In humans, EIAH severity correlates

In humans, EIAH severity correlates most consistently and inversely witha-a Do 2. Interindividual differences in PaCO2PaCO2 or the ventilatory equivalent forV˙o 2 (orV˙co 2) are also commonly found to correlate significantly with EIAH; however, there are many exceptions, especially in mild EIAH, and thus the degree of hyperventilation accounts for less of the variance in PaO2PaO2 in most studies. Those men and women, in both young and old age groups, who experience severe EIAH have almost equal contributions from the absence of hyperventilation and wideneda-a Do 2to their hypoxemia, compared with nonhypoxemic subjects at comparableV˙o 2 max. For combined human and animal group mean data (Table 1), variations in O2 saturation at maximum exercise are best predicted from a multiple linear-regression model (r = 0.93)2, where ventilation (as reflected by PaCO2PaCO2 ) explains ∼60% of the variance in SaO2SaO2 ,V˙o 2 max accounts for 25% of it, anda-a Do 2for the remainder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในมนุษย์ ความรุนแรง EIAH คู่อย่างสม่ำเสมอมากที่สุด และตรงกันข้ามกับแบบที่ทำ 2 Interindividual ความแตกต่างใน PaCO2PaCO2 หรือ forV˙o เท่ากับเครื่องช่วยหายใจ 2 (orV˙co 2) ยังอยู่จะเชื่อมโยงอย่างมากกับ EIAH อย่างไรก็ตาม มีหลายข้อยกเว้น EIAH อ่อน และดังนั้นระดับของบัญชี hyperventilation น้อยแปรปรวนใน PaO2PaO2 ในการศึกษามากที่สุด เหล่าผู้หญิงและผู้ชาย หนุ่มและกลุ่มอายุ ประสบการณ์รุนแรง EIAH มีผลงานเกือบเท่าจากการขาดการหายใจเร็วกว่าปกติและ wideneda ที่ 2 ไปทำเป็นของ hypoxemia เมื่อเทียบกับสาขาวิชา nonhypoxemic comparableV˙o สูงสุด 2 สำหรับรวมข้อมูลหมายถึงกลุ่มคน และสัตว์ (ตารางที่ 1), ความอิ่มตัวของ O2 ที่ใช้สิทธิสูงสุดในที่สุดทำนายจากแบบจำลองถดถอยเชิงเส้นหลาย (r = 0.93) 2 ที่ระบายอากาศ (ตามที่แสดง โดย PaCO2PaCO2) อธิบาย ∼60% ของความแปรปรวนใน SaO2SaO2, V˙o 2 บัญชีสูงสุด 25% ของมัน อันดา-ที่ทำ 2for เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในมนุษย์ EIAH ความรุนแรงมีความสัมพันธ์มากที่สุดอย่างต่อเนื่องและผกผัน witha-ทำ 2. ความแตกต่างใน Interindividual PaCO2PaCO2 หรือเทียบเท่าเครื่องช่วยหายใจ Forvo 2 (orV˙co 2) นอกจากนี้ยังมีการค้นพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับ EIAH; แต่มีข้อยกเว้นจำนวนมากโดยเฉพาะใน EIAH อ่อนและทำให้ระดับของ hyperventilation บัญชีน้อยความแปรปรวนใน PaO2PaO2 ในการศึกษามากที่สุด คนเหล่านั้นและหญิงทั้งสองกลุ่มวัยหนุ่มสาวและเก่าที่มีประสบการณ์อย่างรุนแรง EIAH มีผลงานเกือบเท่ากันจากการขาดงานของ hyperventilation และ wideneda-ทำ 2 ใน hypoxemia ของพวกเขาเมื่อเทียบกับวิชา nonhypoxemic ที่comparableV˙o 2 แม็กซ์ สำหรับมนุษย์รวมกันและกลุ่มสัตว์หมายถึงข้อมูล (ตารางที่ 1) รูปแบบใน O2 อิ่มตัวที่ออกกำลังกายสูงสุดที่คาดว่าดีที่สุดจากรูปแบบเชิงเส้นถดถอยพหุคูณ (r = 0.93) 2 ซึ่งการระบายอากาศ (ที่สะท้อนจาก PaCO2PaCO2) อธิบาย ~60% ของ ความแปรปรวนใน SaO2SaO2, VO 2 บัญชีสูงสุด 25% ของมัน Anda-ทำ 2for ส่วนที่เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมนุษย์มีความสัมพันธ์มากที่สุด eiah ความรุนแรงอย่างต่อเนื่องและไม่ witha-a ทำ 2 ความแตกต่างในทั้งสอง interindividual paco2paco2 หรือเทียบเท่า forv ˙ O 2 ( orv ˙ CO 2 ) ยังมักพบความสัมพันธ์กับ eiah อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน eiah ไม่รุนแรง ดังนั้นระดับของบัญชีหอบน้อยของความแปรปรวนใน pao2pao2 ในการศึกษามากที่สุด พวกผู้ชายและผู้หญิง ทั้งหนุ่มสาวและกลุ่มอายุ ใครมีประสบการณ์ eiah รุนแรงได้เกือบเท่ากับเงินหายไปและทำ 2to ไฮโปซีเมียหอบ wideneda-a ของพวกเขาเมื่อเทียบกับวิชา nonhypoxemic ที่แม็กซ์ comparablev ˙ O 2 รวมกันของมนุษย์และสัตว์ กลุ่มหมายถึงข้อมูล ( ตารางที่ 1 ) , การเปลี่ยนแปลงใน O2 อิ่มตัวที่ออกกำลังกายสูงสุดเป็น การคาดการณ์ที่ดีที่สุดจากแบบการถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ ( R = 0.93 ) 2 ที่การระบายอากาศ ( แสดงโดย paco2paco2 ) อธิบาย∼ 60 % ของความแปรปรวนใน sao2sao2 V ˙ O 2 สูงสุด บัญชีสำหรับ 25% ของมัน anda-a ทำ 2 เพราะส่วนที่เหลือ