intriguing tonics. In a large glass

intriguing tonics. In a large glass display case, hairbrushes and tortoiseshell combs are pinned onto red velvet like rare butterflies mounted in a museum"Can I help you girls?" asks the old man at the counter, poking his head out from behind a giant cash register. He looks daffy. He has wispy fly away white hair and a matching flyaway His cavorts high and low as he talks, each syllable a surprise. I'd never trust this guy to fill a prescription. "Id like a bottle of contact-lens wetting solution," says Susan. This is always kept behind the counter for some reason. He putters off to get it, and Susan turns to me, pitching her eyes upward. While she waits, I turn into one of the aisles. A few other customers glide noiselessly, almost reverently, along as if they were in a house of worship and the shampoo bottles were sacred statues. Susan joins me in a moment. We walk to the end of the aisle, where there is a rotating rack with packages of foam curlers, aluminum clips, eyebrow pencils, and other in objects hanging from it. She turns the rack, and it, too, moves without a sound, without creaking. We stand close together with my shoulder bag, an open pouch, dangling between us. Susan says in a low, apologetic voice"I have no purse Unwillingly, my senses sharpen. I track the movements of the noiseless, gliding customers, the fey pharmacist, and his assistant a large, bespectacled saleswoman. The gentle, almost imperceptible tug on my shoulder is Susan dropping something in my bag Suddenly, something begins to go wrong. It happens rapidly, with points merging in awful combination, control slinking helplessly away. I stand fast, paralyzed, flooded with a strange visceral recognition of what is approaching. It starts innocently: The large, no-nonsense saleswoman moves up the aisle parallel to us on her rounds. There, she is corralled by a turban elderly woman wearing a purple who demands, in a snobby, se amused drawl, to know why the store has stopped carrying a certain brand of laxative that she has been purchasing here"for the past two hundred years This is funny, and the saleswoman's glance veers unpredictably, really to see if anyone is overhearing and sharing the joke. She spots us. If she weren't standing exactly where a sliver of space joins the two aisles the point where the shelves leave off and the rotating rack begins there would be no problem. But she is, and that is all it takes. Very quickly she sees senses with absolute certainty that something is amiss, that Susan's hand is in my bag Her mood changes palpably. She begins moving toward us, dodging the turbaned customer. "Get those things out," I hiss to Susan, looking straight ahead. Tug. Tug Get those things out. "They're out. "Get them out." "They're out I don't know what she put in or whether to believe her or whether she found everything half the time, I can't even find my wallet in that bag. There is no time to check, though, the saleswoman has reached us, her face sweaty and severe"What are you girls doing she demands. Just looking," I hear myself answer in a curiously detached voice. Inwardly, I am in a state of emergency. There is a heavy pressure on my chest, as if a pine tree had fallen across it, pinning me down"What do you have in that bag?" she asks, her eyes straining to see inside it, sure of what she saw, yet doubting it, mainly because of my steady voice. There is a pause. My eyes falter downward, but I quickly pull them up to meet hers: shrewd and medium brown behind wire-rimmed lenses. "Were you stealing something?" she asks directly. "No!" I sound shocked, slightly offended. She doesn't fall for it but doesn't know what to do, either. By now, the other customers have formed a silent, threatening ring around us The pharmacist breaks through the ring, his face working as if he were maneuvering a bicycle through heavy, unyielding traffic. The saleswoman is appreciative of this supportive audience but also flustered by it. She plows on with a determination to triumph that I admire in spite of myself. "If I ever catch you girls stealing in here again Her voice trails off in search of the appropriate threat. "We're going I say breathlessly, falling short of the intended huffiness, then adding irrelevantly, "we have a class The saleswoman's eyes settle on the Kingston emblem on my blazer. "I'm going with you she announces suddenly. "I think we should all have a talk with your doing out roaming the streets this hour, anyway. at An approving murmur runs through the ring. A moment later, us are marching along the three of the street toward the school an unlikely, stony-faced tribe. The absurdity of the situation others me, despite my nervousness. consider running, but that would be an outright admission of guilt. Anyway, she could just come to the school and identify us. And prove what? Nothing. Worse still, she might c

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บำรุงน่าสนใจ ในแก้วขนาดใหญ่แสดงกรณี hairbrushes และ tortoiseshell หวีปักหมุดลงบนผ้ากำมะหยี่สีแดงเหมือนผีเสื้อหายากติดตั้งในพิพิธภัณฑ์ "ให้ฉันช่วยสาว" ถามคนที่เคาน์เตอร์ poking เหล่าหัวของเขาออกจากด้านหลังเงินยักษ์ เขาดูเบาหวิว เขามีผมสีขาวเก็บบิน wispy และ flyaway ตรงที่เขา cavorts สูงและต่ำกำลังพูดคุย แต่ละพยางค์ความประหลาดใจ นอกจากนี้ฉันไม่เคยจะไว้ใจผู้ชายคนนี้ให้เต็มใบสั่งยา "Id เช่นขวดของคอนแทคเลนส์เปียก กล่าวว่า ซูซาน นี้อยู่เสมอเก็บหลังเคาน์เตอร์ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาพัตเตอร์ปิดรับ และศิริรัตน์เปลี่ยนให้ฉัน ขว้างดวงตาของเธอขึ้น ในขณะที่เธอรอ ฉันเปิดเข้าทางเดิน ลูกค้าอื่น ๆ กี่เหินอย่างเบา ๆ เกือบ reverently ตามก็ได้ใน บ้านของบูชาและแชมพูขวดมีรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์ ศิริรัตน์ร่วมฉันในช่วง เราเดินไปสิ้นทางเดิน ที่มีชั้นหมุนกับแพคเกจของโฟม curlers อลูมิเนียมคลิป ดินสอเขียนคิ้ว และอื่น ๆ ในวัตถุแขวนจากนั้น หล่อนชั้น และ เกินไป เดินไม่ มีเสียง โดย creaking เรายืนใกล้ชิดกับไหล่ถุง ถุงเปิดตัว ห้อยระหว่างเรา ควำมเป็นเสียงต่ำ ขออภัย "มีกระเป๋าไม่มี Unwillingly ทำให้ความรู้สึกของฉัน จะติดตามการเคลื่อนไหวของเสียง แหวกลูกค้า เภสัชกรเฟย์ และผู้ช่วยของเขา saleswoman มาก bespectacled ซูซานปล่อยบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋าของฉันก็คือก่อนถึงอ่อนโยน กระทำเกือบบนไหล่ของฉัน บางสิ่งบางอย่างเริ่มผิดไป มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว มีจุดรวมร่วมน่ากลัว ควบคุม slinking ซมห่างกัน ฉันยืนอย่างรวดเร็ว อัมพาต น้ำท่วมกับการแปลกอวัยวะภายการรับรู้สิ่งที่อยู่ใกล้ เริ่ม innocently: saleswoman มาก ถึงเลื่อนขึ้นทางเดินขนานไปกับเราในรอบของเธอ มี เธอคือ corralled โดยโพกผ้าผู้สูงอายุผู้หญิงสวมใส่เป็นสีม่วงที่ต้องการ ใน snobby, se ขบขัน drawl รู้ทำไมร้านหยุดดำเนินการมีแบรนด์ของยาระบายที่เธอมีได้ซื้อที่นี่ "สองร้อยปีที่ผ่านมา นี้ตลก และ veers ไม่สามารถคาดการณ์ จริง ๆ ดูว่า ทุกคนคือ overhearing และแบ่งปันเรื่องตลกรวดเร็วของ saleswoman เธอจุดเรา ถ้าเธอไม่ได้ยืนอยู่ตรงที่เศษไม้พื้นที่รวมเก็บสอง จุดที่ปล่อยตัวชั้นวาง และแขวนหมุนเริ่มมีจะไม่มีปัญหา แต่เธอคือ และที่ก็ อย่างรวดเร็วเธอเห็นรู้สึกนอนว่าอะไรผิด มือของซูซานว่ากระเป๋าของฉันเปลี่ยนแปลงอารมณ์ของเธอ palpably เธอเริ่มต้นการย้ายต่อเรา กะล่อนลูกค้า turbaned "สิ่งเหล่านั้นออกได้ hiss กับซูซาน มองตรงไปข้างหน้าสามารถทำ ลากจูง ก่อนถึงได้สิ่งเหล่านั้นออก "พวกเขากำลังออก" ได้ออกงาน" "พวกเขาจะไม่รู้อะไรที่เธอใส่ใน หรือว่าจะเชื่อเธอว่าเธอพบหรือทุกเวลาครึ่งหนึ่ง ฉันไม่ได้พบกระเป๋าสตางค์ของฉันในกระเป๋า ไม่มีเวลาในการตรวจสอบ แม้ว่า saleswoman ที่ถึงเรา ใบหน้าของเธอขับเหงื่อ และรุนแรง "คุณเป็นสาวที่ทำเธอต้องการ เพียงมอง ได้ยินเองตอบเสียงเดี่ยวซอกแซก อย่างภายใน ฉันในภาวะฉุกเฉิน มีความดันหนักบนหน้าอกของฉัน ว่าต้นสนได้ลดลงข้าม ตรึงฉันลง "สิ่งที่คุณมีในกระเป๋า" เธอถาม ดวงตาของเธอขยับไปดูภายในมัน แน่ใจว่าของสิ่งที่เธอเห็น ยังแคลง ส่วนใหญ่เนื่องจากเสียงของฉันมั่นคง มีการหยุดชั่วคราว ตาโลกใหม่ลง แต่ฉันอย่างรวดเร็วดึงพวกเขาขึ้นไปพบกับเธอ: น้ำตาลไหวพริบ และกลางหลังเลนส์ม่านลวด เธอ "ถูกคุณขโมยสิ่ง" ถามโดยตรง "ไม่" ผมตกใจเสียง เคืองเล็กน้อย เธอไม่ตกมัน แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร อย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้ ลูกค้าที่มีรูปแบบที่เงียบ คุกคามวงแหวนรอบ ๆ เราเภสัชกรแบ่งผ่านแหวน ใบหน้าของเขาทำงานว่าเขาได้หลบหลีกจักรยานผ่านจราจรหนัก ไม่ยอม Saleswoman เป็นเด็กของกลุ่มเป้าหมายให้การสนับสนุน แต่ยังลน โดยมัน เธอ plows บน ด้วยความมุ่งมั่นเพื่อชัยชนะที่โดดเด่นแม้ตนเอง "ถ้าฉันจับคุณ สาวขโมยนี่อีกเสียงหางออกเพื่อค้นหาความเสี่ยงที่เหมาะสม" เรากำลังฉันพูด breathlessly ตกสั้น huffiness ตั้งใจ แล้วเพิ่ม irrelevantly "เรามีชั้นตาของ saleswoman ชำระบนสัญลักษณ์ Kingston บนเสื้อของฉัน" ไปครับคุณเธอประกาศอย่างฉับพลัน "ผมคิดว่า เราควรมีพูดคุยกับคุณทำออกมาข้ามถนนชั่วโมงนี้ ต่อไป ที่เสียงฟู่ของการอนุมัติการทำงานผ่านวงแหวน ครู่ต่อมา เราจะเดินตามสามถนนไปทางโรงเรียนเผ่ามีน่า stony-faced การก่อจลาจลของสถานการณ์อื่น ๆ ฉัน แม้ มีความกังวลใจของฉัน พิจารณาการทำงาน แต่ที่จะเป็นการยอมรับความผิดทันที อย่างไรก็ตาม เธอสามารถเพียงมาโรงเรียน และระบุให้เรา และพิสูจน์อะไร ไม่มีอะไร ยัง เลว เธออาจ c

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาบำรุงที่น่าสนใจ ในกรณีแสดงแก้วขนาดใหญ่ hairbrushes และหวีกระดองเต่าถูกตรึงบนผ้ากำมะหยี่สีแดงเหมือนผีเสื้อที่หายากอยู่ในพิพิธภัณฑ์ "ฉันสามารถช่วยให้คุณสาว ๆ ?" ถามชายชราที่เคาน์เตอร์โผล่หัวออกมาจากด้านหลังลงทะเบียนเงินสดยักษ์ เขามอง Daffy เขาได้ตัวเล็กบินหนีไปผมสีขาวและการจับคู่ flyaway cavorts เขาสูงและต่ำในขณะที่เขาพูดแต่ละพยางค์แปลกใจ ผมไม่เคยไว้ใจผู้ชายคนนี้ที่จะเติมใบสั่งยา "id เช่นขวดของการแก้ปัญหาเปียกติดต่อเลนส์" ซูซานกล่าวว่า นี้จะถูกเก็บไว้เสมอหลังเคาน์เตอร์ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาพัตเตอร์ออกไปรับมันและซูซานหันไปฉันขว้างดวงตาของเธอขึ้นไปข้างบน ในขณะที่เธอรอฉันกลายเป็นหนึ่งในทางเดิน ลูกค้าอื่น ๆ ไม่กี่เหินไม่มีเสียงเกือบคารวะพร้อมราวกับว่าพวกเขาอยู่ในบ้านของการเคารพบูชาและขวดแชมพูเป็นรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์ ซูซานร่วมกับผมในช่วงเวลาที่ เราเดินไปยังจุดสิ้นสุดของทางเดินที่มีชั้นวางหมุนกับแพคเกจของ curlers โฟมคลิปอลูมิเนียม, ดินสอเขียนคิ้วและอื่น ๆ ในวัตถุห้อยลงมาจากมัน เธอหันชั้นและมันเกินไปย้ายโดยไม่มีเสียงโดยไม่ต้องลั่นดังเอี๊ยด เรายืนอยู่ใกล้กันกับกระเป๋าสะพายไหล่ของฉันเปิดกระเป๋าห้อยระหว่างเรา ซูซานกล่าวว่าในต่ำเสียงขอโทษ "ผมไม่มีกระเป๋าไม่เต็มใจ, ความรู้สึกของฉันกรีด. ฉันติดตามความเคลื่อนไหวของหงิมๆลูกค้าร่อนเภสัชกร Fey และผู้ช่วยของเขามีขนาดใหญ่พนักงานขายแว่น. อ่อนโยนลากจูงเกือบมองไม่เห็นใน ไหล่ของฉันเป็นซูซานวางสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าของฉันทันใดนั้นสิ่งที่เริ่มต้นที่จะไปผิด. มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยการผสานจุดในการรวมกันอันยิ่งใหญ่ในการควบคุม slinking อย่างช่วยไม่ได้ออกไป. ฉันยืนอย่างรวดเร็ว, อัมพาต, น้ำท่วมด้วยการรับรู้เกี่ยวกับอวัยวะภายในที่แปลกประหลาดของสิ่งที่กำลังใกล้เข้ามา มันเริ่มต้นอย่างบริสุทธิ์ใจ: พนักงานหญิงที่ขายขนาดใหญ่ขรึมเคลื่อนขึ้นคู่ขนานทางเดินให้กับเราในรอบเธอมีเธอ corralled โดยผ้าโพกศีรษะหญิงชราสวมสีม่วงที่ต้องการในหัวสูง, SE ขบขันอย่างช้า ๆ เพื่อให้รู้ว่าทำไม. ร้านค้าได้หยุดการดำเนินการบางยี่ห้อของยาระบายว่าเ​​ธอได้รับการจัดซื้อที่นี่ "ที่ผ่านมาสองร้อยปีนี้เป็นตลกและรวดเร็วพนักงานหญิงที่ขายของ veers อันเป็นจริงๆเพื่อดูว่าใครจะได้ยินและการแบ่งปันเรื่องตลก เธอจุดเรา ถ้าเธอไม่ได้ยืนอยู่ตรงที่เศษไม้ของพื้นที่ร่วมทั้งสองเดินจุดที่ชั้นวางออกนอกและชั้นหมุนเริ่มต้นก็จะไม่มีปัญหา แต่เธอและนั่นคือทั้งหมดจะใช้เวลา อย่างรวดเร็วเธอเห็นความรู้สึกด้วยความมั่นใจแน่นอนว่าสิ่งที่ผิดพลาดว่าพระหัตถ์ของซูซานที่อยู่ในกระเป๋าของฉันอารมณ์ของเธอเปลี่ยนแปลงอย่างโจ่งแจ้ง เธอเริ่มย้ายไปยังเราหลบลูกค้าที่ใส่หมวกสตรีที่โพกคล้ายหมวกแขก "รับสิ่งเหล่านั้นออกมา" ฉันเย้ยหยันกับซูซานมองตรงไปข้างหน้า เรือโยง ลากจูงได้รับสิ่งเหล่านั้นออก "พวกเขากำลังออก." รับพวกเขาออก. "" พวกเขากำลังออกผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เธอใส่ในหรือไม่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ว่าทุกอย่างที่เธอพบว่าครึ่งหนึ่งของเวลาที่ฉันไม่ได้พบกระเป๋าสตางค์ของฉันในการที่ ถุง. มีเวลาที่จะตรวจสอบไม่เป็น แต่พนักงานหญิงที่ขายได้ถึงเราใบหน้าของเธอขับเหงื่อและรุนแรง "สิ่งที่คุณสาว ๆ ทำเธอเรียกร้อง. แค่มอง" ฉันได้ยินเสียงตัวเองตอบด้วยเสียงแฝดอยากรู้อยากเห็น ในใจผมอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน มีความกดดันหนักบนหน้าอกของฉันคือเช่นถ้าต้นสนได้ลดลงข้ามมันตรึงฉันลง "คุณมีอะไรอยู่ในถุงที่?" เธอก็ถามว่าดวงตาของเธอรัดที่จะเห็นภายในมันแน่ใจว่าสิ่งที่เธอเห็น แต่สงสัยมันส่วนใหญ่เป็นเพราะเสียงของฉันมั่นคง มีการหยุดชั่วคราวคือ ตาของฉันอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ลดลง แต่ผมรีบดึงพวกเขาขึ้นเพื่อตอบสนองเธอ: ฉลาดและขนาดกลางสีน้ำตาลที่อยู่เบื้องหลังเลนส์สายเสื้อคลุม "คุณถูกขโมยอะไร?" เธอถามโดยตรง "ไม่!" เสียงฉันตกใจโกรธเคืองเล็กน้อย เธอไม่ตกสำหรับมัน แต่ไม่ทราบว่าจะทำอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยตอนนี้ลูกค้ารายอื่น ๆ ได้เกิดความเงียบที่คุกคามแหวนรอบตัวเราเภสัชกรแบ่งผ่านแหวนใบหน้าของเขาทำงานราวกับว่าเขากำลังหลบหลีกจักรยานผ่านหนักจราจรไม่ยอม พนักงานหญิงที่ขายคือคุณค่าของผู้ชมให้การสนับสนุนนี้ แต่ยังลนโดยมัน เธอไถบนด้วยความมุ่งมั่นที่จะประสบความสำเร็จที่ผมชื่นชมในตัวเองทั้งๆ "ถ้าฉันเคยจับคุณสาวขโมยในที่นี่อีกครั้งเสียงของเธอเดินออกไปในการค้นหาของภัยคุกคามที่เหมาะสม." เรากำลังจะฉันพูดกระหืดกระหอบล้มสั้นของความโกรธที่ตั้งใจไว้แล้วเพิ่มไม่ตรงประเด็น "เรามีระดับสายตาของพนักงานหญิงที่ขายของ ตั้งอยู่บนสัญลักษณ์ Kingston บนเสื้อของฉัน. "ฉันจะไปกับคุณเธอประกาศอย่างกระทันหัน "ผมคิดว่าเราทุกคนควรมีการพูดคุยกับการทำของคุณออกถนนสัญจรชั่วโมงนี้ล่ะค่ะ. ที่บ่นอนุมัติไหลผ่านแหวน. ช่วงเวลาต่อมาเราจะเดินขบวนไปตามสามของถนนที่มีต่อโรงเรียนไม่น่าหิน -faced เผ่า. ไร้สาระของสถ​​านการณ์ที่คนอื่น ๆ ผมแม้จะมีความกังวลใจของฉัน. พิจารณาใช้ แต่ที่จะเป็นเข้ารับการรักษาทันทีของความผิด. ต่อไปเธอก็สามารถมาโรงเรียนและระบุเรา. และพิสูจน์สิ่งที่ไม่มีอะไร. ยังเลว เธออาจจะค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาบำรุงที่รัก ในการแสดงที่ตู้กระจกขนาดใหญ่ และถูกตรึงบน hairbrushes หวีกระดองเต่าสีแดงกำมะหยี่เหมือนผีเสื้อหายากที่ติดตั้งในพิพิธภัณฑ์ " สามารถช่วยคุณสาว ๆ ? " ถามชายชราที่เคาน์เตอร์ โผล่ศีรษะออกมาจากข้างหลังเครื่องคิดเงินยักษ์ เขาดูโง่ . เขามีบางบินหนีผมขาวและการจับคู่บินหายไปของเขา cavorts สูงต่ำตามที่เขาพูด แต่ละพยางค์ เซอร์ไพรส์ ฉันไม่เคยไว้ใจคนๆนี้เพื่อกรอกใบสั่งยา . ผมชอบขวดคอนแทคเลนส์เปียก โซลูชั่น กล่าวว่า ซูซาน นี้มักจะเก็บไว้หลังเคาน์เตอร์เพื่อเหตุผลบางอย่าง เขาพัตเตอร์ออกไปรับ และซูซานหันมาทางฉัน ขว้างตาของเธอขึ้น ขณะที่เธอรอฉันกลายเป็นหนึ่งได้ไม่ยาก ลูกค้าอื่น ๆไม่กี่เหินอย่างไร้เสียง เกือบจะแสดงความเคารพ พร้อมเป็นถ้าพวกเขาอยู่ในศาสนสถานและขวดแชมพู เป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ ซูซาน มาอยู่กับฉันในตอนนี้ เราเดินไปสุดทางเดินซึ่งมีหมุนแร็คกับแพคเกจของ curlers , โฟมอลูมิเนียมคลิปคิ้วดินสอ และวัตถุอื่น ๆในที่แขวนจาก เธอโกหกชั้น และมันก็ย้ายโดยไม่มีเสียงเอี๊ยด . เรายืนใกล้กันกับกระเป๋าไหล่ , กระเป๋าเปิด ค้างระหว่างเรา ซูซานกล่าวในเสียงต่ำ ขอโทษ " ผมไม่มีกระเป๋าซังกะตาย ประสาทสัมผัสของฉันเพิ่มความคมชัด ผมติดตามความเคลื่อนไหวของลูกค้าหงิมๆ เลื้อย เภสัชกร เฟย์ และผู้ช่วยพนักงานขายเป็นแว่นขนาดใหญ่ของเขา ความอ่อนโยน ง้างแทบมองไม่เห็นบนไหล่ของฉันคือซูซาน เอาของบางอย่างในกระเป๋า ทันใดนั้น อะไรบางอย่างเริ่มไปผิด มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ด้วยคะแนนรวมในการซอกซอนน่ากลัว , การควบคุมอย่างหมดหนทางหนี ฉันลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เป็นอัมพาตน้ำท่วมด้วยการรับรู้เกี่ยวกับอวัยวะภายในที่แปลกประหลาดของสิ่งที่กำลังจะมาถึง มันเริ่มต้นอย่างไร้เดียงสา : ขนาดใหญ่ , ไร้สาระไม่มีพนักงานขายผ่านทางเดินขนานกับเราในรอบเธอ ที่นั่น เธอขับรถโดยผู้สูงอายุหญิงสวมผ้าโพกหัวสีม่วงที่ต้องการ , บ้าเห่อ , SE ขบขันลากเสียงเพื่อรู้ว่าทำไมร้านหยุดแบกบางยี่ห้อของยาระบายที่เธอได้ซื้อที่นี่ " ตลอดสองร้อยปี เป็นเรื่องตลก และก็ขายได้อย่างรวดเร็วเพื่อ veers ไม่สามารถคาดการณ์จริงๆ ถ้าใครได้ยินเข้าและการแบ่งปันเรื่องตลก เธอจุด เรา ถ้าเธอไม่ได้ยืนอยู่ตรงที่เสี้ยนของพื้นที่รวมสองเก็บจุดที่ชั้นไปออก และหมุนชั้นเริ่มจะไม่มีปัญหา แต่เธอ และนั่นคือทั้งหมดที่ใช้ อย่างรวดเร็ว เธอเห็นความรู้สึกด้วยแน่นอน แน่นอน ว่ามีอะไรผิดปกติ มือนั้นของซูซานอยู่ในกระเป๋า อารมณ์เธอเปลี่ยน palpably . เธอเริ่มขยับเข้าหาเราหลบลูกค้าผ้าโพกหัวของชาวมุสลิม " ให้สิ่งเหล่านั้นออกมา " ฉันขู่ให้ซูซาน มองตรงไปข้างหน้า ง้าง ดึงเอาสิ่งเหล่านั้นออกไป " พวกเขาออกมาแล้ว . ออกไป " " พวก ฉันไม่รู้ว่าเธอใส่ หรือจะเชื่อหรือไม่ว่าเธอจะพบทุกสิ่งที่ครึ่งเวลา ฉันไม่สามารถแม้แต่จะหากระเป๋าตังค์ในกระเป๋า ไม่มีเวลาตรวจสอบ ถึงแม้ว่า คนขายมีมาถึงเรา ใบหน้าชุ่มเหงื่อ และรุนแรง " สาวๆทำอะไรที่เธอต้องการ ดู " ผมได้ยินเสียงตัวเองตอบในซอกแซกแฝดเสียง อยู่ในใจฉันอยู่ในภาวะฉุกเฉิน มีความดันหนักบนหน้าอกของฉันเป็นถ้าต้นสนตกข้ามมันให้ฉันลง " คุณมีอะไรในถุงนั่น ? " เธอถาม แววตางุนงงที่เห็นข้างใน แน่ใจว่าเธอเห็นอะไร แต่สงสัยว่า ส่วนใหญ่เป็นเพราะเสียงที่คงที่ของฉัน . มีการหยุดชั่วคราว สายตาของผมสะดุดลง แต่ผมรีบดึงพวกเขาขึ้นเพื่อตอบสนองของเธอ : ฉลาดและสีน้ำตาลกลางหลังลวดขอบเลนส์” คุณขโมยของบางอย่าง ? " เธอถามโดยตรง ไม่ ! เสียงฉันตกใจ เคืองเล็กน้อย เธอไม่ตาย แต่ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน โดยขณะนี้ ลูกค้าอื่น ๆมีรูปแบบที่พูดขู่ แหวนรอบพวกเราเภสัชกรแบ่งผ่านแหวน ใบหน้าของเขาเป็นถ้าเขามีการหลบหลีกจักรยานผ่านหนัก ไม่ยอมติด คนขายเป็นชื่นชมของผู้ชมนี้สนับสนุนแต่ยังงงเลย เธอ plows ในด้วยความมุ่งมั่นเพื่อชัยชนะที่ฉันชื่นชมทั้งๆที่ตัวเอง " . ถ้าฉันจับพวกเธอขโมยมาอีกแล้ว เสียงของเธอ เส้นทางที่ออกในการค้นหาของการคุกคามที่เหมาะสม . เรากำลังจะบอกว่า breathlessly ล้มสั้นของเป้าหมาย huffiness แล้วเพิ่มอย่างไม่สัมพันธ์กัน เราได้เรียนของพนักงานขายตาจ่ายจำนวนสัญลักษณ์บนเสื้อของฉัน " . ผมจะไปกับคุณ " เธอประกาศทันที ฉันคิดว่าเราทุกคนควรพูดกับคุณมาข้ามถนน ชม. นี้อยู่ดี ที่ชอบบ่นวิ่งผ่านวงแหวน สักครู่ต่อมา พวกเราจะเดินตามสามของถนนสู่โรงเรียนยาก หินกับเผ่า ความไร้สาระของสถานการณ์คนอื่นฉัน แม้จะมีความกังวลใจของฉัน พิจารณาใช้ แต่ที่ต้องรับอย่างรู้สึกผิด อย่างไรก็ตาม เธอมาที่โรงเรียน และระบุให้เรา และพิสูจน์อะไร ? ไม่มีอะไร ยังเลว เธออาจจะค