีย์หมักดอง (แมคโดนัลด์และ al., 2001) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาของแมคโดนัลด์และ al. (2001) ทรูดเลี้ยงต่ำความหนืดCMC ได้เพิ่มความสูง villus ที่แนะนำอาจมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างความหนืดและความสูง villusถึงขีดจำกัด ใช้ CMC ในตัวดึงข้อมูลสำหรับลูกสุกรเพิ่มความลึก crypt (แมคโดนัลด์และ al., 2001) ในขณะที่ความลึก cryptของทรูดเลี้ยงอาหารกับ pectins เพิ่มไม่ต่ำกว่าของทรูดเลี้ยงอาหารเส้นใยต่ำ (Hedemann et al., 2006) แนะนำว่า ชนิดของเส้นใยที่ละลายน้ำมีผลต่อการตอบสนอง อัตราส่วนความลึกความ สูง/crypt villus เป็นเงื่อนไขที่เป็นประโยชน์สำหรับการประเมินที่กำลังมีแนวโน้มย่อยอาหารของลำไส้เล็ก อาหาร CMC สูงความหนืดอัตราการลดลงเมื่อเทียบกับเส้นใยต่ำควบคุมอาหาร (1.73 เทียบกับ 1.39 แมคโดนัลด์และ al., 2001) ในขณะที่มันถูกเก็บไว้เมื่อเพกทินมีเพิ่มอาหารเส้นใยต่ำ (1.20เทียบกับ 1.06 Hedemann และ al., 2006)รวม 100 กรัม/กก.ของฟางข้าวสาลี (เส้นใยไม่ละลายน้ำ) ให้อาหารเส้นใยต่ำให้ลึก crypts jejunum และ ileumและแบ่งเซลล์ออกเมนต์ในสุกร (จิ้นร้อยเอ็ด al., 1994) ไม่พบผลลัพธ์ที่คล้ายกันในทรูดที่เพิ่งหย่านมถึงที่ความเข้มข้นของเส้นใย (73 g/kg เทียบกับเรื่องแห้ง 145 g/kg) ไม่มีผลต่อสัณฐานวิทยาลำไส้ (Hedemann และ al., 2006) ที่อาจจะอธิบายขยาย crypt เพิ่มเซลล์ที่เกิดจากเส้นใย โดยลักษณะ trophic SCFA และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง butyrateผลของ SCFA ไม่จำกัดคู่ และ SCFA กระตุ้นเซลล์การงอกและเจริญเติบโตของลำไส้เล็ก ในทรูด microbiota อย่างไรก็ตาม อาจไม่เต็มปรับเส้นใย (เจน 1998) ในสุกรผลของเส้นใย colonicสัณฐานวิทยาเป็นความขัดแย้ง ขึ้นอยู่กับโบตานิคกำเนิดและหมักคุณสมบัติของเส้นใยและองค์ประกอบของmicrobiota ในลำไส้ใหญ่สุกร (วิลเลียมส์และ al., 2001)4.2 การย่อยอาหารและการดูดซึมทันทีหลังจาก weaning ที่อายุ 3 สัปดาห์ มีการผลิตไม่เพียงพอของเอนไซม์ตับอ่อนที่จำเป็นสำหรับแป้งย่อยอาหาร (Efird et al., 1982) อย่างไรก็ตาม เอนไซม์แปรงขอบ เป็นเพียงกิจกรรม maltase และ glycoamylaseซึ่งเป็นผลกระทบโดยตรง โดยบริโภคอาหารในระยะหลัง weaning (Kelly et al., 1991) นี้เป็นสาเหตุในการโจมตีกำลังย่อยอาหารของลำไส้เล็กขึ้นไป 10 วันลง weaning เมื่อเทียบกับทรูด 14 – 28 วันลงรายการบัญชีการ weaning การเจริญเติบโตของสุกรและ sows (ตาราง 3) Gelatinising แป้ง ซึ่งเพิ่มพื้นที่ผิว และผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากเส้นใยที่ละลายน้ำในอาหารลูกสุกรโดยทั่วไปทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความหนืดของเนื้อหาลำไส้ซึ่งอาจเพิ่มอัตราของการสูญเสีย villus มือถือที่นำไปสู่การฝ่อ villus
นี้ได้รับการมองเห็นในการศึกษาโดยใช้เพคติน (Hedemann
et al., 2006) และ carboxymethylcellulose (CMC) ซึ่งเป็นที่ละลายน้ำได้สังเคราะห์ polysaccharide
หนืดซึ่งสามารถทนต่อการหมักจุลินทรีย์(McDonald et al., 2001) อย่างไรก็ตามในการศึกษาของแมคโดนัตอัล (2001) ลูกสุกรที่เลี้ยงด้วยความหนืดต่ำ
CMC ได้เพิ่มขึ้นสูง villus ซึ่งชี้ให้เห็นว่าอาจจะมีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความหนืดและความสูง villus
ถึงเกณฑ์ ใช้ CMC ในอาหารสำหรับลูกสุกรเพิ่มความลึกของห้องใต้ดิน (McDonald et al., 2001)
ในขณะที่ความลึกใต้ดินของลูกสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีpectins เพิ่มต่ำกว่าลูกสุกรกินอาหารที่มีเส้นใยต่ำ (Hedemann et al., 2006) แสดงให้เห็น
ที่เป็นใยอาหารชนิดที่ละลายน้ำได้มีผลต่อการตอบสนอง อัตราส่วนความลึกความสูง villus /
ห้องใต้ดินเป็นเกณฑ์ที่มีประโยชน์สำหรับการประเมินความสามารถในการย่อยอาหารที่มีแนวโน้มของลำไส้เล็ก การให้อาหาร CMC
ความหนืดสูงอัตราส่วนลดลงเมื่อเทียบกับเส้นใยต่ำอาหารควบคุม(1.73 เทียบกับ 1.39. โดนัลด์, et al, 2001) ในขณะที่มันถูกเก็บรักษาไว้เมื่อเพคตินถูกบันทึกอยู่ในใยอาหารต่ำ (1.20
เทียบกับ 1.06; Hedemann et al, ., 2006).
รวม 100 กรัม / กิโลกรัมจากฟางข้าวสาลี (เส้นใยที่ไม่ละลายน้ำ) ไปยังอาหารที่มีเส้นใยต่ำส่งผลให้สัจจะลึกใน jejunum และ ileum
และการแบ่งเซลล์เพิ่มในสุกร (จิน et al., 1994) ผลที่คล้ายกันไม่ได้พบในลูกสุกรหย่านมใหม่ที่เข้มข้นไฟเบอร์ (73 กรัม / กิโลกรัมเทียบกับ 145 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักแห้ง) ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อลักษณะทางสัณฐานวิทยาของลำไส้ (Hedemann et al., 2006) การขยายห้องใต้ดินเซลล์ที่เพิ่มขึ้นเกิดจากเส้นใยอาจจะอธิบายโดยผลของโภชนาการ SCFA และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง butyrate. ผลของการ SCFA ไม่ได้ จำกัด ลำไส้ใหญ่และ SCFA ยังช่วยกระตุ้นการเพิ่มจำนวนเซลล์และการเจริญเติบโตของลำไส้เล็ก ในลูกสุกร microbiota อาจ แต่ไม่ได้รับการดัดแปลงมาอย่างเต็มที่เพื่อไฟเบอร์ (เซ่น 1998) ในการเจริญเติบโตของสุกรผลของเส้นใยในลำไส้ใหญ่สัณฐานขัดแย้ง มันขึ้นอยู่กับแหล่งกำเนิดพฤกษศาสตร์และคุณสมบัติการหมักของเส้นใยและองค์ประกอบของmicrobiota ในลำไส้ใหญ่ของสุกร (วิลเลียมส์ et al., 2001). 4.2 ย่อยและดูดซึมทันทีหลังจากหย่านม 3 สัปดาห์ของอายุที่มีการผลิตไม่เพียงพอของเอนไซม์ตับอ่อนจำเป็นสำหรับแป้งย่อยอาหาร(Efird et al., 1982) แต่ของแปรงพรมแดนเอนไซม์มันก็เป็นเพียงการทำงานของ maltase และ glycoamylase ซึ่งได้รับผลกระทบโดยตรงจากการรับประทานอาหารในช่วงหลังหย่านม (เคลลี่ et al., 1991) นี่คือสาเหตุสำหรับความสามารถในการย่อยอาหารที่ถูกบุกรุกของลำไส้เล็กถึง 10 วันหย่านมโพสต์เมื่อเทียบกับ 14-28 วันลูกสุกรหย่านมโพสต์เติบโตหมูและแม่สุกร(ตารางที่ 3) Gelatinising แป้งซึ่งเพิ่มพื้นที่ผิวและจึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มปริมาณเส้นใยในอาหารลูกสุกรโดยทั่วไปสาเหตุของการเพิ่มความหนืดของเนื้อหาลำไส้
ซึ่งอาจเพิ่มอัตราของวิลลัส เซลล์ขาดทุนาวิลลัสฝ่อ นี้ได้รับการเห็นในการศึกษาโดยใช้เพคติน ( hedemann
et al . , 2006 ) และผู้ป่วยใน ( CMC ) เป็นสารสังเคราะห์ที่ละลายน้ำหนืดที่ต้านทาน
จุลินทรีย์ ( McDonald et al . , 2001 ) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาของ McDonald et al . ( 2001 ) ลูกสุกรได้รับ CMC ความหนืดต่ำได้เพิ่มความสูง
วิลลัส ซึ่งชี้ให้เห็นว่าอาจจะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความหนืด และความสูงของวิลลัส
ถึงเกณฑ์ ใช้ CMC ในอาหารเลี้ยงลูกหมูเพิ่มหลุมลึก ( McDonald et al . , 2001 ) ส่วนความลึก
ฝังศพใต้ถุนโบสถ์ของลูกสุกรได้รับอาหารที่มีเพคตินเพิ่มต่ำกว่าของลูกสุกรได้รับเส้นใยอาหารต่ำ ( hedemann et al . , 2006 ) แนะนำว่า ชนิดของเส้นใยที่ละลายน้ำได้
มีอิทธิพลต่อการตอบสนอง ความสูงวิลลัส / อัตราส่วนความลึกใต้ดินเป็นเกณฑ์ที่มีประโยชน์สำหรับการประเมิน
ความจุทางเดินอาหารมีแนวโน้มของลำไส้เล็ก ให้อาหาร CMC ความหนืดสูงอัตราส่วนลดลงเมื่อเทียบกับต่ำเส้นใย
อาหารควบคุม ( 173 . 1.39 ; McDonald et al . , 2001 ) ในขณะที่มันยังคงเมื่อเพกตินเป็นเพิ่มเป็นเส้นใยอาหารต่ำ ( 1.20
vs 1.06 ; hedemann et al . , 2006 ) .
รวม 100 g / kg ของฟางข้าวสาลี ( เส้นใยไม่ละลาย ) เป็นเส้นใยอาหารต่ำ มีผลใน crypts ลึกในประเทศรัสเซียการแบ่งเซลล์และลำไส้
และเติมในสุกร ( จิน et al . , 1994 ) ผลที่คล้ายกันไม่พบในลูกสุกรหลังหย่านมที่
ใหม่เส้นใยร้อยละ 73 ก. / กก. และ 145 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักแห้ง ) ไม่มีผลต่อลักษณะลำไส้ ( hedemann et al . , 2006 )
เพิ่มเซลล์ proliferation ของฝังศพใต้ถุนโบสถ์เส้นใยอาจจะอธิบายได้ด้วยผลของ scfa ครั้ง และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บิว .
ผลของ scfa ไม่ จำกัด กับลำไส้ และยังกระตุ้นการงอกและการเจริญเติบโต scfa เซลล์ของลำไส้เล็ก ใน
ลูกสุกรที่ไมโครไบโ ้าอาจจะ , อย่างไรก็ตาม , ไม่ได้ดัดแปลงอย่างเต็มที่เพื่อให้เส้นใย ( เจนเซ่น , 1998 ) ในสุกร ผลของเส้นใยอาหารต่อสมอง
สัณฐานมันขัดแย้งกัน มันขึ้นอยู่กับชาติกำเนิดและคุณสมบัติการหมักของเส้นใยและองค์ประกอบของ
ไมโครไบโ ้าในลำไส้ของสุกร ( วิลเลียม et al . , 2001 ) .
4.2 . การย่อยและการดูดซึม
ทันทีหลังจากหย่านม สัปดาห์ที่ 3 ของอายุมีการผลิตไม่เพียงพอของเอนไซม์ตับอ่อนที่จำเป็นสำหรับการย่อยแป้ง
( efird et al . , 1982 ) แต่ของกินแถวเป็นเพียงกิจกรรมของนัวเนีย glycoamylase
และที่ได้รับผลกระทบโดยตรง จากการกินอาหารในช่วงหลังหย่านม ( Kelly et al . , 1991 ) นี้เป็นเพราะแนวโน้มสำหรับ
ละเมิดของความจุของลำไส้เล็กได้ถึง 10 วัน หลังหย่านมของลูกสุกรเมื่อเทียบกับ 14 – 28 วัน
หลังหย่านมสุกรแม่พันธุ์เพิ่มขึ้น ( ตารางที่ 3 ) gelatinising แป้ง ที่เพิ่มพื้นที่ผิวและสำหรับ