When Lin Feng heard what Chen Xing

When Lin Feng heard what Chen Xing had said, he was even more furious.



Before, he was a disciple of the Yun Hai Sect and was respected by everyone. These days, he despised the Yun Hai Sect.



Because he was only interested in saving his neck, he had betrayed the Yun Hai Sect. So he had gone and sought refuge with Duan Tian Lang and to make thing worse he let anyone violate the bodies of his former fellow disciples.



Chen Xing was a beast, an animal. He did not deserve to live.



“Duan Tian Lang is not worried about letting a piece of trash like you manage the Yun Hai Sect?”



When Chen Xing heard the evil and cold voice that came from behind the mask, he was stupefied. He stared at Lin Feng and asked: “Who are you calling a piece of trash?”



“Chen Xing, you used to be the best of all the ordinary disciples. however you betrayed the Yun Hai Sect and allowed others to humiliate and violate the bodies of your former sect member. What gives you the right to look so proud and arrogant?”



Lin Feng had spoken with an ice-cold tone which made Chen Xing shrink back. He was fixedly staring at Lin Feng.



“Who are you?”



Because of the bronze mask, Lin Feng’s voice sounded a little different. Lin Feng’s body gestures were a bit different as well. Therefore, Chen Xing was unable to recognize Lin Feng even though he was standing before him.



“You betrayed the Yun Hai Sect and now you’re trying to act like a little boss here. Do you even have a sense of shame?”



Lin Feng questioned him yet again. His sword started to glow while releasing a strong Qi which created a whirlwind.



When that Qi reached Chen Xing’s body, he started shaking violently. His pupils shrank and he was breathing heavily and very quickly.



“Lin Feng. That’s Lin Feng and he surprisingly still dares to come back to the Yun Hai Sect.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อหลินเฟิงได้ยินเฉิน Xing ได้พูด ยิ่งโกรธมากขึ้น ก่อน เขาเป็นสาวกนิกาย Hai Yun และถูกยอมรับจากทุกคน วันนี้ เขาดูหมิ่นนิกาย Hai Yun เพราะเขาเพียงสนใจประหยัดคอของเขา เขาได้ทรยศนิกาย Hai Yun ดังนั้นเขาหายไป และได้อพยพลี้ภัยกับด้วนเทียน Lang และให้สิ่งที่เลวร้ายยิ่ง เขาให้ใครละเมิดร่างกายของสาวกอดีตเพื่อน เฉินซิงถูกสัตว์ร้าย สัตว์ เขาไม่ได้สมควรได้รับการถ่ายทอดสด "ลังเทียนด้วนคือไม่กังวลให้ชิ้นส่วนของถังขยะเหมือนคุณจัดการนิกาย Hai Yun" เมื่อเฉินซิงได้ยินเสียงชั่วร้าย และน้ำเย็นที่มาจากด้านหลังหน้ากาก เขาเป็นรตเทสต์แทก เขาจ้องไปที่หลินเฟิง และถาม: "ที่คุณเรียกชิ้นส่วนของถังขยะหรือไม่" "เฉินซิง คุณใช้จะ ดีสุดของเหล่าสาวกที่สามัญทั้งหมด อย่างไรก็ตามคุณทรยศนิกาย Hai Yun และอนุญาตให้คนอื่นอับอาย และละเมิดร่างกายของสมาชิกนิกายเดิมของคุณ สิ่งที่ให้สิทธิ์ในการดูเพื่อความภาคภูมิใจ และหยิ่ง" หลินเฟิงได้พูด ด้วยโทนความฉ่ำซึ่งทำชิงเฉินหดกลับ เขาถูกจ้องหลินเฟิง fixedly "คุณเป็นใคร" เพราะหน้ากากบรอนซ์ หลินเฟิ่งเสียงไพเราะแตกต่างกันเล็กน้อย หลินเฟิงท่าทางร่างกายแตกต่างเช่น ดังนั้น เฉินซิงไม่สามารถรู้จักหลินเฟิงแม้ว่าเขายืนก่อนที่เขา "คุณทรยศนิกาย Hai Yun และขณะนี้ คุณกำลังพยายามจะทำหน้าที่เสมือนเป็นเจ้านายน้อยที่นี่ แม้จะมีความละอายบาปไหม" หลินเฟิงถามเขาอีกครั้ง ดาบของเขาเริ่มที่จะเรืองแสงในขณะที่ปล่อย Qi แรงซึ่งสร้างลมหมุน เมื่อฉีว่าถึงร่างกายเฉินซิง เขาเริ่มสั่นอย่างรุนแรง นักเรียนของเขาหดตัว และเขาได้หายใจอย่างมาก และอย่างรวดเร็ว "หลินฮ ที่เป็นหลินเฟิง และเขาใจยังกล้าจะกลับไปนิกาย Hai Yun"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อหลินฮได้ยินสิ่งที่เฉินซิงได้กล่าวว่าเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น. ก่อนที่เขาเป็นศิษย์ของหยุนไห่นิกายและเป็นที่เคารพนับถือของทุกคน วันนี้เขาเกลียดหยุนไห่นิกาย. เพราะเขาเป็นเพียงความสนใจในการประหยัดคอของเขาเขาได้ทรยศหยุนไห่นิกาย ดังนั้นเขาจึงได้ไปหาที่หลบภัยและมีด้วนเทียนหรั่งและเพื่อให้สิ่งเลวร้ายที่เขาให้ใครละเมิดร่างของสาวกเพื่อนของเขาในอดีต. เฉินซิงเป็นสัตว์สัตว์ เขาไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่. "ด้วนเทียนหรั่งไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการให้ชิ้นส่วนของถังขยะเหมือนคุณจัดการหยุนไห่นิกาย?" เมื่อเฉินซิงได้ยินเสียงชั่วร้ายและความหนาวเย็นที่มาจากด้านหลังของหน้ากากเขาก็ตะลึง เขาจ้องที่หลินฮและถาม: "ใครที่คุณเรียกชิ้นส่วนของถังขยะ" "เฉิน Xing คุณเคยเป็นดีที่สุดของทั้งหมดเหล่าสาวกสามัญ แต่คุณทรยศหยุนไห่นิกายและคนอื่น ๆ ได้รับอนุญาตให้ขายหน้าและละเมิดศพของสมาชิกนิกายของคุณในอดีต สิ่งที่ช่วยให้คุณมีสิทธิ์ที่จะมองภูมิใจและหยิ่ง? " หลินฮเคยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นซึ่งทำให้เฉินซิงหดกลับ เขาได้รับการเพ่งจ้องมองที่หลินฮ. "คุณเป็นใคร?" เพราะหน้ากากสีบรอนซ์เสียงหลินฮเป่าแตกต่างกันเล็กน้อย หลินฮท่าทางร่างกายเป็นบิตที่แตกต่างกันได้เป็นอย่างดี ดังนั้นเฉินซิงก็ไม่สามารถที่จะรับรู้หลินฮแม้เขาจะยืนอยู่ตรงหน้าเขา. "คุณทรยศหยุนไห่นิกายและตอนนี้คุณกำลังพยายามที่จะทำหน้าที่เหมือนเจ้านายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่นี่ คุณยังมีความรู้สึกของความอัปยศ? " หลินฮถามเขาอีกครั้ง ดาบของเขาเริ่มที่จะเรืองแสงในขณะที่ปล่อยฉีที่แข็งแกร่งซึ่งสร้างลมกรด. เมื่อฉีถึงร่างกายของเฉินซิงของเขาเริ่มสั่นอย่างรุนแรง นักเรียนของเขาหดตัวและเขาได้หายใจอย่างหนักและรวดเร็วมาก. "หลินฮ นั่นคือฮหลินและเขาน่าแปลกใจที่ยังคงกล้าที่จะกลับไปที่หยุนไห่นิกายมา. "