In fact I'm not sure it's a Thai-Th

In fact I'm not sure it's a Thai-Thai thing. The banality of evil has no nationality or culture. I'm saying all of this not as a Western critic whose Orientalist fantasy has crumbled. I'm saying it as a Western critic whose Orientalist fantasy has crumbled. I'm saying it as a Thai-Thai person, born, raised and schooled (and who'll eventually die, devoured by mosquitoes in a remote barracks) in this beloved Fatherland, wandering the melancholic ruins of our imaginary glory, a splendid past that never was. I'm saying this with a laugh, a Thai-Thai way of saying something, or everything, a heartbroken laugh on the day we're stuck together in quicksand with a single hope, a rope that looks vaguely like a noose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความเป็นจริงผมไม่แน่ใจว่า มันเป็นสิ่งไทย-ไทย Banality ของความชั่วร้ายไม่มีสัญชาติหรือวัฒนธรรม ฉันบอกทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นเป็นนักวิจารณ์ตะวันตก Orientalist แฟนตาซีได้เตรียมการ ผมว่า มันเป็นนักวิจารณ์ตะวันตก Orientalist แฟนตาซีได้เตรียมการ ผมว่า มันเป็นคนไทย-ไทย เกิด ยก และรับการศึกษา (และใครจะ ตายในที่สุด กลืน โดยยุงในค่ายทหารเป็นระยะไกล) ในมาตุภูมินี้รัก หลงเศร้าซากแห่งความรุ่งโรจน์ของเราจินตนาการ งดงามที่ในอดีตไม่เคยเป็น ฉันบอกนี้พร้อมกับหัวเราะ ไทย-ไทยวิถีพูดว่า บางสิ่งบางอย่าง หรือทุกสิ่ง หัวเราะอกหักในวันที่เรากำลังติดกันในทรายดูด ด้วยความหวังเดียว เชือกที่มีลักษณะเป็นห่วงราง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความเป็นจริงผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นสิ่งที่ไทยไทย ดาษดื่นของความชั่วร้ายไม่มีสัญชาติหรือวัฒนธรรม ฉันพูดทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นนักวิจารณ์ตะวันตกที่มีจินตนาการคล้อยได้ร่วง ฉันบอกว่ามันเป็นนักวิจารณ์ตะวันตกที่มีจินตนาการคล้อยได้ร่วง ฉันบอกว่ามันเป็นคนไทยคนไทยเกิดขึ้นและการศึกษา (และในที่สุดที่จะตายกินยุงในค่ายทหารระยะไกล) ในรักปิตุภูมินี้หลงซากปรักหักพังเศร้าแห่งความรุ่งโรจน์ในจินตนาการของเราที่ผ่านมาสวยงาม ที่ไม่เคยเป็น ฉันพูดนี้พร้อมกับหัวเราะเป็นวิธีที่ไทยไทยพูดอะไรบางอย่างหรือทุกอย่างหัวเราะอกหักในวันที่เรากำลังติดอยู่ด้วยกันในบ่อทรายดูดด้วยความหวังเดียวเชือกที่มีลักษณะคลุมเครือเหมือนบ่วงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความเป็นจริงผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นภาษาไทยอย่างเดียว ความชั่วร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่มีเชื้อชาติหรือวัฒนธรรม ผมพูดทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นนักวิจารณ์ตะวันตกที่มีจินตนาการ orientalist ไม่มีแล้ว . ฉันพูดในฐานะนักวิจารณ์ตะวันตกที่มีจินตนาการ orientalist ไม่มีแล้ว . ผมพูดในฐานะคนไทยคน เกิด โตและเรียน ( และในที่สุดจะตาย , กินยุงในระยะไกลในค่ายทหาร ) ในแผ่นดินนี้รัก หลงซากปรักหักพังเศร้าแห่งความรุ่งโรจน์ในจินตนาการของเรา อดีตที่งดงามที่ไม่เคยเป็น ฉันพูดพร้อมกับหัวเราะเป็นภาษาไทยว่า บางอย่าง หรือทุกอย่าง หัวเราะ เสียใจในวันที่เราอยู่ด้วยกันในทรายดูดกับความหวังเดียว เชือก ที่ดูคลับคล้ายคลับคลาเหมือนบ่วง .