As a result of inertia, particles s

As a result of inertia, particles suspended in air tend to continue to travel along their original path. In an airstream that is not straight, such as at an airway bifurcation, a particle may be impacted on the surface. At relatively symmetrical bifurcations, which typically occur in the human lung, the deposition rate is likely to be high for particles that move in the center of the airway. In the average adult, most particles larger than 10 μm in aerodynamic diameter are deposited in the nose or oral pharynx and cannot penetrate to tissues distal to the larynx. Very fine particles (0.01 μm and smaller) are also trapped relatively efficiently in the upper airways by diffusion. Particles that penetrate beyond the upper airways are available to
be deposited in the bronchial region and the deep-lying airways. Therefore, the alveolar region has significant deposition efficiencies for particles smaller than 5 μm and larger than 0.01 μm (Fig. 15-5).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นผลมาจากความเฉื่อย อนุภาคที่ลอยอยู่ในอากาศมักจะ ยังคงเดินทางไปตามเส้นทางเดิมของพวกเขา ในตัวจีทีคาร์สที่ไม่ตรง เช่นที่ bifurcation ที่ทางเดินหายใจ อนุภาคอาจได้รับผลกระทบบนพื้นผิว ที่เล็กค่อนข้างสมมาตร ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในปอดมนุษย์ อัตราการสะสมมีแนวโน้มที่จะสูงสำหรับอนุภาคที่ย้ายศูนย์กลางของทางเดินหายใจ ในผู้ใหญ่โดยเฉลี่ย ส่วนใหญ่อนุภาคใหญ่กว่า 10 ไมครอนเส้นผ่าศูนย์กลางอากาศพลศาสตร์ในหลอดลมจมูกหรือช่องปาก และไม่สามารถเจาะเนื้อเยื่อปลายถึงกล่องเสียง อนุภาคละเอียดมาก (0.01 ไมครอน และขนาดเล็ก) ยังติดอยู่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการบินบน โดยการแพร่ อนุภาคที่เจาะเหนือบินบนมีจะฝากในภูมิภาคหลอดลมและการบิน-ตีลังกา ดังนั้น ภูมิภาคปุ่มเหงือกมีประสิทธิภาพสำคัญสะสมสำหรับอนุภาคขนาดเล็กกว่า 5 ไมโครเมตร และมีขนาดใหญ่กว่า 0.01 ไมครอน (รูป 15-5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อันเป็นผลมาจากความเฉื่อยอนุภาคแขวนลอยในอากาศมีแนวโน้มที่จะยังคงที่จะเดินทางไปตามเส้นทางเดิมของพวกเขา ในกระแสที่ไม่ตรงเช่นที่แยกไปสองทางเดินหายใจที่อนุภาคที่อาจได้รับผลกระทบบนพื้นผิว ที่ bifurcations ค่อนข้างสมมาตรซึ่งมักจะเกิดขึ้นในปอดของมนุษย์อัตราการปลูกมีแนวโน้มที่จะสูงสำหรับอนุภาคที่ย้ายไปอยู่ในใจกลางของสายการบินที่ ในผู้ใหญ่โดยเฉลี่ยอนุภาคส่วนใหญ่มีขนาดใหญ่กว่า 10 ไมครอนในเส้นผ่าศูนย์กลางพลศาสตร์จะฝากไว้ในจมูกหรือหลอดลมช่องปากและไม่สามารถเจาะไปยังเนื้อเยื่อส่วนปลายจะคอหอย อนุภาคเล็กมาก (0.01 ไมครอนและขนาดเล็ก) จะถูกขังอยู่ยังค่อนข้างมีประสิทธิภาพในทางเดินหายใจส่วนบนโดยการแพร่ อนุภาคที่เจาะเกินทางเดินหายใจส่วนบนพร้อมที่จะ
นำมาฝากกันในภูมิภาคหลอดลมและลึกนอนแอร์เวย์ ดังนั้นภูมิภาคถุงมีประสิทธิภาพในการสะสมอย่างมีนัยสำคัญสำหรับอนุภาคที่มีขนาดเล็กกว่า 5 ไมครอนและมีขนาดใหญ่กว่า 0.01 ไมครอน (รูป. 15-5)