It is much harder to understand how

It is much harder to understand how concepts as patterns of neural activation can play the explanatory role required by the view that a crucial role of concepts like drunk is their contribution
to causal explanations. Perhaps the brain manages to use concepts in explanations by embedding them in rules, such as: If X is drunk, then X stumbles. But what is the neural representation of the connection between the concepts drunk and stumbles? This structure requires also some kind of neural representation of if-then, which in this explanatory context involves some understanding of causality: drunkenness causes stumbling. I will deal with the representation of causality later in this chapter, but for now the main concern is to try to see how the brain could use neural populations to represent that there is a relation between the concepts of drunk and stumbles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จึงยากมากที่จะเข้าใจว่าแนวคิดเป็นรูปแบบของการเปิดใช้งานประสาทสามารถเล่นบทบาทอธิบายต้องดูว่าบทบาทสำคัญของแนวคิดเช่นเมาความผันแปรการคำอธิบายเชิงสาเหตุ บางทีสมองจัดการจะใช้แนวคิดในคำอธิบาย โดยฝังไว้ในกฎ เช่น: เมาถ้า X, X stumbles แล้ว แต่ว่ามีการนำเสนอการเชื่อมต่อระหว่างแนวคิดเมาประสาท และ stumbles โครงสร้างนี้ต้องยังบางชนิดถ้าไป ประสาทแทนซึ่งในบริบทนี้อธิบายเกี่ยวข้องกับความเข้าใจบาง causality: ฟเครื่องทำให้สะดุด ฉันจะจัดการกับการแสดงของ causality ในบทนี้ แต่ตอนนี้ปัญหาคือการ พยายามที่จะดูว่าสมองสามารถใช้ประชากรประสาทเพื่อแทนที่มีความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดของเมา และ stumbles

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเข้าใจวิธีการแนวความคิดที่เป็นรูปแบบของการกระตุ้นประสาทสามารถเล่นบทบาทที่จำเป็นโดยอธิบายมุมมองที่มีบทบาทสำคัญของแนวคิดเช่นเมาเป็นผลงานของพวกเขาที่จะสาเหตุคำอธิบาย
บางทีสมองพอที่จะใช้แนวคิดในคำอธิบายโดยการฝังไว้ในกฎระเบียบเช่นถ้า X เป็นเมาแล้ว X สะดุด แต่สิ่งที่เป็นตัวแทนของระบบประสาทการเชื่อมต่อระหว่างแนวคิดที่เมาและสะดุดหรือไม่ โครงสร้างแบบนี้ยังต้องใช้ชนิดของการเป็นตัวแทนของระบบประสาทแล้วถ้าบางอย่างที่อธิบายในบริบทนี้เกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดความเข้าใจในบางมึนเมาสาเหตุสะดุด ฉันจะจัดการกับการเป็นตัวแทนของอำนาจต่อไปในบทนี้ แต่ตอนนี้ความกังวลหลักคือการพยายามที่จะดูว่าสมองสามารถใช้ประสาทประชากรที่จะเป็นตัวแทนที่มีความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดของเมาและสะดุดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันยากมากที่จะเข้าใจวิธีการแนวความคิดเป็นรูปแบบของการกระตุ้นระบบประสาทสามารถเล่นในบทบาทที่จำเป็นโดยดูที่บทบาทสำคัญของแนวคิดเหมือนเมา คือผลงานของพวกเขาเพื่ออธิบายสาเหตุ
. บางทีสมองจัดการเพื่อใช้ในการอธิบายแนวคิดโดยการฝังไว้ในกฎ เช่น ถ้า x เป็นเมา แล้ว X สะดุดแต่อะไรคือการแสดงประสาทของการเชื่อมต่อระหว่างแนวคิดเมาและสะดุด ? โครงสร้างนี้มีบางชนิดของประสาทแทนถ้าแล้วซึ่งในบริบทที่เกี่ยวข้องกับการเข้าใจความสัมพันธ์ของ : ความเมาทำให้สะดุด ผมจะจัดการกับการเป็นตัวแทนของความสัมพันธ์ในภายหลังในบทนี้แต่ตอนนี้ปัญหาหลักคือการพยายามที่จะดูว่าสมองสามารถใช้เป็นตัวแทนของประชากรประสาทว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดของ
เมาและสะดุด