บุคลากรพยาบาลเป็นบุคลากรกลุ่มใหญ่ที่สุดและมีมากที่สุดขององค์กรทางสุขภาพซึ่ง
เป็นตำแหน่งที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้รับบริการทางสุขภาพในการเลือกใช้บริการ รวมทั้งมี
ผลต่อการสร้างความพึงพอใจในการบริการทางสุขภาพให้เกิดแก่ผู้รับบริการ (สุชาวดี ยิ้มมี,
2546) พยาบาลสามารถใช้รูปแบบในการให้บริการผู้ป่วย เพื่อให้เกิดคุณภาพการบริการที่ดี เกิดความ
พึงพอใจในบริการที่ได้รับและเป็นทางเลือกในการใช้บริการเมื่อเกิดความพึงพอใจ การเลือกใช้
รูปแบบหรือระบบการดูแลผู้ป่วยถือเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญของพยาบาลและเป็นการสะท้อนถึงระยะ
พัฒนาการของการพยาบาล รูปแบบและขั้นตอนของการบริการพยาบาลในหลายรูปแบบมีการ
พัฒนามาตามกาลเวลา โดยที่ระบบเดิมไม่ได้หายไปเมื่อมีการพัฒนารูปแบบใหม่ขึ้นมา การนำไปใช้
มีทั้งรูปแบบการใช้ที่ผสมผสานและการใช้รูปแบบเดียว (Sullivan and Decker, 2000) เช่นการ
มอบหมายงานระบบทำงานเป็นหน้าที่ (Functional nursing) ระบบการดูแลเป็นรายบุคคล (Case method or total patient care) ระบบการพยาบาลเจ้าของไข้ (Primary nursing) ระบบการพยาบาลเป็นทีม (Team nursing) และระบบการจัดการด้านผู้ป่วย (Case management) อย่างไรก็ตาม การทำงานในระบบการพยาบาลเป็นทีมยังเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ พยาบาลที่ได้รับมอบหมายจะถูกหมุนเวียนเปลี่ยนกันไปในแต่ละเวร ไม่มีพยาบาลคนใดให้การพยาบาลผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องทำให้พยาบาลไม่รู้จักผู้ป่วยและไม่เข้าใจปัญหาของผู้ป่วยในฐานะปัจเจกบุคคลได้อย่างชัดเจน (สมจิต หนุเจริญกุล, 2543) ในความต่อเนื่องของการดูแลผู้ป่วยนั้นอาจมองที่ระบบการจัดคนดูแลโดยพยาบาลคนหนึ่งจะรับผิดชอบผู้ป่วยคนหนึ่งอย่างต่อเนื่องตลอด 24 ชั่วโมงและตลอดเวลา ตั้งแต่แรกรับผู้ป่วยจนกระทั่งจำหน่ายผู้ป่วยกลับบ้าน ซึ่งการจัดระบบการดูแลในระบบนี้มุ่งให้เกิดประโยชน์กับผู้ป่วยเป็นสำคัญโดยพยาบาลที่วางแผนการพยาบาลผู้ป่วยจะรู้จักผู้ป่วยเป็นอย่างดี ให้ความใกล้ชิดรู้สึกอบอุ่น ซึ่งลักษณะการดูแลรูปแบบนี้ให้ความพึงพอใจและประเมินคุณภาพการพยาบาลได้ชัดเจนทั้งคุณภาพเชิงกระบวนการและเชิงผลลัพธ์ทั้งพยาบาลและผู้ป่วยเกิดความรู้สึกในความเป็นเจ้าของ ทำให้เกิดความสำเร็จในด้านคุณภาพสูง
โดยเฉพาะคุณภาพในด้านความสัมพันธ์ระหว่างพยาบาลผู้ป่วยและครอบครัว (วันเพ็ญ พิชิตพรชัย,2545)